Συγκρουόμενα

Αρχείο Παίχτηκε από 30/11/2015 έως 19/01/2016
στο Θέατρο του Νέου Κόσμου
Διάρκεια: 55'
Συγγραφέας: Εύα Βλασσοπούλου 
Σκηνοθέτης: Εύα Βλασσοπούλου 
Ερμηνεύουν: Στέλλα Βογιατζάκη, Παναγιώτης Εξαρχέας, Αλεξάνδρα Χασάνι

Περιγραφή

Ένα έργο για τη μνήμη, την οικογένεια, την εξουσία που ασκείται μέσα σ’ αυτήν και την ανάγκη να ανήκεις κάπου.

Περισσότερα

Το έργο αφηγείται την ιστορία δύο αδελφών, της Α και του Β, που περιμένουν αγωνιωδώς τη μυστηριώδη ξαδέλφη τους.

Όταν αυτή δεν εμφανίζεται ποτέ, η Α τη «φέρνει» στο κόσμο τους, επινοώντας ένα παιχνίδι. Εξιστορώντας οικογενειακές ιστορίες που ποτέ δεν επιβεβαιώνονται ως αληθινές, τα δύο αδέλφια προσπαθούν να αποσαφηνίσουν το κοινό παρελθόν τους, να διεκδικήσουν τη θέση τους μέσα στην οικογένεια, αλλά και να αποδεχτούν την φύση της μεταξύ τους σχέσης.

Β. Πιστεύεις ότι δεν τα βρίσκουμε;
Α. Προφανώς όχι.

Β. Και φταίει αυτή;
Α. Μπορεί.
Μικρή Παύση
Β. Ε, βρίστην.

Αντί σκηνοθετικού σημειώματος - από την Εύα Βλασσοπούλου

“I only hope that we don’t lose sight of one thing; that it was all started by a mouse.”
Walt Disney

Όλα ξεκινάνε από μια παιδική ανάγκη να αφηγηθούμε από κοινού μια ιστορία που διαδραματίζεται σ’ έναν κόσμο της φαντασίας μας, ο οποίος όμως υποστηρίζει και υποστηρίζεται από τους “κανόνες” του θεάτρου.

Οι χαρακτήρες του έργου, η Α και ο Β, ακολουθούν την ίδια διαδικασία, μόνο που γι’ αυτούς ο κόσμος αυτός που έχουν φτιάξει, όσο προχωράει η παράσταση, τους αποκαλύπτεται πρώτη φορά, ως εγκλωβιστικός.

Τους συναντάμε την “ήμερα” που περνάνε από την ασυνειδητότητα στην αναγνώριση μιας δυσλειτουργίας και παρατηρούμε τη διαδρομή τους μέχρι και αφού φτάσουν εκεί. Η αναγνώριση της δυσλειτουργίας προκαλείται από την επίσκεψη της ξαδέλφης Γ. Τον ερχομό της τον χαρακτηρίζουν αναπόφευκτο σημείο πίεσης.

Με την εμπειρία ότι πια κάτι καινούργιο τους έχει φανερωθεί, μετά το τέλος του έργου, κανείς δεν ξέρει αν αυτοί οι δυο χαρακτήρες θα επιδιώξουν να αλλάξουν, αν θα τα καταφέρουν αν προσπαθήσουν, σε τι θα μπορούσαν να εξελιχθούν και με τι κόστος.

Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι κανείς από τους δυο, δεν μπορεί πια να προσποιηθεί ότι δεν συνέβη. Κάτι έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί.

Συγγραφή - Σκηνοθεσία: Εύα Βλασσοπούλου
Σκηνικό-Κοστούμια: Κλειώ Μπομπότη
Φωτισμοί:
Δημήτρης Κασιμάτης
Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου
Βοηθός σκηνοθέτη: Θοδωρής Τριφύλλης
Βοηθός Σκηνογράφου: Στεφανία Ηλέκτρα Πανταβού
Φωτογραφίες: Πηνελόπη Γερασίμου
Επικοινωνία: Φωτεινή Χρίστη