Μπεντ

Αρχείο Παίχτηκε από 21/10/2022 έως 08/01/2023
στο Χώρα
Διάρκεια: 100 ' (με διάλειμμα)
Συγγραφέας: Μάρτιν Σέρμαν
Μετάφραση: Γιώργος Θεοδοσιάδης
Δραματουργική επεξεργασία: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνοθέτης: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνογραφία: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Ερμηνεύουν: Μέμος Μπεγνής, Ιωάννης Αθανασόπουλος, Μανώλης Θεοδωράκης, Γιάννης Σίντος, James Rodi, Χρήστος Ζαχαριάδης, Σπύρος Δούρος

και ο Δημήτρης Καραμπέτσης στο ρόλο του θείου Φρέντυ

Περιγραφή

Το αριστούργημα του Μάρτιν Σέρμαν «ΜΠΕΝΤ», που έχει ως βασικό θέμα, τον απαγορευμένο έρωτα δύο ανδρών σ΄ ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1936, ανεβαίνει στο θέατρο ΧΩΡΑ τον Οκτώβριο του 2022, σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια.

Περισσότερα

Το αριστούργημα του Μάρτιν Σέρμαν «ΜΠΕΝΤ», που έχει ως βασικό θέμα, τον απαγορευμένο έρωτα δύο ανδρών σ΄ ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1936, ανεβαίνει στο θέατρο ΧΩΡΑ τον Οκτώβριο του 2022, σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια.

Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1979 και σύντομα παρουσιάστηκε σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική. Στην Ελλάδα γνωρίσαμε το «ΜΠΕΝΤ» μέσα από την πολύ επιτυχημένη σκηνοθετική και μεταφραστική ματιά του Γιώργου Θεοδοσιάδη.
Σε μια εποχή βίας, κακοποιήσεων και απαξίωσης των αδύναμων, το «ΜΠΕΝΤ», δυστυχώς, αποδεικνύεται και πάλι επίκαιρο. Η προκατάληψη, η κατηγοριοποίηση των πολιτών, η φασιστική αντίληψη διαπερνά τομείς της καθημερινής μας ζωής.

Τα νεοναζιστικά κινήματα, η έξαρση της εθνικιστικής προπαγάνδας καθιστούν το μήνυμα του «ΜΠΕΝΤ» δυνατό και αναγκαίο.

Ο Σέρμαν ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο για την ανθρωπότητα και μέσα από την αριστοτεχνική του δημιουργία εξάρει την ελευθερία στην καρδιά, στο νου και στο σώμα. Σπρώχνει στο προσκήνιο την ανθρώπινη ύπαρξη και αναδεικνύει την αξία της αγάπης και της ανθρώπινης αλληλεγγύης σαν την υπέρτατη δύναμη της ζωής, της επιβίωσης.
Η μέλλουσα παράσταση του έργου αποσκοπεί στο να αναδείξει την διαχρονική του ουσία. Το ιστορικό πλαίσιο, ο χώρος του Νταχάου, δεν είναι παρά μόνο η σκηνική αφορμή για να ξαναδεί κανείς τα μεγάλα θέματα του ανθρώπου, γυμνά, οριακά και με την απαιτούμενη ειλικρίνεια.

Σκηνοθετικό σημείωμα:
«Γιατί το ΜΠΕΝΤ αφορά πολιτικά, ιδεολογικά στην σημερινή εποχή;
Γιατί όσο οι κοινωνίες δεν θα αποδέχονται τη διαφορετικότητα, όσο ο ρατσισμός και η γκετοποίηση των μειονοτήτων θα υπάρχει, το έργο θα στέκει ως κραυγή διαμαρτυρίας για ελευθερία, αγάπη, αυτοδιάθεση και αξιοπρέπεια.

Ως σκηνοθέτης, ψάχνω τη γέφυρα με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Το σύστημα εξακολουθεί να τιμωρεί και να βάζει στο περιθώριο όσους διεκδικούν το δικαίωμα της ερωτικής τους επιλογής και της αντίθετης φωνής και στάσης απέναντί του. Υπόδειγμα δημοκρατικής ηθικής το «ΜΠΕΝΤ» ανοίγει διάλογο με την εξέλιξη της κοινωνίας και του μελλοντικού σκεπτόμενου πολίτη.

Ακόμα και μέσα στην πιο σκοτεινή περίοδο, ο άνθρωπος αναζητά το φως, την ελπίδα.
Ο άνθρωπος ερωτεύεται, αγαπά! Ένας ύμνος στην ανθρώπινη επαφή και στην ελευθερία είναι το «ΜΠΕΝΤ», γι’ αυτό ξεπέρασε ως έργο τα όρια του χώρου και του χρόνου.»
(Πέτρος Ζούλιας)

Υπόθεση έργου:
Στη Ναζιστική Γερμανία, λίγο πριν την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων, ο δυναμικός Μαξ και ο πιο ευαίσθητος Ρούντι συλλαμβάνονται. Καθώς οδηγούνται στο στρατόπεδο συγκέντρωσής του Νταχάου, ο Ρούντι βασανίζεται και ο Μαξ υποχρεώνεται να γίνει συνεργός στην κακοποίηση του.

Ο Μαξ για ν΄ αποφύγει το ροζ αστέρι, που χαρακτήριζε με μεγάλη υποτίμηση από τους Ναζί τους ομοφυλόφιλους κρατούμενους, προτιμάει το κίτρινο αστέρι των Εβραίων, ώστε να έχει καλύτερη μεταχείριση. Στο στρατόπεδο ο Μαξ γνωρίζεται με τον Χόρστ, έναν κρατούμενο που φορά το ροζ αστέρι και είναι περήφανος για τις επιλογές του. Οι δύο ήρωες έρχονται κοντά στον ελεύθερο χώρο που ορίζει το συναίσθημα και πέρα από κάθε περιορισμό προς την ανθρώπινη υπόσταση τους, θα ερωτευθούν, χωρίς όμως ποτέ ν΄ αγγίξει ο ένας τον άλλον.

Το έργο είναι ένας ύμνος στην αγάπη και τον έρωτα αλλά πάνω απ’όλα εξυμνεί την ελευθερία του πνεύματος και το δικαίωμα ύπαρξης και αυτοδιάθεσης των ανθρώπων. Παράλληλα αποτελεί μια αντιπολεμική και αντιφασιστική κραυγή διαμαρτυρίας.

Φωτογραφίες: Μαριλένα Αναστασιάδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Τουντασάκη
Βοηθός σκηνογράφου: Μαρία Λώλου

Παραγωγή: Χώρα ΑΕΒΕ Πολιτιστικές Εκδηλώσεις

Ισχύουν ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις

Φωτογραφίες

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Ηθοποιοί πολύ καλοί.
    Σκηνοθεσία καλή προς μέτρια διότι έπρεπε να το κοντύνει το έργο. Ιδιαίτερο μακρύ χωρίς λόγο.
    Το κομμάτι του έργου που αφορά το καταναγκαστικό σεξ με το νεκρό κοριτσάκι των 12 ετών υποθέτω ποιητική αδεία αφού είναι ιατρικά αδύνατο να λειτουργήσεις με νεκρό εάν δεν είσαι νεκρόφιλος.
    Άλλο ένα κομμάτι που ο σκηνοθέτης θα μπορούσε να περιορίσει αλλά δεν το έκανε.
    Γενικά μέτριος ο σκηνοθέτης και καλοί οι ηθοποιοί.
    Το έργο κακομεταχειρισμένο και καταλήγει αδιάφορο.
    Εξ ου ότι κατέβηκε ταχέως.