Το τενεκεδένιο ταμπούρλο

Αρχείο Παίχτηκε από 17/12/2018 έως 21/04/2019
στο Σημείο
Διάρκεια: 105'
Συγγραφέας: Γκύντερ Γκρας
Διασκευή: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθέτης: Δήμητρα Χατούπη
Σκηνογραφία: Έμιλυ Ονησιφόρου, Δήμητρα Τερζή
Κοστούμια: ομάδα θεάτρου «δήλος»
Φωτισμοί: Δημήτρης Λογοθέτης
Χορογραφία: Γεωργία Ζάχου, Νίκος Σαμουρίδης
Ερμηνεύουν: Άρης Αντωνόπουλος, Αναστασία Δένδια, Γεωργία Ζάχου, Γιώργος Κορομπίλης, Στέλλα Παπακωνσταντίνου, Γιώργης Παρταλίδης, Νίκος Σαμουρίδης, Νίκος Σιγάλας, Γιάννης Σίμος, Κατερίνα Σκυλογιάννη, Έλλη Στεργίου, Δημήτρης Τσίκλης, Θεώνη Τσούρμα, Χριστιάνα Χατζηπιέρα, Άλκηστις Χριστοπούλου

Περιγραφή

«Το Τενεκεδένιο Ταμπούρλο», το αιρετικό αριστούργημα του Γερμανού συγγραφέα Γκύντερ Γκρας, βραβευμένο με Νόμπελ Λογοτεχνίας, που σόκαρε την Γερμανική κοινωνία θα «ηχήσει» για πρώτη φορά στην Ελλάδα επί σκηνής από τον 15μελή εταιρικό θίασο «δήλος». Η αλληγορική ιστορία ενηλικίωσης του μικρού Όσκαρ σε έναν κόσμο, που τον καταπίνει το σκοτάδι, ζωντανεύει μέσα από μια χειμαρρώδη μουσικοθεατρική παράσταση με τη σκηνοθετική υπογραφή της Δήμητρας Χατούπη, από 17 Δεκεμβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 στο Θέατρο Σημείο.

Περισσότερα

Ένα σκοτεινό παραμύθι ενηλικίωσης που εκτυλίσσεται την περίοδο της ανόδου του Ναζισμού στην Ευρώπη

Το έργο εκτυλίσσεται την περίοδο της ανόδου του Ναζισμού στην Ευρώπη και παρακολουθεί τον Όσκαρ, ο οποίος από απέχθεια για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει, στα όγδοα του γενέθλια αποφασίζει να σταματήσει να μεγαλώνει. Σε σώμα οκτάχρονου παιδιού, ο Όσκαρ παίζει διαρκώς με το ταμπούρλο του, θρυμματίζει γυαλιά με την φωνή του, το σκάει από το σπίτι, χάνει δικούς του ανθρώπους, τρυπώνει σε ένα τσίρκο, συναναστρέφεται νάνους, μουσικούς και κυνηγούς σπουργιτιών, ερωτεύεται και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Άραγε θα πάρει ποτέ την απόφαση να μεγαλώσει; Άραγε η κοινωνία θα σταματήσει να εθελοτυφλεί και θα αναλάβει τις ευθύνες της; Και τι σημαίνει να είσαι παιδί σε μια κοινωνία που καταρρέει;

Το «Τενεκεδένιο Ταμπούρλο» είναι το έργο χάρισε στον Γκύντερ Γκρας το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τότε το έργο δέχτηκε στη Γερμανία τη σφοδρή επίθεση μεγάλου μέρους της κριτικής, αλλά και της καθολικής εκκλησίας που το χαρακτήρισαν βλάσφημο, ανήθικο, πορνό. Ενώ στη Γερμανία υπήρξε αντικείμενο έντονων αντιδράσεων, στο εξωτερικό ξεσήκωνε τον ενθουσιασμό κριτικής και κοινού. «Το Τενεκεδένιο Ταμπούρλο» μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1979 από το σκηνοθέτη Φόλκερ Σλέντορφ και απέσπασε το Oscar Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών.

Ήταν κάποτε ένα ταμπούρλο που το έλεγαν Όσκαρ
Ήταν κάποτε ένα ταμπούρλο που δεν ήθελε να μεγαλώσει
Ήταν όμως άνδρας και είχε τρεις ερωμένες
Ήταν κάποτε ένας λαός που πίστευε στον Άη-Βασίλη
Και ο Άη Βασίλης ήταν υπάλληλος στην εταιρεία γκαζιού

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΠΟΑ.

