Οι τρεις αδελφές

Αρχείο Παίχτηκε από 09/11/2019 έως 26/01/2020
στο Μονή Λαζαριστών (Θεσσαλονίκη)
Συγγραφέας: Αντόν Τσέχωφ
Μετάφραση: Γιώργος Σεβαστίκογλου
Σκηνοθέτης: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Σκηνογραφία: Κέννυ Μακ Λέλαν
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέσγουελ
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Μουσική: Martynas Bialobžeskis
Κίνηση: Έντι Λάμε
Ερμηνεύουν: Μάρκος Γέττος (Φεντότικ), Μαρία Καραμήτρη (Ανφίσα), Ιφιγένεια Καραμήτρου(Μάσα), Χρήστος Μαστρογιαννίδης (Ροντέ), Μανώλης Μαυροματάκης (Τσεμπουτίκιν), Αλέξανδρος Μούκανος (Κουλίγκιν), Χρήστος Νταρακτσής (Ορντινάτσα), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Νατάσα), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Βερσίνιν), Γιώργος Σφυρίδης (Φέραποντ), Σαμψών Φύτρος (Σαλιόνεϊ), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Αντρέι Πρόζοροφ), Χριστίνα Χριστοδούλου (Όλγα).

Περιγραφή

Τρεις αδελφές, τρία δροσερά, προικισμένα με αστική παιδεία κορίτσια, ονειρεύονται μια γεμάτη νόημα ζωή στη Μόσχα. Όμως το πεπρωμένο τους είναι σκληρό. Η καθημερινότητα στη μικρή επαρχιακή πόλη που ζουν, τους κόβει τα φτερά και συνθλίβει την πίστη τους στην αγάπη και τη δυνατότητα για μια ζωή όπως την ονειρεύτηκαν.

Περισσότερα

Το έργο του Αντόν Τσέχωφ «Τρεις αδελφές», γραμμένο το 1900, είναι ένα κείμενο-σπουδή στον ψυχισμό του δυτικού ανθρώπου που φανερώνεται απροετοίμαστος στις απαιτήσεις της νέας εποχής. Στις Τρείς αδελφές ο χαρακτήρας του ανθρώπου και οι ανθρώπινες σχέσεις αποτυπώνονται σκηνικά μέσα από το πρίσμα της αλλαγής του αιώνα και της μετάβασης σε μια νέα κοινωνία. Το ‘προκλητικό’ αυτό έργο άσκησε πολύ μεγάλη επίδραση στη σύγχρονη θεατρική πραγματικότητα κι αποτελεί σταθμό στην ευρωπαϊκή δραματουργία.

  • Στο Κ.Θ.Β.Ε. ανεβαίνει 40 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα(Ε.Μ.Σ., Νοέμβριος 1979)

 

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Σχετικά με τις Τρεις Αδελφές  του Α. Π. Τσέχωφ

Τι μας επιφυλάσσει  ο κομψός και μελαγχολικός κόσμος των Τριών αδελφών;

Εικάζω ότι ο παρατηρητικός γιατρός Τσέχωφ, καθώς έγραφε το πιο θλιμμένο και ανελέητο έργο του, αναλογιζόταν πόσο παράφορα και αναπόφευκτα μας ωριμάζουν οι απώλειες. Αργά ή γρήγορα όλοι μας αρχίζουμε να μαθαίνουμε την τέχνη του αποχωρισμού -από τους αγαπημένους, τους εραστές, την αθωότητά και τις αυταπάτες και τις προσδοκίες μας. Αποχαιρετισμοί, αποχαιρετισμοί, αποχαιρετισμοί σημαδεύουν το ταξίδι μας, θα έλεγε κανείς. Αυτό το εξουθενωτικό ταξίδι, θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος.

Τότε, γιατί συνεχίζουμε; Και με χαρά πού και πού...

Τσέζαρις Γκραουζίνις

 

Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου