Κριτική για την παράσταση "Η ταράτσα"

Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

“Η Ταράτσα” του Ζαν Κλοντ Καρριέρ από το Κορινθιακό Θέατρο Βασίλης Ρώτας σε μετάφραση Γιάννη Θηβαίου και σκηνοθεσία του Ισιδώρου Σταμούλη , μουσική επιμέλεια Κορνηλίας Κουντούρη με τους Ιωάννα Κατσαρού, Σπύρο Μασούρη, Ελένη Μαυραγάνη, Αναστασία Γκουργιώτη -Ρουστέμη, Κωνσταντίνο Νικολάου, Σταύρο Κεμερλή και Νίκο Κωνσταντέλο.

Μια κωμωδία καταστάσεων όπου επτά άνθρωποι βρίσκονται σε μια ταράτσα και με την αφορμή αυτή διηγούνται ή και αναθεωρούν τη ζωή τους!

Ένα ζευγάρι ο Ετιέν (Σπύρος Μασούρης) και η Μαντλέν (Ιωάννα Κατσαρού) χωρίζει και το σπίτι τους ενοικιάζεται. Αυτό δικαιολογεί την παρουσία άλλων ανθρώπων στη σκηνή και την εξέλιξη του έργου.

Ο Αστρίκ, ένας περιθωριακός τύπος, άνεργος και μάλλον διωκόμενος από δανειστές περιφέρεται μόνος, όπως και όλοι οι ήρωες του έργου και μπαίνει σε σπίτια που ενοικιάζονται για να πάρει μια δόση πλαισιωμένης ζωής, να αποσπάσει έστω και ψευδώς ατμόσφαιρα συντροφικής ζωής. Είναι ένας ρόλος που ενώ προκαλεί το γέλιο έχει ένα βαρύ φορτίο και όσα λέει το επιβεβαιώνουν. Ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Νικολάου αποδίδει και φυσιογνωμικά και εκφραστικά την πολυπλοκότητα του ρόλου αυτού.

Όλοι οι ρόλοι διακατέχονται από μια μελαγχολία. Ο Ετιέν (Σπύρος Μασούρης) είναι συγκλονισμένος , αφού τον εγκαταλείπει η γυναίκα του, είναι απογοητευμένος, εκνευρισμένος και μόνο στο τέλος επικρατεί η αγάπη του για τη ζωή καθώς απολαμβάνει σύμβολα της γαλλικής απόλαυσης, ένα πατέ και ένα καλό ποτήρι κρασί.

Η Μαντλέν (Ιωάννα Κατσαρού) μια μοιραία γυναίκα, ακυρωμένη από τον άντρα της, που δεν θυμάται ούτε το χρώμα των ματιών της, θέλει να αγκιστρωθεί από κάποιον άλλον και να φύγει, έτσι έχει αγκυροβολήσει στο παράθυρο περιμένοντας τον σωτήρα της.

Η μεσίτρια (Ελένη Μαυραγάνη), δεν έχει καν δικό της σπίτι και μεσιτεύει την ευτυχία για άλλους, αναζητά την επαφή- επικοινωνία με ανθρώπους, πελάτες της και αποσπά στιγμές οικογενειακής ευτυχίας, ενώ παράλληλα είναι θύμα της οικονομικής κρίσης. Εξαιρετική στην ερμηνεία της η ηθοποιός, αποδίδει αυτή την αδιευκρίνιστης ηλικίας μαχήτρια της ζωής.

Το ζευγάρι, ο στρατηγός (Νίκος Κωνσταντέλος) και η γυναίκα του (Αναστασία Γκουργιώτη - Ρουστέμη) αποδεικνύουν τα κουρασμένα αισθήματα, ενός τυφλού στρατηγού και μιας κερδοσκόπου συζύγου.

Ο Μωρίς (Σταύρος Κεμερλής) ένας πλούσιος νέος σε αντίστιξη με όλους τους άλλους, είναι ευνουχισμένος συναισθηματικά και ανώριμος και ψάχνει εναγώνια κάθε στιγμή της ζωής του να βρει μια σύντροφο από την ταμία στο σούπερ μάρκετ μέχρι και την Μαντλέν αν μπορούσε. Η ζωή του δεν έχει νόημα και δεν έχει μάθει να διαχειρίζεται το χάος του μακριά από την κηδεμονία της μητέρας του. Εξαιρετικός ο Σταύρος Κεμερλής σε αυτόν τον άχαρο, αλλά καταλύτη ρόλο.

Το έργο περιλαμβάνει όλα τα αδιέξοδα και η ταράτσα ενός κτιρίου είναι πάντα ένας χώρος για να ατενίσει κάποιος, να διαλογιστεί, να πάρει αποφάσεις για τη ζωή του.

Μέσα από την παράσταση αυτή του Κορινθιακού θεάτρου Βασίλης Ρώτας επιβεβαιώνεται άλλη μια φορά ο ρόλος του ερασιτεχνικού θεάτρου και η μεγάλη προσφορά του επαγγελματία ηθοποιού και σκηνοθέτη Ισίδωρου Σταμούλη που κατόρθωσε να εμπνεύσει τους ερασιτέχνες ηθοποιούς του και να τους οδηγήσει να εκφράσουν με τρόπο άμεσο και ουσιαστικό τις προθέσεις του συγγραφέα.

Ωραίες ερμηνείες και πικρό γέλιο σε αυτή την περίοδο ανάρρωσης από τον αποκλεισμό του κορονοϊού.