Gilles και η νύχτα

Αρχείο Παίχτηκε από 11/10/2023 έως 25/01/2024
στο Από Μηχανής
Διάρκεια: 150' (με διάλειμμα)
Συγγραφέας: Hugo Claus
Μετάφραση: Μαρία Ευσταθιάδη
Σκηνοθέτης: Νίκος Χατζηπαπάς
Ερμηνεύουν: Νίκος Χατζηπαπάς

Περιγραφή

Ο ρεαλισμός, η ωμότητα, τα σατιρικά στοιχεία, οι αναπάντεχες καταστάσεις, η τρέλα, οι σεξουαλικές παρεκτροπές και μία βαθιά γνώση της ανθρώπινης πολυπλοκότητας, χαρακτηρίζουν το έργο του Hugo Claus. Η συγκλονιστική απολογία του Ζιλ Ντε Ραι, ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης και η δημόσια εξομολόγηση του, αποτελεί ένα ανελέητο κατηγορώ, που τον οδηγεί στην έσχατη ταπείνωση και τον βίαιο εκμηδενισμό. Πεντακόσια χρόνια μετά την εκτέλεση του Ζιλ Ντε Ραι, ιστορικοί αποφάσισαν να ανοίξουν ξανά την υπόθεση, ώστε να επιβεβαιώσουν την ενοχή του, η οποία τον οδήγησε στο θάνατο. Έπειτα από ενδελεχή έρευνα ένας δικαστής έκρινε ότι ο Ραι ήταν αθώος για τις δολοφονίες, παρότι ομολόγησε. Όπως τόνισε, ο Ραι είχε γίνει πιθανότατα στόχος άλλων ευγενών, επειδή αρνήθηκε να παραχωρήσει την ιδιοκτησία του. Παρά την απόφαση του δικαστή το 2013, πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν στην ενοχή του.

Περισσότερα

Η παράσταση είναι κατάλληλη άνω των 18 ετών

Η απολογία του Ζιλ Ντε Ραι στην Ιερά Εξέταση
Ο πιο μοχθηρός και αιμοδιψής δολοφόνος που έζησε ποτέ...
Η πολύκροτη δίκη – Το ταξίδι στη σκοτεινή πλευρά

Εκκλησιαστικό Δικαστήριο της Νάντης, 1440. Ο Ζιλ Ντε Ραι, Στρατάρχης της Γαλλίας, καταδικάζεται σε θάνατο με αγχόνη και πυρά για τα ειδεχθή του εγκλήματα: ανθρωποκτονία, σοδομισμός, συμμετοχή σε αίρεση, άσκηση μαύρης μαγείας. Τι οδήγησε όμως, τον συμπολεμιστή της Ιωάννας της Λωραίνης στο να γίνει ο πιο μοχθηρός και αιμοδιψής δολοφόνος, που έζησε ποτέ;

Ο Hugo Claus εμπνεύστηκε από τα πρακτικά της πολύκροτης δίκης και έγραψε το εμβληματικό έργο «Ζιλ και η νύχτα» το 1989. Το έγκλημα προτιμά τη νύχτα. Όσο πιο σκοτεινή είναι, τόσο η φρίκη της θέλει να βγει στο φως του ήλιου.

Ο «απόλυτος υποκριτικός άθλος» σε σκηνοθεσία – ερμηνεία Νίκου Χατζηπαπά, το έργο «Ζιλ και η Νύχτα», σε μετάφραση Μαρίας Ευσταθιάδη, που απέσπασε το χειροκρότημα κοινού και κριτικών επιστρέφει για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων από 11 Οκτωβρίου, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 20:30 στο Από Μηχανής Θέατρο (Ακαδήμου 13, Αθήνα).

Εκτός ίσως από τις επαναλαμβανόμενες αναφορές στη Ζαν ντ’ Αρκ και τους εσωτερικούς μονολόγους, τα όσα εξωφρενικά λέγονται, δεν προέρχονται από την αχαλίνωτη φαντασία του συγγραφέα, αλλά είναι πιστή μεταφορά των πρακτικών της εκκλησιαστικής δίκης.

Ο Ζιλ ντε Ραι συγκαταλέγεται στους δέκα μεγαλύτερους κατά συρροή δολοφόνους όλων των εποχών. Ονειρεύτηκε ένα ταξίδι δίχως τέλος, που θα τον έσωζε. Αρκέστηκε όμως στην πρόθεση. Ακόμα και τις τελευταίες  μέρες της ελευθερίας του συνέχιζε να αποκεφαλίζει παιδιά.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Στο έργο “Ζιλ και η Νύχτα” συνυπάρχουν δύο πλαίσια. Το πλαίσιο της πραγματικότητας προσδιορίζεται από την απολογία του Ζιλ ντε Ραι στην Ιερά Εξέταση το 1440, που βασίζεται στα πρακτικά του θρησκευτικού δικαστηρίου, καλύπτοντας το 90% του έργου.

