Βιοτεχνία υαλικών

Διάρκεια: 105'
Συγγραφέας: Μένης Κουμανταρέας
Διασκευή: Γιάννης Μπουραζάνας
Σκηνοθέτης: Άγγελος Χατζάς
Ερμηνεύουν: Γιάννης Μπουραζάνας, Τζίνη Παπαδοπούλου, Γιάννης Στόλλας, Άγγελος Χατζάς

Περιγραφή

Η θεατρική ομάδα «Νεάπολις», παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ελληνικό θέατρο και ειδικά διασκευασμένο, το μυθιστόρημα του Μένη Κουμανταρέα, «Βιοτεχνία Υαλικών» σε σκηνοθεσία Άγγελου Χατζά, στο Θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών από τη Κυριακή 18 Φεβρουαρίου μέχρι την Κυριακή 9 Απριλίου, κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00 .

Περισσότερα

Ένα εμβληματικό έργο της μεταπολίτευσης, (κρατικό βραβείο μυθιστορήματος 1975), με μια συγκλονιστική, σχεδόν κινηματογραφική μυθοπλασία, εστιασμένη στον άνθρωπο, που έβγαινε κατατραυματισμένος από την Ελλάδα της δικτατορίας προς ένα καινούριο θολό τοπίο. Σε μια Αθήνα, γνώριμη, πάλλουσα, ζωντανή, πληγωμένη, με τους πολίτες της να ψάχνουν ανάσες ελευθερίας, μέσα από την απόπνοια της βενζίνης και του Γκαζιού, που λειτουργούσε ακόμη σαν εργοστάσιο στην Πειραιώς, μέσα στην καρδιά της πόλης.

Τέσσερις άνθρωποι, στα όρια των αντοχών τους, στην ακμή της ηλικίας τους, στο μέσον της διαδρομής, με τη νιότη τους να τους στοιχειώνει, Μια παρέα, μια οικογένεια. Και μια σκόντα, να μεταφέρει τις προσδοκίες τους.

Η Μπέμπα και ο Βλάσης, το ζεύγος Ταντή, ιδιοκτήτες της βιοτεχνίας των υαλικών και οι δύο λούμπεν φίλοι τους, ο Βάσος Ραχούτης και ο Σπύρος Μαλακατές, θα προκαλέσουν τη μοίρα τους, θα αγωνιστούν κόντρα στους καιρούς, θα το παλέψουν ο καθένας με τον τρόπο του και από τη δική του αφετηρία. Στο τέλος, ένα φως από μια λάμπα θα τρεμοπαίζει, καθώς θα ξημερώνει.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Θεατρική διασκευή: Γιάννης Μπουραζάνας
Σκηνοθεσία: Άγγελος Χατζάς
Επιμέλεια κίνησης: Άρτεμις Ιγνατίου
Σκηνικά: Γιάννης Γκαρδιακός
Κοστούμια: Αλέξανδρος Κομπόγιωργας

Βίντεο

15 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Eξαιρετική παράσταση, πολύ πάνω από τις προσδοκίες μου, μια από τις ελάχιστα καλύτερες παραστάσεις της φετινής σεζόν που παρακολούθησα. Ωραία διασκευή, σκηνοθεσία, χαρισματικοί ηθοποιοί. Ενα μεγάλο ευχαριστώ για τις προσκλήσεις.!!!!

  2. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΥΑΛΙΚΩΝ Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ. ΩΡΑΙΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ.

  3. Παρακολούθησα την εξαιρετική αυτή παράσταση την Κυριακή 26/3 και την συστήνω ανεπιφύλακτα, δεν καταλαβαίνεις πως περνάνε τα 100' (χωρίς διάλειμμα) γιατί σου κρατάει το ενδιαφέρον κάθε λεπτό, πολύ έξυπνο σκηνοθετικό "τέχνασμα" οι αφηγήσεις των πρωταγωνιστών για το τι έγινε αργότερα ώστε να προχωράει γρήγορα στα επόμενα χρόνια και να μην κάνει "κοιλιά" η παράσταση λόγω μεγάλης διάρκειας. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.

  4. Από τον Κωνσταντίνο Πλατή

    Το εμβληματικό αυτό έργο του Μένη Κουμανταρέα βραβεύτηκε το 1975 με το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος.

    Ο γλαφυρός τρόπος αφήγησης του συγγραφέα σε συνδυασμό με την πολύ καλή θεατρική διασκευή από τον Γιάννη Μπουραζάνα μεταφέρουν πολύ γρήγορα το θεατή, αρκετά χρόνια πίσω χρονολογικά, σε μια εποχή που σχεδόν όλοι οι έλληνες ένοιωθαν να ξημερώνουν μέρες γεμάτες ελπίδα, δηλαδή, μετά τη μεταπολίτευση. Την εποχή που σιγά-σιγά περάσαμε από την παραγωγή στην μεταπρατικότητα με τραγικές συνέπειες.

    Ο ίδιος ο χώρος στον οποίο παίζεται η παράσταση άλλωστε, το Θέατρο Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών εγκαταστάθηκε πάνω στα συντρίμμια παλιού εργοστασίου εκείνης της εποχής και είναι από τα λίγα που αξιοποιήθηκε σωστά προς όφελος του πολιτισμού.

    Ο σκηνοθέτης Άγγελος Χατζάς διαχειρίστηκε εξαιρετικά το ρυθμό και τις νατουραλιστικές ερμηνείες των τεσσάρων ταλαντούχων ηθοποιών.

    Ο Άγγελος Χατζάς δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία όντας ο απόλυτα δραματικός ήρωας του έργου και το βλέμμα του δεν αφήνει κανένα θεατή ασυγκίνητο.

