Ισμήνη και Καλυψώ

ΔιαγωνισμόςΑρχείο Παίχτηκε από 26/10/2016 έως 28/12/2016
στο Εργοτάξιον
Διάρκεια: 50'
Συγγραφέας: Μεράβογλου Έφη
Σκηνοθέτης: Μεράβογλου Έφη
Ερμηνεύουν: Κατερίνα Μπουζάνη, Ντένυ Αργυροπούλου

Περιγραφή

Άνοιξε το παράθυρο, θέλω να αναπνεύσω, πνίγομαι…’’Δυο παιδιά 3 και 5 ετών βίωσαν την εγκατάλειψη, τον φόβο και την μοναξιά... μια μητέρα αλκοολική, ανίκανη να μεγαλώσει τα παιδιά της... Κλεισμένα για 13 μέρες, χωρίς τροφή, νερό, φως. Ο χρόνος σταμάτησε για τα παιδιά. Ο εγκλεισμός και η απομόνωση τους δημιούργησε ακραία συναισθήματα. Η γιαγιά τα βρήκε ύστερα από μαρτυρίες γειτόνων σε άθλια κατάσταση και τα κράτησε εκείνη. Η ζωή τους έμοιαζε φυσιολογική, αλλά δε μπορείς να ξεφύγεις από αυτό που δεν φαίνεται.

Περισσότερα

Το έργο ανεβαίνει ξανά, για τέταρτη χρονιά, μετά την μεγάλη επιτυχία που είχε στην Αθήνα, επαρχία, καθώς και στα Σκόπια.

Η βραβευμένη παράσταση Ισμήνη και Καλυψώ ξεχώρισε ανάμεσα σε πάνω από 80 άλλες παραστάσεις και προκρίθηκε και διαγωνίστηκε στο φεστιβάλ των Σκοπίων.

‘’Μαμά όταν είσαι κοντά μου, δεν φοβάμαι το σκοτάδι.
Κράτησε μου το χέρι, σφιχτά όμως, μην φεύγεις, μαμά που είσαι;
Πεινάω, διψάω, άναψε το φως!

Το έργο έχει παιχτεί στο Θέατρο Αλκμήνη, στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων, στην Αθηναϊκή σκηνή, στο Vault, στην επαρχία, στο εξωτερικό και τώρα έρχεται στο Εργοτάξιον.

Συντελεστές:
Κείμενο-σκηνοθεσία -Μουσική επιμέλεια: Μεράβογλου Έφη
Βοηθός σκηνοθέτη: Ισαβέλλα Αναστασίου
Φωτισμοί: Μαρία Μπολέτη
Οργάνωση παραγωγής / Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Κάλτσας
Φωτογραφίες: Δημήτρης Αναστασίου

Dailymotion: http://dai.ly/x1oas6p

Επίσημη συμμετοχή στο 7ο Διεθνές φεστιβάλ θεάτρου στα Σκόπια, με τίτλο «Faces without masks».
Η παράσταση Ισμήνη και Καλυψώ το καλοκαίρι του 2014 κέρδισε το 1ο βραβείο στο 1ο Athstage Festival, το οποίο διεξήχθη στο Θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου Καλαμπόκη. 

Διατίθεται πάρκινγκ για περιορισμένο αριθμό αυτοκινήτων.

Ισμήνη & Καλυψώ Fan Page: https://www.facebook.com/IsmeneKalypsotheatre

Για τις κριτικές του κοινού της Θεατρομάνια μπορείτε να δείτε στο παρακάτω link: http://www.theatromania.gr/?p=3714

Βίντεο

9 ΣΧΟΛΙΑ

  2. Συγχαρητηρια για τις εξαιρετικες ερμηνειες ! ενα εργο ''σφαλιαρα'' για το ελληνικο θεατρο. Αξιζει να το παρακολουθησετε. Μην περιμενετε να εντυπωσιαστητε αλλα να σιγουρα θα σας καθηλωσει. ευχαριστω για την προσκληση.

  3. Το έργο είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που έχει στοιχεία παραλόγου. Δύο κορίτσια εγκλωβισμένα στην παιδική τους ηλικία. Είναι μόνα τους. Παλιότερα υπήρχε η γιαγιά τους. Τώρα κανείς. Ωραίο κείμενο, ωραία σκηνοθεσία και εξαιρετικές ερμηνείες. Το μόνο αρνητικό ήταν το πολύ κρύο που έκανε στο χώρο του θεάτρου.

  4. ΙΣΜΗΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΩ

    Δύο κορίτσια εγκλωβισμένα στο χρόνο. Όλα μοιάζουν φυσιολογικά αλλά δεν είναι. Οι κουρελιασμένες ψυχές τους επιβεβαιώνουν το άσχημο παρελθόν. Προσπαθούν να ξεφύγουν, ν' αποδράσουν..όμως οι μνήμες είναι πολύ ισχυρές. Ακροβατούν μεταξύ τρέλας και λογικής, τα σημάδια τους ανεξίτηλα, οι πληγές τους αγιάτρευτες που ακόμα αιμορραγούν. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε παρά τις προσπάθειές τους. Η σκιά του παρελθόντος τις κυνηγά....Ζουν στο σκοτάδι ανήμπορες να αντικρύσουν το φως.

