Ολεάννα

Αρχείο Παίχτηκε από 21/01/2023 έως 08/04/2023
στο Αυλαία
Διάρκεια: 80 λεπτά
Συγγραφέας: Ντέιβιντ Μάμετ
Μετάφραση: Γεωργία Ζάχου
Σκηνοθέτης: Φίλιππος Σοφιανός
Σκηνογραφία: Χριστίνα Κωστέα
Κοστούμια: Χριστίνα Κωστέα
Φωτισμοί: Φίλιππος Σοφιανός
Μουσική: επιμέλεια: Φίλιππος Σοφιανός
Ερμηνεύουν: Φίλιππος Σοφιανός - Τζων Δένια Μιμερίνη - Κάρολ

Περιγραφή

Οι ήρωες του έργου, ένας καθηγητής πανεπιστημίου και μια νεαρή φοιτήτρια, εμπλέκονται σ’ ένα παιχνίδι βαθιάς αντιπαράθεσης που καθιστά αδύνατη την όποια επικοινωνία μεταξύ τους, με το αίσθημα για εξουσία και ασφάλεια να κυριαρχεί πάνω απ’ όλα.

Περισσότερα

Η Ολεάννα, ένα από τα πιο προκλητικά κείμενα της σύγχρονης
δραματουργίας γράφτηκε ένα χρόνο μετά την πρώτη δίκη στις ΗΠΑ για
σεξουαλική παρενόχληση και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Μάιο του
1992 στο Καίμπριτζ της Μασαχουσέτης με τον θίασο Back Bay Theater.  Το
1993 ανέβηκε με εξαιρετική επιτυχία στο Royal Court Theatre σε σκηνοθεσία
του βραβευμένου με Νομπέλ Χάρολντ Πίντερ. Το 1994 o ίδιος ο Μάμετ
μετέφερε το έργο του και στον κινηματογράφο με τον ομώνυμο τίτλο, και
παρά το γεγονός ότι προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις τόσο από τις
φεμινιστικές οργανώσεις όσο και από τους πανεπιστημιακούς κύκλους, για
τελείως διαφορετικούς λόγους, εξακολουθεί να παίζεται συνεχώς και να
προβληματίζει.
Ο Ντέιβιντ Μάμετ, ένας από τους διασημότερους συγγραφείς,
σεναριογράφους και σκηνοθέτες, είναι γνωστός για την ακριβή χρήση της
αμερικανικής γλώσσας αλλά και το ενδιαφέρον του για τη σχέσης που
διαμορφώνεται μεταξύ γλώσσας και συμπεριφοράς.
Οι ήρωες του έργου, ένας καθηγητής πανεπιστημίου και μια νεαρή φοιτήτρια,
εμπλέκονται σ’ ένα παιχνίδι βαθιάς αντιπαράθεσης που καθιστά αδύνατη την
όποια επικοινωνία μεταξύ τους, με το αίσθημα για εξουσία και ασφάλεια να
κυριαρχεί πάνω απ’ όλα.
Ένα λεκτικό παιγνίδι εξουσίας θα ξεκινήσει με αφορμή την αναβαθμολόγηση
του γραπτού της φοιτήτριας Κάρολ και τις παρερμηνείες που θα προκαλέσει η
πρόταση του καθηγητή της Τζών, για ιδιαίτερες συναντήσεις έξω από το
πλαίσιο κανόνων του φαινομενικά δημοκρατικού πανεπιστημίου. Ο καθηγητής
απαξιώνει τη φοιτήτρια του, αμφισβητώντας τα εργαλεία που παρέχει η
εκπαίδευση και εκείνη αμφισβητώντας τα προνόμια του θα τον καταγγείλει για
παρενόχληση.

Είναι ένα δυνατό κείμενο για την πολιτική ορθότητα που διερευνά τη σχέση
γλώσσας και συμπεριφοράς και επιχειρεί να διεισδύσει στα άδυτα της
εξουσίας.
«Εκείνος λέει, ότι ήταν απλώς ένα μάθημα. Εκείνη, σεξουαλική παρενόχληση.
Όποιον και να πιστέψετε, θα κάνετε λάθος».
Ντέιβιντ Μάμετ

