Περιοδεύων θίασος

Η μυθοπλασία συναντά το ντοκουμέντο σε μια σκοτεινή κωμωδία πάνω στις πολλαπλές περιπέτειες του Εθνικού Διχασμού και της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ο «Περιοδεύων Θίασος» είναι ένα πρωτότυπο θεατρικό έργο από την βραβευμένη ηθοποιό και σκηνοθέτη Ελεάνα Γεωργούλη, υπό τις πρωτότυπες μουσικές του Θάνου Κοσμίδη των Burger Project. Στο ρόλο του Γελωτοποιού, ο δαιμονικός Γεράσιμος Γεννατάς.

Μέσα από ένα παράδοξο βαριετέ καταστρώματος, η παράσταση ταξιδεύει στο χρόνο, διατρέχοντας  τα πολιτικά αδιέξοδα που καταβροχθίζουν τη χώρα μας, αγγίζοντας άλλοτε βλάσφημα και άλλοτε ιλαρά τα αποτρόπαια του κόσμου που συνεχίζουν να κυριαρχούν.

Σμύρνη, Σεπτέμβρης του 1922. Ένας Αμερικανός πολίτης ναυλώνει το πλοίο Mimosa που θα μεταφέρει δύο χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας στον Πειραιά.  Έχοντας μόλις γλιτώσει από τις φλόγες στην προκυμαία, τρεις θεατρίνοι, πάνω σε ένα κατάστρωμα κρατούν συντροφιά στο πλήθος μέχρι να φτάσει απέναντι. Η ταχυδακτυλουργός Νινέτ ειδικεύεται στις εξαφανίσεις πλήθους και στις γενοκτονίες. Ο Γελωτοποιός ζωντανεύει τον Κωνσταντίνο, ένα πίθηκο με το όνομα του Βασιλιά που χορεύει μπαλέτο και τραγουδά άριες. Ο νοσταλγικός Ακροβάτης θυμάται την εταίρα μάνα του και τον Τούρκο πατέρα του. Φιγούρες ενός κοσμοπολιτισμού που δεν υπάρχει πια, ήρωες της εποχής που αγωνίστηκαν για το αβέβαιο αύριο της ενσωμάτωσης. Σχοινοβατώντας πάνω στη λεπτή γραμμή όπου τα όρια του τραγικού και του κωμικού διαπλέκονται, ο Γελωτοποιός, η Νινέτ και ο Ακροβάτης σκέφτονται δυνατά, παίζουν μουσική, χορεύουν, τραγουδούν, αναζητούν απαντήσεις για τη ζωή, το θάνατο, όπως μόνο τα ρεμάλια οι θεατρίνοι μπορούν.

Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος 2022, του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Η παράσταση παρουσιάστηκε στις 6 και 7 Αυγούστου 2022 στο Ξενοκράτειο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσολογγίου.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΡΙΑΣ

« Μελετώντας στη διάρκεια της έρευνας το χρονικό της Μικρασιατικής Καταστροφής, αισθανόμουν ολοένα και πιο δυνατά πως αυτό που συνέβη δεν ήταν μοναχά ο ζοφερός επίλογος μιας βαριά στρατιωτικής ήττας και η πυρπόληση του τόπου. Ήταν ο θάνατος του υπαρκτού κοσμοπολιτισμού, το ιστορικό τέλος μιας ετεροτοπίας όπου το διαφορετικό συνυπήρχε αρμονικά. Ήταν η καθολικότητα της βαναυσότητας που ξέσπασε πάνω στους ελληνικούς πληθυσμούς των παραλίων, ο ξεριζωμός και η επώδυνη μετάβασή τους σε μια Ελλάδα, φτωχή και αμήχανη απέναντι στην τεράστια προσφυγική κρίση που μαίνονταν. Ηθελημένα ή αθέλητα, το τραύμα της Καταστροφής έχει περάσει στη συλλογική μας μνήμη. Και ένα τραύμα βαθύ σαν και αυτό μένει ανοιχτό μέσα στην παρέλευση των χρόνων. “Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί”, όπως λέει στους στίχους του ο Σεφέρης. Όμως πια είναι βαθιά η ανάγκη να θυμηθούμε. Να μην ξεχάσουμε τι μας φέρνει εδώ. Γιατί χωρίς τη μνήμη δεν υπάρχει ταυτότητα κι κινδυνεύουμε έτσι να απομείνουμε αθύμητοι καβαλάρηδες ενός άγνωστου παρελθόντος. Γιατί αυτό συνέβη. Κι ίσως να ξανασυμβεί. Κι ίσως η μνήμη να είναι η μονή που μπορεί να το αποτρέψει. Στόχος της έρευνας μας και της παραστατικής αυτής πρότασης, η ψηλάφηση του τραύματος, με έναν τρόπο αναπάντεχο. Καθώς έγραφα η περίφημη  φράση του Μπρετόν με κέντριζε: το χιούμορ της κρεμάλας. Μιλάμε για το θάνατο γελώντας και έτσι ίσως να του βγάζουμε και λίγο τη γλώσσα. Με έσπρωξε ως εδώ η αίσθηση ότι η  αλήθεια στο θέατρο δεν μπορεί να ειπωθεί με πολιτική ορθότητα και ίσες αποστάσεις. Πρέπει να ειπωθεί τολμηρά και αθυρόστομα, με αλητεία μα και εντιμότητα μαζί. Όπως μόνο τα ρεμάλια οι θεατρίνοι μπορούν.»

Ελεάνα Γεωργούλη

Φωτογραφίες: Karol Jarek

Video design: Χρυσάνθη Μπαδέκα

Promo Trailer: Αλέξης Ζαφειράκης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Θεοδόσης Τανής

Βοηθός Εκτέλεσης Παραγωγής: Μαριλίνα Γιάννη

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble

Οργάνωση παραγωγής: Retrospectiva Productions ΑΜΚΕ & Άνοιγμα ΑΜΚΕ