Κοιμήθηκα με τα μαλλιά μου μέσα σ’ένα άδειο κουτί πίτσας

Εκλαιγα στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης. Ακριβής περιφραφή της τρομακτικής αυτής ασθένειας και των αποτελεσμάτων της. Ενα τέτοιο κείμενο, σκεφτόμουν, μπορεί να γραφτεί μόνο από καποια που έχει βιώσει ή βιώνει το πρόβλημα ως ασθενής ή στο άμεσο οικογενειακό περβάλον. Και φυσικά δεν είναι ασθένεια πολυτελείας. Αλίμονο σε όποιου το σπίτι τύχει.....Καταπληκτική παράσταση με εξεραιτική ερμηνεία της Στελλας Βογιατζάκη. Και ιδιαίτερα ευρηματική σκηνοθεσία, που προσέδιδε θετρική πλοκή σε μονόλογο. Ευχαριστώ πολύ!

Η ευτυχία και το αέναο κυνήγι της είναι η ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. Το ερώτημα είναι βέβαια σε τι συνίσταται η ευτυχία. Μήπως είναι η συναισθηματική πληρότητα, η ψυχική ισορροπία, η αρμονία σώματος και ψυχής, η αλληλοκατανόηση και αλληλοϋποστήριξη ανάμεσα στους ανθρώπους; Μπορεί κάποιο από αυτά, μπορεί όλα αυτά μαζί, μπορεί και πολλά άλλα.. Ενδεχομένως ο στόχος μπορεί να είναι ο ίδιος για τους περισσότερους ανθρώπους, διαφέρει όμως το μονοπάτι για να φθάσουμε μέχρις εκεί..Απαραίτητη προϋπόθεση για να διαβούμε επιτυχώς το μονοπάτι αυτό είναι η γνώση του ίδιου του εαυτού μας.. Η εσωτερική αναζήτηση και η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου είναι βασικοί όροι για να δούμε φως στην άκρη του τούνελ της αναζήτησης της ευτυχίας.. Δυστυχώς στον σύγχρονο δυτικότροπο και όχι μόνο καπιταλιστικό κόσμο η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας είναι μάλλον βαρύ αμάρτημα διότι το καπιταλιστικό σύστημα θέλει τους ανθρώπους εκπαιδευμένα στρατιωτάκια που ενδιαφέρονται κατά κύριο λόγο στην ικανοποίηση των αδηφάγων ορέξεων του συστήματος.. Στα πλαίσια αυτά ο άνθρωπος μαθαίνει να καταναλώνει και γενικά να υπακούει πειθήνια στις απαιτήσεις του σκληρού συστήματος μέσα στο οποίο μαθαίνει να επιβιώνει.. Είναι φανερό όμως ότι οι εξωτερικές διεκδικήσεις και οι εσωτερικές παρορμήσεις δεν συμβαδίζουν εύκολα, έχουν διαφορετικό βηματισμό και εφαλτήριο..
Η παράσταση Κοιμήθηκα με τα μαλλιά μου μέσα σ’ ένα άδειο κουτί πίτσας την οποία παρακολούθησα την περασμένη Δευτέρα το βράδυ στο Studio Μαυρομιχάλη είναι ένα έξοχο παράδειγμα αποτύπωσης της σημερινής κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος αλλά και της τραγικής πνευματικής σύγχυσης του σύγχρονου ανθρώπου.. Η ηρωΐδα μας είναι ένα τραγικό πλάσμα που ισορροπεί ανάμεσα στην βουλιμία, στην αποξένωση και στην επιθυμία για ζωή και αγάπη.. Πότε παρασύρεται στη δίνη του συστήματος, πότε αντιστέκεται και θέλει να ζήσει πέρα από συμβάσεις και κοινωνικές επιταγές.. Τα αρχέγονα ένστικτα και ανάγκες του ανθρώπου θα έπρεπε να είναι εν τέλει πάνω από τις εκάστοτε κυρίαρχες κοινωνικο-οικονομικές δοξασίες και ιδεολογήματα.. Η πρωταγωνίστρια δίνει μια συγκλονιστική και μάλλον άνιση μάχη να κερδίσει τον εαυτό της και την χαρά της ζωής με αβέβαια όμως αποτελέσματα..Ωστόσο το κάνει με πνευματική εγρήγορση και συναισθηματική αφύπνιση.. Η Στέλλα Βογιατζάκη καταθέτει μια συγκλονιστική ερμηνεία που πραγματικά μας καθήλωσε.. Η σκηνοθέτιδα Στέλλα Κρούσκα στήνει μια αξιοπρεπή παράσταση με ουσία και ρυθμό, που ίσως έχει μόνο κάποια τεχνικά κενά στην αφήγηση και κάποιες επαναλαμβανόμενες σκηνές, που ωστόσο δεν αμβλύνουν την συνολική θετική εντύπωση.. Το κείμενο της Έρσης Νιαώτη είναι δύσκολο, οδυνηρό αλλά εξόχως ρεαλιστικό και αντιπροσωπευτικό της σημερινής δύσκολης για όλους μας κατάστασης..
Ευχαριστώ πολύ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την ευκαιρία που μου δώσατε να παρακολουθήσω αυτή την έξοχη παράσταση! Να είστε όλοι καλά! Καλή συνέχεια!

