Η Βασίλισσα της Ομορφιάς

Αρχείο Παίχτηκε από 15/01/2022 έως 17/04/2022
στο Σύγχρονο
Διάρκεια: 110' χωρίς διάλειμμα
Συγγραφέας: Μάρτιν ΜακΝτόνα
Μετάφραση: η ομάδα των συντελεστών
Σκηνοθέτης: Ελένη Σκότη
Σκηνογραφία: Γιώργος Χατζηνικολάου
Κοστούμια: Γιώργος Χατζηνικολάου
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική: Στέλιος Γιαννουλάκης(μουσική & επιμέλεια ήχου)
Ερμηνεύουν: Σοφία Σεϊρλή, Αγορίτσα Οικονόμου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Γιάννης Μάνθος

Περιγραφή

«Η Βασίλισσα της Ομορφιάς» (Beauty Queen of Leenan), ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας σύγχρονης δραματουργίας του Ιρλανδού συγγραφέα Μάρτιν ΜακΝτόνα, που ανέβηκε με εξαιρετική επιτυχία στο θέατρο Επί Κολωνώ από το δημιουργικό επιτελείο της Ομάδας Νάμα (Ελένη Σκότη, Γιώργος Χατζηνικολάου, Μαρία Αναματερού), συνεχίζεται και τον Φεβρουάριο στη σκηνή του Σύγχρονου Θεάτρου. Η παράσταση απέσπασε 3 βραβεία κοινού του Αθηνοράματος (1ο βραβείο Καλύτερης Παράστασης, 1ο Σκηνοθεσίας και 1ο Γυναικείου ρόλου ενώ είχε υποψηφιότητα σε άλλες 5 κατηγορίες).

Περισσότερα

Βραβεία Αθηνοράματος

Καλύτερη Παράσταση: 1ο Βραβείο

Σκηνοθεσία: 1ο Βραβείο: Ελένη Σκότη

Γυναικείος Ρόλος: 1ο Βραβείο: Αγορίτσα Οικονόμου

και 5 ακόμη υποψηφιότητες

Μια τραγωδία για την ανθρώπινη μοναξιά, με μαύρο, διαβρωτικό χιούμορ, με έντονο σασπένς και μεγάλες ανατροπές. Μια βαθιά τομή στη σύγχρονη ζωή, μια ανατομία των σχέσεων με επιθετικό και βίαιο τρόπο αλλά και βαθιές ανθρώπινες ρωγμές, ένα έργο ωμού ρεαλισμού αντίστοιχο του in yer face theatre που αναπτύχθηκε στη Μεγάλη Βρετανία τη δεκαετία του ‘90.

Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ιρλανδίας στις αρχές της δεκαετίας του ’90 δύο γυναίκες ζουν μόνες τους: η ηλικιωμένη αυταρχική Μαγκ Φόλαν και η 40χρονη κόρη της Μωρήν, η οποία την φροντίζει. Η σχέση τους είναι μια σχέση αγάπης και μίσους, που κάνει τη συμβίωσή τους σχεδόν αφόρητη σε έναν ανελέητο αλληλοσπαραγμό. Τη ζωή τους θα ανατρέψει η εμφάνιση του Πάτο Ντούλυ, ενός άνδρα που επιστρέφει για λίγο στην πόλη του και έχει πάντα στο μυαλό του, είκοσι χρόνια τώρα, την Μωρήν ως τη βασίλισσα της ομορφιάς της μικρής τους πόλης. Είναι ουσιαστικά η τελευταία ευκαιρία της Μωρήν να αγαπήσει και να αγαπηθεί.

Η παράσταση της Ομάδας Νάμα αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την αξία του αριστουργήματος τού Μάρτιν ΜακΝτόνα που θέτει θεμελιώδη ζητήματα με την έντονη, ασυμβίβαστη και εξαιρετικά γοητευτική γραφή του.

