Το χρονικό του χρόνου

Κείμενο: βασισμένο στο βιβλίο του Stephen Hawking «Το χρονικό του Χρόνου», σε μετάφραση Κωνσταντίνου Χάρακα, εκδόσεις Κάτοπτρο 1998.
Συγγραφέας: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου, Λευτέρης Σαράφης, Δημήτρης Πασσάς, Δήμητρα Μητροπούλου, Μελέτης Ηλίας, Νατάσα Τριανταφύλλη
Σκηνοθέτης: Νατάσα Τριανταφύλλη
Σκηνογραφία: Νατάσα Τριανταφύλλη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική: Monika
Ερμηνεύουν: Μελέτης Ηλίας , Δημήτρης Πασσάς +Guests

Περιγραφή

«Το χρονικό του Χρόνου» μεταφέρεται για πρώτη φορά στο θέατρο από την Νατάσα Τριανταφύλλη σε μια παράσταση που επιχειρεί να φέρει την επιστημονική σκέψη σε διάλογο με την καλλιτεχνική δημιουργία. Η αποκαλυπτική ευφυία του Hawking θα συναντηθεί επί σκηνής με την έμπνευση και το πάθος λογοτεχνικών και θεατρικών ηρώων οι οποίοι, ίσως και εν αγνοία τους, πλησίασαν τις ίδιες θεματικές που συνοψίζονται στην αμετάβλητη αγωνία για τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης.

Περισσότερα

Special Guests:
Δευτέρα 2/3 Μαριάννα Κάλμπαρη & Τρίτη 3/3 Γιώργος Γραμματικάκης
-Από πού ερχόμαστε;
-Ποια είναι η θέση μας μέσα στο σύμπαν;
-Επηρεάζει η ύπαρξή μας την ισορροπία του σύμπαντος;
«Το χρονικό του Χρόνου», το εκδοτικό φαινόμενο του Stephen Hawking, αποτελείται από  δώδεκα κεφάλαια. Ο συγγραφέας, με επιστημονική διαύγεια αλλά και απαράμιλλο χιούμορ, παραθέτει τις βασικές επιστημονικές ανακαλύψεις του ίδιου και των προκατόχων του πάνω στο χωρόχρονο, τη διαστολή του Σύμπαντος, την αρχή της απροσδιοριστίας, τις αγαπημένες του Μαύρες Τρύπες και το επονομαζόμενο Βέλος του Χρόνου, αναζητώντας μια ενοποιημένη θεωρία των πάντων, που θα οδηγήσει σε μια νέα κοσμογονική ερμηνεία.Η απόδειξη, μόλις στον 20ο αιώνα, ότι το Σύμπαν δεν είναι στατικό και αμετάβλητο αλλά δυναμικό και διαστελλόμενο, δημιουργεί έναν νέο τόπο σκέψης και φιλοσοφικής θεώρησης σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση και τη θέση της μέσα στο σύμπαν. Πρόκειται για έναν νέου τύπου «κοσμογονικό Διαφωτισμό», κατά τον οποίον ο άνθρωπος μπορεί, αποδεδειγμένα πια, να νιώθει μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου χώρου και να κατανοήσει πως ο χρόνος, η ενέργεια και η ύλη του σύμπαντος στο οποίο ανήκει εξηγούν πολλές από τις λειτουργίες του, πέρα από τις μέχρι τώρα φιλοσοφικές, θρησκευτικές και ψυχολογικές ερμηνείες.

«Το χρονικό του Χρόνου» μεταφέρεται για πρώτη φορά στο θέατρο σε μια παράσταση που επιχειρεί να φέρει την επιστημονική σκέψη σε διάλογο με την καλλιτεχνική δημιουργία. Η αποκαλυπτική ευφυία του Hawking θα συναντηθεί επί σκηνής με την έμπνευση και το πάθος λογοτεχνικών και θεατρικών ηρώων οι οποίοι, ίσως και εν αγνοία τους, πλησίασαν τις ίδιες θεματικές που συνοψίζονται στην αμετάβλητη αγωνία για τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης.

Επιστημονικός Συνεργάτης: Λευτέρης Σαράφης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου
Videos- teasers: Κωνσταντίνος Χαϊδαλής
Φωτογραφίες: Λάμπρος Ρουμελιωτάκης

Φωτογραφίες

Βίντεο

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Από τον Ιάσωνα Χατζηαθανασίου

    Η παράσταση “Το Χρονικό του Χρόνου” είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Stephen Hawking. Η παράσταση ακολουθεί πιστά τη δομή του βιβλίου και είναι χωρισμένη σε δώδεκα κεφάλαια.

    Το βιβλίο το οποίο άλλωστε αποτελεί και τον σκελετό της παράστασης αναφέρεται σε όλες τις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις που έχουν συντελεστεί στο χώρο της αστρονομίας και της κοσμολογίας από τον ίδιο τον Hawking αλλά και τους προηγούμενους από αυτόν, ήδη από την εποχή του Αρίσταρχου.

    Όλες αυτές οι ανακαλύψεις σχετίζονται με την φύση του χώρου και του χρόνου,την διαστολή του σύμπαντος αλλά και τον μικρόκοσμο στον οποίον κυριαρχεί η αρχή της απροσδιοριστίας. Όλα τα παραπάνω αποδίδονται και εξηγούνται με έναν απόλυτα προσλήψιμο, από το κοινό, θεατρικό τρόπο από τον Δημήτρη Πασσά ο οποίος κάνει ακόμα και τις πιο δυσνόητες έννοιες του βιβλίου προσιτές ακόμα και στο θεατή που έχει περιορισμένες γνώσεις σχετικά με το αντικείμενο.

    Όλα όσα εξηγεί ο Δημητρής Πασσάς πλαισιώνονται από την εξαιρετική ερμηνεία του Μελέτη Ηλία ο οποίος εκφράζει όλους τους προβληματισμούς και τις σκέψεις των ανθρώπων πάνω στις επιστημονικές ανακαλύψεις που αναφέρονται στο βιβλίο όπως την ανησυχία τους σχετικά με την αστάθεια του σύμπαντος διότι το σύμπαν διαστέλλεται , το τι είναι ο άνθρωπος στο σύμπαν και το ζήτημα του βέλους του χρόνου, καθώς ενώ οι νόμοι της φυσικής δουλεύουν ακόμα και αν αντιστρέψουμε το χρόνο, πρακτικά δημιουργούνται πολλά παράδοξα.

    Οι ατμοσφαιρική μουσική της Monika πλαισιώνει κατάλληλα την παράσταση, όπως και οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη.

    Ευρηματικό είναι επίσης πως πριν αρχίσει η παράσταση υπήρχαν κάποιες ερωτήσεις των ηθοποιών προς τον κόσμο σχετικά με το βιβλίο και την επιστήμη και όχι μόνο.

    Συμπερασματικά η παράσταση πετυχαίνει να φέρει την επιστήμη απέναντι στον άνθρωπο και να δείξει πως οι επιστημονικές ανακαλύψεις έχουν επίδραση στην αντίληψη των ανθρώπων σχετικά με το σύμπαν και τον χωρόχρονο.