Συγχαρητήρια για την εξαιρετική αυτή παράσταση.
Ευχαριστώ Θεατρομάνια!!!!!!!!

Αν και σε καποιο σημειο με κουρασε τολμω να πω οτι ηταν ενα ενδιαφερον και πρωτοτυπο θεμα.Μπραβο ηταν ενα υπεροχο εργο!Ευχαριστω Θεατρομανια για την πρωτη προσκληση που κερδιζω απο το σαιτ σας!

Απλα εξαιρετικη παρασταση!!με χιουμορ και πολυ καλη ερμηνεια!ευχαριστω!

Απο τις παραστασεις της χρονιας!υπεροχα περασαμε!!ευχαριστουμε θεατρομανια!!!

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ,ΕΧΑΣΕ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΔΕ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ!!

Το ομολογώ: πηγαίνω σε πιο "εμπορικές" παραστάσεις και πολύ πιο "εύκολες" και "εύπεπτες". Ωστόσο αυτή με κέρδισε απόλυτα! Βαρύ το θέμα, αλλά Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Η η Στέλλα Βογιατζάκη, συγκλονιστικά ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΗ η σκηνοθεσία της Στέλλας Κρούσκα!!! Συγχαρητήρια!!!

Εξαιρετική παράσταση, πολύ δυνατή ερμηνεία από τη Στέλλα Βογιατζάκη και ευφυής σκηνοθεσία με πολύ εύστοχα σκηνοθετικά ευρήματα από τη Στέλλα Κρούσκα. Θίγει την κατάθλιψη που οδηγεί σε ανορεξία και βουλιμία, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι πολυτελής νόσος των πλουσίων. Με κούρασε λιγάκι η διάρκεια της παράστασης. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα από την επόμενη θεατρική περίοδο!! Ευχαριστώ για την πρόσκληση!!

ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΤΑΙ ΣΤΗ ΚΑΤΑΘΛΗΨΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΟΝΤΑ.ΜΕ ΚΑΛΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΣΕΙΑ ΦΩΤΙΖΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΝΕΟΥΣ ΔΔΟΜΟΥΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ.ΣΕΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΧΡΩΝΗ ΑΡΩΣΤΕΙΑ

Πολύ καλή παράσταση! Η Στέλλα Βογιατζάκη, καθηλωτική, με χιουμορ και τραγικότητα.!

Μια πολύ δυνατή ερμηνεία από τη Στέλλα Βογιατζάκη, σε έναν μονόλογο με θέμα την κατάθλιψη που οδηγεί στη βουλιμία και στην ανορεξία, περιμένει τους θεατές του studio Μαυρομιχάλη.
Η ηθοποιός αεικίνητη σε όλη τη διάρκεια της παράστασης ερμηνεύει το μάλλον βαρύ και καταθλιπτικό κείμενο της Έρσης Νιαώτη, με πινελιές (αυτο)σαρκαστικού χιούμορ, σε μια πραγματικά ευφυή σκηνοθεσία της Στέλλας Κρούσκα.
Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στους εξαιρετικούς φωτισμούς του Κωστή Καπελώνη, ο οποίος με μαγικό σχεδόν τρόπο έδινε το στίγμα του εσωτερικού κόσμου της ηρωίδας και τις αλλαγές τόπου και χρόνου.
Όπως σχολίασα μόλις άναψαν τα φώτα και κόπασε το συνεχές χειροκρότημα του κατάμεστου θεάτρου: "Μια, απροσδόκητα καλή παράσταση"...
Μοναδικό μείον, η μεγάλη διάρκεια της παράστασης, η οποία δεν είναι 60 λεπτά αλλά 80, η οποία είχε σαν συνέπεια κάποιες στιγμές (φευγαλέα είναι η αλήθεια) να νοιώθεις ότι η συγγραφέας επαναλαμβάνεται...
Αν προλαβαίνετε, τρέξατε για την αυριανή δεύτερη και τελευταία παράσταση!