Η παράσταση
Η παράσταση σύμφωνα με τον σκηνοθέτη αποτελεί, μια αφετηρία κι έναν
προορισμό για το #MeToo. Είναι μια συγκλονιστική ιστορία, η οποία πολλές
φορές σε μπερδεύει, σε διχάζει και σου δημιουργεί σοβαρή ανασφάλεια για
την κρίση σου. Το έργο είναι μια μηχανή παραγωγής ερωτημάτων τα οποία
συνοδεύουν τον θεατή μέρες μετά την παρακολούθηση της παράστασης.
Ερωτήματα που ακόμα σήμερα, το 2022, παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος τόσο απενοχοποιημένα να γκρεμίζει το μέλλον
ενός άλλου; Πόσο επηρεάζει η συλλογικότητα την ατομική συνείδηση; Πώς
μπορεί μια φιλική χειρονομία να μεταφραστεί σε παρενόχληση; Μήπως στην
πραγματικότητα είναι; Μήπως η εξουσία την κάνει να είναι;
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι όταν ο David Mamet γράφει το έργο αυτό το
1992 γεννά πλήθος αντιδράσεων. Οι κριτικοί αντιμετώπισαν το έργο ως μια
δεξιά πολεμική ενάντια στην πολιτική ορθότητα, ενώ για τους αριστερούς ο
Μάμετ έγινε σύμβολο της τοξικής αρρενωπότητας. Σήμερα, όμως, μετά το
ξέσπασμα του ελληνικού #metoo, ίσως είμαστε πλέον έτοιμοι για μία εκ νέου
ανάγνωση.
Για δεύτερη χρονιά φέτος, η παράσταση εξακολούθησε να λαμβάνει
επαινετικά σχόλια κοινού και κριτικής και χαρακτηρίστηκε ως «Μια παράσταση
ανθρώπινη και ρεαλιστική, που σκοπό έχει να μας αφυπνίσει και να μας
προβληματίσει. Το δίχως άλλο, […] μοναδική, που προσφέρει τροφή για
σκέψη. Ένα έργο σπουδαίο και μια θεατρική μεταφορά άξια αναφοράς» (Χάρις
Μολυβιάτη, noizy.gr)
Πρόκειται για «Μια εξαιρετική παράσταση αριστοτεχνικά φτιαγμένη με δυνατές
ερμηνείες. Βασισμένη σε ένα επίκαιρο και σύγχρονο κείμενο του Μάμετ, με μία
ευφυέστατη σκηνοθεσία του Φίλιππου Σοφιανού, με εξαιρετικές ερμηνείες»
(Βίβιαν Μητσάκου, theaterproject365).

Βοηθός σκηνοθέτης: Γιάννης Τσουρουνάκης
Φωτογραφία αφίσας: Γιώργος Καλφομανώλης
Φωτογραφίες παράστασης: Αντώνης Μιμερίνης
Artwork: Άρης Σομπότης
Παραγωγή: Hand Made Productions

Φωτογραφίες

26 ΣΧΟΛΙΑ

  3. Ευχαριστώ για την πρόσκληση! Η παράσταση είχε ωραίο θέμα, όμως το παίξιμο του κ.Σοφιανού αρκετά άνευρο, σχεδόν βαρετό, ίσως φταίει και το λιγοστό κοινό της παράστασης... Επίσης η μουσική πολλές φορές κάλυπτε τα λόγια των ηθοποιών.

  7. Παρακολούθησαμε την παράσταση Ολεανα και μόνο θετικά σχόλια μπορούμε να κάνουμε! Ιδιαίτερη και δύσκολη σε κάποια σημεία, αλλά πολύ καλή!
    Ευχαριστούμε από καρδιάς τη Θεατρομάνια για τις προσκλήσεις και την όμορφη θεατρική βραδιά!

  10. Ευχαριστούμε τη Θεατρομάνια που μας έδωσε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια καταπληκτική θεατρική παράσταση. Απίστευτο το ΚΕΙΜΕΝΟ, εξαιρετική η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, άριστες οι ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.

  11. Η παράσταση ήταν εξαιρετική! Παρουσιάζει με αρκετά εύληπτο τρόπο τις τεχνικές άσκησης εξουσίας προς επίτευξη κάποιου στόχου (εν προκειμένω την σεξουαλική παρενόχληση):

    στοχοποίηση του ατόμου που θα επιτεθούμε. Δημιουργία διαστρεβλωμένης εικόνας εαυτού, προκειμένου το υποψήφιο θύμα να αισθανθεί ευάλωτο. Αίσθηση ψευδούς εγγύτητας με την παροχή προσωπικών πληροφοριών. Δημιουργία σύγχυσης και όταν το θύμα "σπάσει", ακολουθεί η παρενόχληση. Θεωρώ πως ο συγγραφέας του έργου είχε μελετήσει πολύ καλά τους μηχανισμούς.

    Η απόδοση του κειμένου από τους ηθοποιούς, ήταν άριστη.

    Τα θερμά μου συγχαρητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Θεατρομάνια για την παροχή των προσκλήσεων.

  12. Καταπληκτική παράσταση βασισμένη σε ένα απίστευτο κείμενο με λεπτές αποχρώσεις που γεννάει σκέψεις και συζητήσεις. Εξαιρετικές οι ερμηνείες και η σκηνοθεσία. Φαίνεται ότι η παράσταση έχει δουλευτεί σε όλα τα επίπεδα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Ευχαριστούμε πολύ Θεατρομανια!!!

