Συνοχή

Αρχείο Παίχτηκε από 25/01/2016 έως 21/03/2016
στο ΠΚ
Συγγραφέας: James Ward Byrkit
Διασκευή: Χριστινά Αππανα
Σκηνοθέτης: Αλέξανδρος Δράκος - Χριστίνα Αππανα
Ερμηνεύουν: Ηλίας Παρασκευόπουλος, Χριστίνα Αππανα, Ανδρέας Αριστοτέλους, Εύη Καρρά, Δημήτρης Μηλιώτης, Ζωή Κατσαμάνη, Μιχάλης Φραγκιαδάκης, Κατερίνα Πρωτονοτάριου

Περιγραφή

Ψυχολογικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, βασισμένο στην ταινία «Coherence» του James Ward Byrkit.

Περισσότερα

Τουνγκούσκα, Σιβηρία, 1908. Οι κάτοικοι των κοντινών περιοχών αντικρίζουν μια γαλάζια στήλη φωτός να διασχίζει τον ουρανό. Λίγα λεπτά αργότερα σημειώνεται τεράστια λάμψη και εκκωφαντικός κρότος. Το ωστικό κύμα σπάει παράθυρα σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων, ενώ 1000 τ. χλμ δάσους ισοπεδώνονται. Ως πιθανότερη αιτία φέρεται η έκρηξη κομήτη στην ατμόσφαιρα της Γης.

Φινλανδία, 1923. Το πέρασμα του κομήτη αρχίζει να επηρεάζει και τους ανθρώπους. Οι εφημερίδες καταγράφουν τη μαρτύρια μιας γυναίκας η οποία καλεί την αστυνομία, επειδή ένας άγνωστος άνδρας βρίσκεται στο σπίτι της. Η αστυνομία πηγαίνει και επιβεβαιώνει ότι ο άντρας αυτός είναι ο σύζυγός της. Εκείνη το αρνείται, λέγοντας ότι σκότωσε τον σύζυγό της το προηγούμενο βράδυ.

Αμερική, 2016. Τη βραδιά που ο κομήτης Μίλερ περνάει σε κοντινή απόσταση από τη Γη, μια παρέα οκτώ φίλων ετοιμάζεται για δείπνο. Μια ξαφνική συσκότιση τους αναγκάζει να αναζητήσουν βοήθεια στο μοναδικό σπίτι στο βάθος που φαίνεται να έχει φως. Η χωροχρονική πραγματικότητα διαταράσσεται, μυστικά αποκαλύπτονται και κανείς που έρχεται σε επαφή με το απέναντι σπίτι δεν επιστρέφει ποτέ ο ίδιος.

Συντελεστές:
Σκηνικά - Κοστούμια: Δανάη Λύτρα
Σχεδιασμός Φώτων: Λάμπρος Παπούλιας
Μουσική: Ασημάκης Ρέππας
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Δράκος-Χριστίνα Αππανα
Θεατρική μεταφορά: Χριστινά Αππανα

Βίντεο

27 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Πολύ ενδιαφέρον θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με ψυχολογικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις. Η παράσταση παραμένει πιστή στην ατμόσφαιρα και το πνεύμα της ομώνυμης ταινίας, αλλά δεν καταφέρνει να μεταφέρει απόλυτα το μυστήριο και το σασπένς της. Λογικό κι αναμενόμενο, δεδομένης της δυσκολίας του εγχειρήματος, ωστόσο πρόκειται για μια φιλότιμη κι αρκετά αξιόλογη προσέγγιση. Ευφάνταστη σκηνοθεσία, απλά σκηνικά, ιδιαίτερη μουσική υπόκρουση κι εξαιρετική χρήση των φωτισμών. Οι ερμηνείες των ηθοποιών μέτριες κι αμήχανες, δεν καταφέρνουν να δώσουν την ανάλογη βαρύτητα. Παρόλα αυτά βλέπεται ευχάριστα και τη συνιστώ στους λάτρεις του είδους. Ευχαριστώ τη Θεατρομάνια για την πρόσκληση.