Το φανταστικό πλαίσιο αναφέρεται στις σκέψεις και σ’ έναν εσωτερικό διάλογο του Ζιλ Ντε Ραι με την Ιωάννα της Λωραίνης και τον δαίμονα Μπαρόν. Στην πραγματικότητα είναι ένας τραγικός μονόλογος, που πηγάζει από τα πιο μύχια και σκοτεινά τοπία της ύπαρξής του. Ο Ζιλ ντε Ραι βρίσκεται έγκλειστος σ' έναν κόσμο στο μεταίχμιο της αγιότητας και του πιο σκοτεινού και ειδεχθούς εγκλήματος με μόνη διέξοδο τον πιο ταπεινωτικό και φρικτό θάνατο της κρεμάλας και της πυράς. Η ειλικρινής μεταμέλεια του Ζιλ ντε Ραι τον απαλλάσσει από τον αφορισμό που τον έτρεμε, αλλά τον οδηγεί στη θεαματική και λυτρωτική διαφυγή με θάνατο στην πυρά και την αγχόνη. Τα αποτρόπαια, εκλεπτυσμένα και ειδεχθή εγκλήματα του Ζιλ ντε Ραι τον κατατάσσουν σ’ έναν εκ των πλέον σκοτεινών και αποτρόπαιων κατά συρροή δολοφόνων όλων των εποχών.

Το έργο «Ζιλ και η νύχτα» έχει δικαστικό, θρησκευτικό και κυρίως ψυχογραφικό ενδιαφέρον. Όλοι οι μελετητές του φαινομένου «Ζιλ ντε Ραι» αναρωτιούνται πώς ένας άνθρωπος σαν τον Ζιλ Ντε Ραι, ένας θεοσεβούμενος, πιστός στον Χριστό και την Ιωάννα, ένθερμος πατριώτης, που πολέμησε για την απελευθέρωση της Γαλλίας και έγινε Στρατάρχης, έφτασε στο αντίθετο απώτατο άκρο. Η ψυχογραφική ή και ψυχιατρική παράμετρος είναι από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του έργου, που μεταφράζονται και ως θεατρικό και ερμηνευτικό ενδιαφέρον.

Το έργο “Ζιλ και η Νύχτα» είναι σύγχρονο και το θέμα του διαχρονικό: η αιώνια πάλη του καλού και του κακού των δημιουργικών και καταστροφικών δυνάμεων της ανθρώπινης νόησης. Πρόκειται για ένα πολύ σκληρό και ακραία τολμηρό έργο, στοιχείο που χαρακτηρίζει εξάλλου το συνολικό έργο του Ούγκο Κλάους, που δεν στερείται ωστόσο το χιούμορ, τις απροσδόκητες διακυμάνσεις και ακραίες μεταπτώσεις. Η πολιτική, κοινωνική πλευρά του έργου θα ήταν σοβαρή παράλειψη να αγνοηθεί, μια πλευρά, που βρίσκεται στον πυρήνα του έργου. Ο ολοκληρωτισμός, η βία, ο πόλεμος και η θυσία της πιο αγνής και παιδικής αθώας ύπαρξης, στον βωμό του χρήματος αποτελούν δομικό συστατικό στοιχείο του έργου. Νίκος Χατζηπαπάς

Συμμετοχή: Πάνος Λαμπρίδης
Γλυπτό: Κωστής Παπαδόπουλος
Εκτέλεση Κοστουμιών: Λίτσα Κυρίτση
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νέλη Αλκάδη
Φωτογραφίες: Κλεοπάτρα Σάρλη, Γιώργος Καζαντζόπουλος, Ράνια Παπαδοπούλου
Γραφείο Τύπου - Επικοινωνία: Ράνια Παπαδοπούλου ([email protected])
Παραγωγή: Helix Theatre

Φωτογραφίες

20 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Καταπληκτικη παρασταση απο την αρχη εως το τελος. Απο τις καλυτερες παραστασεις που κανεις μπορει να δει. Τελεια υποκριτικη δυναμη. Κινηση σώματος και μυαλού. Δυσκολος ρολος μα εκτελεστηκε με τον καλυτερο τροπο. Σας ευχαριστουμε για την προσκληση.

