Ζει της Άρτας το Γιοφύρι; Ολημερίς το χτίζανε 300 το γκρέμιζαν

Αρχείο Παίχτηκε από 17/01/2020 έως
στο Βικτώρια
Διάρκεια: 110'
Κείμενο: Λεωνίδας Τσίπης
Σκηνοθέτης: Γιάννης Διαμαντόπουλος
Σκηνογραφία: Δέσποινα Βολίδη
Κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Φωτισμοί: Σπύρος Καρδάρης
Μουσική: Αρετή Κοκκίνου
Χορογραφία: Σίντυ Τριάντη
Ερμηνεύουν: (με σειρά εμφάνισης) Γιώργος Χριστοδούλου, Ιωάννης Ζωγράφος, Δήμητρα Ζέρβα, Τρύφωνας Παπουτσής, Γιάννος Θεοδούλου, Σπύρος Κατηφόρης, Σοφιάνα Φωτίδη.
Παίζουν μουσική: Φωτεινή Μπονταΐτη(Πιάνο)

Περιγραφή

Η εταιρεία θεάτρου «Θεά Ίρις» στεγάζεται στο ιστορικό θέατρο «Βικτώρια» του Γιώργου Θεοδωσιάδη που έχει ανακαινιστεί ριζικά. Το όνομα του νέου θεάτρου «Έαρ Βικτώρια». Αυτόν τον χώρο επιλέξαμε για να γίνει το ξεκίνημα μιας ανοιξιάτικης αναγέννησης του Ελληνικού Έργου και της προβολής των Ελλήνων Συγγραφέων. Στην κεντρική σκηνή του είναι έτοιμο να υποδεχθεί μια αυθεντικά λαϊκή παράσταση του Λεωνίδα Τσίπη«Ζει της Άρτας το Γιοφύρι; Ολημερίς το χτίζανε 300 το γκρέμιζαν», υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Διαμαντόπουλου.

Περισσότερα

Πρόκειται για μια παρωδία του γνωστού θρύλου του Γεφυριού της Άρτας, γραμμένη σε σατυρικό δεκαπεντασύλλαβο. Ακολουθεί τη λογική και την αισθητική του μεγάλου δασκάλου Μέντη Μπονσταντζόγλου (Μπόστ), στη μνήμη του οποίου άλλωστε είναι αφιερωμένη. Το κείμενο έχει αναφορές στα σημερινά πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, δοσμένες με ακραία κωμικά στοιχεία.
Μια θεότρελη κωμωδία παρεξηγήσεων με ζωντανή μουσική, τραγούδια, φανταχτερά κοστούμια και έντονα διαδραστικά στοιχεία. Μια χιουμοριστική αλληγορία, όπου η Ελλάδα της γενικευμένης κρίσης παρομοιάζεται με το ξακουστό γεφύρι που την ημέρα το έχτιζαν και την ίδια νύχτα το γκρέμιζαν.

Ένα έργο λαϊκό στα πρότυπα των μπουλουκιών, που σατιρίζει με οξύτητα αλλά και τρυφερότητα τις αιώνιες αντιφάσεις του Έλληνα, τα καλά και τα κουσούρια του: Γλεντζές, φιλόξενος, κουβαρντάς, δοτικός αλλά και εγωιστής, συμφεροντολόγος…

Εάν θέλετε να δείτε το τρέιλερ της παράστασης, κάντε κλικ ΕΔΩ

Εκτέλεση κοστουμιών: Αγγελική Τσαβδαρίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Celestine Μαργαρώνη
Μηχανικός σκηνής: Γιώργος Παναγόπουλος
Ηλεκτρολόγος: Κώστας Ματσιούλας
Φωτογραφίες: Τζωρτζίνα Πιτιανούδη
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Έαρ Βικτώρια: Γιώργος Χριστοδούλου, Θοδωρής Κωνσταντόπουλος
Υπεύθυνη θεάτρου: Celestine Μαργαρώνη
Παραγωγή: Εταιρεία Θεά Ίρις
Προβολή-Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου- We Will

Σκηνοθετικό σημείωμα
Το έργο μας είναι μια κωμωδία παρεξηγήσεων, μια σάτιρα αλληγορική για τα κακώς κείμενα. Για την εξουσία που καταδυναστεύει τον καθημερινό άνθρωπο, τον άνθρωπο του μόχθου και που στο τέλος τον εξοντώνει. Γραμμένη με ιδιαίτερο τρόπο, με χιούμορ, μουσική και τραγούδια, αλλά και πολλή αγάπη και αγωνία, για ένα καλύτερο αύριο, πιο αισιόδοξο, πιο ανθρώπινο, με κίνητρα που να μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε. Ευχαριστώ το Γιώργο Χριστοδούλου και όλους τους συνεργάτες για την προσπάθεια μας.
Γιάννης Διαμαντόπουλος

