Merilin Monroe - Συνέντευξη με το θάνατο

Αρχείο Παίχτηκε από 08/12/2019 έως
στο Akroasis

3ος χρόνος παραστάσεων
Διάρκεια: 70' χωρίς διάλειμμα
Κείμενο: Βασιλεία Δημηνίδου
Σκηνοθέτης: Βασιλεία Δημηνίδου
Σκηνογραφία: Akroasis Team
Κοστούμια: Akroasis Team
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μαρούλης- Γιάννης Φυρός
Ερμηνεύουν: Βασιλεία Δημηνίδου

Περιγραφή

Ένα σπαρακτικό έργο για τη ζωή και το θάνατο της μεγάλης ντίβας που το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου έχει κατατάξει έκτη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών, γραμμένο από τη Βασιλεία Δημηνίδου.

Περισσότερα

Η Μέριλιν πεθαίνει. Η Μέριλιν πεθαίνει. Πεθαίνει μόνη στο διαμέρισμα της κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η μήπως τη σκοτώνει κάποιο χέρι? 

Λος Άντζελες 5 Αυγούστου του 1962. Ενώ η είδηση για τον θάνατο της Μέριλιν Μονρόε έχει ξεκινήσει να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο με ταχύτητα, η ίδια κλεισμένη σε μια ντουλάπα με σκούπες ετοιμάζεται να δώσει  την τελευταία της συνέντευξη. Οι δημοσιογράφοι και οι ρεπόρτερ έχουν ήδη αρχίσει από νωρίς να κατακλύζουν την περιοχή γύρω από το σπίτι της αλλά η μεγάλη ντίβα προτιμά την τελευταία της συνέντευξη, την πιο αληθινή, να τη δώσει στον τελευταίο της επισκέπτη, στον μοναδικό που μπορεί ίσως να αντέξει όσα έχει να πει, στο νεκρό κορμί της, το σύμβολο της, το είδωλο της  …Τα παιδικά χρόνια, η εγκατάλειψη, η σχέση με τη μητέρα της, ο ανύπαρκτος πατέρας. Έτσι ξεκινά η αφήγηση που διαπερνά όλη τη ζωή της μέσα από έναν τραγικό θεατρικό μονόλογο αλλά με δόσεις χιούμορ και χάρης , και καταλήγει σε έναν εξίσου τραγικό θάνατο τα αίτια του οποίου δε θα αποκαλυφθούν ποτέ. Αλλά δεν ήταν μόνο τραγική η ζωή της.. Στον αντίποδα της μοναξιάς των εξαρτήσεων και των απογοητεύσεων, η Μέριλιν έχει αποκτήσει λάμψη, δόξα, χρήμα, διάσημους και σημαντικούς άνδρες, αλλά ποτέ δεν ευτύχησε, όπως λέει στο κείμενο:

“Η ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΓΕΝNΗΣΩ.  Η ΓΕΝΝΗΣΗ Η Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ. ΜΟΝΑΧΑ ΑΥΤΟΙ ΛΥΤΡΩΤΕΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ.”

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ:

" Τη λέξη πατέρα την έμαθα από τις οικογένειες που κατά καιρούς άλλαζα. Τον δικό μου τον είχα γνωρίσει μέσα από ένα παιχνίδι που έπαιζα με τη μαμά-θεια, το μοναδικό. Το είχε ονομάσει η κηδεία του μπαμπά σου. Α, κι από μια φωτογραφία που είχε φυλαγμένη και που δεν ήξερε ούτε κι η ίδια αν ήταν αυτός τελικά ο πατέρας μου γιατί εκείνη τη βδομάδα είχε πάει με τρείς, πολλοί για εκείνη, λίγοι για μένα, αλλά παρολ' αυτά έψαχνα για αυτή τη μορφή χρόνια στα κρεβάτια που ξάπλωνα με την βαθιά επιθυμία να τον συναντήσω σε ένα από αυτά και να τον νικήσω επιτέλους λέγοντας του με απαξίωση, απόψε πήγες με την κόρη σου."

Φωτογραφίες: ANNY ICON
Video: Άρης Αγγέλου
Μακιγιάζ: Μαρίνα Λυμπεροπούλου
Σχεδιασμός αφίσας: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Επικοινωνία : Μαρία Κουρμουλάκη
Υπεύθυνος marketing : Αλέξανδρος Τσάλας

Φωτογραφίες

Βίντεο

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Δυστυχώς δεν έγινε η σημερινή παράσταση (19.30 μμ) Έφτασα εκεί και λίγο νωρίτερα και μετά από 20-25 λεπτά, μάς ανακοίνωσαν ότι είχαν πρόβλημα με τα φώτα κι ότι θα έπρεπε να φωνάξουν ηλεκτρολόγο. Μας διαβεβαίωσαν ότι με το εισητήριο που μας έδωσαν (καθόμαστε όπου θέλουμε, δεν έχει αριθμούς θέσεων), μπορούμε να πάμε οποιαδήποτε άλλη μέρα. Αν μπορέσω προσεχώς να πάω, θα γράψω και τη σχετική κριτική του έργου. Ευχαριστώ πάντως για την πρόσκληση!

  2. Καλή παράσταση. Κείμενο διεισδυτικό, εύστοχο, που επιχειρεί να ρίξει μια διερευνητική ματιά στην παραπαίουσα και ευάλωτη ψυχολογία μιας λαμπερής προσωπικότητας, η οποία αν και κατάφερε να βγει από τον βούρκο και να ξεχωρίσει, δεν κατάφερε ποτέ να βρει την ευτυχία... Ένας τραγικός θεατρικός μονόλογος που ρίχνει λίγο φως στην ανείπωτη δυστυχία και εσωτερική μοναξιά που υπήρχε κάτω από τη δόξα, τη λάμψη, τη συναναστροφή με σημαντικές προσωπικότητες της εποχής. Θεατρομάνια ευχαριστούμε πολύ για τη διπλή πρόσκληση.