Βυσσινόκηπος

Διάρκεια: 100’ (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Άντον Τσέχωφ
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθέτης: Κωστής Καπελώνης
Ερμηνεύουν: Δέσποινα Πόγκα, Μαρία Μακρή, Γιώργος Κατσίγιαννης, Νίκος Αναστασόπουλος, Άγγελος Κεχαγιάς, Κλεοπάτρα Ροντήρη, Νικήτας Χολόγκιτας, Νατάσα Παπαδάκη, Κατερίνα Οικονομίδη, Δημήτρης Ζουμπούλης

Περιγραφή

Ο «Βυσσινόκηπος», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του ίδιου του Τσέχωφ, είναι «μία κωμωδία, στιγμές- στιγμές φάρσα», που μας υπενθυμίζει μιαν απόλυτη φυσική αλήθεια, ότι μόνο όσοι οργανισμοί έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται στο περιβάλλον, έχουν ελπίδα να επιβιώσουν.

Περισσότερα

O Θίασος «Συνθήκη» σε συνεργασία με τον Κωστή Καπελώνη παρουσιάζει για 2η χρονιά στο Studio Μαυρομιχάλη” το κύκνειο άσμα του Άντον Τσέχωφ «Βυσσινόκηπος», ένα έργο που μας μιλάει για το τέλος μιας εποχής.

Ο υπέροχος βυσσινόκηπος, υποθηκευμένος σε δάνεια που δεν μπορούν να πληρωθούν, βγαίνει στο σφυρί. Οι ιδιοκτήτες του, παγιδευμένοι στη σύγχυση μιας μεταβατικής εποχής αρνούνται να αποχαιρετίσουν οριστικά την ευμάρεια και την ανεμελιά και να αποδεχτούν τη νέα πραγματικότητα. Δεν κάνουν τίποτα για να σώσουν τον υπέροχο κήπο τους.

Ο θίασος «ΣυνΘήκη» επιλέγει τον «Βυσσινόκηπο», γιατί έχει την ανάγκη να μιλήσει - μέσα από ένα σπουδαίο έργο - για την κρίση της δικής μας εποχής. Για την δική μας κοινωνία, που βίωσε μια περίοδο επίπλαστης ευμάρειας, μια περίοδο με “δανεικά, χωρίς ιδανικά”, βουτηγμένη στη χυδαιότητα και τη διαφθορά. Θέλουμε να μιλήσουμε για τις ευθύνες μας σε σχέση με “αυτό που χάνεται”, αλλά και τις ευθύνες μας γι’ αυτό που έρχεται.

Ο «Βυσσινόκηπος», δεν είναι μόνο ένας τίτλος. Είναι ένας άψυχος ήρωας που καθορίζει την τύχη των ενοίκων του. Ένας τραγικός ήρωας που μέλλεται να αφανιστεί. Και στον αφανισμό του θα παρασύρει όλους τους χαρακτήρες που εξαρτώνται απ´ αυτόν. Χαρακτήρες νωθροί, ανεύθυνοι, αδρανείς, χαρακτήρες κωμικοί και συνάμα τραγικοί, σοβαροφανείς, αλλά κενοί και ματαιόδοξοι, πασχίζουν μάταια να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, να γεφυρώσουν το χάσμα της μεταξύ τους ερημιάς.

«Ελάτε να δείτε τα δέντρα να σωριάζονται στη γη.
Η ζωή μας σωριάζεται στη γη.
Κρυώνω…»

Σκηνικά - Επιμέλεια κοστουμιών: Ανδρέας Σαραντόπουλος
Επεξεργασία κειμένου: Δέσποινα Πόγκα
Μουσική επιμέλεια και Ζωντανή εκτέλεση (φυσαρμόνικα, μαντολίνο, πιάνο): Άγγελος Κεχαγιάς
Σχεδιασμός Φωτισμών και Επεξεργασία οπτικού υλικού: Κωστής Καπελώνης
Βοηθός Σκηνοθέτις: Κατερίνα Παπαναστασάτου

42 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Το έργο ήταν καταπληκτικό και οι ερμηνείες αρκετά ικανοποιητικές. Το ίδιο ισχύει και για τα σκηνικά και το συνολικό στήσιμο της παράστασης. Το μόνο μειονέκτημα του θεάτρου είναι η οπτική των αριστερών θέσεων στη σκηνή.