  3. Πρωτη φορα σε θεατρικη παρασταση θριλερ και ομολογω οτι το αποτελεσμα με εξεπληξε. Καλες ερμηνειες απο τους περισσοτερους ηθοποιους. Ωραια προσεγγιση της ταινιας. Την συνιστω ανεπιφυλαχτα. Ευχαριστω το Θεατρομανια για τις προσκλησεις

  4. Παρακολούθησα την παράσταση την 15/03/2016 ενώ είχα δει την ταινία Coherence. Οι ερμηνείες σε γενικές γραμμές καλές και η παράσταση θύμιζε πολύ την ταινία. Νομίζω ξεχώριζαν οι ερμηνείες της κ. Χριστίνας Αππανά,του κ. Δημήτρη Μηλιώτη και του κ. Ηλία Παρασκευόπουλου! Το έργο ήταν πραγματικά ενδιαφέρον, ιδιαιτέρως για τους φίλους της επιστημονικής φαντασίας και η μουσική εξαιρετική . Ευχαριστώ Θεατρομάνια!

  7. Μια παράσταση διαφορετική με ενδιαφέρουσα πλοκή και καλές ερμηνείες από τους περισσότερους ηθοποιούς. Ωστόσο, το θέμα, λόγω της επιστημονικής του φύσης, μπορεί να προκαλέσει κάποια σύγχυση στον θεατή. Αρκετά καλή στο σύνολό της.

  9. Παρακολούθησα την παράσταση την 01/03/2016 με παραχώρηση πρόσκλησης από την κα Ρόντη. Πολύ καλή η σκηνοθεσία. Οι ερμηνείες σε γενικές γραμμές καλές. Νομίζω ξεχώριζε η ερμηνεία της κας Χριστίνας Αππανά, και ήταν πολύ καλή του κου Δημήτρη Μηλιώτη και του κου Ηλία Παρασκευόπουλου! Το έργο ήταν πραγματικά ενδιαφέρον, ιδιαιτέρως για τους φίλους της επιστημονικής φαντασίας. Ευχαριστώ Θεατρομάνια!

  13. Παρακολούθησα την παράσταση στις 01/02/2016 με παραχώρηση πρόσκλησης από την Αυγούστα Μ., χωρίς να έχω δει την ταινία Coherence (ακόμη!). Η σκηνοθεσία ήταν πολύ καλή και ο φωτισμός και η μουσική βοηθούσαν στο άρτιο αποτέλεσμα. Οι ερμηνείες στην πλειοψηφία τους ήταν πολύ καλές. Ξεχώρισα αυτήν της Χριστίνας Αππανά, που έπιανε πολύ λεπτές αποχρώσεις εκφραστικότητας, αλλά και του Δημήτρη Μηλιώτη που ήταν ιδιαίτερα φυσικός και όχι κραυγαλέος. Το θέμα μπορεί να γοητεύει περισσότερο όσους ασχολούνται με επιστημονική φαντασία και θεωρίες περί παραλλήλων συμπάντων, αλλά πιστεύω ότι μπορούν να παρακολουθήσουν την παράσταση με ενδιαφέρον και άλλοι που δεν έχουν τέτοιες ασχολίες. Ευχαριστώ Θεατρομάνια, Αυγούστα Μ. και ομάδα Συνοχή!

