Κριτική για την περιηγητική Performance "Εθνικός Κήπος - Περίπατος μαθητείας και αλητείας"

Από τον Κωνσταντίνο Πλατή

Η περιηγητική performance του Θοδωρή Γκόνη που λαμβάνει μέρος στη θεματική «Άνοιγμα στην πόλη», στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, είναι σίγουρα μια παράσταση που πρέπει να συγκεντρώσει το βλέμμα όλων μας, το οποίο πέφτει επιτέλους σε ένα από τους πολλούς χώρους της πόλης που ξεθωριάζουν λόγω της αδιαφορίας που επιδεικνύουν οι αρμόδιοι φορείς.

Η δουλειά  των συντελεστών είναι εξαιρετική σε όλα τα επίπεδα και το όριο των 50 θεατών ανά παράσταση ήταν σίγουρο ότι δεν θα μπορούσε να τηρηθεί αφού στις πρώτες δύο παραστάσεις οι θεατές πρέπει να ήταν  τουλάχιστον διακόσιοι. Ακόμα κι έτσι όμως οι ταξιθέτριες, στις οποίες αξίζουν επίσης πολλά συγχαρητήρια ήταν εξαιρετικά εκπαιδευμένες και καθοδήγησαν το κοινό με ασφάλεια από σημείο σε σημείο χωρίς να χαθεί σκηνικός χρόνος.

Ο σκηνοθέτης Θοδωρής Γκόνης, στον οποίο αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, επέλεξε, πολύ σωστά, στους δύο κεντρικούς ρόλους την Ελένη Κοκκίδου και τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη ως ξεναγούς -η Ελένη Κοκκίδου άλλωστε  ήταν ξεναγός πριν αφιερωθεί ολοκληρωτικά στην υποκριτική- αλλά και ως βασίλισσα Αμαλία και  Βασιλιά Όθωνα αντίστοιχα. Οι εναλλαγές στους ρόλους τους γίνονταν με ακρίβεια και ο ένας συμπλήρωνε τον άλλο τόσο στα δραματικά σημεία του έργου όσο και στα κωμικά. Με τις αισθαντικές φωνές τους και τον απόλυτο έλεγχο των εκφραστικών τους μέσων κατάφεραν να παρασύρουν τους θεατές σε ένα ταξίδι στο χρόνο και να ζωντανέψουν τα ξεθωριασμένα χρώματα του  εθνικού κήπου αλλά και τις προτομές των εμβληματικών προσωπικοτήτων του παρελθόντος.

 

 

 

Το πολύ ενδιαφέρον μουσικό δίδυμο των αδελφών Καλογεράκη ήταν τοποθετημένο σε διάφορα σημεία κατά τη διάρκεια της διαδρομής και «χαλάρωνε» το κοινό ερμηνεύοντας τραγούδια της εποχής ,  δίνοντας παράλληλα και μια εξαιρετικά κωμική ματιά στην παράσταση .

Η Κατερίνα Πατσιάνη και η Μυρτώ Γκόνη εντάχθηκαν με απόλυτη πιστότητα, με τη σειρά τους, στους ρόλους τους και είχαν μεγάλη συμβολή στην δημιουργία ατμόσφαιράς της εποχής εκείνης.

Οι φοιτητές του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών συμμετείχαν ως ηθοποιοί με μικρούς αλλά καίριους ρόλους. Συγκεκριμένα, με τις εξαιρετικές ερμηνείες τους ήταν πολύ δύσκολο να αντιληφθείς αν ήταν μέσα στη συνθήκη της παράστασης ή όχι, ο ρόλος του άστεγου και του «λαϊκού» που ενοχλήθηκαν από την παρουσία του κοινού.

Τα μέγιστα συνέβαλε βεβαίως και η Μάρά Ψάλτη που επιμελήθηκε την έρευνα των ιστορικών στοιχείων της εποχής.

Τα κουστούμια των ηθοποιών επιμελήθηκε η Ματίνα Μέγκλα και ήταν όλα επιλεγμένα με εξαιρετική λεπτομέρεια.

Το πρόγραμμα της παράστασης  με την υψηλή αισθητική που το χαρακτηρίζει δεν χρησιμεύει μόνο ως οδηγός κατά τη διάρκεια της διαδρομής αλλά και ως ανάμνηση αυτής μετά το τέλος της.

Ο εθνικός κήπος δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος για τους θεατές που θα ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο,  μέσα σε ένα κήπο που δεν τον «σκεπάζουν» μόνο  τα «ιθαγενή» και μη δέντρα αλλά και  το πρώην βασιλικό ανάκτορο μαζί με τις  εμβληματικές προσωπικότητες του παρελθόντος που περιηγήθηκαν κι αυτές όπως κι εμείς μέσα του.

Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