Κριτική για την παράσταση "Επιστροφή στην Άγρια Βρύση"

Από τον Κωνσταντίνο Πλατή

Η ομάδα «επίPlay» μετά τους «Ακαταμάχητους λεβέντες» Α & Β μέρος, παρουσίασε φέτος στο Bob Theatre Festival 2018 την νέα της παραγωγή με τίτλο  «Επιστροφή στην Άγρια Βρύση» και είναι ίσως ακόμα καλύτερη από τις δύο προηγούμενες, οι οποίες είχαν μεγάλη επιτυχία και δημιούργησαν ένα κοινό που τους ακολουθεί φανατικά σε αυτό το θεατρικό είδος που συνδυάζει την παντομίμα με τον σωματικό αυτοσχεδιασμό , αν θέλουμε να το κατηγοριοποιήσουμε, καθότι στην Ελλάδα δεν έχω συναντήσει κάτι παρόμοιο.  Δηλαδή παντομίμα με σωματικό σχεδιασμό ως εργαλεία για την παρωδία, αρχικά στο στερεότυπο των σούπερ ηρώων και τώρα για τις ταινίες western.

Το ταλέντο του Αλέξανδρου Πέρρου και της ομάδας  επίPlay (Δημήτρης Δεγαΐτης, Αυγουστίνος Κούμουλος , Αλέξανδρος Πέρρος, Νίκος Τσέκος) σε αυτό το θεατρικό είδος και όχι μόνο, είναι πλέον αδιαμφισβήτητο και το μόνο που με προβληματίζει είναι για πόσο ακόμα θα μπορούν να δημιουργούν σκηνές όπου  οι εικόνες της φαντασίας τους και ο τρόπος που τις απεικονίζουν στη σκηνή θα μπορούν να ξεκινάνε αρκετά μακριά από εκεί που τελειώνει η φαντασία του κοινού. Οι πλαστικότητα των κινήσεων και οι εκφράσεις των προσώπων τους είναι ασταμάτητες και εντυπωσιάζουν το κοινό που δε σταματάει να γελάει και να χειροκροτά καθόλη τη διάρκεια του έργου.

Επί σκηνής, μαζί με τον Αλέξανδρο Πέρρο βρίσκονται και  αξιόλογοι συνεργάτες όπως ο Αυγουστίνος Κούμουλος που είναι μαζί του από την αρχή και ο Νίκος Τσέκος ο οποίος δεν συνθέτει απλά τη μουσική αλλά λειτουργεί ως πέμπτος ηθοποιός και δημιουργεί και αυτός, πολύ εμπνευσμένα,  εικόνες με τις νότες του.

Φέτος συμμετέχουν στην νέα παραγωγή και οι Κωνσταντίνος Μουταφτσής,  και  Ισιδώρα Δωροπούλου ,οι οποίοι παρουσιάζουν στο κοινό ακόμα μια πτυχή του ταλέντου τους και δημιουργούν όλοι μαζί ένα σύνολο που παρασύρει τους θεατές για μία ώρα περίπου, σε ένα κόσμο όπου όλα επιτρέπονται εκτός από το να μιλήσεις.

Και πραγματικά στο τέλος, βλέποντας απλά μια παράσταση, αντιλαμβάνεσαι ότι η ομιλία στις σχέσεις των ανθρώπων είναι ίσως περισσότερο πολυτέλεια παρά αναγκαιότητα και θα καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ όταν τη δείτε κι εσείς, αφού, σίγουρα τη νέα σεζόν θα έχει θεατρική στέγη.

 Πλροφορίες για την παράσταση: Εδω