  17. Ευχαριστω πολυ τη θεατρομανια για τις προσκλησεις . Προκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερη και προσεγμένη παράσταση ! Η σκηνοθεσία ήταν παρα πολύ καλή , όπως και τα σκηνικά . Η ερμηνεία της Δενιας Μιμερινη συγκλονιστική και πολλά υποσχόμενη ! Την προτείνω ανεπιφύλακτα , ιδίως αν θέλετε να προβληματιστείτε και ίσως να αναθεωρήσετε κάποια πράγματα

  18. Θα ήθελα να παρακολουθήσω την παράσταση αλλά θα ήθελα να ενημερώσω ότι κέρδισα για την Κυριακή 5/2 αλλά δυστυχώς το μεηλ μου ήρθε σήμερα πρωί 7/2 , οπότε δεν την παρακολούθησα ούτε την παραχώρησα φυσικά αλλά χωρίς να το κάνω ηθελημένα, απλά δεν Ελαβα έγκαιρα το μεηλ, ευχαριστώ πολύ κ συγνώμη που το αναφέρω εδώ στις κριτικές τής παράστασης

  21. Μου άρεσαν πολύ και οι δύο ηθοποιοί και απέδωσαν ωραία τους ρόλους τους, αλλά βρήκα το στορυ κάπως "ακαταλαβίστικο". Μάλλον δε μου άρεσε το κείμενο. Περισσότερο σχολιάζει τα αρνητικά της πολιτικής ορθότητας παρά τη σεξουαλική κακοποίηση. Παρ' όλα αυτά η ώρα μου πέρασε ευχάριστα και η παράσταση είχε ωραία διάρκεια, χωρίς να κουράσει. Ευχαριστούμε θεατρομάνια για τις ευκαιρίες να παρακολουθούμε δωρεάν τόσες παραστάσεις!

  22. Η Κάρολ μια φοιτήτρια πανεπιστημίου βρίσκεται στο γραφείο του καθηγητή της για να μιλήσει για τους χαμηλούς της βαθμούς και την πιθανότητα να αποτύχει στο μάθημα του. Είναι συναισθηματικά φορτισμένη και νιώθει απελπισμένη καθώς πιστεύει ότι δεν μπορεί να σώσει το βαθμό της και κατ' επέκταση το όνειρο της. Όπως η ίδια πιστεύει εμποδίζεται από ένα σύστημα που δεν καταλαβαίνει και που τη θεωρεί 'ηλίθια'.
    Ο Τζον ως καθηγητής, κατακλύζει την Κάρολ με τον ευφυή αλλά και συγκαταβατικό του λόγο. Παρά τα προσωπικά του προβλήματα, που ίσως επηρεάζουν τις πράξεις του απέναντι στους φοιτητές του, δείχνει πραγματικά να θέλει να την βοηθήσει.
    Προχωρώντας όμως, αυτό που ξεκίνησε σαν μια υγιή προσπάθεια να γεφυρωθεί το χάσμα των λέξεων, των παρεξηγήσεων και των παρερμηνειών, μεταξύ τους. Εκτυλίσσεται σε επικίνδυνο παιχνίδι εξουσίας με σκοπό την κυριαρχία και τη τελική επικράτηση του ενός.
    Μπορεί μια φιλική χειρονομία να μεταφραστεί σε παρενόχληση; Μήπως στην πραγματικότητα είναι; Μήπως η εξουσία την κάνει να είναι; Ο ίδιος ο συγγραφέας συνηθίζει να λέει για το 'Ολεάννα'.. "Εκείνος λέει, ότι ήταν απλώς ένα μάθημα. Εκείνη, σεξουαλική παρενόχληση. Όποιον και να πιστέψετε, θα κάνετε λάθος."
    Με έναν υπέροχο Φίλιππο Σοφιανό να σκηνοθετεί αλλά και να ερμηνεύει, που δεν μεγαλώνει αλλά γίνεται καλύτερος όπως το παλιό κρασί! Απολαυστική αλλά και αυθεντική στο ρόλο της, στέκεται δίπλα του η Δένια Μιμερίνη!

  25. Η παράσταση ήταν εξαιρετική!!! Το ευφυές κείμενο παρασύρει τον θεατή με την δυναμική πλοκή του. Η σκηνοθεσία του Φιλίππου Σοφιανού είναι αριστοτεχνική, αναδεικνύει το έργο, τους ήρωες και προβληματίζει έντονα το κοινό. Οι ερμηνείες και των δύο είναι υποδειγματικές, δεν σε αφήνουν ούτε στιγμή να πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους. Συγχαρητήρια στον Φίλιππο Σοφιανό! Δεν νομίζω ότι εάν ξανανέβει το έργο μπορώ να παρακολουθήσω καλύτερη εκδοχή. Το "σφράγισε".Μια μοναδική παράσταση που τρέφει τον νου και μια μοναδική εμπειρία η δυνατότητα θέασης της. Σε ευχαριστώ Θεατρομάνια!