  2. ευχαριστω πολυ τη θεατρομανια για τις προσκλησεις που κερδισα!το εργο ειναι καλο απο μονο του,οι ηθοποιοι εκαναν μια αρκετα καλη προσπαθεια και σε ενα βαθμο το καταφεραν ομως Δεν μου άρεσαν καθόλου τα σκηνικά κ τα άκυρα videos!το θεατρο ειναι μικρο και εγω παρακολουθησα το μισο εργο γιατι το αλλο μισο δεν το εβλεπα απο εκει που καθομουν!

  3. Νομίζω πως η παράσταση ήταν αξιοπρεπέστατη και θα έλεγα αρκετά αξιόλογη!
    Είχε καλό ρυθμό , πολύ καλές ερμηνείες από το σύνολο των ηθοποιών ,το κείμενο είναι αρκετά δυνατό δημιουργώντας το δίπολο επιτυχία ή αποτυχία.
    Την κατατάσσω σε επιτυχημένη παράσταση τη οποία θα πρότεινα να δει κανείς και μάλιστα θα την προτείνω και σε φίλους κλπ.
    Σημαντικό στοιχείο που με κέρδισε είναι ότι οι ηθοποιοί φαινόταν ότι έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους με ζήλο.Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή πάντως είναι μέσα στις καλές φετινές παραστάσεις.
    Συγχαρητήρια σε όλους!
    Ευχαριστώ τη θεατρομάνια για την πρόσκληση!

  4. Καλή θεατρική χρονιά σε όλους.
    Πολύ καλή απόδοση αυτού του έργου του κλασικού ρεπερτορίου.
    Εξαιρετικός ο Γιώργος Κατσιγιάννης στο ρόλο του άξεστου πλην δραστήριου μουζίκου, όπως και ο Νίκος Αναστασόπουλος που αποδίδει πιστικά την τρικυμία που επικρατεί μέσα στο μυαλό του Γκάγεφ.
    Όμως αφού η απόδοση τοποθετείται στην εποχή που γράφτηκε το έργο το ενδυματολογικό αλαλούμ είναι άτοπο, ακόμα και αν ο σκηνοθέτης θέλει να παραλληλίσει το έργο στην σημερινή εποχή, οι επιλογές δεν είναι αμιγώς σύγχρονες. Εκτός αν απλώς δεν έφτανε το μπάτζετ.
    Η δε επιλογή να παίζει βιντεο κατά τα διαλλείματα αλλαγής σκηνικού είναι συνηθισμένη τώρα τελευταία αλλά όσο και αν καλοπροαίρετα προσπάθησα να κατανοήσω τους λόγους της επιλογής των συγκεκριμένων βιντεο δεν τα κατάφερα.