  14. Την περασμένη Τρίτη το βράδυ παρακολούθησα το συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ Συνοχή στο θέατρο ΠΚ. Η παράσταση έχει έντονη μεταφυσική χροιά και φιλοσοφικό βάθος καθώς ακουμπάει τον ψυχισμό και τα εσώψυχα του ανθρώπου που εγκλωβισμένος από το βάρος της ύπαρξής του προσπαθεί να βρει το νόημά της..Η παράσταση βασίζεται σ΄ ένα επιστημονικό παράδοξο που δεν είναι πλήρως τεκμηριωμένο και επαληθευμένο το οποίο λαμβάνει χώρα κατά την προσέγγιση ενός κομήτη με τη γη..Με αφορμή το γεγονός αυτό παρακολουθούμε την καταβύθιση των ανθρώπων μιας νεανικής παρέας σε μια απρόβλεπτη και εξωφρενική περιπέτεια ψυχής και μυαλού..Η παράσταση έχει διττό χαρακτήρα: από τη μία παρακολουθούμε τις ανθρώπινες αντιδράσεις σε μια κατάσταση πρωτόγνωρη και αδιανόητη και από την άλλη καθηλωνόμαστε από τα πανάρχαια ερωτήματα για την προέλευσή μας..Ο ανθρώπινος νους έχει πολλές, σκοτεινές και ανεξερεύνητες παραφυάδες..Τ΄απωθημένα, οι εμμονές, οι φόβοι, οι ανασφάλειες, τ΄ άγχη και οι αγωνίες όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοκτέηλ που ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκραγεί..Μπροστά στο άγνωστο, στο παράδοξο, ο άνθρωπος σκιάζεται, υποχωρεί, χτίζει, αν μπορεί, την άμυνά του και περιμένει το μοιραίο, την ηρωική έξοδο ή την μάχη μέχρις εσχάτων..Ο άνθρωπος ζει την καθημερινότητα του, ερωτεύεται, αγαπά και προσπαθεί να περάσει μια ζωή όσο γίνεται πιο όμορφη, γι΄ αυτόν, και ανώδυνη..Ωστόσο υπάρχουν οριακές στιγμές στη ζωή του που τον κάνουν ν΄ αναρωτιέται για το αρχέγονο της ύπαρξής του, για την προέλευσή του..Ερωτήματα του τύπου ποιοι είμαστε, από που ερχόμαστε και που πάμε στροβιλίζονται στο νου του τότε και στοιχειώνουν τη σκέψη και τα συναισθήματα του..Η παράσταση θέτει με ακρίβεια, συνέπεια και σοβαρότητα τα παραπάνω ερωτήματα και πραγματικά κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών μέχρι το τέλος..Οι πρωταγωνιστές δίνουν όλοι τον καλύτερο εαυτό τους και μας συγκινούν με την ηρεμία τους και την εσωτερική ένταση που βγάζουν προς τα έξω..Η Χριστίνα Αππανά και ο Αλέξανδρος Δράκος έστησαν μια αξιοπρεπέστατη δουλειά που μας τίμησε και μας συνεπήρε με την ερμηνευτική δύναμη των παιδιών και το αίσθημα αγωνίας, σασπένς και διαρκούς αμφιβολίας που δημιούργησαν..Η χρήση των φωτισμών που επιμελήθηκε ο Λ.Παπούλιας ήταν εξαιρετική καθώς αντικατόπτριζε τις συναισθηματικές και ψυχολογικές μεταπτώσεις των ηρώων..Τα σκηνικά της Δανάης Λύτρα ήταν λιτά αλλά εξόχως λειτουργικά στην εξέλιξη της δράσης με την πολλαπλή χρήση τους..Τέλος η μουσική του Α.Ρέππα ήταν πολύ σημαντική στην ανάδειξη των συναισθημάτων και των εύθραυστων ψυχολογικών ισορροπιών των ηρώων..!
    Ευχαριστώ πολύ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την ευκαιρία που μου δώσατε να παρακολουθήσω αυτή την πολύ καλή παράσταση! Να είστε καλά! Καλή συνέχεια!