Σημείωμα του διασκευαστή

Με το «Τενεκεδένιο ταμπούρλο» το 1959 ο Γκύντερ Γκρας έφτασε σε ένα συνθετικό μεγαλείο που δεν κατόρθωσε ποτέ να ξεπεράσει. Μια καταγγελία κατά του πολέμου, της μισαλλοδοξίας, της τάσης του καπιταλισμού να ανθίζει μέσα από τις κρίσεις, αλλά και μια ελεγεία σε ανθρώπινες σχέσεις και αισθήσεις που χάνονται. Κεντρικό προσωπείο ο Όσκαρ, ένας νάνος από επιλογή, ένα βαθύτατα αντιφατικό και ανθρώπινο πρόσωπο που μέσα από την ψυχρότητα, τη βία και το βλάσφημο των απόψεών του, καταφέρνει να ορίζει το στοιχείο του ανθρώπινου εκ νέου, μιλώντας και σε μια εποχή όπου τα όρια της ανθρώπινης φαντασίας και του ψηφιακού κόσμου, του σώματος και της μηχανής έχουν εκλείψει προ πολλού.

Η αλληγορική αφήγηση του Γκρας χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τη συγγραφή ενός πρωτότυπου μουσικού έργου, όπου οι ηθοποιοί σε συνδυασμό με τον σκηνοθέτη και τον δραματουργό αναδεικνύουν μέσα από μια σειρά νέων τραγουδιών και χορογραφιών την Ευρώπη του τραύματος, την Ευρώπη της ανάκαμψης, τον άνθρωπο που ορμάει στο χάος τη μια στιγμή και μετά αναρριχάται παντού και πάντα αλώβητος, με όπλο την ευαισθησία και την αλληγορία.

Φιλολογική έρευνα: Στέλλα Παπακωνσταντίνου
Βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξάν Σαριγιάν
Βοηθός σκηνογράφου: Μάκης Νάνος
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Δέσποινα Ερρίκου
Digital marketing: Άρης Σομπότης
Οργάνωση παραγωγής: ομάδα θεάτρου «δήλος»
Επιμέλεια ήχου: Γιώργος Κορομπίλης
Σχεδιασμός / Επιμέλεια αφίσας: Γιώργης Παρταλίδης , Αναστασία Δένδια
Φωτογραφίες: Ιάσονας Καστόρης
Σκηνοθεσία video trailer: Μιχάλης Καλιδώνης
Μοντάζ video trailer: Παναγιώτης Πελέκης
Κατασκευή σκηνικών: Εδουάρδος Σαριγιάν
Παραγωγή: Εταιρικός Θίασος Δήλος

Φωτογραφίες

Βίντεο

18 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Δεν ξέρω αν η παράσταση που είδα έχει κάποια σχέση με το μυθιστόρημα.
    Δεν κατάλαβα , ποια  ήταν η υπόθεση, σεξουαλική απελευθέρωση, σεξουαλική αναλγησία, οιδιπόδειο, νεκροφιλία ή κάποιο κοινωνικό ή πολιτικό μήνυμα?
    Είχε  πολλές άστοχες χυδαιότητες που μάλλον δεν εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του έργου, με αποκορύφωμα τη  σκηνή όπου ήταν νεκρή η μάνα και ο γιός της........... και γυμνό που μοναδικό  σκοπό είχαν  να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των θεατών, αλλά μάλλον την αμηχανία του κοινού πέτυχαν.
    Ήθελα να φύγω, αλλά θα ενοχλούσα αρκετούς για να φτάσω ως την έξοδο, και έμεινα να  κοιταζόμαστε απορημένοι μεταξύ μας οι θεατές.....
    Το χειροκρότημα στο τέλος ήταν για τους πολυταλαντούχους νέους ηθοποιούς που ερμήνευσαν άριστα τους ρόλους τους!
    Χωρίς τις άσκοπες και εντελώς περιττές χυδαιότητες, θα μπορούσε να ήταν μια νεανική, ευχάριστη, μουσικοχορευτική παράσταση!
    Μου χάλασε τη διάθεση.

  2. Αν και είναι δύσκολη η θεατρική αποδοση του έργου η Χατούπη κατάφερε να το ανεβάσει αξιοπρεπώς με βάση την γκροτέσκο θεατρική αισθητική στην οποία προσδιορίζεται το γελοίο , το τερατώδες και το διφορούμενο με ιδιαίτερα χοντρκομμένους κωμικούς τρόπους. Το πρώτο μουσικοθεατρικό δρώμενο ήταν καταπληκτικό και όλος ο θίασος έδωσε καλές ερμηνείες. Απαραίτητη ήταν και η παρουσία του αφηγητή έτσι ώστε να υπάρχει επεξήγηση και κατανόηση στην εξέλιξη του έργου.

