Κώδικας Defunctus

Αρχείο Παίχτηκε από 31/03/2022 έως 28/04/2022
στο Faust
Κείμενο: Σοφία Γιαννούλη
Στίχοι: Γεράσιμος Γιαννούλης
Σκηνοθέτης: Σοφία Γιαννούλη
Φωτισμοί: Κυριάκος Πετρίδης
Μουσική σύνθεση: Βασίλης Κωνσταντινάκος
Ερμηνεύουν: Πηνελόπη Κουρεντή, Ευγενία Λιούτα, Κάτια Βαρσαμοπούλου, Βασίλης Κωνσταντινάκος

Περιγραφή

Το έργο ασπάζεται την εξπρεσιονιστική φιλοσοφία, πριμοδοτεί το υποβλητικό φως και τον επιβλητικό ήχο ως σημαντικά περικείμενα της δράσης, θέτει στο προσκήνιο τον ονειρικό κόσμο της φαντασίας και το χάος των εννοιών, τον αποδομημένο εαυτό ως αποκύημα των κοινωνικών πρακτικών, τον έρωτα και το αντικείμενο του έρωτα ως δίπολο προς διαπραγμάτευση, αλλά και τον έρωτα ως στάση ζωής και πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης.

Περισσότερα

ΣΚΗΝΗ

Σε κάθε μικρή και μεγάλη αφήγηση…

αυτοποιητικές διαδικασίες ηνιοχούν συστήματα και υποκείμενα. Ελευθερία δυσεύρετη. Ορίστηκε ως δικαίωμα. Όχι ως συναίσθημα. Ο έρωτας στην εμμένεια της νόρμας και του χρόνου.

Είμαστε ικανοί, διαθέσιμοι, να βιώσουμε την υπερβατικότητά του;

Μήπως να ξανά ορίσουμε τους ορισμούς;

Μπορούν ο έρωτας και η τέχνη να μεταποιηθούν σ’ εκείνα τα τελεστικά ενεργήματα που θα ηνιοχούν το σύστημα;

 

ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Το θεατρικό κείμενο ήταν απόρροια μιας ερευνητικής διαδικασίας που έλαβε χώρα τον χειμώνα από τη Σοφία Γιαννούλη. Μελετώντας πώς θεωρητικές επιστήμες όπως η σημειωτική, η φαινομενολογία και η συστημική σκέψη μπορούν να αποκτήσουν πρακτική εφαρμογή στη θεατρική σκηνή και να συνδράμουν στην εύρεση μεθοδολογίας εκπαίδευσης των ηθοποιών, πραγματοποιήθηκαν δια ζώσης σεμινάρια με ηθοποιούς σε θεατρικό χώρο.

Στη διάρκεια των σεμιναρίων δόθηκε έμφαση στην κατανόηση της ορολογίας και των δομών που συνθέτουν τη διυποκειμενική μας πραγματικότητα, στο πώς παγιώνονται τα νοήματα δημιουργώντας κουλτούρες και κώδικες, με ποιους τρόπους μπορούμε να επέμβουμε. Σκοπός ήταν ο ηθοποιός να οξύνει την αντίληψή του «διαβάζοντας» μέσα από λεκτικά και οπτικά υπόρρητα και να εφαρμόσει τη μέθοδο που ερευνάται μέσα από ασκήσεις.

Η ομάδα συσπειρώθηκε μέσω μιας κοινής, εσώτερης ανάγκης για υπέρβαση, του εαυτού, της συνθήκης. Τέθηκε στόχος να μεταβούμε από οιονεί σύστημα σε σύστημα εκπαιδεύοντας ενεργήματα που, εν καιρώ, θα δρουν αυτοποιητικά. Απενοχοποίηση και αποδοχή και…
καλώς ορίζουμε!

Ήχος/φώτα: Κυριάκος Πετρίδ

Φωτογραφίες