Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας

Αρχείο Παίχτηκε από 24/11/2017 έως 01/04/2018
στο Σοφούλη (Θεσσαλονίκη)
Συγγραφέας: Δημήτριος Κορομηλάς
Δραματουργική επεξεργασία: Μάριος Κωνσταντίνου
Σκηνοθέτης: Μάριος Κωνσταντίνου
Σκηνογραφία: Ομάδα Ντόμινο
Κοστούμια: Μάγδα Καραβάτση
Ερμηνεύουν: Ελένη Βουγιατζή, Βασιλική Ζώκου, Κωνσταντίνος Πετρίδης, Ευτέρπη Μανιάτη, Παναγιώτης Μητσόπουλος

Περιγραφή

Το δραματικό ειδύλλιο του Δημήτριου Κορομηλά, Αγαπητικός της Βοσκοπούλας. Έργο γραμμένο το 1891, λαϊκό, ποιητικό, σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο στίχο. Αποτυπώνει στο σύνολό του τη βουκολική ζωή ανθρώπων, που ζουν στην επαρχία με πλούσια ηθογραφικά στοιχεία παρόλο, που γράφτηκε από έναν πρωτευουσιάνο συγγραφέα.

Περισσότερα

Από την Πειραματική θεατρική ομάδα Ντόμινο

Το Θέατρο Σοφούλη συνεχίζοντας τη συνεργασία με τις θεατρικές ομάδες της πόλης, παρουσιάζει την πειραματική θεατρική ομάδα Ντόμινο στο έργο "Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας" του Δημητρίου Κορομηλά. Η πρεμιέρα της παράστασης θα δοθεί την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου στις 21.15.

Λίγα λόγια για το έργο

Ένας τσέλιγκας καταφθάνει στην Αρτοτίνα και βλέπει μια κόρη. Του θυμίζει μια παλιά του αγαπημένη. Συγκινημένος της χαρίζει ένα σταυρό... Αυτή ενθουσιασμένη τον δείχνει στη μάνα της κι εκείνη την υποχρεώνει να τον επιστρέψει...
Μια ιστορία επαναλαμβάνεται, την πρώτη φορά σαν τραγωδία, τη δεύτερη σαν φάρσα. Πόσοι γάμοι θα συμβούν σε αυτήν την παράσταση;

Στους ήρωες του έργου εντοπίζουμε απλούς και καθημερινούς ανθρώπους της υπαίθρου όπου η κοινωνική τους τάξη σκιαγραφείται γύρω από τις στάνες, τα καλύβια, τα πρόβατα, τα ήθη και τα έθιμα κλπ. Είναι βοσκοί και βοσκοπούλες, τσέλιγκες και πιστικοί, προξενήτρες, γέροντες και έφηβοι με παραδοσιακές φορεσιές και επαρχιώτικη συμπεριφορά.

Η Μάρω λοιπόν, μια όμορφη χήρα που ζει στην Αρτοτίνα, κρύβει για χρόνια ένα δικό της μυστικό από το παρελθόν, έναν παλιό ξεχασμένο έρωτα, έναν άντρα που άφησε πίσω της όταν ήταν μικρή, μικρούλα η καημένη, παίρνοντας άλλον πιο πλούσιο. Άθελά της, ο έρωτας αυτός γίνεται αφορμή για παρεξηγήσεις οι οποίες φέρνουν σύγχυση τόσο στη σχέση της με την κόρη της Κρουστάλλω, όσο και στη σχέση που έχει με τους κατοίκους του χωριού.

Μια φοβερή σύμπτωση, μια ξαφνική άφιξη, ένας πλούσιος τσέλιγκας, ο Μήτρος είναι ο συνδετικός κρίκος σε όλη αυτήν την ιστορία.

Η μνήμη, το όνειρο, η μοίρα, η τύχη, οι νεράιδες, οι ευχές και οι κατάρες, το παιχνίδι του έρωτα, καθώς και τα γαμήλια στέφανα, περιπλέκουν τόσο την ψυχοσύνθεση, όσο και τις επιλογές των ανθρώπων που ζουν στο ορεινό χωριό της Αρτοτίνας. Όλα οδηγούν κλιμακωτά στο happy end. Είναι όμως έτσι ή στην πραγματικότητα πάντα κάτι μένει μετά τη ρήξη;
Οι Ντόμινο έρχονται να απαντήσουν στο ερώτημα τον Νοέμβριο στο θέατρο Σοφούλη!!

Δραματουργική επεξεργασία και επιμέλεια κειμένου: Μάριος Κωνσταντίνου
Βοηθός σκηνοθέτη - Επιμέλεια κίνησης: Αγγελική Νικολαϊδου
Μουσική διδασκαλία: Ελένη Βουγιατζή
Φωτισμοί: Ανέστης Ατακτίδης
Γραφιστικά: Χρήστος Κυριαζίδης
Λογότυπο ομάδας: Κλεάνθης Μιχαήλ
Επιμέλεια κίνησης: Αγγελική Νικολαΐδου
Επικοινωνία - Δημόσιες Σχέσεις: Κατερίνα Νικολάου
Παραγωγή: Μάριος Κωνσταντίνου με την υποστήριξη του Θεάτρου Σοφούλη

Η ομάδα

Η πειραματική θεατρική ομάδα Ντόμινο είναι μια νέα, φρέσκια ομάδα που δημιουργήθηκε φέτος στην πόλη μας. Τα μέλη της είναι μια ευχάριστη παρέα που έχει ανάγκη την έκφραση, τη δημιουργία και ως επί το πλείστον τον πειραματισμό πάνω στους κώδικες και τη φόρμα της υποκριτικής τέχνης.
Αφορμή για εμάς; Μια ιδέα, ένα κείμενο, μια λέξη, ένα χρώμα, ένα ποίημα, κάτι, οτιδήποτε μπορεί να μας τροφοδοτήσει για να επικοινωνήσουμε τα θέλω μας στον κόσμο.

Γιατί Ντόμινο;

Τα κομμάτια, έχουν ανάγκη το ένα το άλλο για να φτιάξουν ένα δρόμο, μια διαδρομή που σε κάθε παρτίδα αλλάζει και είναι διαφορετική. Εμείς σαν ομάδα θέλουμε να διανύουμε δρόμους πολλούς και διαφορικούς.
Ντόμινο γιατί πιστεύουμε στην ιδέα ότι τα πράγματα και οι καταστάσεις στο θέατρο για να εξελιχθούν, χρειάζονται την στρατηγική της ομάδας και χτίζονται λιθαράκι  λιθαράκι με υπομονή και όρεξη.
Ντόμινο γιατί απλά είναι ένα παιχνίδι σαν το θέατρο με κανόνες, συμβάσεις και συμπαίκτες.
Ντόμινο γιατί θα νιώθουμε για πάντα παιδιά.