  3. Πολύ όμορφος χώρος. Ευρηματικά κοστούμια και σκηνικά. Μια πολυτάλαντη 15μελής ομάδα νέων γεμάτη ζωντάνια και κέφι. Πολύ καλές ερμηνείες. Γρήγορες εναλλαγές και ποικιλία θεαμάτων που κερδίζουν το ενδιαφέρον του θεατή. Μια μαγική παράσταση!!! Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

  4. Πολύ καλή και καλοστημένη η παράσταση.Ωραια σκηνοθεσία της Δήμητρας Χατούπη,τα κουστούμια και οι αποδόσεις όλων των ηθοποιών.Οι σκηνές με το τσίρκο ήταν ιδιαίτερες και καλή η αφήγηση του ηθοποιού που σε έβαζε στο τι θα ακολουθήσει .Καλη και η σύνθεση των χορευτικών.Με θέμα τα χρόνια του ναζισμού ήταν μια ιδιαίτερη παράσταση.

  5. Με μεγάλη ανυπομονησία περιμέναμε να δούμε το πώς θα κατάφερνε να αναμετρηθεί μια θεατρική παράσταση με αυτό το λογοτεχνικό έργο – σταθμό του 20ου αιώνα που χάρισε στον δημιουργό του, Γκύντερ Γρας, το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Σε όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο με την νεωτερική, πρωτότυπη, ιδίως για την εποχή της γραφή και έχουν δει την ομώνυμη ταινία του Φόλκερ Σλέντρορφ η οποία, με τα μέσα που διαθέτει ο κινηματογράφος, απέδιδε με θαυμαστή συνέπεια το κλίμα και τα νοήματα που εισπράττει ο αναγνώστης του βιβλίου, γνωρίζουν ότι πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα η θεατρική απόδοση αυτού του μνημειώδους έργου. Και πραγματικά, λυπάμαι που θα το πω αλλά σε αυτό το σημείο η παράσταση απέτυχε. Και για να εξηγηθώ καλύτερα, δεν πιστεύω ότι πρόκειται για μια προχειροστημένη ή φτωχή παράσταση. Το αντίθετο μάλιστα. Η 15μελής ομάδα θεάτρου δήλος διαθέτει ταλαντούχους και πολυσχιδείς ηθοποιούς που απέδειξαν την αξία τους και σε αυτήν την περίσταση. Οι ερμηνείες αξιοπρεπέστατες, τα μουσικοχορευτικά μέρη εξαίσια, η αλληλοκάλυψη επί σκηνής αξιοθαύμαστη. Ξεχωρίζω τις σκηνές του τσίρκο που αποδόθηκαν με μπρίο και μαεστρία. Τα σκηνικά και τα κοστούμια ήταν ευρηματικά. Κι όμως, αυτή η καλοφτιαγμένη performance, δεν μπόρεσε να αποδώσει την αλληγορική ατμόσφαιρα του κειμένου. Η αφαιρετικότητα των νοημάτων δυσκόλεψε την απόδοσή τους στο θεατρικό σανίδι. Η αλληλουχία των γεγονότων, η εξέλιξη αυτού του ίδιου του ήρωα-πρωταγωνιστή δεν θα μπορούσαν να γίνουν κατανοητά χωρίς την καίρια συνδρομή του ηθοποιού αφηγητή που από την αρχή μέχρι το τέλος προσπαθούσε με φιλοτιμία να περιγράψει τα επί της σκηνής τεκταινόμενα. Κι όσο κι αν η αφήγηση ήταν διανθισμένη με όλη τη θεατρικότητα που απαιτούσε η περίσταση, η απόλυτη αναγκαιότητά της καταγράφεται στις αδυναμίες της παράστασης.
    Θεατρομάνια, σ' ευχαριστούμε για την πρόσκληση!

  6. Είδα την παράσταση της Τρίτης 1/1.
    Πολύ καλή δουλειά από νέα παιδιά στο χώρο, φρέσκα να μας μεταδώσουν όλη τους την ενέργεια.
    Το θέατρο Σημείο πάντα ανεβάζει προσεγμένες και υψηλού επιπέδου παραστάσεις με σεβασμό στον θεατρικό κοινό!!!

  7. H χρονιά μας μπήκε υπέροχα με την πρώτη μέρα να έχουμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε την παράσταση στο θέατρο Σημείο.
    Σε ένα κατάμεστο θέατρο να παρακολουθούμε χωρίς να ακούγεται ο παραμικρός θόρυβος από τον πολύ κόσμο.
    Το έργο δεν μου ήταν γνωστό, αλλά μπαίνεις αμέσως στο νόημα του.
    Οι ερμηνείες των ηθοποιών αρκετά καλές και το κυριότερο αν και έπρεπε να είναι σχεδόν όλοι τη ίδια στιγμή στη σκηνή και υπήρχε ένταση, δεν έχανες τον ειρμό .
    Πολύ καλός και ο ηθοποιός που έκανε την επεξήγηση και μας έβαζε στο νόημα.
    Αξίζει η παράσταση!!!