  5. Ευχαριστώ τον Τσιγερίδη Ιωακείμ για την παραχώρηση της πρόσκλησής του μέσω facebook.
    Ένα κλασσικό έργο αιώνα και βάλε σε άλλη μια σκηνοθετική διάστασή του. Όλα τα νοήματα που διαπνέει για τους "έχοντες ώτα" να "ακούσουν" είναι γνωστά και αναφέρονται και εδώ στις κριτικές και σε όσες κριτικές έχουν γραφτεί στο παρελθόν. Ο μουζίκος από γενιές που τελικά καρπώνεται τον "κήπο" δίνει το νόημα και για την δική μας εποχή.
    Η διαφορά, λοιπόν, στη συγκεκριμένη σκηνοθετική "δουλειά" και ερμηνεία, η οποία δεν έχει κάτι πλουμιστό, όπως άλλες "δουλειές" πάνω σε αυτό το έργο, αλλά με λιτό τρόπο περνά το μήνυμα. Η προσπάθεια και των 10 ηθοποιών γίνεται με αρμονικό τρόπο και δεν ξενίζει σε κάτι. Ακόμα και το videowall με σκηνές από σύγχρονες δράσεις παρά τον αιώνα που γράφει πίσω του το έργο, αυτό ακριβώς το νόημα έχει: τη διαχρονικότητα της αλλαγής, όπου "Τα πάντα ρει", αλλά όταν το καταλάβεις αυτό: Όλα τα ίδια "μένουν" : "Αλλάζουν χέρια" και "τα κάτω έρχονται πάνω". Τα εντυπώματα της πρότερης ζωής που παρασύρουν σε (ουσιαστικά) άλογες δράσεις δικαιολογούνται απόλυτα, όπως και τα αποτελέσματά τους.

    Υ.Γ.> Αν και οι δωρεάν προσκλήσεις από Θεατρομάνια τους καθίζουν στα πίσω καθίσματα χωρίς καλή ορατότητα λόγω των κολώνων της σκηνής, έχουν διπλό μαξιλάρι σε σχέση με όλα τα άλλα καθίσματα/σειρές που έχουν μονές.
    Ας είμαστε , λοιπόν, πιο "παρατηρητικοί" σε άλλη μια εκδοχή αυτού του έργου.
    Αναπαυτική θέαση!

  6. Στην αρχή θετική εντύπωση μου έκανε ότι οι ηθοποιοί ήταν ήδη στην σκηνή μέχρι να καθίσει ο κόσμος. Εν συνεχεία ένα έργο διαχρονικό και επίκαιρο θα περίμενα να απογειωθεί, πράγμα το οποίο δεν έγινε.
    'Άξια αναφοράς η πολύ καλή ερμηνεία της "Αννια" και η κάκιστη ερμηνεία της υπηρέτριας. Μέτριες εντυπώσεις από τις υπόλοιπες ερμηνείες.

  7. Αρκετά ωραία παράσταση. Οι ερμηνείες ηταν πολύ καλές, ειδικα αυτή του υπηρέτη Φριτς.Το μόνο που με ξένισε ήταν η επιλογή των βίντεο που δεν προσέφεραν κατι στην παράσταση.Συνολικά πάντως ενδιαφέρουσα δουλειά.

  8. Πρόκειται για μια παράσταση με αρκετά καλές ερμηνείες , και ιδιαίτερα της Νατάσας Παπαδάκη "Άννια" που πραγματικά ξεχώρισε και της Κλεοπάτρας Ροντήρη "Φιρς". Τα σκηνικά είναι λιτά, χωρίς όμως να αφαιρουν από την πλοκή. Παρόλαυτα, οι παύσεις αλλαγής των σκηνικών ήταν μεγάλες χρονικά και κατά τη διάρκεια αυτών προβάλλονταν στο video wall σκήνες ταινιών(κυρίως πολέμικες) και διαφημίσεις, επιλογή την οποία θα χαρακτήριζα άστοχη. Το μόνο έντονα αρνητικό σημείο ήταν ο χώρος. Από τις τελευταίες σειρές δεν μπορούσες να δεις όλη τη σκηνή, δεδομένου ότι το οπτικό πεδίο κάλυπτε μόνο το κέντρο και χάνονταν όλες οι περιφερειακές σκηνές. Προσεχτικότερη σκηνοθετική άποψη θα ήταν απαραίτητη στο κομμάτι αυτό. Ευχαριστώ πολύ Θεατρομανία για την πρόσκληση!

