Ο συγγραφέας Γιάννης Τσίρος μιλά για τα έργα του στη ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ


Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Πλατής

Δεδομένου ότι έχετε αρκετό καιρό να βγάλετε νέο έργο θα ήθελα να σας ρωτήσω αν η  ανάγκη να αφουγκράζεστε το σφυγμό της κοινωνίας μέσα από προσωπικά δράματα και να τα μοιράζεστε υπάρχει ακόμα;

Μετά από τον «Άγριο Σπόρο» έγραψα δύο ακόμα έργα. Το ένα από αυτά, "Ημέρα Κυρίου", θα ανεβεί σύντομα στο θέατρο Σταθμός σε σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη. Το δεύτερο, αν και έχει τελειώσει, νοιώθω ότι χρειάζεται ακόμα δουλειά. Πράγμα που σημαίνει ότι συνεχίζω να αφουγκράζομαι τον σφυγμό της κοινωνίας, αλλά και τον προσωπικό μου σφυγμό.


Η εικόνα που υπάρχει στo εξώφυλλο της επανέκδοσης του Άγριου Σπόρου είναι αυτή που σας ενέπνευσε αρχικά;

Η παραλία όπου εκτυλίσσεται η ιστορία του «άγριου σπόρου» είναι αυτή που οραματίζεται ο καθένας μας, παρακολουθώντας το έργο. Από τις περιγραφές των ηρώων πρόκειται για μια παραδεισένια παραλία, που όμως τα γεγονότα οδηγούν τους ίδιους σε μια καταστροφική κατάληξη. Η φωτογραφία του εξωφύλλου απεικονίζει μια μελαγχολική πλευρά του ζητήματος.


Θα ήσασταν ικανοποιημένος αν η κοινωνία δεν σας έδινε αρνητικά ερεθίσματα ως έμπνευση;

Η δραματουργία βασίζεται στις αδυναμίες, στα αμαρτήματά και τις ύβρεις των ανθρώπων. Αν, ή όταν, η κοινωνία πάψει να δίνει τέτοια ερεθίσματα, θα ζούμε όλοι σ΄ έναν ιδανικό, ίσως, κόσμο. Η γνώμη μου είναι ότι ο Παράδεισος δεν παράγει δράμα, αλλά ύμνους και δοξασίες.


Στην Αθήνα υπάρχει κάποιο μέρος που σας δίνει έμπνευση?

Συγγραφικά δεν με εμπνέει κανένα τοπίο ή χώρος, παρά μόνο τα τρίσβαθα της μνήμης μου, του στοχασμού και της σκέψης μου.


Ψάχνετε περίεργους χαρακτήρες στη καθημερινότητα σας;

Κάποια στιγμή όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν περίεργοι, αν τους κοιτάξεις από μια ιδιαίτερη πλευρά. Δραματουργικά, όμως, ο «περίεργος» άνθρωπος παραπέμπει περισσότερο σε «τύπο» και όχι σε «χαρακτήρα». Στο δράμα ο χαρακτήρας διαθέτει ακεραιότητα και κυρίως μοναδικότητα. Όπως και στη ζωή.


Ένα μυστικό για νέους συγγραφείς;

Θα έλεγα όχι μυστικό, αλλά συμβουλή. Όταν γράφετε, να τρώτε λιγότερο, να είστε διαρκώς πεινασμένοι και να γυμνάζεστε. Η συγγραφή απαιτεί αίμα στον εγκέφαλο και όχι στο στομάχι.


Ο Τάκης Σπυριδάκης που ερμήνευσε συγκλονιστικά ένα από τους ήρωες των έργων σας δεν είναι μαζί μας πια. Θα θέλατε να μοιραστείτε με το κοινό κάτι από τη κοινή σας συνεργασία.

Με τον Τάκη γνωρίστηκα με αφορμή το έργο. Τον ήξερα όμως από παλιά, από την εποχή της Ράμπας και του Νταντά των Εξαρχείων. ‘Όταν συναντηθήκαμε έμοιαζε σα να ήμασταν από παλιά φίλοι. Αυτό που με εξέπληξε ήταν η πλούσια βιβλιοθήκη του και τα κοινά αναγνώσματά μας. Πέρα από το λαϊκό ύφος του, ήταν ένας βαθιά φιλοσοφημένος και ισορροπημένος άνθρωπος. Πραγματικά μου λείπει.

Πληροφορίες για τη νέα έκδοση του Άγριου Σπόρου: Εδώ