Ορέστης

Αρχείο Παίχτηκε από 16/07/2021 έως 05/10/2021
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Κακλέας
Σκηνοθέτης: Γιάννης Κακλέας
Σκηνογραφία: Ηλένια Δουλαδίρη/Γιάννης Κακλέας
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Κίνηση: Άρης Σερβετάλης
Ερμηνεύουν: ΑΡΗΣ ΣΕΡΒΕΤΑΛΗΣ (Ορέστης), ΜΑΙΡΗ ΜΗΝΑ (Ηλέκτρα), ΠΑΝΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Μενέλαος), ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ (Πυλάδης), ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ (Τυνδάρεως), ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΚΟΤΣΑΗΛΙΔΟΥ (Ωραία Ελένη), ΖΕΡΟΜ ΚΑΛΟΥΤΑ (Φρύγας), ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΖΙΡΩ, ΝΙΚΗ ΛΑΜΗ, ΙΩΑΝΝΑ ΛΕΚΚΑ, ΔΑΝΑΗ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΤΙΝΑ ΠΕΡΓΙΟΥΔΑΚΗ, ΕΛΙΖΑ ΣΚΟΛΙΔΗ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ, ΗΛΕΚΤΡΑ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗ

Σχετικά

Ο Γιάννης Κακλέας επιστρέφει στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου καταθέτοντας την πρώτη του σκηνοθεσία αρχαίας ελληνικής τραγωδίας με τον Ορέστη του Ευριπίδη, στη μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά.

Στις 16, 17 & 18 Ιουλίου, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στο αργολικό θέατρο ένα έργο γεμάτο σφοδρές συγκρούσεις, ανατροπές, απολογίες και έντονο πολιτικό προβληματισμό. Ένα έργο που δεν σταματά να θέτει συνεχώς ερωτήματα για τις σχέσεις των γενεών και των φύλων, της κοινωνικής συνοχής και της επιβίωσης των νέων σ' έναν κόσμο που καθορίζεται από παράγοντες έξω από τους ίδιους.

Στο ρόλο του Ορέστη ο εξαιρετικός ‘Αρης Σερβετάλης, ενώ δίπλα του πρωταγωνιστεί ένας λαμπερός θίασος ηθοποιών που ξεχωρίζουν για τις ερμηνευτικές τους ικανότητες μεταξύ των οποίων: η Μαίρη Μηνά ως Ηλέκτρα, ο Πάνος Βλάχος ως Μενέλαος, ο Γιώργος Ψυχογιός ως Τυνδάρεως, ο Αιμιλιανός Σταματάκης ως Πυλάδης, η Νικολέτα Κοτσαηλίδου ως Ωραία Ελένη, ο Ζερόμ Καλουτά ως Φρύγας.

Συμμετέχουν οι Κατερίνα Ζαφειροπούλου, ‘Αλκηστις Ζιρώ, Νίκη Λάμη, Ιωάννα Λέκκα, Δανάη Μουτσοπούλου, Ματίνα Περγιουδάκη, Ελίζα Σκολίδη, Αναστασία Στυλιανίδη, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη.

Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 16, 17 & 18 στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, θα περιοδεύσει σε επιλεγμένα θέατρα της Αττικής και στην υπόλοιπη Ελλάδα και θα ολοκληρώσει τον κύκλο της στις 4 & 5 Οκτωβρίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.

Βρισκόμαστε στο Άργος.

Η Ηλέκτρα και ο Ορέστης νέοι, πληγωμένοι, εύθραυστοι, απροστάτευτοι και ευάλωτοι, ασφυκτιώντας μέσα στον μύθο τους, μετατρέπονται σε άγρια ζώα.

Αποδιωγμένοι μετά την πράξη τους γίνονται από παιδιά βασιλέων μιάσματα στην ίδια τους την οικογένεια και ανεπιθύμητοι στην ίδια τους την πατρίδα.

O Μενέλαος και η Ελένη φτάνουν από την Τροία. Τα δύο αδέλφια ελπίζουν στην παρέμβαση του Μενέλαου, αλλά ούτε αυτός ούτε ο Τυνδάρεως σκοπεύουν να τους βοηθήσουν. Ο Ορέστης στρέφεται τότε στον Πυλάδη. Οι δυο τους, με τη βοήθεια της Ηλέκτρας, σχεδιάζουν ένα πλάνο εκδίκησης με θύματα την Ελένη και την κόρη της, Ερμιόνη. Την τελική λύση έρχεται να δώσει η παρέμβαση του από μηχανής θεού, Απόλλωνα.

Στον Ορέστη ο Ευριπίδης πιάνει το νήμα του μύθου των δύο αδερφών, του Ορέστη και της Ηλέκτρας, αμέσως μετά τη δολοφονία της Κλυταιμνήστρας, για να τον φέρει πιο κοντά στα ανθρώπινα μέτρα και να μιλήσει για την επιβίωση των νέων σ’ έναν κόσμο που καθορίζεται από συνθήκες που τους ξεπερνούν. Βυθίζει τους ήρωες του στο σκοτάδι της θλίψης, της απελπισίας και της απόγνωσης αναζητώντας το Φως.

Την Αλήθεια.

Την Αυτογνωσία.

_____________

Ο Ορέστης του Ευριπίδη (408 π.Χ.) συνιστά ένα καίριο σχόλιο στη λειτουργία της αθηναϊκής δημοκρατίας.Θεωρείται το τελευταίο έργο του ποιητή που παραστάθηκε στην Αθήνα πριν την αναχώρηση του για τη Μακεδονία και πραγματεύεται την τύχη των νεαρών μητροκτόνων μετά το έγκλημα.

Βοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Τρομπούκη
Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Άρης Κακλέας
Βοηθός ενδυματολόγου: Ιωάννα Καλαβρού
Βοηθός συνθέτη: Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου
Βοηθός Φωτίστριας: Στέβη Κουτσοθανάση
Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ

 

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ

16 ΙΟΥΛΙΟΥ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
17 ΙΟΥΛΙΟΥ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
18 ΙΟΥΛΙΟΥ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
20 ΙΟΥΛΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟ-ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΩΦΥΛΛΗ (ΦΟΡΤΕΤΖΑ)
21 ΙΟΥΛΙΟΥ ΧΑΝΙΑ- ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΑΦΡΟΥ
22 ΙΟΥΛΙΟΥ ΧΑΝΙΑ- ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΑΦΡΟΥ
23 ΙΟΥΛΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟ-ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
24 ΙΟΥΛΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟ-ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
26 ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ-ΔΗΜΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ- ΧΟΛΑΡΓΟΥ
27 ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ-ΔΗΜΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ- ΧΟΛΑΡΓΟΥ
28 ΙΟΥΛΙΟΥ ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
29 ΙΟΥΛΙΟΥ ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
31 ΙΟΥΛΙΟΥ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ
1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ
2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΟΥ(ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΛΥΜΠΟΥ)
4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΔΡΟΥ
7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΗΛΙΔΑΣ (31ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΗΛΙΔΑΣ)
23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΛΑΡΙΣΑ-ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΑΖΑΡ
24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΒΟΛΟΣ-ΑΝΟΙΧΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ
25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ
26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ
27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΛΟΝΙΚΗ- ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ
29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΕΛΕΥΣΙΝΑ-ΠΑΛΑΙΟ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟ
30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΧΑΡΝΕΣ-ΘΕΑΤΡΟ Μ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ - ΘΕΑΤΡΟ ''ΑΛΕΞΗΣ ΜΙΝΩΤΗΣ''
2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ-ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣ
3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ-ΔΗΜΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ- ΧΟΛΑΡΓΟΥ
6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΒΡΙΛΛΗΣΙΑ-ΘΕΑΤΡΟ ''ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ''
8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΝΙΚΑΙΑ-ΚΑΤΡΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΩΠΙΟΥ
13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ-ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ Δ. ΚΙΝΤΗΣ
14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ-ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ Δ. ΚΙΝΤΗΣ
15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ-ΘΕΑΤΡΟ ''ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ''
4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ
5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

 

Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/aef-orestis/?lang=el


Φωτογραφίες

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Από τον Κωνσταντίνο Πλατή

    Ο Γιάννης Κακλέας φέτος, το καλοκαίρι επέλεξε να σκηνοθετήσει για πρώτη φορά αρχαία τραγωδία, τον Ορέστη του Ευριπίδη, σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά. Το έργο το είδαμε και πρόσφατα, το καλοκαίρι του 2019, από τον ιστορικό γαλλικό θίασο Comédie Française, με ένα δίπτυχο εμπνευσμένο από την «Ηλέκτρα» και τον «Ορέστη» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία του Ίβο βαν Χόβε.

    Στο φετινό ανέβασμα, ο Γιάννης Κακλέας, επέλεξε να συνεργαστεί ξανά με τον Άρη Σερβετάλη και αυτό σίγουρα δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες στο κοινό. Οι δυο τους καταφέρνουν, τα τελευταία χρόνια, να παράγουν αποτέλεσμα, που συνδυάζει, αφενός το σεβασμό στο λόγο του κειμένου και αφετέρου τη θεαματική απεικόνιση του στη σκηνή.

