Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθέτης: Δημήτρης Καραντζάς
Σκηνογραφία: Ελένη Μανωλοπούλου
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Ερμηνεύουν:
Διανομή
Αμάντα Γουίνγκφιλντ: Μπέττυ Αρβανίτη Τομ Γουίνγκφιλντ: Χάρης Φραγκούλης Λώρα Γουίνγκφιλντ: Eλίνα Ρίζου Τζιμ Ο΄ Κόννορ: Εκτορας Λιάτσος
Περιγραφή
Στην τόσο δύσκολη συνθήκη που βιώνουμε όλοι, το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας, ένα από τα πλέον ιστορικά θέατρα ρεπερτορίου της πρωτεύουσας, με μία διαδρομή που μετρά σχεδόν 35 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας, δίνει τη δυνατότητα στο θεατρόφιλο κοινό, αλλά και σε φοιτητές θεατρολογίας και σπουδαστές σχολών υποκριτικής τέχνης, να παρακολουθήσουν σε έξι διαφορετικές ημερομηνίες, έξι παραστάσεις -σταθμούς από το διεθνές δραματολόγιο & μία από την ελληνική λογοτεχνία.
Για να δείτε την παράσταση πατήστε εδώ
Οι παραστάσεις είναι σε σκηνοθεσίες των Λευτέρη Βογιατζή, Στάθη Λιβαθινού, Μίνου Βολανάκη, Δημήτρη Καραντζά και Νίκου Μαστοράκη.
Μένουμε σπίτι και βλέπουμε θέατρο
Μείνετε σπίτι, μπείτε στο www.theatroodoukefallinias.gr και δείτε:
Η Μπέττυ Αρβανίτη στην πρώτη της συνάντηση επί σκηνής με έναν από τους πλέον ταλαντούχους σκηνοθέτες της νέας γενιάς, το Δημήτρη Καραντζά, παρουσίασε τνο Γυάλινο Κόσμο, του Τενεσί Ουίλιαμς τη θεατρική περίοδο 2018 - 2019. Το έργο γράφτηκε το 1944 και παρουσιάστηκε την ίδια χρονιά στο θέατρο Civic στο Σικάγο. Αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη θεατρική επιτυχία του Ουίλιαμς.Ο αμερικανός συγγραφέας σε πολλά από τα έργα του ενσωματώνει στοιχεία της δικής του προσωπικής ζωής κι εκείνης των παιδικών του χρόνων με την οικογένειά του.Ο Γυάλινος Κόσμος θεωρείται το πιο αυτοβιογραφικό του.
Περισσότερα
το σκηνικό είναι μνήμη(...) ,
το έργο είναι μνήμη (...) ,
στη μνήμη όλα συμβαίνουν στη μουσική
Tενεσί Ουίλιαμς
Ο σκηνοθέτης της παράστασης Δημήτρης Καραντζάς σημείωνε στο σημείωμά του:
«Η παράσταση επιχειρεί να φωτίσει εκτενώς αυτή ακριβώς τη διαδικασία ,της ανάσυρσης που σημειώνει ο συγγραφέας στον πρόλογό του . Ο παρών χρόνος ,ένας συγκεκριμένος χρόνος του παρελθόντος που επιστρέφουν τα πρόσωπα του έργου για να ξανά αντιμετωπίσουν το τραύμα τους , και ένα ακόμα βαθύτερο- ευτυχέστερο – παρελθόν στο οποίο ανατρέχουν ως καταφύγιο . Μ αυτή τη δομή και με πολύ καινοτόμες - ακόμα – σκηνικές επιλογές ο Ουίλιαμς δημιουργεί ένα εντελέστατο δράμα για την ύπαρξη και την ίδια τη λειτουργία του θεάτρου . Ένας κατασκευασμένος ρεαλισμός ,μουσικής δομής που επιχειρεί να συνομιλήσει με τις απαρχές της θεατρικής πράξης»
Συνεργάτης στη δραματουργία: Θεοδώρα Καπράλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαμπάκα
Βοηθός σκηνογράφος: Βίκυ Πάντζιου
Φωτογραφίες: Eλίνα Γιουνανλή