  2. Kαταπληκτική ερμηνεία που σε κρατάει σε ένταση σε όλη τη διάρκεια της παράστασης και δε προλαβαίνεις να καταλάβεις ότι διαρκεί 3 ώρες. Συγχαρητήρια στον κο Χατζηπαπά για την ακούραστη ερμηνεία του που με συγκλόνισε.

  3. Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΕΙ. ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑ Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΚΑΠΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ SMOKE MACHINE ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ (ΡΟΜΠΟΤ) ΓΙΑ 2,5 ΩΡΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ. ΜΠΡΑΒΟ +ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΚΥΡΙΟ ΝΙΚΟ ΧΑΤΖΗΠΑΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ. ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΤΗΝ ΒΙΩΣΟΥΝ. ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΚΑΙ ΕΖΗΣΑ ΘΑ ΤΑ ΣΥΖΗΤΑΩ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ....

  4. Μια δυνατή παράσταση και ένας ηθοποιός που καταθέτει ψυχή! Τόσο καθηλωτικός και τόσο άμεσος! Ένα κείμενο ογκώδες, γεμάτο πληροφορία, που η εξαιρετική ερμηνεία του κου Χατζηπαπά σου επιτρέπει να απολαύσεις μέχρι το τελευταίο λεπτό! Η εναλλαγή ψυχοσύνθεσης του ήρωα (ανάλογα με το πρόσωπο στο οποίο απευθυνόταν) ήταν εντυπωσιακή! Και φυσικά το γεγονός ότι η παράσταση βασίζεται σε αληθινά γεγονότα καθιστά ακόμα πιο τραγικό και μεγαλειώδες όλο το εγχείρημα! Συγχαρητήρια στον κο Χατζηπαπά τόσο για τη σκηνοθεσία όσο και για την ερμηνεία! Ευχαριστούμε πολύ Θεατρομάνια!!!

  5. Η απολογία του Ζίλ (Κου Χατζηπαπά) μας καθήλωσε. Μας μετέφερε - με μεγάλη τέχνη - στήν περίοδο των σκοτεινών Αιώνων, το Μεσαίωνα, μια εποχή με ίσα μέρη μεγαλείου και φρίκης. Ευχαριστούμε το Θεατρομάνια για τη πρόσκληση.

  6. Μία εξαιρετική παράσταση!!! Ο κος Χατζηπαπάς καταπληκτικός. Είναι όντως πολύ μεγάλη η διάρκεια της παράστασης αλλά για καθημερινή και μετά από την δουλειά την παρακολουθήσαμε χωρίς μας κουράσει λόγω της εκπληκτικής ερμηνείας του. Απορώ πως μετά από αυτή την ένταση από την οποία κάναμε κόπο να συνέλθουμε, συζητούσαμε αυτό που είδαμε συνεχώς, ο κος Χατζηπαπάς επανέρχεται στην πραγματικότητα. Καταπληκτική ερμηνεία μην την χάσετε. Ευχαριστούμε πολύ ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ για την πρόσκληση.

  7. Έξοχος ο ηθοποιός! Εκπληκτικό κείμενο! Τόσο μα τόσο ενδιαφέρον έργο, που παρότι διήρκεσε καθαρά 150' δεν μας κούρασε, διότι η "απολογία" του Ζυλ ήταν συγκλονιστική. Η ζωή του, οι "αρρώστιες" του, τα συναισθήματά του, η αγάπη του, η ψυχή του, ο κυνισμός, η βία, τα αίσχη, η αγριότητα και η ωμότητα, έδωσαν "παράσταση" μέσα απ'τα λεγόμενά του. Σκηνοθεσία φοβερή. Σκηνικά, ότι μα ότι απαραίτητο, το οποίο έβλεπες με δέος.. Η μουσική καταπληκτική, έδενε και απογείωνε τη δραματικότητα του έργου, και ήταν μια μίξη τρομακτικού, δέους και μυστηριακού. Μπράβο!

  8. Παρακολούθησα την παράσταση στις 12-10-23.
    Πάρα πολύ καλή η ερμηνεία.
    Είχε ένταση , είχε εσωτερικότητα ο ρόλος. Μεγάλη παράσταση που ίσως κουράσει το μέσο θεατή.
    Η μουσική της παράστασης ήταν εξαιρετικη.
    Ο χώρος του θεάτρου πολύ φιλόξενος. Σε μικρή απόσταση ο ηθοποιός από τους θεατές. Τους μετέφερε τα όσα ζούσε.