  15. Παρακολούθησα την παράσταση μετά από πρόσκληση του theatromania.gr τη Δευτέρα 22-2-16.
    Αξιόλογη προσπάθεια από όλο το θίασο που στάθηκε επάξια σε ότι αφορά το υποκριτικό τάλαντο. Παρότι δεν έχω δει την ταινία, υπάρχει μια εγγενής δυσκολία αναπαράστασης του τι συμβαίνει έξω από το σπίτι λόγω της διαφοροποίησης των παραστατικών τεχνών και των συνακόλουθων τεχνικών μέσων.
    Ενίοτε σταχυολογεί κανείς φιλοσοφικά ψήγματα-καλό εύρημα ο Σρέντιγκερ- περί μιας διφυούς ανθρώπινης υπόστασης ή του ερωτήματος που θα ετίθετο σε ένα ντιβάνι ψυχανάλυσης "Είμαι πραγματικά αυτό που νομίζω ότι είμαι?"
    Έτσι διέκρινα μια σκηνοθετική σύγχυση ως προς το αν παρακολουθούμε ένα θρίλερ, τις φιλοσοφικές προεκτάσεις αυτού, παράλληλα με τις αλληλοκαλυπτόμενες διαπροσωπικές σχέσεις των ηρώων. Πιθανόν το ίδιο να κάνει και η ταινία και η προσέγγιση του πρωτότυπου να ήταν άψογη, αλλά αμιγώς θεατρικά υστερεί το εγχείρημα. Εφόσον δεν υπάρχουν τα τεχνικά μέσα, π.χ. να δουλευτούν οι σκιές των "απέναντι" ας υπήρχε λιγότερη εστίαση στον τρόμο των ηθοποιών ή έστω θα έπρεπε να υπάρχει ένα πιο στιβαρό-λυτρωτικό τέλος (μου φάνηκε κάπως βιαστικό), χωρίς την ευκολία μιας αιωρούμενης αμφιβολίας.

    Ευχαριστώ Θεατρομάνια!

    Νικήτας Μ.

  16. Παρακολούθησα την παράσταση ύστερα απο παραχώρηση μιας μονής προσκλησης απο την Έφη Μιχαλοπούλου στις 22/2. Η παράσταση μου άρεσε πολύ. Το έργο ήταν πολύ ωραίο και οι προσπάθεια των ηθοποιών καλή. Οι λάτρεις των ταινιών μυστηρίου και θρίλερ θα την εκτιμήσουν ιδιαίτερα. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

  18. Αρκετά καλή παράσταση με ενδιαφέρον υπόθεση και καλή σκηνοθεσία! Οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί, και κυρίως εκείνος που ξεχώρισα ήταν ο Ηλίας Παρασκευόπουλος όπου έπαιξε καταπληκτικά τον ρόλο του Μάικ. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις προσκλήσεις θεατρομανία

  19. Μετά από παραχώρηση τους μέλους της ομάδας Rafaela Pitsou, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την παράσταση "ΣΥΝΟΧΗ"! Ήταν μια πολύ καλή παράσταση, ένα ψυχολογικό θρίλερ που σε κρατούσε σε αγωνία! Πολύ ενδιαφέρον κείμενο. Θα την συνιστούσα να την δείτε. Ευχαριστώ πολύ την Rafaela για την παραχώρηση και εσάς ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την πρόσκληση.

  22. ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ 8.2 ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΕΙΚΤΕΣ, ΑΦΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΙΣΟΥ ΘΕΤΙΚΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ.. ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΙΔΙΟΦΥΩΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜ.ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ. ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.. ΩΡΑΙΟ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΛΙΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΩΤΙΣΜΟΙ.
    ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ.ΟΧΙ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΚΕΣ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΙΕΣ, ΚΑΙ ΣΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΧΑΝΤΑΚΩΝΑ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ! ΕΠΙΣΗΣ Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΚΑΝΕ ΚΟΙΛΙΑ..ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΤΡΑΒΟΥΣΑΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΌΤΙ ΕΠΡΕΠΕ!
    ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΘΕΡΜΑ ΤΗΝ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!