    Βίωσαν την πιο σκληρή πλευρά της ζωής σε τρυφερή ηλικία από την ίδια τους τη μάνα. Κλεισμένες για 13 μέρες χωρίς φαγητό, νερό και φως φλέρταραν με το θάνατο....όμως κατάφεραν να επιζήσουν με ανεπανόρθωτες ζημιές. Η μάνα τους αλκοολική και ανίκανη να τα αναθρέψει και να τα αγαπήσει. Ήταν ένα αβάσταχτο βάρος για εκείνη που απλά ήθελε να πετάξει από πάνω της. Το μόνο στήριγμα των παιδιών είναι η γιαγιά που τα ανακαλύπτει σε άθλια κατάσταση και αποφασίζει να τα κρατήσει κοντά της για να τους δώσει αγάπη και φροντίδα. Όμως το γυαλί έχει ραγίσει και επιστροφή δεν υπάρχει πια. Η Ισμήνη και η Καλυψώ έχουν αλλάξει...δεν είναι τα όμορφα και αθώα παιδιά. Το μυαλό τους άδειο, η ψυχή τους ερείπιο και η καρδιά τους κομμάτια. Αγάπη, μίσος και ζήλια αισθάνεται η μία για την άλλη. Δύο προσωπικότητες διαταρραγμένες με ακραίες συμπεριφορές που διχάζουν ως απόρροια της ψυχοσωματικής τους κακοποίησης.

    Η βραβευμένη παράσταση "Ισμήνη και Καλυψώ" ανεβαίνει για τέταρτη συνεχή χρονιά στον Τεχνοχώρο Εργοτάξιον στη Δάφνη αυτή τη φορά. Πρόκειται κατά βάση για ένα αληθινό γεγονός που συνέβη πριν χρόνια στην Ελλάδα. Άλλωστε τέτοιες ακραίες ιστορίες διαδραματίζονται συχνά κάτω από τη μύτη μας καθώς το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις.

    Το έργο ξεκινάει απρόσμενα από το φουαγιέ του χώρου ξαφνιάζοντας τους θεατές και δημιουργώντας το κλίμα που θα ακολουθήσει. Οι δύο ηρωίδες μπλέκονται ανάμεσα μας, ξυπόλητες, με ρούχα απλά και ανάλαφρα, με ύφος χαμένο και ξεκινούν...
    " Mαμά όταν είσαι κοντά μου, δεν φοβάμαι το σκοτάδι....Κράτησέ μου το χέρι, σφιχτά όμως, μην φεύγεις.....μαμά που είσαι;
    Πεινάω, διψάω, άναψε το φως!! Άνοιξε το παράθυρο, θέλω να αναπνεύσω, πνίγομαι...."

    Το σκηνικό είναι ένα σκοτεινό δωμάτιο με παλιά αντικείμενα. Ένα τραπέζι με καρέκλες, ένας σκεπασμένος σπασμένος καθρέφτης, ένα μπαούλο στη γωνία, παλιές ξεθωριασμένες φωτογραφίες στους τοίχους, άδεια μπουκάλια, ένα ποτήρι, μια μισοφαγωμένη τούρτα...όλα εκεί για να τους θυμίζουν το παρελθόν και την κόλαση που έζησαν.

    Η πολυτάλαντη σκηνοθέτης Έφη Μεράβογλου, η οποία έχει γράψει και το κείμενο, δημιουργεί ένα ατμοσφαιρικό, ψυχολογικό θρίλερ για γερά στομάχια με ένταση και ρυθμό. Παίζει με τους φωτισμούς, τη μουσική, τα ηχητικά εφέ και το αποτέλεσμα είναι φανταστικό.....σου κόβεται η ανάσα και παρακολουθείς αποσβολωμένος τη ζωή τους με όλες τις αισθήσεις στο έπακρο!!!

    Όσο αφορά τις δύο πρωταγωνίστριες, Κατερίνα Μπουζάνη και Ντένυ Αργυροπούλου, είναι εκπληκτικές!!! Μπαίνουν στο πετσί του ρόλου τους χρησιμοποιώντας τα εκφραστικά τους μέσα, το κορμί τους, τις κινήσεις, το βλέμμα τους για να αποτυπώσουν εύστοχα τη ψυχαναγκαστική τους συμπεριφορά και να μας πείσουν για τις φοβίες τους, τα απωθημένα τους, την τρέλα τους και την ανάγκη τους ν' αγαπηθούν. Πολύ όμορφες παρουσίες με ταλέντο και μεράκι που σίγουρα έχουν να δείξουν πολλά στο μέλλον!!!

    Ειλικρινά πόσο σκληρό, βίαιο και απάνθρωπο θέαμα ήταν το σημερινό αλλά και πόσο μα πόσο αληθινό!!!
    Μπράβο σας κορίτσια!!!