Μουσική & Επιμέλεια ήχου: Στέλιος Γιαννουλάκης

Φωτογραφίες: Μαρία Αναματερού, Γιώργος Χατζηνικολάου

Τρέιλερ: Αποστόλης Κουτσιανικούλης

Διεύθυνση παραγωγής: Μαρία Αναματερού

Παραγωγή: Ομάδα Νάμα

Μέτρα λειτουργίας του Θεάτρου:

Το Σύγχρονο Θέατρο θα λειτουργήσει ως covid free χώρος με πληρότητα 85% και θα υποδέχεται θεατές που έχουν εμβολιαστεί και με τις δύο δόσεις του εμβολίου κατά του COVID-19 ή έχουν νοσήσει εντός του τελευταίου εξαμήνου. Κατά την είσοδο θεατών (από 12 ετών και άνω) στον χώρο του θεάτρου, θα γίνεται έλεγχος πιστοποιητικού εμβολιασμού καθώς και πιστοποιητικού ταυτοπροσωπίας (αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης). Η προσέλευση ανήλικων έως 11 ετών προϋποθέτει την επίδειξη υπεύθυνης δήλωσης των γονέων για τη διενέργεια self test. Όλο το προσωπικό του θεάτρου θα είναι πλήρως εμβολιασμένο.

Η χρήση προστατευτικής μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλους τους χώρους του θεάτρου και κατά την διάρκεια της παράστασης. Συνιστάται η έγκαιρη προσέλευση, 45 -30 λεπτά πριν από την έναρξή της, για την αποφυγή καθυστερήσεων και συνωστισμού.

Έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα για την ασφαλή διεξαγωγή των παραστάσεων που αποσκοπούν στην προστασία των θεατών κατά την είσοδο, παραμονή και έξοδο από το θέατρό μας. Ζητάμε την κατανόηση και την συνεργασία σας προκειμένου να μπορούμε να εφαρμόσουμε τα προβλεπόμενα από τις αρμόδιες αρχές μέτρα.

Τη σεζόν 2019-20 η διανομή ήταν: Σοφία Σεϊρλή, Αγορίτσα Οικονόμου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Γιώργος Κατσής

Τη σεζόν 2021-22 η διανομή ήταν:Σοφία Σεϊρλή, Αγορίτσα Οικονόμου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Γιώργος Κατσής(έως 23/01/2022)

Φωτογραφίες

Βίντεο

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Μόλις χθες είχα την ευκαιρία να δω την Βασίλισσα της ομορφιάς, το θέατρο ήταν γεμάτο παρόλο πέμπτη βράδυ, η παράσταση με καθήλωσε, οι ηθοποιοί υπέροχοι, δώσαν ρεσιτάλ ηθοποιίας και καταφέρανε να μας συγκινήσουν όλους, δεν ακουγόταν κιχ στην πλατεία, ήμασταν όλοι συγκεντρωμένοι και προσηλωμένοι στην ροή της υπόθεσης.
    Είναι ένα έργο πολύ δυνατό, που απαιτεί όλο τον δυναμισμό και ψυχή των ηθοποιών, στην πραγματικότητα έκαναν μια υπέρβαση.
    Η πλοκή της ενδιαφέρουσα...η διαμάχη κόρη και μητέρας για ποια θα είναι πιο δυνατή, ένας σκληρός ανταγωνισμός, ποια θα κάνει την άλλη πιο δυστυχισμένη...παρόλο που βλέπουμε μια αλληλεξάρτηση σε μεγάλο βαθμό...και αυτό δεν αλλάζει μέχρι το τέλος...
    Αυτό το έργο είναι καθρέπτης της κοινωνίας μας...δεν θέλω να επεκταθώ άλλο, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα διότι περνάς καλά, και ζεις το δράμα στο ακέραιο, έχει και ορισμένες νότες χιούμορ και ξενοιασιάς....
    Ο Πάτο απλά έξοχος, δίνει ένα τόνο χαράς, ελπίδας και προοπτικής στη Μωρήν, η βασανισμένη, η στερημένη αγάπη, θαλπωρή, και σκλάβα της μάνας της...
    Είναι μια παράσταση που θα μπορούσα να την ξαναδώ, έτσι απλά!
    Συγχαρητήρια σε όλο το καστ, και εύχομαι η Μωρήν και ο Ρεη... να είναι οι νέοι καλύτεροι ηθοποιοί που θα κερδίσουν το βραβείο Δημήτρη Χορν, το αξίζουν!

