Δαμάζοντας τα κύματα

Αρχείο Παίχτηκε από 11/02/2016 έως 18/03/2016
στο Εθνικό θέατρο - Κτήριο Rex
Συγγραφέας: Λαρς φον Τρίερ
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθέτης: Ρούλα Πατεράκη
Ερμηνεύουν: Ρούλα Πατεράκη, Ιωάννα Τσιριγκούλη, Άκης Σακελλαρίου, Παρθενόπη Μπουζούρη, Γιώργος Παπαπαύλου, Γιάννης Βογιατζής, Ευανθία Κουρμούλη, Γιώργος Ζιόβας, Νίκος Μαυράκης, Τασία Σοφιανίδου, Μελέτης Γεωργιάδης, Ανδρέας Αντωνιάδης, Σπύρος Τσεκούρας, Κώστας Κοράκης, Βασιλική Αντώναρου, Κωνσταντίνος Παναγιωτάκης

Περιγραφή

Το Εθνικό Θέατρο θα παρουσιάσει για πρώτη φορά τη μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία του Δανού Λαρς φον Τρίερ «Δαμάζοντας τα κύματα» στη σκηνή του Νέου Rex από τις 11 Φεβρουαρίου, σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη.

Περισσότερα

Ανακοίνωση

Ενημερώνουμε το κοινό πως οι  τελευταίες παραστάσεις του έργου  «Δαμάζοντας τα κύματα», την Παρασκευή 18, το Σάββατο 19 και την Κυριακή 20 Μαρτίου ακυρώνονται λόγω ασθένειας ηθοποιού.

Οι κάτοχοι εισιτηρίων του έργου του οποίου οι τελευταίες 5 παραστάσεις δεν πραγματοποιήθηκαν, μπορούν να αλλάξουν τα εισιτήρια τους για κάποια από τις επόμενες παραστάσεις («Αννα Καρένινα», «Το πανηγύρι», «Ο θάνατος του εμποράκου» και «Μαιτρ και Μαργαρίτα») ή να τα εξαργυρώσουν στα ταμεία του θεάτρου εντός 2 εβδομάδων αρχομένης από σήμερα Παρασκευή 18 Μαρτίου.

Σημείωση: Τα ταμεία λειτουργούν από Τρίτη έως Κυριακή από τις 9:30 το πρωί έως τις 21:00 το βράδυ

Το ισόγειο του ιστορικού κτιρίου Rex λειτουργεί τη φετινή θεατρική περίοδο για πρώτη φορά ως μία από τις σκηνές του Εθνικού Θεάτρου και - μαζί με την Σκηνή "Μαρίκα Κοτοπούλη" και την Πειραματική Σκηνή - ολοκληρώνει την ταυτότητα του επιβλητικού κτιρίου επί της οδού Πανεπιστημίου.

Η Μπες, μια καλοσυνάτη κοπέλα, που ζει ακόμα με τη μητέρα της, τον παππού της και τη γυναίκα του αδελφού της, ερωτεύεται τον Γιαν, εργάτη σε πετρελαιοπηγή. Η εκκλησία της κοινότητας στην οποία η Μπες είναι μέλος εκφράζει έντονες αντιρρήσεις για το γάμο αυτόν. Η κοπέλα όμως δεν υποχωρεί και ακολουθεί τη φωνή της καρδιάς της. Λίγο μετά το γάμο, ο Γιαν αναγκάζεται να επιστρέψει στην πετρελαιοπηγή. Η Μπες δεν αντέχει την απουσία του και προσεύχεται στον Θεό να της τον φέρει πίσω. Ο Γιαν επιστρέφει βαριά τραυματισμένος, και καθηλώνεται στο κρεβάτι του νοσοκομείου.

Τώρα ξεκινά η μεγάλη δοκιμασία για την Μπες. Ο Γιαν έχει ανάγκη όλη της την αγάπη και την αφοσίωση για να γίνει καλά. Είναι άραγε διατεθειμένη να δώσει έμπρακτες αποδείξεις της αγάπης της;

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία - Δραματουργία-Σκηνική προσαρμογή: Ρούλα Πατεράκη
Σκηνικά - Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Video-art: Στάθης Αθανασίου
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Βοηθός σκηνοθέτη: Τασία Σοφιανίδου
Φωτογράφος παράστασης: Μαριλένα Σταφυλίδου

Διανομή:
Ρούλα Πατεράκη: Βίγκβιντ
Ιωάννα Τσιριγκούλη: Μπες
Άκης Σακελλαρίου: Γιαν             
Παρθενόπη Μπουζούρη: Ντόντο           
Γιώργος Παπαπαύλου: Δρ. Ρίτσαρσον 
Γιάννης Βογιατζής: Μίνιστερ
Ευανθία Κουρμούλη: Σίμπιλα  
Γιώργος Ζιόβας: Γουίλιαμ          
Νίκος Μαυράκης: Τέρι 
Τασία Σοφιανίδου: Στέλλα         
Μελέτης Γεωργιάδης: Πρεσβύτερος, Γιατρός, Μεσόκοπος
Ανδρέας Αντωνιάδης: Πρεσβύτερος , Γιατρός, Άνδρας στο μπαρ
Σπύρος Τσεκούρας: Πρεσβύτερος , Γιατρός, Άσχημος  
Κώστας Κοράκης: Πρεσβύτερος , Γιατρός, Ναύτης,
Βασιλική Αντώναρου: Γυναίκα
Κωνσταντίνος Παναγιωτάκης: Άντρας 

Σημείωση: το 2004 το Εθνικό Θέατρο είχε μεταφέρει στη Νέα Σκηνή τη μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία του Λαρς φον Τρίερ «Dogville», σε σκηνοθεσία Αντώνη Καλογρίδη.

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Πρός κ. Ρούλα Πατεράκη....Προφανώς η συναναστροφή με όλους αυτούς τους ανεκδιήγητους τύπους του εγχώριου life style (λέγε με Ρουβά κλπ) σας έχει αλλοιώσει και έχετε πάρει την κάτω βόλτα, το πιθανότερο χωρίς γυρισμό.
    Δεν εξηγείται διαφορετικά αυτό το αισχρό κατασκεύασμα που θέλετε να το καλείτε θεατρική παράσταση του "Δαμάζοντας τα κύματα" που σκηνοθετήσατε στο Εθνικό Θέατρο.
    Και είναι αισχρό όχι εξαιτίας του (πολλές φορές χωρίς λόγο ύπαρξης) γυμνού που κυριαρχεί στη σκηνή...αλλά εξαιτίας της δικής σας αγωνίας να φανείτε εσείς και το έργο σας, μη δίνοντας δεκάρα τσακιστή για το έργο αυτό καθεαυτό.
    Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια αργόσυρτη, κουραστική παράσταση, που κούρασε το κοινό Δεν είχε κανένα λόγο η παρουσία σας στη σκηνή να παίρνετε και καλά συνέντευξη από το Λαρς φον Τρίερ, μια συνέντευξη ανούσια και περιττή. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να περιφέρετε ασκόπως στη σκηνή ένα ανδρόγυνο γυμνό, μονο και μόνο, για να περιφέρεται γυμνό και να χαριεντίζεται με μήλα...Δεν υπήρχε κανένας λόγος να ξεκουφαίνετε το κοινό συνεχώς με τους ενοχλητικούς θορύβους ...όχι μόνο δεν προσέδιδαν στην ατμόσφαιρα, αλλά πετούσαν το κοινό εντελώς έξω από αυτήν. Απότομες παύσεις, αργόσυρτες αλλαγές σκηνών, άχρηστες επαναλήψεις σκηνών και λόγων...και να θελε ο ηθοποιός να ερμηνεύσει, φροντίσατε και του κόψατε κάθε τέτοιο δικαίωμα.
    Η παράστασή σας ήταν αισχρή και για έναν αλλο σημαντικότερο λόγο: για την απαξίωσή σας στο κοινό, αυτό για το οποίο σκηνοθετείτε, αυτό το οποίο πληρώνει και υπομένει τον ακκισμό σας. Επί ένα τέταρτο προσπαθείτε να οδηγήσετε την παράσταση σε ένα φινάλε, και όταν αυτό το επιτυγχάνετε όπως-όπως, απλά κλίνετε το μικρόφωνο και αποχωρείτε, σαν να μας φτύνετε στα μούτρα για την επιλογή μας να σας παρακολουθήσουμε. Και δεν επιτρέπετε σε κανέναν ηθοποιό να βγει για το καθιερωμένο χειροκρότημα, για το "ευχαριστώ" του κοινού, ίσως γιατί διαισθάνεστε ότι δεν σας αξίζει κάνένα "ευχαριστώ" και κανένα "χειροκρότημα". Αμήχανες οι ταξιθέτριες καληνυχτούν τον ενεό κόσμο και ενημερώνουν πως η παράσταση τελείωσε και πως είναι σκηνοθετική γραμμή να μην βγουν οι ηθοποιοί για χειροκρότημα...με εξαίρεση το σπουδαίο Γιάννη Βογιατζη, ο οποίος σεμνά και φοβισμένα βγήκε σε μια άκρη της σκηνής για να υποκλιθεί, μόνος αυτός ενάντια σε νεοταξικά, ναρκισσιστικα ήθη που έχουν αγγίξει και το θέατρο..
    κ.Πατεράκη...απόψε συνειδητοποίησα ότι δεν είναι το θέατρο αυτό που αγαπάτε, αλλά ο φτηνός χαρακτήρας σας, αυτός που σας επιτρέπει να συναναστρέφεστε με την ίδια ευκολία με "Κατράκηδες" και με "Ρουβάδες"...