The Aliens

ΔιαγωνισμόςΑρχείο Παίχτηκε από 27/10/2023 έως 28/01/2024
στο Από Μηχανής
Διάρκεια: 105'
Συγγραφέας: Annie Baker
Μετάφραση: Χρύσα Κοτταράκου
Σκηνοθέτης: Μιχάλης Πανάδης
Σκηνογραφία: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Κοστούμια: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Μουσική: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Μουσική σύνθεση: Γιάννης Βασιλώττος
Κίνηση: Αρετή Πετροπούλου
Ερμηνεύουν: Γιάννης Βασιλώττος, Βασίλης Κανάκης, Μιχάλης Πανάδης

Περιγραφή

Μέσα από το χάρισμα του χιούμορ, της ενσυναίσθησης και της αληθινά συμπονετικής παρατήρησης του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου η Annie Baker, μια από τις πιο φρέσκες φωνές, που βγήκαν από την Αμερική τα τελευταία χρόνια, μας συστήνει τρεις καλτ ήρωες, τρεις εξίσου ασήμαντους και αξιοσημείωτους ανθρώπους και βάζει τη σύγχρονη κοινωνία στο μικροσκόπιο, μιλώντας για τη γενιά που δε μεγάλωσε ποτέ, για την απομόνωση και την εσωστρέφειά της, που παλεύει με την ανάγκη για συντροφικότητα.
Ένα διεισδυτικό έργο με βιτριολικό χιούμορ για τη φιλία, την τέχνη, τον έρωτα και τον θάνατο, που οδηγεί τους ήρωές του σε μια ήσυχη και τραγικά αστεία καταστροφή, ενώ παλεύουν με την «ιδιοφυία» τους ως μια τριάδα απόκληρων. Ένα έργο για τρεις ανθρώπους με έναν εσωτερικό κόσμο, που αδυνατούν να εκφράσουν μέχρι που αυτός στρέφεται εναντίον τους και τους οδηγεί να φάνε τον εαυτό τους ζωντανό χωρίς βοήθεια, στήριξη και κατανόηση από τους άλλους.

Περισσότερα

Δύο απογοητευμένοι τριαντάρηδες και κολλητοί φίλοι περνούν τις μέρες τους στο πίσω μέρος ενός μικρού επαρχιακού καφέ, συζητώντας για μουσική και ποίηση. Προσελκύουν στην παρέα τους τον καινούργιο υπάλληλο του μαγαζιού και αποφασίζουν να του μάθουν όλα όσα ξέρουν. Τον μυούν στον κόσμο τους με τα μαγικά μανιτάρια, τις φιλοσοφικές συζητήσεις και τις μεγάλες μπάντες, που δεν υπήρξαν ποτέ.

Ο τίτλος του έργου είναι δανεισμένος από το ποίημα του Τσαρλς Μπουκόφσκι. Μια περιγραφή των ανθρώπων, που περνούν το χρόνο τους ως παραγωγικά μέλη της κοινωνίας και συνολικά είναι αρκετά ικανοποιημένοι από τη ζωή, που ζουν. Το ποίημα τελειώνει με τη φράση «αυτοί είναι εκεί κι εγώ είμαι εδώ». Ποιοι είναι τελικά οι Εξωγήινοι; Οι άνθρωποι που ζουν κανονικές και στερεοτυπικά ευτυχισμένες ζωές ή εκείνοι όπως ο ποιητής και οι ήρωες του έργου, οι δυστυχισμένοι, οι απόκληροι; Μήπως τελικά μια ευχάριστη και ομαλή ζωή, δομημένη στα πρότυπα του κανονικού και του αποδεκτού είναι εξίσου ξένη όσο και οποιοσδήποτε εξωγήινος;

«Μπορεί να μην το πιστεύετε

αλλά υπάρχουν άνθρωποι

που περνούν τη ζωή τους

με πολύ λίγες προστριβές

ή αγωνία.

Ντύνονται καλά, τρώνε

τρώνε καλά, κοιμούνται καλά.

Είναι ευχαριστημένοι με

την οικογενειακή ζωή τους.

Έχουν στιγμές θλίψης

αλλά εν γένει είναι

αδιατάραχτοι

και πολύ συχνά

αισθάνονται πολύ καλά.

