Μετάφραση: Αλέξης Σολομός
Σκηνοθέτης: Άννα Φόνσου
Σκηνογραφία: Δανάη Πανά
Κοστούμια: Άννα Φόνσου - Δανάη Πανά
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Ερμηνεύουν: Έφη Δρόσου, Χρύσα Ζαφειριάδου, Αίγλη Κατσίκη, Νίκος Νικολάου, Γεράσιμος Σοφιανός, Δημήτρης Τσιλινίκος, Κωνσταντίνος Χατζησάββας, Χριστίνα Κωνσταντινίδου
Περιγραφή
Ο έρωτας είναι αυτός που κυριαρχεί στη νέα παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος που έρχεται το Σάββατο 13 Απριλίου, στο Μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών, σε σκηνοθεσία Άννας Φόνσου.
Περισσότερα
Το ρομαντικό δράμα «Ρωμαίος και Αννέτα» του σπουδαίου συγγραφέα Ζαν Ανούιγ θα θυμίσει στους θεατές τον ρομαντισμό, και τη θυσία που χρειάζεται να γίνει για έναν μεγάλο έρωτα.
Ο ποιητικός λόγος του κειμένου, ο ρομαντισμός αλλά και ο ρεαλισμός αναδεικνύονται μέσα από τις ερμηνείες των ηθοποιών.
Η Άννα Φόνσου βάζει τη σκηνοθετική της σφραγίδα στο αγαπημένο έργο του Αλέξη Σολομού, τη μετάφραση του οποίου είχε κάνει ο ίδιος, για αυτό και η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του.
Είναι η πρώτη φορά που το ΚΘΒΕ ανεβάζει έργο του σπουδαίου Γάλλου δραματουργού. Ένα έργο εξαιρετικής μαεστρίας, που με σαρκαστική διάθεση αναμετριέται με την απόγνωση και την απελπισία των χαρακτήρων του.
Ο έρωτας είναι διαχρονικός, το μίσος, η ζήλεια. Και τελικά αυτό που μένει είναι η αγάπη!
Ο «Ρωμαίος και Αννέτα» γράφτηκε το 1945. Ο Ζαν Ανούιγ επαναφέρει στο κείμενο αυτό, βασικούς προβληματισμούς του: την πάλη ανάμεσα στην ελευθερία και την κοινωνία, στο άτομο και τους θεσμούς, στην πρωταρχική δύναμη των συναισθημάτων. Στη ζωή που επιμένει και στον θάνατο που καραδοκεί δίπλα στην ανυποχώρητη δύναμη του έρωτα. Ποιος είναι ο δρόμος που απομένει στον άνθρωπο που αντιστέκεται; Που οδηγούν τα απανωτά «όχι» στον συμβιβασμό και στον κομφορμισμό;
*Κατάλληλο για θεατές άνω των 12 ετών
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Έχω κάνει πολλές σκηνοθεσίες στην καριέρα μου. Ένα από τα όνειρά μου, όμως ήταν το έργο του Ζαμ Ανούιγ, «Ρωμαίος και Αννέτα», σε μετάφραση του Αλέξη Σολομού. Το έργο «Ρωμαίος και Αννέτα» το είχα παίξει με το ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ, πριν πολλά χρόνια με μεγάλη επιτυχία, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού. Είναι ένα έργο πλημμυρισμένο από ποίηση, ρομαντισμό, έρωτα, αγάπη και μίσος. Και όπως χαρακτήριζε ο Δάσκαλός μου Αλέξης Σολομός, τον Ζαν Ανούιγ: συγγραφέα της αγάπης και οπαδό της αγάπης. Γιατί όταν ένας καλλιτέχνης υψώνει μια σπαρακτική κραυγή ενάντια σε έναν κόσμο γεμάτο μίσος, μάλλον οπαδός της αγάπης και του ρομαντισμού θα έπρεπε να ονομαστεί. Και έτσι μου αρέσει να βλέπω τον Ζαν Ανούιγ. Για αυτό και όλο μου το ενδιαφέρον σε αυτό το ποιητικό έργο, στηρίχτηκε στην ερμηνεία των ηθοποιών.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή, Αστέρη Πελτέκη που μου έδωσε αυτήν την ευκαιρία και που μετά από αρκετά χρόνια ξανασυνεργάστηκα με το ΚΘΒΕ. Όλους τους συνεργάτες του ΚΘΒΕ.
Τους συναδέλφους μου, που με πίστεψαν και όλοι μαζί δουλέψαμε με πάθος και ενθουσιασμό. Θα τους αναφέρω με αλφαβητική σειρά γιατί τους αγαπώ και τους εκτιμώ όλους το ίδιο: Έφη Δρόσου, Χρύσα Ζαφειριάδου, Αίγλη Κατσίκη, Νίκος Νικολάου, Γεράσιμος Σοφιανός, Δημήτρης Τσιλινίκος, Κωστής Χατζησάββας. Επίσης τη βοηθό μου και συνάδελφό μου Μαρία Καραμήτρη, την οποία ευχαριστώ για τη στήριξή της, την πολύτιμη βοήθειά της και τη συμβολή της στην ολοκλήρωση αυτής της προσπάθειας.
Ελπίζω και εύχομαι να τα καταφέραμε!
