Η Κυρά της Θάλασσας

Αρχείο Παίχτηκε από 10/09/2018 έως 09/10/2018
στο Tempus Verum - Εν Αθήναις

2ος χρόνος παραστάσεων
Διάρκεια: 90’
Συγγραφέας: Ερρίκος Ίψεν
Μετάφραση: Δανάη Σπηλιώτη (από τα γερμανικά)
Σκηνοθέτης: Δανάη Σπηλιώτη
Σκηνογραφία: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου
Κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου
Ερμηνεύουν:

Διανομή
Ελίντα: Στέλλα Βογιατζάκη
Βάγκελ: Μπάμπης Γαλιατσάτος
Μπολέτ: Μυρτώ Πανάγου
Χίλντε: Πένυ Παπαγεωργίου
Άρνχολμ: Θανάσης Ζερίτης
Λύγκστραντ/ Ξένος: Κωνσταντίνος Πλεμμένος

Περιγραφή

Το αριστούργημα του Ερρίκου Ίψεν, “Η Κυρά της Θάλασσας”, σε σκηνοθεσία Δανάης Σπηλιώτη ανεβαίνει για 2ο χρόνο, στο Tempus Verum|Εν Αθήναις, από τις 10 Σεπτεμβρίου, για 10 μόνο παραστάσεις.

Περισσότερα

«Ήμασταν, λέει, πλάσματα του νερού που χάσαμε το δρόμο μας και βγήκαμε στη στεριά.
Κι έπειτα συνηθίσαμε. Αυτό, όμως, το ξέρει ο άνθρωπος.
Ξέρει, ότι κάπου αλλού θα’ πρεπε να είναι
κι αυτή είναι η πραγματική αιτία της ανθρώπινης θλίψης».

Ένα ζεστό καλοκαίρι, σε μια λουτρόπολη. Ένας άντρας ζει με τη γυναίκα και τις δυο του κόρες. Η γυναίκα, όμως, νοσταλγεί μια άλλη ζωή. Τη ζωή στην ανοιχτή θάλασσα, το δυνατό καλοκαιρινό έρωτα που κάποτε αρνήθηκε. Όταν το όνειρο της φυγής, το φάντασμα του ιδανικού έρωτα την επισκέπτεται, αυτή πρέπει να διαλέξει: τον έρωτα ή την ασφαλή πραγματικότητα.

Άνθρωποι υπέροχοι. Γελοίοι και θλιβεροί μαζί. Δεν τους χωράει ο τόπος. Γνώριμες, καθημερινές καταστάσεις και συμπεριφορές για να περάσει η μέρα. Στο στενό κιόσκι του κήπου κάνουν αστεία, μιλούν για τη ζέστη, το φαγητό, πόσο μεγάλωσαν τα παιδιά, τραγουδούν, σκέφτονται το γάμο, πώς θα έπρεπε να ζουν οι άνθρωποι, αποχαιρετούν το καλοκαίρι με λουλούδια και βινύλια. Προσπαθούν ν’ αντέξουν τη ζωή, που πάντα κάτι αφήνει απ’ έξω. Να συνηθίσουν στην ιδέα, ότι πάντα κάτι θα λείπει.

Σ’ αυτόν το διάλογο με το κλασικό κείμενο του Ίψεν, όσο οι ήρωες πλησιάζουν, τα  πρόσωπά τους γίνονται ολοένα πιο οικεία. Και η ιστορία τους γίνεται η δική μας. Μα τι μας συγκρατεί και δε φεύγουμε; Τόση δύναμη έχει πια;

Ο Ίψεν μας κλείνει το μάτι από το 1888. «Η τέχνη θα μας σώσει!» αναφωνεί ο καλλιτέχνης στο έργο. Φλερτάρει και αστειεύεται ένα γλυκό καλοκαιριάτικο βραδάκι.

Φωτογραφίες: Ευτυχία Φρατζεσκάκη

* Το θέατρο είναι προσβάσιμο σε ΑμεΑ.

Βίντεο

4 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Παρακολουθήσαμε την παράσταση της Τρίτης 11/9.
    Έχοντας παρακολουθήσεις αρκετές παραστάσεις στο συγκεκριμένο θέατρο τα τελευταία 3 χρόνια, ήμασταν σίγουροι για το αποτέλεσμα!!
    Το Tempus Verum Εν Αθήναις κάνει πολύ προσεγμένες δουλειές που αποζημιώνουν τον θεατή.
    Ένας πολύ ζεστός και άμεσος χώρος που όπου και να κάθεσαι νιώθεις την αίσθηση πως συμμετέχεις στην παράσταση.
    Για την συγκεκριμένη παράσταση πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών , ευκολονόητοι διάλογοι που κατανοεί ο θεατής με καλή σκηνοθετική ματιά.
    Την συνιστώ!!!

  2. Ένας μικρός ζεστός χώρος του οποίου η αμεσότητα με το κοινό θυμίζει το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κούν. Παρότι η παράσταση λιτή όσον αφορά τις εναλλαγές του σκηνικού, το παίξιμο των ηθοποιών κερδίζει τον θεατή . Οι κινήσεις, ο τρόπος έκφρασης δίνουν το ερέθισμα να βλέπει κάποιος ανύπαρκτες στο μάτι εικόνες όπως αυτή της λίμνης του μονοπατιού ή της θάλασσας. Εξαιρετικές οι ερμηνείες όλων των συντελεστών. Μιάμιση ώρα που σε ταξιδεύει μέσα από τον ήχο, την κίνηση, τη μουσική και τη χροιά των φωνών. Εξαιρετική παράσταση