    Η Τζίνη Παπαδοπούλου συγκεντρώνει στο ρόλο της όλα τα στοιχεία της δυναμικής γυναίκας εκείνης της εποχής, η οποία στο τέλος εκφυλλίζεται μένοντας απροστάτευτη από τη κοινωνία και τις επιλογές της.

    Ο Γιάννης Στόλλας και ο Γιάννης Μπουραζάνας συνθέτουν ένα εξαιρετικό δίδυμο στη σκηνή με κωμικές στιγμές που αποσυμφορίζουν το έντονα δραματικό ύφος του έργου όντας όμως και οι δύο, επίσης, τραγικοί χαρακτήρες με χαμηλότερο όμως πνευματικό υπόβαθρο .

    Τα σκηνικά από τον Γιάννη Γκαρδιακό είναι προσεγμένα όπως και τα κουστούμια από τον Αλέξανδρο Κομπόγιωργα και σε συνδυασμό με τις εύστοχες μουσικές επιλογές και το χαμηλό φωτισμό δημιουργείται έντονα η ατμόσφαιρα της ξεφτισμένης πια εκείνης εποχής.

  5. Υπέροχη σκηνοθεσία με πολύ ωραίες ερμηνίες από όλους τους ηθοποιούς, όπου έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, ώστε να περάσουμε μια πολύ όμορφη θεατρική βραδιά. Την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους θεατρόφιλους.

  6. Ωραία παράσταση με αρκετά δουλεμένες ερμηνείες. Το έργο θυμίζει πολλές σύγχρονες καταστάσεις. Την ημέρα που παρακολούθησα την παράσταση, η ατμόσφαιρα στο χώρο του θεάτρου ήταν κάπως πνιγηρή (και λόγω της χρήσης τσιγάρου που κάνουν ηθοποιοί). Μάλλον, ο εξαερισμός είχε πρόβλημα. Ευχαριστώ για την πρόσκληση.

  7. Με σεβασμό στο μυθιστόρημα του Κουμανταρέα αλλά και εξαιρετικές ερμηνείες, οι συντελεστές της παράστασης δούλεψαν πολύ κι αυτό φάνηκε στο αποτέλεσμα. Αποδείχτηκε επίσης η δυσκολία να μοντάρεις ένα ολόκληρο βιβλίο σε μια θεατρική παράσταση, γι αυτό και υπήρχαν αρκετές, ασύνδετες σκηνές που δημιουργούσαν κενά στη ροή. Μας κέρδισε όμως η ερμηνεία όλων ανεξαιρέτως των ηθοποιών και η ωραία σκηνοθεσία.
    Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Θεατρομάνια για την πρόσκληση!

  8. Αυτή η παρέα ηθοποιών αγωνίζεται επί σκηνής να τα βγάλει πέρα με ένα δύσκολο εγχείρημα, το μυθιστόρημα του Μένη Κουμανταρέα. Το αποτέλεσμα; Τα καταφέρνει αρκετά καλά. 'Ομορφη σκηνοθεσία και ερμηνείες. Είναι μία αξιόλογη παράσταση που θα την πρότεινα σε φίλους του θεάτρου για θέαση. Ευχαριστώ την Θεατρομάνια αλλά και την Παπαθανασίου Χριστίνα για την παραχώρηση της πρόσκλησης.

  9. Η παράσταση ξεπέρασε τις προσδοκίες μας. Είναι, συνήθως, δύσκολο το εγχείρημα της μεταφοράς ενός μυθιστορήματος στο θέατρο. Πόσο μάλλον αν πρόκειται για την «Βιοτεχνία Υαλικών» όπου η απλή σκιαγράφηση των χαρακτήρων δε θα επαρκούσε για την κατανόηση του σύμπαντος του έργου. Κι όμως! Ο Γιάννης Μπουραζάνας που έκανε τη διασκευή (και κράτησε πολύ επιτυχημένα τον ρόλο του Βάσου) κατάφερε να αποδώσει όχι μόνο το συνολικό πνεύμα αλλά και την ψυχολογική εξέλιξη των χαρακτήρων που εμφανίζονται συμπαγείς, ανθρώπινοι, πραγματικοί, εναρμονισμένοι με τις ατομικές τους ιδιοτυπίες και τις συνθήκες της εποχής. Η σκηνοθεσία του Άγγελου Χατζά (ο οποίος υποδύεται τον Βλάση με όλες τις πινελιές της ιδιαίτερης ευαισθησίας του) βρίσκεται σε πλήρη συμφωνία με τη διασκευασμένη εκδοχή του έργου. Κορυφαίος, κατά τη γνώμη μου, στη σκηνή, ο Γιάννης Στόλλας στον ρόλο του Σπύρου. Όλες οι πτυχές του πολύπλοκου χαρακτήρα της Μπέμπας αποδόθηκαν από την Τζίνη Παπαδοπούλου. Τα σκηνικά πείθουν, οι μουσικές επιλογές που παρεμβάλλονται σε τακτά διαστήματα, προκαλούν μια γλυκιά νοσταλγία στους μεγαλύτερους στην ηλικία θεατές. Μόνη αδυναμία της παράστασης, ο κατακερματισμός της σε πολλές αλληλοδιαδεχομένες σκηνές που σε μερικές περιπτώσεις αφήνουν την αίσθηση μικρών σκετς. Αλλά υπήρχε άραγε εναλλακτική λύση ώστε να οικονομηθεί ένα τέτοιο ψυχογραφικό και ηθογραφικό μωσαϊκό μέσα σε λιγότερο από δυο ώρες; Συμπερασματικά μια πολύ ωραία θεατρική παράσταση που αξίζει να της αφιερώσουμε τη βραδιά μας!
    Σ' ευχαριστούμε Θεατρομανία για την πρόσκληση!!!