Το ημερολόγιο ενός τρελού

Αρχείο Παίχτηκε από 17/01/2023 έως 21/02/2023
στο Coronet
Διάρκεια: 70'
Κείμενο: Ειρήνη Σταματίου (επιμέλεια)
Συγγραφέας: Νικολάι Γκόγκολ
Απόδοση: Μπάμπης Κλαλιώτης
Δραματουργία: Ειρήνη Σταματίου
Σκηνοθέτης: Μπάμπης Κλαλιώτης
Σκηνογραφία: Μάγδα Καλέμη
Κοστούμια: Μάγδα Καλέμη
Φωτισμοί: Μπάμπης Κλαλιώτης
Μουσική σύνθεση: Αλίκη Ζωγράφου
Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Καραμουσάλης, Αλίκη Ζωγράφου

Περιγραφή

Η θετική ανταπόκριση του θεατρόφιλου κοινού και το θερμό χειροκρότημα στο τέλος κάθε παράστασης, κρατούν ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΟΥ κοντά μας για τρεις ακόμη παραστάσεις. Έτσι, κάθε Τρίτη για τις τρεις επόμενες εβδομάδες, το κλασσικό κι αγαπημένο έργο του Νικολάι Γκόγκολ σε σκηνοθεσία του Μπάμπη Κλαλιώτη θα συναντά το κοινό που αγαπάει το καλό θέατρο στο Θέατρο CORONET.

Περισσότερα

Η φυλακή όταν την ομορφύνεις και τη φέρεις στα μέτρα σου παύει να είναι φυλακή. Γίνεται όμως ελευθερία;

Με την κοινή λογική ίσως όχι. Με μια άλλη λογική πιο ιδιαίτερη, πιο σπάνια, πιο σκοτεινή, ποιος ξέρει; Ίσως…

Αυτή την άλλη λογική, την άλλη πλευρά, την άλλη όψη προσπαθεί να προσεγγίσει ο σκηνοθέτης Μπάμπης Κλαλιώτης συνομιλώντας με τον ήρωα του Γκόγκολ σε μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση.

Μια συνομιλία, μια πάλη, μια απόδραση…

Ο ήρωας του Γκόγκολ βιώνει μια διαρκή αγωνία, η οποία πηγάζει από τη μεγάλη ανάγκη του να υπάρξει σ ένα κόσμο τόσο αλλόκοτο, τόσο εχθρικό και τόσο αντιφατικό. Προσπαθεί να επικοινωνήσει, να πείσει… Προσπαθεί να ενσωματωθεί !Προσπαθεί να βρει απαντήσεις. Αναζητά την αλήθεια .Είναι ένα πλάσμα που έχει φτερά αλλά και ρίζες, που παλεύει παραδομένο, που νικιέται θριαμβεύοντας …Είναι αυτός τρελός ή απλά οι γύρω του έχουν πετρώσει και δεν είναι σε θέση να δουν, να ακούσουν, να νιώσουν; Φταίει αυτός που μιλάει η φταίει εκείνος που ακούει για το χάσμα που απλώνεται ανάμεσα τους;

Ο ήρωας πάλλεται, διχάζεται, πονάει… Και μαζί του και ο θεατής.

Η εμφάνιση μιας γυναίκας που με τόση επιδεξιότητα τοποθετεί ο σκηνοθέτης στη σκηνή δρα καταλυτικά. Παίζει μουσική, τραγουδάει και ερμηνεύει, δημιουργώντας έτσι χαραμάδες μέσα από τις οποίες εισβάλουν δειλές αχτίδες , που φωτίζουν ,αποκαλύπτουν και αποκρυπτογραφούν τον ψυχισμό του ήρωα ενώ ταυτόχρονα τον απαγκιστρώνουν, τον απελευθερώνουν και τον κάνουν να αιωρείται σε μια προσπάθεια να λυτρώσει τον εαυτό του αλλά και τον θεατή.

Φωτογραφίες

5 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Τι καταπληκτική παράσταση!! Ο Κων. Καραμουσάλης ήταν καθηλωτικός! Η Αλ. Ζωγράφου ολοκλήρωσε τέλεια την παράσταση, η οποία ήταν μια ευχάριστη έκπληξη! Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές για την υψηλή ποιότητα θεάτρου που προσφέρουν στο κοινό. Ευχαριστώ Θεατρομάνια!!

  2. Η παράσταση ήταν εξαιρετική! Η ερμηνεία του κυρίου Κωνσταντίνου Καραμουσάλη ήταν συγκλονιστική. Μετέφερε στον θεατή τον ψυχισμό του ήρωα και σε συνδυασμό με την Αλίκη Ζωγράφου μας χάρισαν μια ωραία ποιοτική παράσταση με πολύ συναίσθημα. Συγχαρητήρια! Δεν θα αναφερθώ εκτενώς γιατί με κάλυψε απόλυτα η προηγούμενη κριτική του Θωμά και δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο. Ευχαριστώ θερμά θεατρομάνια για την ωραία θεατρική βραδιά!

  3. Όταν, τη ζωή ενός άσημου δημοσίου υπαλλήλου διαδέχεται η μία απογοήτευση μετά την άλλη. Όταν, τα όνειρα του θα συντριβούν και καρατομηθούν από αυτόν, χωρίς ίχνος ευαισθησίας και αυτό που μείνει να συντροφεύει το κουφάρι της μίζερης ζωής του είναι η αποπνικτική ρουτίνα του γραφείου του, η κοινωνική υποκρισία και η ζοφερή ανάμνηση ενός ανεκπλήρωτου έρωτα που χάθηκε για πάντα, τότε η τρέλα φαντάζει ως την μόνη έξοδο από αυτό το τσίρκο του κοινωνικού παραλογισμού και της ματαιοδοξίας.
    Ο Νικολάι Γκόγκολ, μέσα από μία μοναδική νουβέλα του είδους της -Το Ημερολόγιο Ενός Τρελού-, καταγράφει με τρόπο κωμικοτραγικό αλλά γεμάτο ευαισθησία και οξυδέρκεια την απελευθερωτική δύναμη της τρέλας, σαν το τελευταίο αποκούμπι της ανθρώπινης συνείδησης!
    Η παράσταση ξεκινά με εύθυμο τρόπο και αρκετές δόσεις γέλιου που όμως δίνουν γρήγορα τη σκυτάλη στη σκληρή πραγματικότητα. Ο πρωταγωνιστής Κωνσταντίνος Καραμουσάλης, υπό τη σκηνοθετική επίβλεψη του κυρίου Μ. Κλακιώτη, καταφέρνει άρτια να αποδώσει τη σταδιακή διακύμανση στο ψυχισμό ενός ανθρώπου, που φυλακή γίνεται η πραγματικότητα του και προπύργιο των προδομένων του ονείρων η τρέλα! Η Αλίκη Ζωγράφου συντροφεύει επάξια αυτή την προσπάθεια τόσο με το υποκριτικό της ταλέντο όσο και με τις μουσικές δεξιότητες της και τη θεσπέσια φωνή της. Μπράβο!