Τα καλύτερα … έ[Ρ]πονται

Διάρκεια: 90΄ Χωρίς διάλλειμα
Συγγραφέας: Μαρία  Κίτρα
Σκηνοθέτης: Θοδωρής Κωνσταντόπουλος
Σκηνογραφία: Κατερίνα Μπότσαρη
Φωτισμοί: Θοδωρής Κωνσταντόπουλος
Ερμηνεύουν: Μαρίνα Κυριλλοπούλου,  Κλαίρη Λαού

Περιγραφή

Η σύγχρονη κωμωδία της Μαρίας Κίτρα, που με την σκηνοθετική ματιά του Θοδωρή Κωνσταντόπουλου αποδομεί την αξία της φιλίας,  τα προβλήματα της σύγχρονης ζωής,  τις φοβίες που τρώνε τα σωθικά, αλλά και το πώς αντιμετωπίζει ο καθένας τις προ[σ]κλήσεις στην καθημερινότητά του.

Περισσότερα

Πρωτομαγιά. Η Μαρία έχει γενέθλια και τα σιχαίνεται. Η Ελένη κάνει    τα πάντα για να είναι ξεχωριστή αυτή η μέρα, αλλά μάταια.              Αυτές οι δύο γυναίκες, συγκατοικούν. Τις ενώνει μια βαθιά φιλία…       τις χωρίζουν όλα τα υπόλοιπα.

Μαρία & Ελένη … Δυο γυναίκες… που θα ταυτιστούν όλες οι υπόλοιπες!

Φώτα-ήχος: Παναγιώτης  Γιατρός

Φωτογραφίες

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Μια ευχάριστη παράσταση, με αξιοπρεπή παρουσία των ηθοποιών. Ο Θοδωρής Κωνσταντόπουλος σκηνοθετεί το θεατρικό της Μαρίας Κίτρα με άξονα το πώς θεμελιώνεται και διατηρείται μια φιλία, μια συγκατοίκηση, δύο γυναικών διαφορετικών μεταξύ τους, που ασφυκτιούν μέσα σε ένα κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον που τις κατατρέχει και τις απομυζά. Τα γενέθλια της Μαρίας [Μαρίνα Κυριλλοπούλου] τη βρίσκουν στα 50 της να γράφει σπίτι της, ονειροπολώντας μια σχέση με κάποιο νεαρό που προσδοκά να έχει. Εκτός προγράμματος, απορυθμισμένη, έχει στην πράξη δίπλα της μόνο την Ελένη [Κλαίρη Λαού], που με τον δομημένο και οργανωτικό χαρακτήρα της προσπαθεί να αντισταθμίσει την υπερβατικότητα της φίλης της και να τη στηρίξει. Το γεγονός πως είναι πιο προσγειωμένη στη ζωή και στις σχέσεις της, δεν την κάνουν λιγότερο ευάλωτη στην ανδρική προδοσία και προσδοκία. Η Μαρία μπορεί να την απαξιώνει, αλλά σε αυτήν μόνο μπορεί να πει δυο κουβέντες, να επικοινωνήσει, να ασκήσει μια ουσιαστική μητρικότητα και να δείξει ενδιαφέρον. Η μητέρα της Μαρίας [Πηνελόπη Σεραφίδη], πλημυρίζει από πολυλογία την κόρη και τον άνδρα της, θέλει να τον κάνει να υποφέρει, να τον τιμωρεί με ανόητα χούγια και τερτίπια. Αντίστοιχα, η «κερατωμένη» αδερφή της Ελένης από την Κύπρο, τα βρίσκει με τον άνδρα της και ούτε «γεια» δεν λέει στην αδερφή της, που όμως έχει την απαίτηση να την υπηρετεί.
    Γρήγοροι ρυθμοί, μια φανερή ψυχολογική πίεση, κινητά τηλέφωνα που κυριαρχούν και χρονικά στην ανθρώπινη επαφή, διάθλαση της επικοινωνίας, αντιπαραβολή και διασύνδεση των διαφορετικών χαρακτήρων, μέσα από μια απομόνωση που αναζητά ρωγμές και ανάσες, μια ζωή που περνά και σκορπίζεται, μια πρωτομαγιά που περνά σε φόντο αργίας το καθημερινό ενδοοικιακό, μικρο-εργασιακό, οικογενειακό και συναισθηματικό γίγνεσθαι. Το σκηνικό της Κατερίνας Μπότσαρη και οι φωτισμοί του Πασχάλη Μηλιορέλλη βοηθούν στην απόδοση τον καθημερινό οικιακό χώρο και τις διακυμάνσεις των πρωταγωνιστών. Εξαιρετική η μουσική του Φοίβου Μποζά…