Miracolo (Θαύμα)

Κείμενο: Giuseppe Massa
Σκηνοθέτης: Giuseppe Massa
Σκηνογραφία: Mela Dell'Erba
Κοστούμια: Mela Dell'Erba
Φωτισμοί: Michele Ambrose
Ερμηνεύουν: Glory Arekekhuegbe, Gabriele Cicirello, Paolo Di Piazza

Περιγραφή

Δύο αδέλφια που δουλεύουν προσωρινά ως νεκροθάφτες, καλούνται να θάψουν έναν μετανάστη. Στο νεκροταφείο της πόλης όμως δεν υπάρχει πλέον χώρος. Μια τρελή περιπέτεια ξεκινά από τη στιγμή που τα δύο αδέλφια προσπαθούν, χωρίς επιτυχία να ξεφορτωθούν το πτώμα. Ώσπου συμβαίνει το “θαύμα”…

Περισσότερα

Teatro della Città

 Σημείωση

Το “Θαύμα” γεννήθηκε μέσα από το Write 2016 (πρόγραμμα δημιουργικού residency με Σικελούς και άλλους Ευρωπαίους δραματουργούς στο μοναστήρι της Mandanici, Messina). Το έργο εμπνέεται από τα κύματα μεταναστών που διασχίζουν τη Μεσόγειο προκειμένου να διερευνήσει το πόσο απάνθρωπη γίνεται προοδευτικά η κοινωνία μας. Απέναντι σε αυτή τη διαδικασία εκφυλισμού της κοινωνίας ο συγγραφέας θέτει το ζήτημα της “αγιοσύνης”. Η αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο στοιχεία αποτελεί και τη βάση του έργου: το άγιο απέναντι στο ανθρώπινο, το ανθρώπινο απέναντι στο ζωώδες, το φως απέναντι στο σκοτάδι.

“Μη γελάτε! Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν στ’ αλήθεια..!”

Ο Massa γράφει ένα κείμενο εξωφρενικά αστείο, γκροτέσκο, άγριο. Μια δραματική κωμωδία τρόμου! Ένα κείμενο που ζωντανεύει τα ωραιότερα στοιχεία της διαλέκτου του Παλέρμο. Και το σκηνοθετεί με ορμή και ένταση και ισορροπία ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία.

Ο Giuseppe Massa γεννήθηκε το 1978 στο Παλέρμο. Ξεκίνησε ως ηθοποιός το 1997. Το 2006 ίδρυσε με τον Fabrizio Feracanne και τον Giuseppe Provinciano τη θεατρική ομάδα Suta Scuppa, που πήρε το όνομά της από το πρώτο έργο που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Μassa. Σκηνές από το έργο περιλαμβάνονται στην ταινία του Wim Wenders “the Palermo Shooting”. Έργα που έγραψε και σκηνοθέτησε ο MassaRintra

U CùoriMamma MafiaKamikaze Number FiveChi a paura delle badanti? (βραβείο Museo Fratteli Cervi -Reggio Emilia), Nel fuoco και άλλα. Στα έργα του τον έχει απασχολήσει πολύ το ζήτημα της μετανάστευσης.

Ήχος:  Giuseppe Rizzo
Βοηθός στη δραματουργία:  Giuseppe Tarantino
Βοηθός σκηνοθέτη: Marco Leone
Βοηθός παραγωγής:  Elena Amato

Φωτογραφίες

15 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Καλή η παράσταση,αν και ήμουν προετοιμασμένη για κάτι άλλο...Εκ παραδρομής βρέθηκα εκεί,ενώ η πρόσκληση ήταν για το άλλο θέατρο τέχνης,που παιζόταν η Πηνελόπη...Παρόλα αυτά απόλαυσα την παράσταση,αν και ο ήχος ήταν πολύ δυνατός.Ωραια εμπειρία η συνομιλία με τους ηθοποιούς στο πέρας της παράστασης,και έτσι μας εξήγησαν κ κάτι παραπάνω,καθώς όλο το κείμενο ήταν στα ιταλικά,κ ας υπηρχαν μεταφρασμένοι υπότιτλοι...Η εξήγηση τους μας διαφωτισε κάπως.Ευχαριστω ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ

  2. Φιλότιμη προσπάθεια με επίκαιρο θέμα ως κεντρική ιδέα...Η ιταλική θεατρική παιδεία με στοιχεία της commedia dell' arte στην ελληνική σκηνή... Το τέλος αιφνιδίαζε, ενώ οι ερμηνείες συνδύαζαν το χιούμορ με υπαρξιακά ερωτήματα, κοινωνικούς προβληματισμούς, αντιθέσεις επί σκηνής και μεταφυσικά στοιχεία! Ευχαριστούμε τη Θεατρομάνια!

  3. Καλή ιδέα, ανεπαρκής απόδοση. Τα παιδιά προσπάθησαν. Πολύ δυνατή η ηχητική επένδυση..σε επίπεδα που ίσως έκανε και κακο στην ακοή μας. Το τέλος, δυστυχώς, δεν το αντιλήφθηκε κανείς όταν ήρθε. Υπήρξε μια αμηχανία του ενός λεπτού, περίπου, όπου το κοινό ήταν μπερδεμένο και μετά άρχισε το χειροκρότημα. Δύο θέματα που δεν αφορούν την παράσταση. Πρώτον: δεν λειτουργούσε ο εξαερισμός. Ειμασταν σαν τα ποντίκια μολονότι το θέατρο δεν ήταν ούτε κατά διάνοια μισογεμάτο. ΈΤΣΙ..συντηρούν το μύθο του Καρόλου Κουν? Με το να νιώθουν όλοι οι θεατές μια αποκρουστική δυσφορία? ΝΤΡΟΠΉ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΌ ΤΟΥ ΘΕΆΤΡΟΥ. Ελπίζω να μην επικαλεστουν κάποιες δικαιολογίες. Δεύτερον: ήταν μια κυρία που σίγουρα θεατρική παιδεία δεν είχε (αμφιβάλλω αν έχει και γενικότερη παιδεία). Όλη την ώρα είχε το κινητό της ανοιχτό. Μέχρι και σε κλήση της απάντησε. Τι κι αν κάθισε πίσω και δεξιά στα καθίσματα? Το κινητό της αναβοσβηνε ΔΙΑΡΚΏΣ καταστρεφοντας την όποια καλη μας διάθεση. Αλλά η κυρία στην κοσμαρα της. ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΣΚΛΗΣΗ. ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ ΜΙΑ ΌΜΟΡΦΗ ΒΡΑΔΙΆ ΧΑΘΗΚΕ ΛΌΓΩ ΑΝΕΠΆΡΚΕΙΑΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ. ΈΤΣΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Η ΤΈΧΝΗ.

  4. Με επίκαιρα μηνύματα που έχουν να κάνουν με τους πρόσφυγες και τον κατατρεγμό τους, ακόμα και μετά θάνατον, η παράσταση αυτή, μας καθήλωσε με τις δυνατές ερμηνείες της αλλά και την ευρυματική σκηνοθεσία της. Αν και σε ξένη γλώσσα, με τη βοήθεια των υπέρτιτλων και με την εύγλωττη ερμηνεία των ηθοποιών, μας παρέσυρε στο χείμαρρο των νοημάτων και στην τραγικότητα της κατάστασης που περιγράφει. Θα μας μείνει αξέχαστη αυτή η βραδιά κι ευχαριστούμε θερμά το Θεατρομάνια για την προβολή του έργου και την ευκαιρία που μας έδωσε να μυηθούμε στην ιταλική κουλτούρα.

  5. Μια παράσταση που συνδυάζει το γέλιο με το δράμα,την ανθρωπιά με την αγριότητα, το μεταφυσικό με την πραγματικότητα.Οι ερμηνείες ήταν εξαιρετικές.Το φινάλε αιφνιδιαστικό.Μια πολύ καλή παράσταση!
    Ευχαριστώ!