2 ιστορίες επιλεκτικής μνήμης

Αρχείο Παίχτηκε από 06/05/2016 έως 22/05/2016
στο Σύγχρονο
Μετάφραση: Σίμος Παπαναστασόπουλος
Διασκευή: Σίμος Παπαναστασόπουλος
Σκηνοθέτης: Σίμος Παπαναστασόπουλος
Ερμηνεύουν: Μαρία Ευαγγέλου, Ανδρέας Μαριανός, Κατερίνα Γαβαλά, Ανδρέας Βούλγαρης, Αντώνης Βαρθαλίτης, Σίμος Παπαναστασόπουλος

Περιγραφή

Δύο μονόπρακτα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους. Το ένα σύγχρονο, ελληνικό, πραγματικό, γραμμένο από το Γιώργο Ποτίδη, που εκτός από συγγραφέας είναι και ηθοποιός. Το άλλο, γραμμένο μέσα στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, το μοναδικό θεατρικό έργο του Άγγλου ποιητή Rupert Brooke, που ήρθε να πολεμήσει στο πλευρό μας το 1915 και πέθανε στη Σκύρο, σε ηλικία 28 ετών, έχοντας ταξιδέψει τον κόσμο και έχοντας προκαλέσει δυνατά ερωτικά πάθη, που τελικά του στοίχισαν την ψυχική του υγεία.

Περισσότερα

"ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ" & "Ο ΑΣΤΕΓΟΣ"

Ένας φοιτητής συναντά έναν άστεγο σ’ ένα πάρκο του σήμερα, κοιτάζονται στα μάτια και η ισορροπία ανατρέπεται. Ένας ξένος, χτυπάει την πόρτα μιας καλύβας σε ένα δάσος της Λιθουανίας στα τέλη του 19ου αιώνα, κάνει επίδειξη πλούτου και κοινωνικής θέσης στους φτωχούς, υποσιτιζόμενους ενοίκους και προκαλεί τη μοίρα του.Κοινός άξονας το παρελθόν, η σκηνοθετική ματιά και έξι ηθοποιοί που μοιράζονται τους ρόλους.

17 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Η ΠΡΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΥΧΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΣΤΕΓΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΔΕΣΙΜΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΛΕΜΕ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ.
    Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΜΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΖΗΤΑ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΤΟΥΣ.
    ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΙΟ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΦΑΡΣΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. ΙΣΩΣ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ.

  2. Την Παρασκευή το βράδυ παρακολούθησα την πολύ συγκινητική παράσταση Δύο ιστορίες επιλεκτικής μνήμης στο Σύγχρονο θέατρο. Η παράσταση αποτελείται από δύο ιστορίες με κοινό στοιχείο την σημασία της μνήμης και της επιλεκτικής χρήσης της στην πορεία της ανθρώπινης ζωής και στις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους.. Η πρώτη ιστορία είναι τραγικά επίκαιρη όχι μόνο για την σύγχρονη Ελλάδα αλλά και για την παγκοσμιοποιημένη μετακαπιταλιστική δυτική κοινωνία που ενδιαφέρεται περισσότερο για τους αριθμούς και λιγότερο για τους ανθρώπους.. Το ενδιαφέρον βέβαια της ιστορίας είναι οι τραγικές συμπτώσεις που καθορίζουν πολλές φορές τις τύχες των ανθρώπων αλλά και η ανασφάλεια και ο φόβος τους απέναντι στην αλήθεια και στην διαχείρισή της.. Πολλές φορές διαισθανόμαστε πράγματα που βγαίνουν μέσα από την ψυχή μας αλλά η πεζή πραγματικότητα και η πνευματική σύγχυση που περνάμε δεν μας αφήνει να τα βιώσουμε και να τα ολοκληρώσουμε.. Η ιστορία διαπερνιέται από μια τραγική ειρωνεία που καθιστά ακόμα περισσότερο σπαραχτική την κατάληξη της ιστορίας μας..
    Η δεύτερη ιστορία μας μιλάει για την ζωή μιας περίπου ημιάγριας κοινότητας ανθρώπων, κάπου στην αγροτική Λιθουανία, στις αρχές του 20ου αιώνα.. Και στην ιστορία αυτή τα λάθη του παρελθόντος αλλά και οι τραγικές συμπτώσεις καθορίζουν τις μοίρες των ανθρώπων σε μεγάλο βαθμό.. Ωστόσο το ιδιαίτερο στοιχείο της ιστορίας είναι οι ακραίες διαθέσεις αλλά και πράξεις αρκετών από αυτούς τους ανθρώπους.. Αυτό βέβαια είναι αποτέλεσμα της ημιμάθειας αλλά και του σκληρού-πατριαρχικού τρόπου ζωής που κυριαρχούσε, εκείνα τα χρόνια, σ΄ αυτά τα μέρη, σε συνδυασμό με το χαμηλό μορφωτικό και πνευματικό επίπεδο.. Οι πράξεις αυτές έφθαναν τα όρια της Ύβρης με αποτέλεσμα τελικά βέβαια την Νέμεση.. Η ιστορία είναι σκληρή, ενίοτε και αποκρουστική, ωστόσο έχει πολλή αλήθεια μέσα της και δυνατές-καθηλωτικές ερμηνείες.. Μέσα βέβαια στο σκοτάδι και στο πόνο πάντα ανθίζει και το λουλούδι της αγάπης και της αλληλεγγύης..;Όλα τα παιδιά δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες και μάλιστα σε διπλούς ρόλους.. Θα ξεχώριζα τον Ανδρέα Μαριανό ιδιαίτερα στο ρόλο του άστεγου αλλά και της Μαρίας Ευαγγέλου και Κατερίνας Γαβαλά κυρίως στην δεύτερη ιστορία.. Ο σκηνοθέτης αλλά και πρωταγωνιστής Σίμος Παπαναστασόπουλος έστησε μια αξιοπρεπή παράσταση που την χαρήκαμε και μας χάρισε έντονες στιγμές συγκίνησης και πνευματικής έξαψης..! Τους ευχαριστούμε όλους θερμά..!
    Ευχαριστώ πολύ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την ευκαιρία που μου δώσατε να παρακολουθήσω αυτή την πολύ καλή παράσταση! Να είστε όλοι καλά! Καλή συνέχεια σε όλους!

  3. Εξαιρετική παράσταση, με ενδιαφέρον, καθόλου κουραστική, υπέροχη μουσική και φωτισμός, πολύ ωραίες ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς σε όλους τους ρόλους και το βασικότερο δύο υπέροχες ιστορίες οι οποίες παρόλο που είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, ταιριάξανε τόσο όμορφα και μοιάζαν να μοιράζονται κάτι κοινό. Μιας και οι παραστάσεις είναι περιορισμένες, προτρέπω τους θεατρόφιλους να σπεύσουν!!!

  4. Είναι μοναδικό συναίσθημα να φεύγεις από το θέατρο με ανάταση ψυχής. Ε-Κ-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Η παράσταση, εξαίρετες ερμηνείες και μοναδική σκηνοθεσία. Είναι κρίμα όμως που τέτοιες δουλειές δεν έχουν την ανάλογη ανταπόκριση από το κοινό. Σας ευχαριστώ πολύ για την δυνατότητα που μου δώσατε να περάσω ένα υπέροχο βράδυ.