Συνέντευξη με τον ηθοποιό Ανδρέα Κωνσταντινίδη για την παράσταση "Ατσάλι"

Επιμέλεια: Κωσνταντίνος Πλατής

Ο ρόλος σου στην παράσταση σου κέντρισε εξαρχής το ενδιαφέρον;

Ναι, μόλις μου περιέγραψε η Γιασεμί την υπόθεση του έργου με κέρδισε αμέσως και το επιβεβαίωσα όταν το διάβασα. Είναι η πρώτη φορά που παίζω σε δράμα στο θέατρο και αυτός ο ρόλος ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση.

Θεωρείς τον εαυτό σου ώριμο έτσι ώστε να μπορείς να ελέγχεις τα συναισθήματα σου;

Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να μπορείς να ελέγχεις τα συναισθήματα σου. Δεν ξέρω αν το έχω καταφέρει. Είμαι από τη φύση μου ένας άνθρωπος εξωστρεφής και αυθόρμητος, αλλά όταν δεν υπάρχει ο έλεγχος των συναισθημάτων αυτά σε κατακλύζουν και σε επηρεάζουν αρνητικά. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια και δουλειά με τον εαυτό σου προκειμένου να το καταφέρεις.

Προτιμάς κωμωδία ή δράμα; 

Είναι και τα δυο απαιτητικά και εξίσου προκλητικά για έναν ηθοποιό. Εγώ στην πορεία μου έχω ασχοληθεί κυρίως με την κωμωδία θεατρικά σε διάφορες εκφάνσεις της (Αριστοφάνη, musical, πρόζα) και έχω εντρυφήσει σε αυτό το είδος, γνωρίζοντας τις δυσκολίες του και τους κώδικες του.

Η υποκριτική ήταν μονόδρομος στην ζωή σου;

Μονόδρομος; Καρόδρομος, θα έλεγα! Δεν είχα υπολογίσει πόσο δύσβατος και δύσκολος θα ήταν όταν πέρασα τις εξετάσεις του υπουργείου πολιτισμού και ξεκίνησα γεμάτος ενθουσιασμό το όνειρο μου. Αρχικά, είχα σπουδάσει ενδυματολογία, αλλά η αγάπη μου για την υποκριτική υπερίσχυσε και ακολούθησα τον δικό της δρόμο που αν και δύσκολος είναι δημιουργικός, απρόβλεπτος και μαγικός…

Επόμενα θεατρικά σχέδια;

Συνεχίζουμε δυναμικά με το «ΑΤΣΑΛΙ» της Ρόνα Μονρό μέχρι 3 Ιουνίου και υπάρχει η προοπτική και για την νέα σαιζόν.

Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