Κι όταν πεθαίνουν, πεθαίνουν

έναν εύκολο θάνατο, συνήθως

στον ύπνο τους.

Μπορεί να μην το πιστεύετε

αλλά υπάρχουν πολλοί τέτοιοι

άνθρωποι.

Όμως εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς.

Ω, όχι, δεν είμαι ένας από αυτούς.

Δεν είμαι καν κοντά

στο να είμαι

ένας από αυτούς.

Όμως αυτοί είναι εκεί

κι εγώ είμαι

εδώ.»

The Aliens,

Charles Bukowski

Οπτική ταυτότητα/art direction: Μαριέλλα Παναγιώτου, Μιχάλης Πανάδης

Φωτογραφίες promo: Δημήτρης Ταΐρης

Φωτογραφίες: Εβίτα Σκουρλέτη

Κατασκευή σκηνικού: Θοδωρής και Άγγελος Καρύδης

Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα

Παραγωγή: Φοίβος Πετρόπουλος, Tabotto E.E., Luminus E.E.

ANNIE BAKER

H Annie Baker γεννήθηκε το 1981. Είναι Αμερικανίδα θεατρική συγγραφέας, βραβευμένη με Πούλιτζερ. Το έργο της «Body Awareness» ανέβηκε στο Off-Broadway από την Atlantic Theater Company το Μάιο του 2008. Το έργο της «Circle mirror transformation» έκανε πρεμιέρα στο Playwrights Horizons τον Οκτώβριο του 2009 και έλαβε το βραβείο Obie για το καλύτερο νέο αμερικάνικο έργο. Το έργο της «The Aliens» έκανε πρεμιέρα στο Rattlestick Playwrights Theater τον Απρίλιο του 2010 και κέρδισε το βραβείο Obie για το καλύτερο νέο αμερικάνικο έργο. Η διασκευή της στο έργο του Άντον Τσέχοφ «Ο θείος Βάνιας» έκανε πρεμιέρα στο Soho Repertory Theater το 2012 και αποθεώθηκε από τους New York Times. Άλλα έργα της είναι το «Nocturama» (2010), το «The Flick» (2013) (βραβείο Πούλιτζερ), το «John» (2015) το «The Antipodes» (2017) και το «Infinite Life» (2023). Οι έπαινοι για το έργο της συνεχίζονται το 2017 όταν της απονεμήθηκε η «επιχορήγηση ιδιοφυίας» του Ιδρύματος MacArthur.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΝΑΔΗΣ

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1991. Αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (2012). Σπούδασε πιάνο στο Ωδείο Βορείου Ελλάδος από το 1998 ως το 2009. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός σε έργα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου με τις: Μάρθα Φριντζήλα, Ελένη Σκότη, Ρούλα Πατεράκη, Άντζελα Μπρούσκου, Μαριτίνα Πάσσαρη, Σοφία Βγενοπούλου και με τους: Νίκο Χατζόπουλο, Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, Αιμίλιο Χειλάκη, Βασίλη Μαυρογεωργίου, Γιώργο Νανούρη και Θάνο Παπακωνσταντίνου. Στην τηλεόραση έχει συνεργαστεί με τους Μιρέλλα Παπαοικονόμου, Λάμπη Ζαρουτιάδη, Μαρία Λάφη και Γιάννη Βασιλειάδη. Έχει σκηνοθετήσει τα έργα: «Festen» του Τ. Vinterberg, «Σταγόνες πάνω σε καυτές πέτρες» του R. W. Fassbinder και «Στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι» του B. M. Koltes. Από το 2012 μέχρι το 2020 ήταν συνεργάτης του Αττικού Σχολείου Αρχαίου Δράματος και του Baumstrasse υπό την αιγίδα του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίου Δράματος, ως υπεύθυνος μικτών θεατρικών εργαστηρίων σπουδαστών, επαγγελματιών και ερασιτεχνών και σκηνοθέτησε έργα των: Σοφοκλή, Αισχύλου, H. Muller, J. Anouilh, Δ. Σωτάκη και Μποστ. Το 2019 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Δημήτρης Χορν.