Τέλος θέλω να αφιερώσω την παράσταση στον Αλέξη Σολομό, αυτόν τον σπουδαίο Δάσκαλό μου, τον θεατράνθρωπο, τον συγγραφέα, τον μεταφραστή και σπουδαίο σκηνοθέτη.
Σας ευχαριστώ όλους
Άννα Φόνσου
Παίζουν:
Έφη Δρόσου: μητέρα
Χρύσα Ζαφειριάδου: Αννέτα
Αίγλη Κατσίκη: Τζούλια
Νίκος Νικολάου: Πατέρας
Γεράσιμος Σοφιανός: Φρέντερικ
Δημήτρης Τσιλινίκος: Ταχυδρόμος
Κωνσταντίνος Χατζησάββας: Λουκιανός
Έκτακτη αντικατάσταση: Χριστίνα Κωνσταντινίδου
Συντελεστές
Βίντεο: Βαλλεντίνα Κόπτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καραμήτρη
Οργάνωση παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη
«Ρωμαίος και Αννέτα» – Ζαν Ανούιγ
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει το έργο του Ζαν Ανούιγ «Ρωμαίος και Αννέτα» σε σκηνοθεσία της Άννας Φόνσου. Μπαίνοντας στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών οι θεατές ακούνε έναν συνεχόμενο ήχο κυμάτων της θάλασσας που αμέσως από άποψη φαινομενολογίας τους εισάγει σε έναν άλλον κόσμο και συγκεκριμένα τον κόσμο του έργου του Ανούιγ. Οι θεατές ασυναίσθητα μεταφέρονται σε ένα μέρος κοντά στη θάλασσα και γίνονται κοινωνοί αυτής της ιστορίας. Αμέσως, εμφανίζονται οι ηθοποιοί σε ένα ακατάστατο σπίτι. Από τις σχέσεις του ζευγαριού παρατηρείς μία σχέση αγάπης, κατανόησης και ασφάλειας ανάμεσα στο ζευγάρι του Φρέντερικ και της Τζούλια. Δύο ερωτευμένοι νέοι μαζί με τη μητέρα του αγοριού επισκέπτονται το πατρικό της Τζούλια για να γνωρίσουν την -μάλλον προβληματική- οικογένειά της που αποτελείται από τον πατέρα, τον αδερφό της (Λουκιανό) και την αδερφή της (Αννέτα). Στην ατμόσφαιρα δημιουργείται ένα μυστήριο κι αμέσως γίνεται αντιληπτό ότι κάτι περίεργο συμβαίνει ή θα συμβεί. Το έργο του Ανούιγ συσχετίζεται με το έργο του Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» τόσο από τον παρόμοιο τίτλο όσο και από το γεγονός ότι όσο προχωρά το έργο αναπτύσσεται ένας φλογερός, απρόσμενος, απόλυτος και άκρα ποιητικός έρωτας ανάμεσα στον Φρέντερικ και τη λίγο απροσάρμοστη αδερφή της Τζούλια, την Αννέτα. Η γραφή του Ανούιγ πολύ λεπτά μεταφρασμένη από τον Αλέξη Σολομό σε συνδυασμό με τη μουσική του Γιώργου Ανδρέου και τους ηθοποιούς απόλυτα προσηλωμένους στον ρόλο τους παρασύρουν το κοινό και το κάνουν να πιστεύει ότι τα όσα συμβαίνουν είναι αληθινά. Όλο το έργο διαχέεται από έναν απαγορευμένο έρωτα, την πάλη του σωστού και του λάθους, τη ζωή και τον θάνατο. Έκπληξη οι ερμηνείες του αδερφού της Τζούλια, Λουκιανού, ενός χαρακτήρα προδομένου, μηδενιστή, μέθυσου και κωμικού που αναστοχάζεται λέγοντας τις μεγαλύτερες αλήθειες για τις σχέσεις των ανθρώπων. Ο πατέρας που πάνω από όλα θέλει την ευτυχία των παιδιών αποδέχεται την κατάσταση, δεν μετέχει ενεργά και έρχεται αντιμέτωπος με τα λάθη και τελικά με την καταστροφή. Η μητέρα προσπαθώντας να φέρει την ισορροπία στον γάμο του γιου της αλλά ανήμπορη να τον συνετίσει. Μεγάλη σημασία η φιγούρα αυτού του άγνωστου πλούσιου άντρα που επισκιάζει την Αννέτα προσφέροντας της μία άνετη ζωή σύμφωνα με τα πρέπει και τα θέλω της κοινωνίας και σε αντίθεση με αυτό που πραγματικά ήθελε η ηρωίδα. Τέλος, ο ταχυδρόμος φέρνοντας το γράμμα για την Αννέτα, την αλήθεια, σπάει την ψευδαίσθηση των δύο παράφορα ερωτευμένων και τους επαναφέρει στην θλιβερή πραγματικότητα. Μία παράσταση με εξαιρετικούς ηθοποιούς και αρκετές στιγμές συγκίνησης αλλά και γέλιου που σίγουρα θα σας κεντρίσει το ενδιαφέρον. Το έργο αρχίζει και τελειώνει με τη θάλασσα δίνοντας τη μοναδική δυνατή λύση έτσι ώστε όλοι οι χαρακτήρες να οδηγηθούν στην κάθαρση.
Μ.Ρ.