  2. Είδα τη Βασίλισσα της ομορφιάς του Ληνέην με σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη.
    Ένα έργο που αφορά τη δυσλειτουργική σχέση ανάμεσα σε δύο γυναίκες τη σαραντάχρονη Μωρήν και τη μητέρα της Μαγκ. Το έργο ξεκινά και εμείς βλέπουμε ένα σκηνικό μοιρασμένο στα δύο. Στη μία πλευρά, η παλιά κουζίνα στην οποία τριγυρνά και κυριαρχεί η Μαγκ ενώ στη νέα η Μωρήν. Ανάμεσα στις δύο γυναίκες κάθε άλλο παρά αγάπη υπάρχει. Είναι μία σχέση αλληλεξάρτησης όπου η μία ζει για να ταλαιπωρεί την άλλη. Η πραγματική σύγκρουση τους έρχεται με την εμφάνιση του Πάτο δημιουργώντας μία σειρά από γεγονότα που οδηγούν στη καταστροφή. Οι δύο γυναίκες Σοφία Σεϊρλή και Αγορίτσα Οικονόμου γεμίζουν την σκηνή και το κοινό δεν μπορεί να πάρει τα μάτια του από πάνω τους. Έτσι κατά τη διάρκεια του έργου βλέπουμε σκηνές βίας, μαύρου χιούμορ, έρωτα, φόβου και λύπης.
    Είναι επίκαιρο; Στη δύσκολη εποχή της πανδημίας από την οποία προσπαθούμε να βγούμε(;) αλώβητοι, πολλοί άνθρωποι είχαν να αντιμετωπίσουν το γεγονός του εγκλεισμού. Έναν εγκλεισμό που θα τους έφερνε αντιμέτωπους με τον εαυτό τους και με τους οικείους τους. Το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης αυξήθηκαν τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας πιθανόν μας παραπέμπει σε αυτό το έργο και στο σπίτι που ζουν αυτές οι δύο γυναίκες που χρησιμοποιούν τη βία για να επιβιώσουν η μία έναντι της άλλης χωρίς να μπορούν να φύγουν.
    Μία παράσταση με σκηνικά που θυμίζουν ένα μικρό, φτωχικό σπίτι και ερμηνείες που διεισδύουν στον ψυχισμό της κάθε γυναίκας μας εισάγει στην ιστορία, μας απορροφά και στο τέλος φεύγοντας από την παράσταση δεν είμαστε σίγουροι για το ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο. Φεύγουμε, όμως, προβληματισμένοι και έχοντας για πάντα στο μυαλό μας σκηνές που σκάνε «σαν γροθιά στα μούτρα μας». Έγιναν πραγματικά όλα αυτά που είδαμε; Υπήρξε ο Πάτο; Μήπως όλα ήταν στην φαντασία της Μωρήν; Και φυσικά ο Ρέη σαν μία φιγούρα στο έργο που εκπροσωπεί όλη τη νέα γενιά που μένει απογοητευμένη από τους μεγαλύτερους και αμέτοχη σε έναν κόσμο καταστροφής. Κλείνοντας, νομίζω ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ την καταληκτική σκηνή με τον μονόλογο της Μωρήν κρατώντας τη μαύρη μασιά και το τραγούδι της Delia Murphy The Spinning Wheel θα ηχεί για πάντα στο μυαλό μου θυμίζοντάς μου το έργο του Μακ Ντόνα. Ειλικρινά συγχαρητήρια είναι μία παράσταση που δεν πρέπει να χάσει κανείς.
    Με τιμή
    Ρώμα Μελπομένη