Παράσταση είναι...θα περάσει

Αρχείο Παίχτηκε από 09/11/2019 έως
στο Λύχνος τέχνης και πολιτισμού
Διάρκεια: 90'
Κείμενο: Μπάμπης Βρακάς
Σκηνοθέτης: Μάνος Αντωνίου
Ερμηνεύουν: Μάνος Αντωνίου, Μπάμπης Βρακάς, Αντώνης Τζαμαλούκας, Σωτήρης Ταχτσόγλου και Καλλιόπη Χατζησταύρου

Περιγραφή

Μια κωμωδία που καυτηριάζει την διασκευή των κλασικών κειμένων εν ονόματι της 'σύγχρονης άποψης' μόνο και μόνο για μία άποψη, χωρίς άποψη ουσιαστικά, προκαλώντας αλλοίωση του λόγου και του ύφους των συγγραφέων του παγκόσμιου ρεπερτορίου.

Περισσότερα

Τέσσερις ηθοποιοί, με ξεχωριστά κωμικά χαρακτηριστικά ο καθένας και ένας τρελός σκηνοθέτης, συνθέτουν ένα παζλ τραγελαφικών καταστάσεων, στην προσπάθειά τους να ανεβάσουν και να παρουσιάσουν, επιτέλους στο κοινό, μια θεατρική παράσταση. Η διαφορετική οπτική ανεβάσματος, όμως των έργων, μεταξύ ηθοποιών και σκηνοθέτη, οι συγκρούσεις μεταξύ των, καθώς και η παρωδία κλασικών κειμένων προσδίδουν στο κοινό μιάμιση ώρας γέλιου και ψυχαγωγίας. Κύριο χαρακτηριστικό της παράστασης είναι η διάδραση των ηθοποιών με το κοινό.
Βοηθός Σκηνοθέτη : Χρύσα Καρατζή
Δημόσιες Σχέσεις : Έλενα Σιδηροπούλου

Φωτογραφίες

19 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Μια κωμωδία-παρωδία, κατά την οποία,η διασκευή κλασικών κειμένων εν ονόματι της "σύγχρονης άποψης", με τη σύμπραξη των εξαιρετικών ηθοποιών,κάνει χρήση μιας διαδικασίας που υπάγεται στην κατηγορία της αλλαγής είδους, όπου το διασκευασμένο έργο προσαρμόζεται στους κανόνες και τις συμβάσεις που διέπουν το νέο ειδολογικό πλαίσιο στο οποίο εγγράφεται, προκαλώντας αλλοίωση του λόγου και του ύφους των συγγραφέων του παγκόσμιου ρεπερτορίου.
    Genette:«∆εν υπάρχει αθώα μετατροπή – μετατροπή, δηλαδή, που να μην μεταβάλλει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τη σημασία του υπο-κειμένου της.» Palimpsestes,Paris, Seuil,1982, σ.27. Καθώς,οι περισσότεροι από εμάς ,διαβάζουμε όλο και περισσότερα κείμενα μεγαλώνοντας, ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερους δεσμούς μεταξύ τους – αντηχήσεις, παραλληλίες, σημεία σύγκλισης και σύγκρισης. Πέφτουμε έτσι, πάνω στο αόρατο δίχτυ της διακειμενικότητας, της συγχρονικής και διαχρονικής, δηλαδή,σχέσης συνύπαρξης και επικοινωνίας που συνδέει τα κείμενα, τόσο κατά τη δημιουργία τους όσο και κατά την ανάγνωσή τους. (Ζερβού, 1996:166)
    Σε ευχαριστώ πολύ Θεατρομάνια για την πρόσκληση.

  2. Η αληθεια ειναι οτι την περιμενα περισσοτερο διασκεδαστικη, εχοντας παρακολουθησει αρκετα εργα με τους συγκεκριμενους ηθοποιους!!αξιολογη προσπαθεια παντως...ευχαριστω πολυ τη θεατρομανια γι ακομη μια φορα!!

  3. Καταπληκτικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, φοβεροί στην εναλλαγή των ρόλων τους. Έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Το σενάριο δεν μας ενθουσίασε, όμως πραγματικά διασκεδάσαμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση