Φιλοθέη η αρχοντοπούλα των Αθηνών

Διάρκεια: 80’
Κείμενο: Ιωσήφ Βιβιλάκης
Σκηνοθέτης: Ιωσήφ Βιβιλάκης

Περιγραφή

Η ιστορία της Αγίας Φιλοθέης ζωντανεύει στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά. Μια παράσταση για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη

Περισσότερα

Το έργο που ενθουσίασε και συγκίνησε το περασμένο καλοκαίρι παρουσιάζεται στο φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο δράμα του Ιωσήφ Βιβιλάκη ειδικά γραμμένο για τους παίκτες σκιών Άθω Δανέλλη και Νικόλα Τζιβελέκη με θέμα τη ριψοκίνδυνη δράση της Φιλοθέης Μπενιζέλου που εμφανίστηκε σαν φωτεινό αστέρι για να ζεστάνει και να φωτίσει τους υπόδουλους και πρόσφερε την περιουσία της σε έργα αλληλεγγύης στην οθωμανική Αθήνα του 16ου αιώνα. 

 

ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Αντλώντας έμπνευση από τον δραματικό βίο της περίφημης κυρά δασκάλας, μουσικοί και παίκτες σκιών εμψυχώνουν σκαλιστές χειροποίητες φιγούρες και ζωντανεύουν την περιπετειώδη ζωή της ασυμβίβαστης αρχοντοπούλας που φόρεσε τα ράσα. Στην παράσταση, η οποία πλαισιώνεται με μουσική υποβλητική και τραγούδι από τους Γεράσιμο Παπαδόπουλο, Θεολόγο Παπανικολάου και Κατερίνα Μιχαλάκη, έχουμε την ευκαιρία της επανασύνδεσης με την άγνωστη ιστορία της ΑΘήνας. Μέσα από το θαυμαστό συναξάρι της αγίας Φιλοθέης συνυφαίνεται παράξενα η ιστορία του λαϊκού θεάτρου σε ένα μαγικό και μυστηριακό ταξίδι προς το φως των σκιών, όπου καλούμαστε να αναζητήσουμε τη σημασία της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας στη σημερινή ζωή.

 

Η ΟΜΑΔΑ

Το «Οθόνιον» είναι μια επιστημονική και καλλιτεχνική ομάδα με έδρα την Αθήνα που πιστεύει στην αξία των παραδοσιακών σκηνικών πρακτικών και στο πνευματικό όφελος που μπορούν να αποφέρουν στο ευρύ κοινό που απευθύνονται, αλλά και στην προσφορά σε ευάλωτες και ειδικές ομάδες ομάδες πληθυσμού (κρατούμενοι, αναλφάβητοι, ασθενείς). Βασικός στόχος της ομάδας είναι η γνωριμία με τον θαυμαστό κόσμο του θεάτρου σκιών μέσα από τη δημιουργία, ανασύσταση και αναστήλωση κειμένων και παραστάσεων. Η ιστορία της ομάδας ξεκίνησε πριν πέντε xρόνια στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη διδασκαλία ενός μαθήματος για το θέατρο σκιών το οποίο σύντομα δραπέτευσε από τον κλειστό χώρο του αμφιθεάτρου. Η ομάδα πλαισίωσε με μεγάλη επιτυχία το 2017 την παράσταση Ο γάμος του Καραχμέτη του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (σκηνοθεσία Όλια Λαζαρίδου) με το δραμάτιον Ο Καραγκιόζης νεκροθάπτης, και έλαβε εξαιρετικές κριτικές.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο-σκηνοθεσία: Ιωσήφ Βιβιλάκης
Μουσικός σχεδιασμός: Γεράσιμος Παπαδόπουλος
Φιγούρες: Νικόλας Τζιβελέκης
Παίκτες θεάτρου σκιών: Άθως Δανέλλης, Νικόλας Τζιβελέκης
Μουσικοί-τραγούδι: Γεράσιμος Παπαδόπουλος, Θεολόγος Παπανικολάου, Κατερίνα Μιχαλάκη

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Λαϊκή ζωγραφιά με την ήμερη απόσταση της επικής ιστορικής αφήγησης, με τόνους μελαγχολικούς και ένα είδος ιστορικού «πένθους». Επιβλητική απλότητα.
ΒΑΛΤΕΡ ΠΟΥΧΝΕΡ

Όλοι νιώσαμε λίγο παιδιά, αν και δεν υπήρχε τίποτε το παιδικό, αλλά να, οι φιγούρες του Θεάτρου Σκιών, σκαλίζουν βαθιά τη μνήμη. Δεν ξέρω σε ποιον θα έπρεπε πρώτα από όλα να αποδώσω τα εύσημα για αυτό το ταξίδι στον χρόνο και στη μαγεία της προφορικής παράδοσης, της λαϊκής τέχνης ή της πηγαίας επίκλησης του θυμικού.
ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ

Η παράσταση ήταν μία από αυτές που τις θυμάσαι για μια ζωή. Γιατί ξαφνικά, χωρίς καμία επιτηδευμένη προσπάθεια, μα μέσα από τη λιτότητα, αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια σου η πορεία και η συνέχεια ενός έθνους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Όλα ήταν εκεί μπροστά μας, όλοι οι κρίκοι της ιστορίας και της παράδοσής μας, η ταυτότητά μας, το παρελθόν και το μέλλον.
ΕΙΡΗΝΗ ΜΟΥΝΤΡΑΚΗ

Το πανάρχαιο θέατρο σκιών με καταγωγή από την Ασία ξαναβρίσκει τον διδακτικό-παιδαγωγικό-εκπαιδευτικό χαρακτήρα του.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ

Το συνολικό καλλιτεχνικό πόνημα αναδείχθηκε σε ένα εξόχως ενδιαφέρον παλίμψηστο καταγραφών (ιστορικών, θρησκευτικών, πολιτισμικών) και μια τεχνικά άρτια αλληλοπεριχώρηση δύο δομικών στοιχείων, του μύθου και της Ιστορίας, προς την κατεύθυνση δημιουργίας ενός αρραγούς καλλιτεχνικού έργου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

Στην «Φιλοθέη» ο Βιβιλάκης δραματοποιεί τη ζωή της αρχοντοπούλας με τρόπο ώστε να αναδεικνύεται η δυναμική της σκιάς μαζί με την απλότητα του λαϊκού συναξαρίου και η γοητεία του «σχεδόν» με την ανεπιτήδευτη αισθητική του θεάτρου σκιών.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΦΑΝΗΣ

Ο Βιβιλάκης έγραψε κατά τα πρότυπα των παλαιών θρησκευτικών έργων αλλά με γνώση καίρια και των νέων τεχνικών και κυρίως του θεάτρου σκιών την ιστορία της Φιλοθέης. Ο Γ. Παπαδόπουλος έγραψε εξαίσια μουσική. Ο Τζιβελέκης έφτιαξε τις φιγούρες  και μαζί με τον έξοχο Δανέλλη κίνησαν τον θίασο. Τραγούδησαν ζωντανά Παπαδόπουλος, Παπανικολάου, Μιχαλάκη. Αν το θέαμα ξαναπαιχτεί, μην το χάσετε.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

Είπα το εγχείρημα τολμηρό, εξαιτίας του συγκερασμού κωμικού και σοβαρού ή, ορθότερα, ίσως, κοσμικού και ιερού. Ομολογώ ότι δάκρυσα, γελώντας όμως συγχρόνως και συμμετέχοντας στο γέλιο των θεατών που έφθανε ώς τον ουρανό. Γέλια αθώα και καθαρά της παράδοσης.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΡΑΚΛΗΣ

Απίθανες φιγούρες, πάρα πολύ όμορφα κατασκευασμένες, εξαίσιοι μουσικοί, θέατρο σκιών με τεχνικές πιο «γκουρμέ» από το παραδοσιακό, μια τρυφερή ιστορία για την Αθήνα του 16ου αιώνα, γεμάτη χιούμορ και ενδιαφέρουσες ιστορικές πληροφορίες.
ΙΩΣΗΦ ΒΑΡΔΑΚΗΣ

Μια παράσταση που μας δίνει το επιχείρημα και την δυνατότητα να ισχυριστούμε πλέον ότι το «θέατρο σκιών» δεν είναι ένα μουσειακό είδος, νεκρό, αφυδατωμένο από την ξηρασία της μετανεωτερικότητας... Απεναντίας, είναι εκεί και μας περιμένει, να μας φιλέψει ένα σπάνιο, για τις μέρες μας, βίωμα... Ένα αισθητικό γεγονός, αυθεντικό, που μας ταξιδεύει στις πηγές του «ελληνικού ελληνισμού»...
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Φωτογραφίες