  9. Ευχαριστώ την κ.Πηλιτσίδου Γεωργία για την παραχώρηση της πρόσκλησής της,αλλά έπρεπε να είχε
    προηγηθεί τηλεφωνική κράτηση,οπότε μετατέθηκε για την επόμενη Δευτέρα η θέαση.Γι΄αυτό και καθυ-στέρησα την ανάρτηση της κριτικής.Το έργο δεν με ενθουσίασε,περίμενα μια πλοκή,μια εξέλιξη,μάταια όμως!Απο την προσέλευση του κόσμου φαντάστηκα ότι επρόκειτο για μια πολύ καλή παράσταση,αλλά
    απο ότι φάνηκε απογοητεύτηκαν πολλοί!Αλλιώς έχουμε συνηθίσει τά έργα του Τσέχωφ.Ο φίλος Νίκος
    αναλύει πολύ ωραία την παράσταση,όμως όλα αυτά που περιγράφει εγώ τα είδα σε πολύ βάθος.

  10. Πολυ διαχρονικό και επίκαιρο έργο!Συνδέεται αμεσα με ότι ζούμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.Το πέρασμα σε μια άλλη εποχή που δύσκολα μπορεί να συνηθίσουν οι ήρωες του έργου....Ωραια σκηνοθετική προσέγγιση.Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!

  11. Ο Βυσσινόκηπος είναι μια διαχρονική παράσταση και πάντα επίκαιρη.Οι ερμηνείες ήταν αρκετά καλές μ εκείνη του υπηρέτη Φιρς να κλέβει κυριολεκτικά την παράσταση!Δεν μου άρεσαν καθόλου τα σκηνικά κ οι παρεμβάσεις με τα άκυρα videos ήταν απογοητευτικές!Ευχαριστώ πολύ το θεατρομάνια φυσικά...

  12. Είδα την παράσταση και πρέπει να ομολογήσω ότι δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Ειδικά οι προβολές στο videowall, όπως αναφέρει και η Νικολέτα, θεωρώ ότι ήταν άκαιρες. Το ότι σε ένα έργο εκείνης της εποχής βλέπαμε πυραύλους, 2ο παγκόσμιο πόλεμο και διαφημίσεις π.χ. Levi's, εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα γιατί υπήρχαν. Δεν θα κρίνω τους ηθοποιούς γιατί ακολουθούσαν πιστά, φαντάζομαι, τις οδηγίες του σκηνοθέτη. Το ότι περνοδιάβαιναν στην σκηνή, άλλοτε λέγοντας κάτι και άλλοτε τίποτα, επίσης δεν κατάλαβα τι νόημα είχε. Για το ίδιο το έργο, ήξερα τι πήγαινα να δω: Βυσινόκηπο του Τσέχωφ! Ευχαριστώ πάντως την Θεατρομάνια και φυσικά και το θέατρο για την πρόσκληση.

  13. Ο βυσσινοκηπος, ένα διαχρονικό έργο του Τσέχωφ που παρουσιάζει έναν μικρόκοσμο των πολιτικών τάσεων της εποχής.Πολύ καλή παράσταση με αρκετά καλές ερμηνείες και ειδικά ο ρόλος του υπηρέτη Φιρς..κερδίζει τα βλέμματα..Ευχαριστούμε για την πρόσκληση!

  14. Вишнёвый сад Чехова! Αξιόλογη και αξιέπαινη προσπάθεια από τους ηθοποιούς από τους οποίους ξεχώρισα την "Άννια" και τον "Λοπάχιν". Ωστόσο, κατά την άποψή μου, οι μοντερνιστικές τεχνικές, που υιοθετήθηκαν δεν ταιριάζουν στο κλασσικό αυτό έργο του Τσέχωφ. Οι εναλλαγές των σκηνών που συνοδεύονταν από βίντεο σε γιγαντοοθόνη με εικόνες πολέμου αφενός και αμερικανικές διαφημίσεις αφετέρου με ξένισαν. Επίσης, θα ήθελα η σκηνή να ήταν ελαφρώς πιο συγκεντρωμένη στο κέντρο καθώς το οπτικό πεδίο των πίσω θέσεων κρύβουν κάποιες κολώνες. Τέλος, θα ήταν επιθυμητή περισσότερη προσοχή στην ενδυματολογία. Ευχαριστώ πολύ Θεατρομανία για την πρόσκληση! Ήταν ένα ενδιαφέρον βράδυ!