Φωτογραφίες

Βίντεο

37 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ενδιαφέρουσα παράσταση που θίγει διάφορα κοινωνικά ζητήματα, όπως η αποξένωση, η ανάγκη του ανθρώπου για αποδοχή κ.α. Η ροή της παράστασης ήταν πολύ αργή, κάτι που μας κούρασε γιατί δεν υπήρχε κορύφωση. Εξαιρετικές ερμηνείες από τρεις νέους αλλά ταλαντούχους ηθοποιούς. Ευχαριστώ Θεατρομάνια για την πρόσκληση.

  2. Μια υπέροχη παρασταση που δεν πρεπει να χασετε. Προβαλλει την διαφορετικοτητα και αφυπνηζει τις ψυχες μας στην αποδοχη του διαφορετικου. Μπροστα μας εξελιχτηκαν διαφορετικοτητες που εμοιαζαν με αυτες του λειτουργικου Αυτισμου. Υπεροχες ερμηνειες που δοθηκαν με ευαισθησία απο ολα τα παιδια. Συγχαρητηρια. Εκπληκτικη. Φυγαμε με ζεστη καρδια απο το μοιρασμα. Σας ευχαριστουμε θερμα.

  3. Μία πολύ όμορφη ρεαλιστική παράσταση με περιθωριακούς, αλλά και αγαπησιάρικους, ήρωες, με εξαιρετικές ερμηνίες και υπέροχη μουσική επένδυση, ειδικά το τραγούδι της Αρλέτας! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση.

  6. Σας ευχαριστούμε πολύ για την διπλή πρόσκληση,την οποία δυστυχώς δεν απολάυσαμε,αν και φύγαμε από Χαλκίδα δυόμιση ώρες πρίν την παράσταση.Υπερβολική κίνηση στο δρόμο,και μεγάλη καθυστέρηση στο παρκάρισμα,είχε σαν αποτέλεσμα να φτάσουμε όταν είχε ήδη αρχίσει η παράσταση. Λυπηθήκαμε πολύ και για την χαμένη παράσταση.
    Ευχαριστούμε πολύ Θεατρομανία

  12. Μια ιδιαίτερη παράσταση με πολλά μυνήματα που αφορούν κυρίως τους νέους της κοινωνίας μας... πολλά συγχαρητήρια στους συντελεστές της παράστασης... ευχαριστούμε πολύ Θεατρομανία για την ευκαιρία που μας δώσατε να παρακολουθήσουμε αυτή την εξαίσια παράσταση

  13. Μία παράσταση που διαπραγματεύεται πολλά θέματα που απασχολούν τους νέους ανθρώπους! "Φρέσκια" οπτικη, οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί και το έργο κύλησε ωραία κατά την διάρκεια και δεν έκανε καθόλου "κοιλιά"!
    Αξίζει να το δείτε!
    Ευχαριστούμε Θεατρομάνια για την ευκαιρία!
    Χριστίνα Πανταζή

  14. Μια παράσταση ξεχωριστή που αξίζει όλοι όσοι είναι ανοιχτοί σε πιο μοντέρνα θεάματα να δουν!Οι ηθοποιοί είναι ένας και ένας με τον Γιάννη Βασιλώττο να διακρίνεται λόγω του τεράστιου ταλέντου του, θεωρώ ότι θα μας απασχολήσει πάρα πολύ θεατρικά στα επόμενα χρόνια.
    Ευχαριστούμε Θεατρομανια!!!

  15. Μια παράσταση ξεχωριστή που αξίζει όλοι όσοι είναι ανοιχτοί σε πιο μοντέρνα θεάματα να δουν!Οι ηθοποιοί είναι ένας και ένας με τον Γιάννη Βασιλώττο να διακρίνεται λόγω του τεράστιου ταλέντου του, θεωρώ ότι θα μας απασχολήσει πάρα πολύ θεατρικά στα επόμενα χρόνια.
    Ευχαριστούμε Αθηνόραμα!

  16. Ωραία παράσταση, θλιβερή όμως.. Τα θέματα, τα προβλήματα, οι ανάγκες των σημερινών παιδιών.. Η φιλία και η πίστη σ'αυτή, η συντροφικότητα, τα όνειρα, οι εξαρτήσεις, και η επικοινωνία ήταν τα αβαντάζ αυτής της παράστασης. Η ηθοποιία εξαιρετική και ιδίως του ηθοποιού που κράτησε ως το τέλος το έργο βάζοντας την τελευταία πινελιά! Νεανική, ζωντανή, όμορφη, με συναίσθημα..

