Ο μισάνθρωπος

Αρχείο Παίχτηκε από 27/01/2017 έως 02/04/2017
στο Αντιθέατρο Μαρίας Ξενουδάκη
Διάρκεια: 95'
Συγγραφέας: Μολιέρος
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθέτης: Μαρία Ξενουδάκη
Ερμηνεύουν: Μαρία Ξενουδάκη, Νατάσα Κορομβόκη

Περιγραφή

«Ο ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ», που από μελετητές και βιογράφους του Μολιέρου θεωρείται το καλύτερο έργο του, παρουσιάζεται σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ και σκηνοθεσία Μαρίας Ξενουδάκη από την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017 στις 9:15μμ στο ΑΝΤΙΘΕΑΤΡΟ Μαρίας Ξενουδάκη (Αυλητών 10, Ψυρρή), κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα στις 9:15μμ.

Περισσότερα

«Μισώ τους απαίσιους, δουλοπρεπείς, απατεώνες, κόλακες και δολοπλόκους, αλλά ακόμη περισσότερο μισώ αυτούς που τους ανέχονται και συνδιαλέγονται μαζί τους»

 Ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης Ζαν Μπατίστ Ποκλέν, γνωστός ως Μολιέρος, θεωρείται παγκοσμίως ως ένας από τους μεγαλύτερους κωμωδιογράφους όλων των εποχών.  «Ο ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ», έργο γραμμένο το 1666, είναι ο ίδιος ο Μολιέρος.  Πρόκειται δηλαδή για ένα ασυνήθιστα αυτοβιογραφικό έργο. Η παρουσία του Αλσέστ, του πρωταγωνιστή του «Μισάνθρωπου», αντικατοπτρίζει την απέχθεια του Μολιέρου και την άρνησή του να ενταχθεί στη ζωή της «Βασιλικής Αυλής», όπου κυριαρχούσε το ψέμα, η υποκρισία, οι ίντριγκες, οι απάτες, η κολακεία.  Ο «Μισάνθρωπος-Μολιέρος» δεν σκιαγραφεί μόνο μια κοινωνία και ένα διαβρωμένο σύστημα, ασκώντας κριτική, αλλά ασυμβίβαστος επιτίθεται προς όλους και όλα, ως τη στιγμή που αναγκάζεται να αποχωρήσει από την κοινωνία αυτή… για να μπορέσει να ζήσει σε μια ερημιά ως τίμιος άνθρωπος.

 «Όταν ο Θεός μ’ έφερε στη ζωή μου, μού χάρισε φύση ασυμβίβαστη, με τον αέρα της Αυλής. Δεν έχω κανένα από τα προσόντα που απαιτούνται, για να διακριθώ εκεί μέσα. Η μεγαλύτερη αρετή μου είναι η ειλικρίνειά μου. Εγώ δεν ξέρω να κοροϊδεύω τους ανθρώπους. Κι όποιος δεν έχει το χάρισμα να κρύβει τις αληθινές του απόψεις, δεν θα προκόψει σ’ αυτόν τον τόπο»… «Εγώ προτιμώ έναν λύκο από έναν άνθρωπο, και τα αρπακτικά όρνια είναι άγγελοι με φτερούγες μπρος στην ανθρώπινη κακία και τον φθόνο», λέει ο Αλσέστ στον «Μισάνθρωπο», φράσεις που ενέπνευσαν την Μαρία Ξενουδάκη στη σκηνοθεσία της παράστασης.  Αυτό που με έκανε να δουλέψω και να παρουσιάσω τον «Μισάνθρωπο» -σημειώνει η σκηνοθέτις- είναι ιδίως η φράση του Μολιέρου: «Μισώ τους απαίσιους, δουλοπρεπείς, απατεώνες, κόλακες και δολοπλόκους αλλά ακόμη περισσότερο μισώ, αυτούς που τους ανέχονται και συνδιαλέγονται μαζί τους»! 