Σημείωμα καλλιτεχνικού διευθυντή
Το όραμα για την τέχνη, τη ζωή και τη δημιουργία, μας οδηγεί και αποτελεί το ισχυρότερο κίνητρο για την προσπάθεια που γίνεται στο χώρο της τέχνης και ειδικότερα στο Θέατρο. Κινητήρια δύναμη η αντικειμενική κρίση, η σκληρή δουλειά και η γόνιμη συνεργασία δυνάμεων με διαφορετική κουλτούρα, γνώση και εμπειρία.
Στόχος, η ανάδειξη του πολιτιστικού μας πλούτου, με σκοπό να προσφέρουμε παραστάσεις υψηλών προδιαγραφών, με την ελπίδα να καλύψουμε τις ανάγκες ενός Ενήμερου Κοινού, προσελκύοντας όσο το δυνατόν περισσότερους νέους ανθρώπους στο Ποιοτικό Θέατρο.
Για την εταιρεία Θεά Ίρις, Γιώργος Χριστοδούλου

Φωτογραφίες

Βίντεο

10 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Παρακολουθήσαμε την παράσταση της Κυριακής !
    Χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό , περνάς ευχάριστα .
    Κάτι μεταξύ σάτιρας και επιθεώρησης !
    Παρατήρηση πως έχει αντικατασταθεί ο Τρύφων Παπουτσής .
    Καλό θα είναι να αφαιρεθεί το όνομα του και να αντικατασταθεί η φωτογραφία του.

  2. Σε μια εμφανταστη σκηνοθεσια που δανειζεται τον λαϊκο μυθο για το γεφυρι της Αρτας παρακολουθησαμε μια σατυρικη κωμωδια για την κοροϊδια που υφισταται ο λαος απο τους πολιτικους και την ηγεσια της Εκκλησιας.Οι κυβερνωντες καθε φορα να τρωνε και να πινουν ο δε λαος στη γωνια.Να μηχανευονται καθε απατεωνια να τα κονομησουν με διασπαθηση δημοσιου χρηματος.Κοντα στους εκαστοτε κυβερνωντες πολιτικους και η ηγεσια της Εκκλησιας με καποιους ακολουθους ιερωμενους να καλοπερνανε και αυτοι πατωντας τον ιερο ορκο τους.
    Βλεπουμε αυτη την διαχρονικη απατη απο το 1821 μεχρι σημερα,να κατασπαταλαται το δημοσιο χρημα,οι δημοσιες επενδυσεις ,οι επιδοτησεις σε βαρος του λαου.
    Υποτιθεται οτι οι πολιτικοι υπηρετουν τον λαο αλλα στη πραγματικοτητα νοιαζονται μόνο να κρατανε την εξουσια και να καλοπερνανε οποτε ηρθαν και τα μνημονια υποθηκευοντας τη χωρα και το μελλον των Ελληνων.
    Η ηγεσια της Εκκλησιας που δηθεν αγαπα τον λαο δεν δινει δεκαρα απο την αμυθιτη περιουσια της γιανα σωθει ηχωρα απο τους δανειστες.Ο λαος κοιμαται τον υπνο του δικαιου ψηφιζοντας τους ιδιους και τους ιδιους.

  3. Ανάλαφρη σάτυρα, σε δεκαπεντασύλλαβο, ωραίο κείμενο τύπου Μποστ. Δεν είναι κωμωδία να ξεκαρδίζεσαι αλλά είναι ευχάριστη.
    Ερμηνείες καλές, με τη συνοδεία ζωντανης μουσικής.
    Δεν είναι διαδραστική αλλά υπάρχει καποια επαφή με το κοινό. Περάσαμε μια χαλαρή θεατρική βραδιά.

  4. Ευχαριστώ πολύ για άλλη μια φορά τη ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ για τις προσκλήσεις! Το έργο πέρναγε μηνύματα, με πολλές βρισιές όμως! Δεν μπορώ να πω ότι γελάσαμε! Βλέπεις αυτό είναι υποκειμενικό και ο καθένας έχει διαφορετική αίσθηση του χιούμορ!