  18. Μια υπέροχη, σύγχρονη παράσταση που αποτυπώνει εύστοχα μέσα από τους τρεις αυτούς χαρακτήρες την ανάγκη για φιλία και συντροφικότητα. Ένα έχω να πω για τις ερμηνείες ότι και οι τρεις ήταν υπέροχοι. Εμβάθυναν στον ρόλο και μας γέμισαν συναισθήματα. Άριστη σκηνοθεσία , σκηνικά και φωτισμοί. Συγχαρητήρια στα παιδιά!!! Ευχαριστώ πολύ θεατρομάνια!

  20. Μια παράσταση που απ' τη φύση της δε γίνεται να αρέσει σε όλους! Για μένα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Μου άρεσε πολύ παρά τη μεγάλη διάρκειά της (125 λεπτά). Εξαιρετικές οι ερμηνείες των ηθοποιών!
    Θεατρομανια, ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!

  21. Μια νεανική και πολύ φρέσκια θεατρική πρόταση με εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς, οι οποίοι αποδίδουν με χιούμορ και ευαισθησία το κείμενο που μιλά για την αξία της φιλίας, της οικογένειας, του απρόσωπου σύγχρονου τρόπου ζωής και των κοινωνικών συμβάσεων, θέτοντας με συγκινητικό τρόπο εν τέλει διαχρονικά φιλοσοφικά ζητήματα ... Σας ευχαριστώ πολύ Θεστρομανία για τις προσκλήσεις!

  22. Πολύ καλή παράσταση ωραίο κείμενο και άρτια σκηνοθεσία. Το πρώτο μέρος εξελίσσεται αργά και ίσως κουράσει αλλά μας αποζημίωσε το δεύτερο με αναπάντεχη πλοκή και πλούσια συναισθηματα. Η ερμηνεία του Γιάννη Βασιλώττου εκπληκτική!

  23. Είχα κερδίσει πρόσκληση για τις 17/11 αλλά δεν έγινε εκείνη τη μέρα, και μεταφέρθηκε για την Παρασκευή 24/11.

    Όλα όμορφα σε αυτήν την παράσταση, το σκηνικό, η σκηνοθεσία, το κείμενο, η ατμόσφαιρα, τα πρωτότυπα τραγούδια οι ερμηνείες από όλους και ιδιαίτερα από τον Βασιλλώτο. Η καλύτερη που έχω δει ως τώρα φέτος!

    Ευχαριστούμε Θεατρομάνια!

  24. Ωραία μετάφραση, φρέσκοι διάλογοι, πρωτότυπη μουσική και άφθονο γέλιο.Τέλεια η διανομή ρόλων! Υπέροχοι και οι τρείς με ένα τσακ παραπάνω ο Γιάννης Βασιλώττος!Στα αρνητικά θα βάλω τις μεγάλες παύσεις που κούρασαν λιγάκι.

  26. Πολύ καλή παράσταση!! Ωραιες ερμηνείες και σκηνοθετικά δεμένη. Καταλαβαίνω ότι η διάρκεια ίσως δυσαρεστήσει αρκετούς αλλά στη συγκεκριμένη παράσταση κάποιες επαναλήψεις και κάποιες παύσεις που προσδιδαν στη διάρκεια αντί να με φορτώσουν με κούραση, με έβγαζαν περισσότερο συναίσθημα αφήνοντας μου χρόνο να εστιασω στο περιβάλλοντα χώρο και στα δρώμενα μπαίνοντας περισσότερο στο αίσθημα της απώλειας και της συγκίνησης. Και το λέω ως θεατής που πάντα είμαι εναντίον της μεγάλης διάρκειας, που στις περισσότερες παραστάσεις οδηγούν σε κούραση το θεατή. Ευχαριστώ για την πρόσκληση!

  28. Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση Θεατρομανία μας ! Συμφωνώ με τα σχόλια του Κωνσταντίνου περί μεγάλης διάρκειας και της Αναστασίας περί παράστασης. Θα μπορούσε να έχει κείμενα (βιβλίο με διαλόγους) ώστε να τα διαβάσω και να τα καταλάβω καλύτερα πριν την έναρξη της παράστασης λόγω ότι είμαι κωφός και θεατρόφιλος. Συγχαρητήρια στον θίασο.

  29. Πολύ καλές ερμηνείες απο τρείς νεοφερμένους ηθοποιούς που δε βαριούνται επι σκηνής και προσπαθούν ως χαρακτήρες άλλοτε να ελέγξουν τα συναισθήματά τους και άλλοτε να οδηγηθούν σε εκρήξεις συμπεριφοράς. Στα μειον της παράστασης η πολύ μεγάλη της διάρκεια που ξεπέρασε κατά πολύ τις 2 ώρες. Τα τελευταία 20 λεπτά του έργου θα μπορούσαν να είχαν "μαζευτεί" σκηνοθετικά. Παρόλαυτά οι ερμηνείες δικαίωσαν, αν και στο τέλος το έργο μπέρδευε κάπως το θεατή με τα αλληγορικά του μηνύματσ. Ευχαριστούμε πολύ Θεατρομάνια για την πρόσκληση!!

  30. Αρκετά καλή παράσταση, συγκινητική, με ενδιαφέρον κείμενο και ωραία μουσική επένδυση. Παρουσιάζει με φρέσκια, τρυφερή ματιά αλλά και πικρό χιούμορ τον εγκλωβισμό μιας παρέας τριαντάρηδων στα ίδια τους τα όνειρα.
    Στα μείον κάποιες μεγάλες παύσεις που έκαναν τον ρυθμό πολύ αργό, όπως και η μεγάλη διάρκεια της παράστασης.
    Ευχαριστώ θερμά Θεατρομάνια!

  31. Αρκετά καλή παράσταση, συγκινητική, με ενδιαφέρον κείμενο και ωραία μουσική επένδυση. Παρουσιάζει με φρέσκια, τρυφερή ματιά αλλά και πικρό χιούμορ τον εγκλωβισμό μιας παρέας τριαντάρηδων στα ίδια τους τα όνειρα.
    Στα μείον κάποιες μεγάλες παύσεις που έκαναν τον ρυθμό πολύ αργό, όπως και η μεγάλη διάρκεια της παράστασης.

  35. Σύγχρονο έργο που πραγματεύεται περισσότερο μετεφηβικές καταστάσεις τριών νέων που έχουν αποξενωθεί από τις συνήθεις κοινωνικές συνθήκες αστικής επιβίωσης, μεγαλωμένοι σε προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον που ανακαλύπτουν έναν κάπως αλλόκοτο κώδικα επικοινωνίας και αλληλεγγύης που αχνοφέγγει στο βάθος την καταφυγή της φιλίας.
    Το έργο διαστίζεται από μεγάλες παύσεις και μουσικές παρεμβολές και μανιερισμούς που του στερούν τη στιβαρότητα της ψυχικής προσέγγισης των ηρώων, ενώ και η στοιχειώδης πλοκή δεν συντηρεί την ένταση του ενδιαφέροντος του θεατή.
    Επιπρόσθετα δοσμένο με μία κωμική χροιά προδιαθέτει τον θεατή να επιδιώξει το γέλιο ακόμα και αν τη δεδομένη στιγμή δεν είναι το ζητούμενο από τους συντελεστές. Για παράδειγμα στη μοναδική σκηνή έντασης που πετάγεται μία καρέκλα οι κυρίες γέλαγαν ασύστολα, προφανώς γιατί έχουν συνυφάνει το θέατρο με τη διαφυγή από κάτι που δεν αφορά τους υπόλοιπους θεατές. Για αυτό και οι παύσεις καλό είναι να μην ακολουθούν τα τηλεοπτικά στερεότυπα λειτουργώντας ως πάσες για γέλιο.
    Οι ηθοποιοί στάθηκαν αξιοπρεπώς τόσο στο ψυχολογικό κομμάτι της υφής των ρόλων, όσο και στο παιγνιώδες. Τους αναγνωρίζεται η φρέσκια ματιά, αλλά και η προσαρμογή στην ελληνική κουλτούρα, αφού κατάφεραν να χωρέσουν και τα Κρίνα μπροστά σε τέτοιο κοινό, μπράβο τους.

    Νικήτας Μ.