Κομφούζιο - Τhe clowns

Αρχείο Παίχτηκε από 13/01/2016 έως 18/02/2016
στο Φάμπρικα - Τεχνοχώρος
Διάρκεια: 80'
Συγγραφέας: Παναγιώτης Κακατσίδης
Σκηνοθέτης: Παναγιώτης Κακατσίδης
Ερμηνεύουν: Παναγιώτης Κακατσίδης, Λουίζα Καλλία

Περιγραφή

Μια πρόβα παράσταση. Mια σουρεαλιστική κωμωδία, με στοιχεία του θεάτρου του παραλόγου και της αποδόμησης, όσον αφορά το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής που ζούμε.

Περισσότερα

Από τη  θεατρική ομάδα ''η πεταλούδα στο τελευταίο θρανίο''

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ: Δυο παθιασμένοι ηθοποιοί κάνουν τους Κλόουν, σε ρυθμό πρόβας - παράστασης. Υποδύονται τους πολιτικούς, βγάζουν λόγους, υποδύονται διαφορετικούς ρόλους ο καθένας κατά τη διάρκεια του έργου, σε μια φανταστική εποχή, σε έναν άλλο πλανήτη, κάνοντας αναδρομές σε κείμενα των: Μπάρακ Ομπάμα, Χίτλερ, Τσώρτσιλ, Στάλιν, Ρούσβελτ, Αμερικανών συγγραφέων της νέας τάξης πραγμάτων, πολιτικών της σύγχρονης πολιτικής σκηνής του 20ου και 21ου αι., αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων κ.α. Κριτικάρουν, σχολιάζουν τη σημερινή πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, με έναν δικό τους πρωτότυπο τρόπο.

2) ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ: (Απόσπασμα - ΣΚΗΝΗ ΝΟ 2... από το έργο ο ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΝΓΚ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΤΟΥ Παναγιώτη Κακατσίδη). Δυο ηθοποιοί - Κλόουν, σε μια πρόβα -παράσταση. Ένας ΓΚΟΥΡΟΥ - ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ - ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ, εκπρόσωπος του NEW AGE κάνει μαθήματα υποκριτικής και Γιόγκας, σε έναν νεαρό ηθοποιό, ο οποίος μεταλλάσσεται, παίζοντας πολλούς διαφορετικούς ρόλους, πότε μάγκας, πότε ζεν πρεμιέ, γκέυ, μεθυσμένος, ψάλτης εκκλησίας κ.α.) για το πώς θα προσεγγίσει ερωτικά, μια γυναίκα, που στην προκειμένη περίπτωση, είναι μια ροζ ξεφούσκωτη κούκλα του σεξ.

Ένας υπαινιγμός και σχολιασμός, απέναντι στην υλιστική φιλοσοφία του Φρόυντ, αλλά και στη θέση που ανάγκασαν και βάλανε την γυναίκα στην σημερινή κοινωνική ζωή. Ένα θέατρο λαϊκό, περιθωριακό, που δεν στοχεύει στην αναπαράσταση της καθημερινότητας και είναι απομακρυσμένο, από το σκηνικό ρεαλισμό. Αγνοούν τον αστικό καθωσπρεπισμό και τον θεωρητικό δογματισμό. Οι χαρακτήρες ειναι βγαλμένοι από τα ασυνείδητα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.. Αναφορές από το "Κόκκινο Βιβλίο", στο οποίο μετέφερε τις εσωτερικές του εμπειρίες ο μεγάλος ψυχαναλυτής Καρλ Γκουστάβ Γιουνγκ.

Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Κακατσίδης
Κείμενα: Παναγιώτης Κακατσίδης
Σκηνικά / Ενδυματολογία: ομάδα Η πεταλούδα στο τελευταίο θρανίο
Φωτογραφία: Μάριος Αντωνίου
Επικοινωνία: Χρύσα Κοκκίνου

Χωρητικότητα θεάτρου: 50 θέσεις

15 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Αν και η παρασταση ητανε ολιγον τι σαλατα.....Ασυνδετης φυσεως...Παρολαυατα,οι ηθοποιοι ητανε εξαιρετικοι....Και πολλα κειμενα ειχε ιδιαιτερο ενδιαφερον....Εαν τα εβλεπες παιγμενα μεμονωμενα...Οι παυσεις που κανανε τονιζαν τη ψυχολογικα ατμοσφαιρα του εργου...Σε συνδιασμο με φοβερα κωμικα ευρηματα,και εξπεσιονιτικα δραματικα σημεια ....Περισσοτερη συνδεση ηθελε...Αλλα το νοημα το περναγε εν τελει...Συγχαρητηρια για τη προσπαθεια...Καλη παρασταση...Με περρισοτερο δεσιμο να χρειαζεται..

  2. Δυνατες ερμηνειες...Κειμενα ψαγμενα σε βαθος...Πολυ εξυπνη σκηνοθεσια..Παρουσιαζει την πολιτικη κατασταση με ενα ιδιαιτερο τροπο...Δεν εχω ξαναδει τετοιο ειδος θεατρου ξανα...Ευρημα οι Ρωμαικες περικεφαλειες...Ποτε δραμα και ποτε κωμωδια...Γελασα πολυ!

  3. Την προηγούμενη εβδομάδα πρακολούθησα την συγκεκριμένη παράσταση.
    Δεν μου άρεσε καθόλου. Δεν είχε συνοχή, σαν να μη είχε σενάριο, συνέχεια επαναλάμβαναν τα ιδια κ τα ιδια. Δεν ειναι κωμοδία, το κομφούζιο ταιριάζει σαν τίτλος, καθώς σε κάποιες στιγμές γινόταν δράμα και αλλες κωμοδια και άλλες φανταστική περιπέτεια. Θέλαν να παρουσιάσουν μια πολιτική σάτιρα αλλα ειναι κακογραμμένη.

  4. καλημερα...παρακολουθησαμε την παρασταση...οι ερμηνειες ηταν ωραιες αλλα πιστευω πως αν ειχαν μελετηθει τα κειμενα λιγο πιο σωστα θα μπορουσε να ειχε αποδοσει καλυτερα η θεατρικη παρασταση...οι ηθοποιοι ηταν πολυ καλοι....αλλα τα κειμενα της παραστασης λιγο κοινοτυπα ....παρολα αυτα περασαμε πολυ ομορφα και μας αρεσε στο γενικο της συνολο

  5. καλησπέρα πηγα σμρ στ 9:30 να δω τν εν λογω ταινια η παρασταση σχετικα μετρια..αν εξερεσουμε τα χοντροκομμένα αστειακια.. και τν 20 λεπτα καθυστερηση εξω απ τ θεατρο χωρις να μας πουν τπτ
    επισης ειχε λιγο γελιο και δν ειχε κ καποιο νοημα αυτά π λεγαν ηταν πολύ σουρεαλιστικα..!!