170 τετραγωνικά (Moonwalk)

Αρχείο Παίχτηκε από 14/10/2023 έως 28/01/2024
στο Ιλίσια - Βολανάκης

5ος χρόνος επιτυχίας
Διάρκεια: 90' χωρίς διάλειμμα
Συγγραφέας: Γιωργής Τσουρής
Δραματουργική επεξεργασία: Βάλια Παπακωνσταντίνου - Γιώργος Παλούμπης
Σκηνοθέτης: Γιώργος Παλούμπης
Σκηνογραφία: Κωνσταντίνα Μαρδίκη – Έλλη Παπαδάκη
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Ερμηνεύουν: Αμαλία Αρσένη, Ήβη Νικολαΐδου, Θανάσης Ζερίτης, Ελένη Τσιμπρικίδου,  Γιωργής Τσουρής

Περιγραφή

Τα 170 ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ, η παράσταση – φαινόμενο, συνεχίζεται, στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου Ιλίσια, για 5 η χρονιά, από 14 Οκτωβρίου, Η παράσταση, που χάρισε στον συγγραφέα και ηθοποιό Γιωργή Τσουρή το βραβείο «Δημήτρης Χορν», μετά από 4 χρόνια αλλεπάλληλων SOLD-OUT, παίρνει μια ακόμα παράταση για λίγες παραστάσεις, και υπόσχεται άφθονο γέλιο και δράση, σε ένα οικογενειακό «ρινγκ» 170 τετραγωνικών. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Παλούμπης.

Η παράσταση, με άξονα το εδώ και το τώρα της Ελλάδας, ξεδιπλώνει μια ιστορία με πολύ αγωνία, χιούμορ και σκληρό ρεαλισμό, που συνδυάζει έντονες κωμικές και δραματικές στιγμές. Μια τραγωδία «για όλη την οικογένεια», με πρόσωπα της
διπλανής μας πόρτας και καταστάσεις ακραίες και συνάμα αναγνωρίσιμες.

Περισσότερα

Το έργο «170 Τετραγωνικά» αποτελεί μαζί με το «Μακριά από παιδιά», και τον
«Χαρτοπόλεμο», τα τρία έργα της δραματικής τριλογίας «Πατρική εστία – Οικογένεια
στην Ελλάδα του σήμερα». Η τριλογία είναι δημιούργημα του θεατρικού οργανισμού
MA NON TROPPO που κλείνει φέτος δέκα χρόνια αδιάλειπτης ενασχόλησης με την
νεοελληνική δραματουργία.

Λίγα λόγια για το έργο:

Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, ο θάνατος του πατέρα, ξαναφέρνει κάτω από την ίδια στέγη δύο αδερφές που έμεναν μακριά. Σκληρές αντιθέσεις και διαφωνίες, δημιουργούν μια έκρυθμη κατάσταση ανάμεσα στη μικρή εγκυμονούσα αδερφή, τον σύντροφό της και τη μεγάλη αδερφή, η οποία επιστρέφει στο σπίτι μετά από πολυετή απουσία με σκοπό να το πουλήσει.

Μια απογευματινή επίσκεψη - βόμβα, θα φέρει αντιμέτωπους όλους τους αντιήρωές μας με το παρελθόν, το παρόν και κυρίως το μέλλον τους, και θα εκτροχιάσει με κωμικό και απρόσμενο τρόπο την ήδη ασταθή πορεία τους. Κρυμμένα μυστικά, απανωτές ανατροπές και εκκωφαντικές αποκαλύψεις συνθέτουν έναν οικογενειακό συναισθηματικό ντέρμπυ κορυφής. Πόσα νομίζεις ότι ξέρεις για τους πιο κοντινούς σου ανθρώπους; Ποιος θα μείνει όρθιος στο τέλος;

Το αίμα νερό δε γίνεται, αλλά όταν το αίμα βράζει…

Βοηθός σκηνοθέτης: Γιωργής Τσουρής

Μουσική – Video εγκατάσταση: Γιωργής Τσουρής

Σχεδιασμός μακιγιάζ: Άρτεμις Βαλτάτζη

Φωτογραφίες: Ανδρέας Παπακωνσταντίνου

Παραγωγή: Θέασις Δράσεις Πολιτισμού Ε.Π.Ε.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΘΕΑΣΙΣ- ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΠΕ

Τη σεζόν 2019-2020 η διανομή ήταν: Αμαλία Αρσένη, Βάλια Παπακωνσταντίνου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Άννα Πατητή, Γιωργής Τσουρής

Η διανομή τη σεζόν 2021-2022 ήταν: Αμαλία Αρσένη, Βάλια Παπακωνσταντίνου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Ελένη Τσιμπρικίδου, Γιωργής Τσουρής

Φωτογραφίες

Βίντεο

7 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Από την Υπ. Διδάκτωρα Θεατρολογίας Σιμόνη- Μαρια Γκολούμποβιτς

    Τα 170 τετραγωνικά, το πρώτο έργο που υπογράφει ο Γιώργος Τσουρής, αποτελεί μια ρεαλιστική διαλογική παράσταση που περιγράφει τα αδιέξοδα και τα προβλήματα των μελών μιας λαϊκής ελληνικής οικογένειας, που κρύβει μέσα της ψέματα, μυστικά και δυσλειτουργικές καταστάσεις. Τα δρώντα πρόσωπα οι δύο αδερφές, ο σύντροφος της μιας κι ένας καινούργιος «οικογενειακός φίλος», έρχονται αντιμέτωποι με τις επιλογές παρελθοντικών συνθηκών. Στο τέλος, όταν οι ήρωες έχουν διανύσει μια πορεία με αρκετές εκπλήξεις και αποφασίζουν να μιλήσουν, να εκφράσουν τον πόνο τους και τα μυστικά τους, οδηγούνται σε ένα άκρως δραματικό φινάλε.

    Ο Γιώργος Παλούμπης με τη σκηνοθεσία του δημιούργησε μια παράσταση που επικεντρώνεται στη σκιαγράφηση της ψυχοσύνθεσης των ηρώων του έργου, οι οποίοι είναι κοινωνοί μιας ιλαροτραγικής κατάστασης . Η σκηνοθετική προσέγγιση ακολουθώντας την αμεσότητα του συγγραφικού ύφους και της αγοραίας γλώσσας στηρίχτηκε εξ ολοκλήρου στον ρεαλισμό της ελληνικής επαρχίας και των σκαμπρόζικων χαρακτήρων της. Με εξαίρεση την πρώτη σκηνή, η οποία ίσως να δημιούργησε κάποια αμηχανία λόγω της έκτασής της και της παρατεταμένης αοριστολογικής θεματικής σχετικά με την επικείμενη αποκάλυψη ενός μυστικού, οι τρεις σκηνές του έργου αποδόθηκαν εύρυθμα με συνδετικό κρίκο ένα βίντεο σε προτζέκτορα.

    Πυρήνας και τόπος δράσης του έργου αποτέλεσε η σκηνή του θεάτρου Ιλίσια/ Βολανάκη που μετατράπηκε στα 170 τετραγωνικά μέτρα του πατρικού σπιτιού των δυο αδερφών στη Θήβα, που μετατρέπεται σε αρένα λόγω των μεταξύ τους διενέξεων (Κωνσταντίνα Μαρδίκη – Έλλη Παπαδάκη). Η διάταξη του θεάτρου αλλά και η σκηνική διαμόρφωση που επεκτάθηκε μέχρι τα πρώτα καθίσματα του θεάτρου συντέλεσε στη συναισθηματική ενσωμάτωση του κοινού και επηρέασε τον βαθμό συμμετοχής, του ενδιαφέροντος και της έντασης των αντιδράσεων. Οι ηθοποιοί δρούσαν, κινούνταν στον χώρο με επίπτωση στους θεατές, οι οποίοι προσλάμβαναν τις πράξεις τους και τις συναισθηματικές τους διακυμάνσεις -που ενίοτε ίσως να χρειαζόταν περισσότερο έλεγχο και μετριασμό της έντασης- και αντιδρούσαν σε αυτές. Οι φωτισμοί της Σεμίνας Παπαλεξανδροπούλου ενίσχυσαν την αίσθηση του κλίματος του σπιτιού, ενώ οι μουσικές επιλογές του Γιώργη Τσουρή ήταν απόλυτα ταιριαστές στο υπόβαθρο της οικογένειας και το χαρακτήρα της παράστασης