  15. 'Οταν ο Τσέχωφ έγραφε το κύκνειο άσμα του, τον Βυσσινόκηπο το 1903 ίσως ποτέ δεν θα φανταζόταν πως στην Αθήνα της θλίψης και της παρακμής όπου τα σπίτια πλειστηριάζονται για να πληρωθούν οι τόκοι, η Ελλάδα κομματιάζεται και πουλιέται σε τιμή ευκαιρίας , η γη του ήλιου και της θάλασσας προορίζεται για τις διακοπές των "παραθεριστών" ευρωπαίων, θα ήταν ο ιδανικότερος τόπος για να αποδειχθεί το έργο του πέρα για πέρα προφητικό. Ο πρώην κολίγος που τελικά αγοράζει το κτήμα από τους «αφέντες» του και μια νέα τάξη πραγμάτων που ήρθε να αλλάξει την πολιτικοκοινωνική φυσιογνωμία όχι μόνο της Ρωσίας του 1900 της Ελλάδας του 2015 αλλά και όλης της Ευρώπης. Βαθιά κοινωνικό καθώς σ’ αυτό καταδεικνύεται περίτρανα η δυσκολία, η αδυναμία πολλές φορές των ανθρώπων σαν όλους μας να συνειδητοποιήσουν τις αλλαγές στο κοινωνικό περιβάλλον και τον καταλυτικό ρόλο που παίζουν στην προσωπική τους ζωή.
    Ήρωες του παραμένουν προσκολλημένοι σε ένα μυθικό νοσταλγικό παρελθόν, χωρίς να μπορούν ή να μην θέλουν να κάνουν τίποτε παρά μόνο να το αναπολούν ακόμη κι όταν ακούν τα τσεκούρια να χτυπούν δυνατά και να κόβουν τις αγαπημένες τους βυσσινιές, στο τέλος αναγκάζονται σε αυτή την σκληρή αυτοεξορία από μια χώρα προνομιοκρατίας, που κυβερνάται από την ολιγαρχία του πλούτου, τους διεφθαρμένους πολιτικούς, την νέα τάξη πραγμάτων. Ένα μεστό γεμάτο δυνατά συναισθήματα έργο με συνεχή εναλλαγή αφηγητών και θρυμματισμένη χρονική δομή (όπου παρόν και παρελθόν σχεδόν ζευγαρώνουν) με έναν σκηνοθέτη που πειραματιζόμενος με τη φόρμα και χρησιμοποιώντας πλείστες μοντερνιστικές τεχνικές, συνθέτει έναν πολυφωνικό και συνεχώς ρευστό πίνακα του ψυχισμού του σύγχρονου ανθρώπου.
    Ακόμα όμως, στο τέλος κι αν το τίμημά τους είναι μια νέα Οδύσσεια υπάρχουν άλλες ζωές να ζήσει κανείς.
    Ίσως λιγότερο άνετες, αλλά σίγουρα πιο γενναίες ­άν τελικά αποφασίσουν να ξεβοτανίσουν το μέλλον από τα θανατηφόρα δηλητήρια της προηγούμενης ζωής τους.
    Πάντα πιστεύουμε ότι οι συμφορές είναι ορκισμένοι εχθροί μας, μας τώρα πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι συμφορές μας δίνουν το κουράγιο να κοιτάξουμε μπροστά, να πάρουμε αποφάσεις, να ξεγλιστρήσουμε απ’ την ντροπή και την απόγνωση.
    Γιατί τελικά, η απόλυτη ψευτιά και η πλάνη σε κάνουν ν’ αντικρίσεις την αλήθεια.