«Τι τρανό ξεφάντωμα, τόσο όμως λυπημένο, τόσο βαθυστόχαστο, που καθώς πας να γελάσεις, θα ήταν πιο εύκολο, να κλάψεις…» [Αλφρέ ντε Μυσσέ]

 

Συντελεστές της παράστασης
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Μαρία Ξενουδάκη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαρία Ξενουδάκη, Νατάσα Κορομβόκη
Σκηνικά - Κοστούμια - Κατασκευή Μάσκας: Αλέξανδρος Λόγγος
Μουσική Επιμέλεια: Κυριάκος Γιακουμίδης
Φωτογράφιση: Κώστας Βολιώτης

28 ΣΧΟΛΙΑ

  3. Δεν παρακολούθησα την παράσταση γιατί παρόλο που ταλαιπωρηθήκαμε να πάμε μας ενημέρωσαν ότι η παράσταση κατέβηκε και δεν θα συνεχιστεί παραστάσεις. Θα ήταν καλύτερα να ενημερωνόμαστε πριν αν η παράσταση θα γίνει ή όχι. Για να μην ταλαιπωρηθείτε τηλεφωνήστε πριν την αναχώρηση σας. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση Θεατρομανία!!

  6. Αρχικα θα ηθελα να τονισω πως προκειται για ΑΝΤΙΘΕΑΤΡΟ! Οπότε μην περιμενετε να δείτε μια κλασσικη παρασταση! Κατα την αποψη μου λοιπόν οι παραστάσεις αντιθεάτρου χρήζουν ιδιαιτερης προσοχής ειδάλως καταλήγουν να δώσουν στον θεατή μια ημικρανια και τίποτα παραπάνω.... όπως και έγινε....Καλή τύχη σε όσους το τολμήσουν!

  9. το έργο είναι κλασσικό, δύσκολο, αλλά οι Μαρία Ξενουδάκη το απογειώνει από μια άλλη οπτική γωνία, που περνέι όλα τα συναισθήμστα φιλίας, αγάπης και ίσους που δεν έχουν αλλάξει μέχρισήμερα, η συμπραγωνίστρια αποκάλυψη πσίζοντας διαφορετικούς ρόλους, είναι γα θεατές που ψάχνουν κάτι διαφορετικό.

  11. η χειρότερη παράσταση που έχω δει ποτέ μου... Αρχικά κωμωδία δεν είναι καθόλου κατά δεύτερον είναι απαράδεκτο να διαβάζεις τα λόγια και να μην έχουν καν ασχοληθεί να τα μάθουν... Η μουσική αρκετά δυνατή και από την μέση και μετά της παράστασης εντελώς άσχετη... Το μόνο που έπεσε στην αντίληψη μου ήταν η δυσαρέσκεια της ιδιοκτήτριας για τα χρήματα που έβγαλαν μάλλον από εκεί εξαρτάται αλλά όπως και να έχει δεν αξίζει να το δει κανένας... Χαμένος χρόνος από την ζωή μας...

  12. ΑΠ ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΗΘΟΠΙΟΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ.ΕΙΧΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΜΟΥ ΠΑΝ ΟΤΙ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΛΟΓΟ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ.ΟΠΩΣ ΕΙΔΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ, ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΧΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ, ΠΙΘΑΝΩΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΧΝΕΣ ΑΝΑΒΟΛΕΣ.ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΙΔΑ ΠΩΣ ΠΑΙΖΟΥΝ 2 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΙΚΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ 8 ΣΥΝΟΛΟ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥ ΜΟΛΙΕΡΟΥ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ... ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΚΛΑΣΙΚΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠ ΟΛΑ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΕΙ ΑΛΛΙΩΣ.

  13. Κατ'αρχην να ευχαριστησω τη Θεατρομανια για την προσκληση! Η παρασταση ειναι "αλλοκοτη", πειραματικη κι εν τέλει, αναμενομενα αμφιλεγομενη. Ενδεχομενως η κριτικη που δεχεται να οφειλεται στον τροπο με τον οποιο καποιος θα ερμηνευσει τα πιο απροσμενα πεπραγμενα επι σκηνης (π.χ. το γεγονος οτι γινεται αναγνωση, με τη χρηση αναλογιου, ολων των ρολων εκτος των πρωταγωνιστικων, του Αλσεστ και της Σελιμεν, ειναι τροφη για σκεψη, σε συσχετισμο με την κεντρικη ιδεα της παραστασης). Η ολη υποκριτικη προσεγγιση τεινει περισσοτερο προς την αναδειξη του μισανθρωπικου στοιχειου, ενω το κωμικο στοιχειο υποχωρει, οντας δοσμενο κυριως με "μαυρη" και "οξινη" εκφραση. Μαλλον κι ο ιδιος ο Μολιερος καπως ετσι θα ηθελε να αποδοδεται το εργο του.

    Αυτο ομως στο οποιο αξιζει να σταθει κανεις ειναι η αφοσιωση και το παθος των δυο ηθοποιων για αυτο που κανουν, ιδιαιτερα λαμβανοντας υποψη τα εμφανως πενιχρα μεσα που διαθετουν για το ανεβασμα της παραστασης, τη μικρη προσελευση κοινου και το χαμηλο αντιτιμο της παραστασης. Αντικειμενικα, μονο ως αξιεπαινη μπορει να χαρακτηριστει η προσπαθεια τους, λαμβανοντας υποψη αυτες τις συνθηκες. Τετοιες προσπαθειες χρειαζονται τη στηριξη ολων μας, για να εξακολουθησουν να υπαρχουν.

    ΥΓ: Οι εχοντες "μαυρομεταλλικα" μουσικα γουστα θα ερθετε αντιμετωποι με μια ευχαριστη εκπληξη στο κλεισιμο της παραστασης... σχετιζεται με καταξιωμενο συγκροτημα του χωρου, αυστριακης προελευσης.

  14. Αρκετά καλή παράσταση με καλή μουσική στην αρχή της και αταίριαστη προς το τέλος της. Οι ηθοποιοί μου άρεσαν και η πιο ευρηματική σκηνή θεωρώ πως ήταν εκείνη που βάζοντας τη μάσκα έκανε τη γριά φίλη της αγαπημένης τού ήρωα.

  16. Πολύ καλές ερμηνείες με πού και πού κουραστικό όμως κείμενο (excusez-moi, monsieur Molière). Παρόλο που ήταν μια κακή μέρα για την παράσταση, απόλαυσα όλα τα ευτράπελα! Επίσης βρήκα πολύ ευρηματικό το γδούπο αντί κουδουνιού. Και η "παράταιρη μουσική στη διαπασών" μου άρεσε πάρα πολύ. Νομίζω ότι η Αθήνα χρειάζεται περισσότερους ηθοποιούς σαν την κα Ξενουδάκη. Ήταν η πρώτη φορά που παρακολούθησα παράστασή της και σίγουρα με κέρδισε.

  18. Η πρόσκληση μου παραχωρήθηκε μέσω της Θεατρομάνια κι ευχαριστώ πολύ γι αυτό. Πρόκειται κατά τη γνώμη μου για μια πολύ κακή παράσταση, οι ηθοποιοί διάβαζαν ένα μεγάλο κομμάτι του ρόλου από μέσα, παράταιρη μουσική στη διαπασών σε κάθε αλλαγή φάσης κι απότομο κλέισιμο των κομματιών, κακή σκηνοθεσία, εντός κι εκτός καμαρινιού οι ηθοποιοί σκόνταφταν και ψιθύριζαν για τα φώτα. Κρίμα γιατί η κυρία Ξενουδάκη έχει κάνει και τρομερές δουλειές.