    Η ομάδα των ηθοποιών που αποτελούνταν από τους Αμαλία Αρσένη, Ήβη Νικολαΐδου, Ελένη Τσιμπρικίδου, Γιωργής Τσουρής και Θανάσης Ζερίτης διακρίθηκαν τόσο ως σύνολο όσο και ο καθένας ξεχωριστά στην προσέγγιση του ήρωά του. Η Αμαλία Αρσένη προσέγγισε με αμεσότητα και φυσικότητα την ηρωίδα της, Λίλη, η οποία μάχεται να ανταπεξέλθει αλλά και να διαχειριστεί την σχέση με την αδερφή της. Στις σκηνές έντασης της απέδωσε την αρμόζουσα δυναμική και το απαιτούμενο πάθος χωρίς υπερβολές. Η Ήβη Νικολαΐδου με οξύτητα και διαπεραστικότητα στην ερμηνεία της -αν και φλέλταρε με την υπερβολή σε κάποια σημεία- έδωσε υπόσταση στον χαρακτήρα της Αλεξάνδρας (της δεύτερης αδερφής). Πολύ καλή η Ελένη Τσιμπρικίδου στο ρόλο της γειτόνισσας κωμικότητα και σκηνική άνεση.

    Ο Γιωργής Τσουρής, ενσάρκωσε εξαιρετικά το ρόλο του «καινούργιου» οικογενειακού φίλου Γρηγόρη. Ο ηθοποιός και η φιγούρα του δεν διαχωρίζονταν εξαιτίας των στοχευμένων επιτελεστικών διαδικασιών της προσέγγισης του χαρακτήρα από τον ηθοποιό, όπως των κινήσεων, της έκφρασης, της φωνής και της δυναμικής του ενέργειας. Τέλος, ο Θανάσης Ζερίτης, αν και υποτονικός σε κάποιες αντιδράσεις κατά τη διάρκεια του έργου, ισορρόπησε εν τέλει την αρχική αταραξία και κατανόηση του ήρωα του Άγγελου, συζύγου της Λίλης, με το κατοπινό ξέσπασμα του όταν αποκαλύφθηκε η αλήθεια.

    Κάθε παράσταση αποτελεί ένα κοινωνικό γεγονός. Πρόκειται για την διαπραγμάτευση ή την εδραίωση θέσεων και σχέσεων, με τα αισθητικά και κοινωνικοπολιτικά ζητήματα να είναι πάντα αλληλένδετα. Συμπερασματικά, ο Γιώργος Παλούμπης μέσω του ωμού ρεαλισμού, της φυσικής ευκρίνειας και ολισθηρότητας έστησε ένα θεατρικό έργο που υπογραμμίζει και εισχωρεί στις ανθρώπινες σχέσεις της ελληνικής επαρχίας δίνοντας έμφαση στους χαρακτήρες αυτής.

  2. Μια καλή στο σύνολο της δουλειά. Καλες ερμηνείες. Ωραία σκηνικά. Ένα κείμενο που προσπάθησε να ισορροπήσει μέσω της αφέλειας την διήγηση μιας δύσκολης ιστορίας. Και ίσως αυτό είναι που κάνει το κείμενο ξεχωριστό ότι προσπαθεί να ρίξει γροθιά στο στομάχι αλλά το κάνει σταδιακά προετοιμάζοντας τον θεατή για κάτι έντονο.

  3. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ!!!!!!
    Ένα κοινωνικό έργο που παρουσιάζεται με έναν πολύ ευχάριστο και κωμικό τρόπο,  με άφθονο και αβίαστο γέλιο,  που θέλεις να το δεις πολλές φορές!
    Μην τη χάσετε, συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όλους!!!

  4. Εξαιρετικοί ηθοποιοί και παράσταση! Είναι τόσο πραγματική και ρεαλιστική η παράσταση βγαλμένη από την καθημερινότητα. Το πάθος και ο ενθουσιασμός των ηθοποιών ήταν έκδηλα και κρατούσαν αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών.

  5. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΑΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΟΥΜΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΤΣΟΥΡΗ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΘΑ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΗΣ. ΑΠΟ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ. ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!