  24. Παρακολούθησα την παράσταση στις 09/02/2016.
    Ομολογώ πως δεν είχα δει την ταινία Coherence και πήγα σχετικά "αγνός".
    Όμορφος χώρος , ευγενικοί άνθρωποι και πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή.
    "Μαθηματική" ταινία που ίσως δυσκολέψει αρκετό κόσμο αφού έχει να κάνει με κβαντική φυσική,μαθηματικά,φιλοσοφία και ηθική.
    Συμπαθητικές οι ερμηνείες χωρις να είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά με εμφανή αξιόπαινη προσπάθεια.
    Πολύ καλή η μουσική υπόκρουση (ατμοσφαιρική) η οποία βοηθά στο έργο καθώς και οι φωτισμοί.
    Ευχαριστώ θεατρομανία για την πρόσκληση

  25. Ξεκινά ως έργο επιστημονικής φαντασίας για να καταλήξει σε ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ. Ο λόγος για τη "Συνοχή" του James Ward Byrkit (το γνωρίσαμε ως ταινία με τον τίτλο |"Όταν πέρασε ο κομήτης" ) που ανεβαίνει στο θέατρο ΠΚ σε θεατρική απόδοση της Χριστίνας Αππανα και σε σκηνοθεσία της ίδιας και του Αλέξανδρου Δράκου. Τέσσερα ζευγάρια, φίλοι μεταξύ τους, συγκεντρώνονται για να δειπνήσουν και να περάσουν ένα ευχάριστο βράδυ. Η έλευση ενός κομήτη όμως εκτός από διάφορα φυσικά φαινόμενα που θα προκαλέσει, θα επιφέρει ανακατατάξεις και στις δικές του σχέσεις. Τίποτα και κανείς δεν θα είναι αυτό που ήξερε κάποιος γι αυτόν πριν...
    Είναι πραγματικά μια φιλότιμη προσπάθεια να μεταφερθεί στη σκηνή ένα δύσκολο σκηνοθετικά έργο. Η κ.Χριστίνα Αππανα, η οποία παίζει και η ίδια προσπάθησε να μεταφέρει το κλίμα και την αγωνία στους θεατές, πράγμα που σε πολλές περιπτώσεις το κατάφερε. Δε τη βοήθησε όμως η μετάφραση του κειμένου, που ήταν μια απλή μετάφραση από τα αγγλικά, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις όποιες ιδιαιτερότητες της ελληνικής γλώσσας: ο λόγος ακουγόταν πολλές φορές αστείος. Δεν τη βοήθησε επίσης η αμηχανία ορισμένων ηθοποιών που ήταν εμφανής σε όλη τη διάρκεια του έργου.
    Ωστόσο, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι πέρασε άσχημα. Είναι μια πολύ καλή πρόταση για ένα ευχάριστο βράδυ.
    Αξίζει να αναφερθώ στην ερμηνεία του Ηλία Παρασκευόπουλου. Σε όλη τη διάρκεια της παράστασης νοιώθεις ότι έχει πάρει πάνω του όλο το έργο, από τις κωμικές στιγμές έως τον πολύ καλό δραματικό του μονόλογο.

  27. Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη η συγκεκριμένη παράσταση. Ένα έντονο ψυχολογικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας βασισμένο στην ταινία “Coherence” που είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε στις Νύχτες Πρεμιέρας το 2014. "Και οι 8 ήταν υπέροχοι" ...αυτό πάει στην ομάδα των νέων ηθοποιών που ήταν έξοχοι ερμηνευτικά (ξεχώρισα ιδιαίτερα τον Ηλία Παρασκευόπουλο που ως Μάικ τόσο στα κωμικά όσο και στα δραματικά μέρη του ήταν απολαυστικός). Η σκηνοθεσία είχε συνεχή ροή κρατώντας επί 90 λεπτά το ενδιαφέρον των θεατών αμείωτο και την αγωνία στα ύψη. Ωραίο ήταν το παιχνίδισμα των φωτισμών και οι μουσικές παρεμβάσεις ... Ευχαριστούμε πολύ για τις προσκλήσεις ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ! 🙂