    Πρόκειται για ένα έργο με αρκετή δράση και αυτό το στοιχείο αποδόθηκε επί σκηνής, από το σκηνοθέτη, με απολαυστικές εικόνες. Αξιοπαρατήρητη ήταν, όμως, η έλλειψη σχέσης μεταξύ των ηθοποιών, οι οποίοι βασίστηκαν περισσότερο στα προσωπικά τους ποιοτικά χαρακτηριστικά, για να προσεγγίσουν το ρόλο τους και φάνηκε η έλλειψη εμπειρίας και "επιδαύριας" τεχνικής, την οποία δεν κατείχαν επαρκώς όλοι οι ηθοποιοί.

    Ο Άρης Σερβετάλης έχοντας ως σημαντικό ερμηνευτικό "όπλο" του, το σωματικό θέατρο, ερμήνευσε, αρχικά, έναν Ορέστη σε παραλήρημα, που μεταλλάσσεται στη συνέχεια, σε αποφασιστικότητα για εκδίκηση, προσθέτοντας μια πολύ καλή ερμηνεία, που όμως, η μονοδιάστατη εκφορά του λόγου του στέρησε το «επιπλέον» στην ερμηνεία του.

    Η Μαίρη Μηνά στάθηκε άξια συμπαραστάτρια του επί σκηνής και κατάφερε να συγκινήσει το κοινό με την εκφραστικότητα και τον καθαρό λόγο της.

    Αξιοζήλευτη ήταν η ερμηνεία του Γιώργου Ψυχογιού, που εμφανίζεται αγνώριστος ερμηνευτικά ως Τυνδάρεως και εξέπληξε με τη δυναμική του ερμηνεία.

    Ο Πάνος Βλάχος, αν και εμφανισιακά, στην αρχή, ξένισε τους θεατές, κατάφερε να αποδώσει ικανοποιητικά τη ψυχοσύνθεση του Μενέλαου με το λόγο του.

    Ο Αιμιλιανός Σταματάκης, με ένταση και ρυθμό στο λόγο του στήριξε ερμηνευτικά το ρόλο του και την πίστη στο φίλο του Ορέστη.

    Η Νικολέτα Κοτσαηλίδου, δεν κατάφερε να απεδυθεί, τη μονοσήμαντη ερμηνεία μιας Ελένης, που η εμφάνιση της, την εγκλωβίζει σε σχηματική ερμηνεία.

    Ο Ζερόμ Καλουτά, ως Φρύγας, ήταν εντυπωσιακός και μέσα στα λίγα λεπτά της ερμηνείας του, κατάφερε να προσδώσει όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτεί ο ρόλος του, λειτουργώντας εξαιρετικά ως αντιπερισπασμός στην σκηνή, όπου εξαφανίζεται η ωραία Ελένη.

    Η Άλκηστις Ζιρώ, απέδωσε πολύ καλά, τα εύθραυστα χαρακτηριστικά του ρόλου της, ως Ερμιόνη, και μαζί με την Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη, η οποία ερμήνευσε τον αγγελιοφόρο, διαχειρίστηκαν με επιτυχία την αποσκίρτηση τους από το χορό.

    Ο χορός, καθοδηγούμενος κινησιολογικά από τον Άρη Σερβετάλη, δίνει το στίγμα του, με πολύ καλό ρυθμό και θελκτικές εικόνες στο κοινό, έχοντας και το ρόλο του "Deus ex machina" Απόλλωνα. Ένα έξυπνο εύρημα, που πιστώνεται ο σκηνοθέτης.

    Οι φωτισμοί της Στέλλας Κάλτσου διατήρησαν και ενίσχυσαν την ένταση των ερμηνειών.

    Τα κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδίρη είχαν αναφορές και τα σκηνικά από την ίδια και το Γιάννη Κακλέα διέκριναν, καθιστώντας άμεσα αντιληπτά από το κοινό, τα δύο επίπεδα στα οποία εκτυλίσσεται το έργο, με τα επιμέρους χαρακτηριστικά τους, αν και οι θάμνοι, ίσως, «φόρτωσαν» ανεπιτυχώς το σκηνικό.

    Η μουσική, του Σταύρου Γασπαράτου, χρησιμοποίησε καταλλήλως τις παύσεις και τις εντάσεις των ήχων, για να σχολιάσει τη δράση επί σκηνής.

    Εν κατακλείδι, είδαμε μια εντυπωσιακή οπτικά παράσταση, η οποία δεν κατάφερε να προσεγγίσει το θεατή, που ήθελε το κάτι παραπάνω, από τις ερμηνείες των ηθοποιών.