Διασκεδάζοντας με τον κύριο Σλόουν

Αρχείο Παίχτηκε από 12/02/2016 έως 24/04/2016
στο Αγγέλων Βήμα
Διάρκεια: 110'
Συγγραφέας: Τζο Όρτον
Μετάφραση: Άννα Ελεφάντη, Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνοθέτης: Δημήτρης Μυλωνάς
Ερμηνεύουν: Γιάννης Δεγαΐτης (Κέμπ), Πηνελόπη Μαρκοπούλου (Κάθυ), Δημήτρης Μυλωνάς (Εντ), Γιώργος Νούσης (Σλόουν)

Περιγραφή

Σε αυτή τη μαύρη κωμωδία, η κοφτερή ματιά του Όρτον γίνεται ο καθρέφτης, που αντανακλά μια κοινωνία με σχέσεις, δημόσιες και ιδιωτικές, αλλοιωμένες και σαπισμένες από τον μολυσμένο αέρα του αμοραλισμού και των καταπιεσμένων παθών. Πρόκειται για την τρίτη θεατρική δουλειά του Δημήτρη Μυλωνά, που παρουσιάζεται τη φετινή περίοδο, μετά το “Καγκουρώ” (Εθνικό Θέατρο) και τον “Τσέχωφ” (Θέατρο του Νέου Κόσμου).

Περισσότερα

Στη μέση του πουθενά, σε μια χωματερή, βρίσκεται ένα σπίτι αυθαίρετο, όπου ζει η Κάθυ, μία χυμώδης, ατυχήσασα κι εκρηκτική σαραντάρα, ο αδελφός της Εντ, ύποπτη περίπτωση φαινομενικά αξιοσέβαστου επιχειρηματία, και ο μισότυφλος πατέρας τους Κεμπ. Εκεί καταφθάνει νοικάρης ο κύριος Σλόουν, ένας νεαρός μυστηριώδης γόης. Σύντομα η Κάθυ και ο Εντ γίνονται θύματα της γοητείας του κυρίου Σλόουν, ο οποίος εξελίσσεται σε επιβήτορα και των δύο, αφεντικό και δυνάστη τους. Ο μόνος που διακρίνει το σκοτεινό παρελθόν του κυρίου Σλόουν είναι ο Κεμπ. Η άνιση σύγκρουση των δύο οδηγεί σε αποκαλύψεις και απροσδόκητες ανατροπές.

Πρόκειται για το 1ο ολοκληρωμένο, μεγάλης διάρκειας έργο του Tζο Όρτον που πρωτοπαίχτηκε το 1964 στο Arts Theatre Club του Λονδίνου και δίχασε κριτικούς και κοινό, ενώ ένα χρόνο μετά θα παρουσιασθεί στο Broadway με μεγάλη επιτυχία και θα ψηφιστεί ως το καλύτερο έργο από το New British Pay in Variety’s London Critics Poll.

Ο Τζο Όρτον, στο σύντομο, ασυμβίβαστο και δημιουργικό του βίο θα φυλακιστεί 6 μήνες για την κλοπή και καταστροφή 72 βιβλίων της δημοτικής βιβλιοθήκης, θα κερδίσει το 1967 το βραβείο της Evening Standard και του Plays and Players για το έργο Loot, ενώ λίγους μήνες μετά, σε ηλικία μόλις 33 ετών, θα δολοφονηθεί από τον μέντορα και σύντροφο του Kένεθ Χάλιγουελ, ο οποίος στη συνέχεια θα δώσει τέλος στη ζωή του. Το όνομα του Όρτον είναι πλέον συνδεδεμένο με τη μαύρη κωμωδία κι έχει καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους Βρεττανούς συγγραφείς του 20ου  αιώνα.

Συντελεστές:
Σκηνικά-κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμοί: Θάλεια Βελεγράκη
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Επιμέλεια κίνησης: Νατάσα Σαραντοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Στεφανία Σαμαρά
Trailer - φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Δημιουργία αφίσας: Στέφανος Μασούρας, Μαρία Κονταξάκη
Επιμέλεια μαλλιών: Τalkin' Heads
Μακιγιάζ: Γεωργία Κριεμπάρδη

25 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Θα αρχίσω με το μεγαλύτερο αρνητικό της παράστασης. Το κείμενο. Δεν έχω ξαναδεί έργο του Τζο Όρτον, συνεπώς δεν ξέρω το στυλ του, όμως προσωπικά το κείμενο δε μου έβγαλε πολύ γέλιο. Υπό άλλες συνθήκες θα βαριόμουνα αφάνταστα τη συγκεκριμένη κωμωδία όμως αυτό που κυριολεκτικά έσωσε την παράσταση από το να βουλιάξει ήταν οι πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών. Ο Γιάννης Δεγαϊτης ήταν ξεκαρδιστικός στον ρόλο του παππού Κεμπ και ξεχώρισε η ερμηνεία της Πηνελόπης Μαρκοπούλου στον ρόλο της γεροντοκόρης Κάθυ. Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά πολύ καλή, είχε καθοδηγήσει όλους τους ηθοποιούς με εμπειρία και πείρα. Στα πλην η πολύ κακή μετάφραση του κειμένου η οποία έκανε την ιστορία από πολύπλοκη που ήταν ήδη από φύση της ακόμα πιο δυσνόητη. Γενικότερα, μία παράσταση η οποία στάθηκε σε ένα αξιοπρεπέστατο ύψος χάρη στην πολύ καλή δουλειά των ηθοποιών που αξίζουν όλοι τους συγχαρητήρια.

  2. Παρακολούθησα τη παράσταση την Κυριακή 27/03 και πραγματικά έχω να πω τα καλύτερα!Πολύ καλή η σκηνοθεσία και απολαυστικές οι ερμηνείες όλων!Παράσταση που δεν σε κάνει να βαρεθείς.Μπράβο σε όλους τους συντελεστές!
    Ευχαριστώ θερμά την Θεατρομάνια για την πρόσκληση.

  3. Παρακολούθησα την Κυριακή 27/3 την παράσταση και ευχαριστώ το ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την πρόσκληση. Πρόκειται για ένα έργο ΄΄μαύρης κωμωδίας΄΄ που αναφέρεται στα καταπιεσμένα πάθη της βρετανικής κοινωνίας της δεκαετίας του '60 και στον αμοραλισμό μικροαστών αλλά και λούμπεν στοιχείων. Δεν είμαι φαν του συγγραφέα Όρτον, ο οποίος στη σύντομη ζωή του (έζησε 34 χρόνια και δολοφονήθηκε από τον εραστή του) έγραψε μόλις τρία διηγήματα, περίπου στο ίδιο μήκος κύματος. Θέλω όμως να εξάρω με τον πλέον εμφατικό τρόπο τις εκπληκτικές ερμηνείες όλων των ηθοποιών (ιδιαιτέρως αυτής της πολυτάλαντης θεατρίνας Πηνελόπης Μαρκοπούλου, που σε καθηλώνει με τον τρόπο που υποδύεται το ρόλο της) καθώς και την εξαιρετικά άρτια σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές. Με αυτές τις παραστάσεις, νιώθουμε ότι υπάρχει ακόμα καλό θέατρο. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί πασχίζουν για το καλό θέατρο. Τους εύχομαι καλή συνέχεια και πάντα τέτοια!!!

  4. Παρακολουθησα την Παρασκευη την παρασταση με προσκληση του ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ. Δεν εχω λογια!!!Υπεροχη.....πανεξυπνο το σεναριο..αψογοι οι ηθοποιο!!!!τα θερμα μου συγχαρητηρια στους συντελεστες αυτης της εξαιρετης παραγωγης!!

  5. ΠΟλύ καλή παράσταση με εναλλαγες που κρατανε το θεατή σε εγρήγορση. Η Πηνελόπη Μαρκοπούλου πραγματικά καθηλώνει με την ερμηνεία της καθώς και ο Δημήτρης Μυλωνάς. Εξίσου απολαυστικοί οι Νούσης και Δεγαΐτης. Πέρασα πολύ ομορφα το βραδυ μου!

  6. ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΣΑΤΙΡΙΣΕΙ ΤΑ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΑ ΠΑΘΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Ο ΕΝΤ ΕΝΑΣ ΚΡΥΦΟΟΜΟΦΥΛΟΦΥΛΟΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ. Η ΚΑΘΥ ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΕΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΑΝΑ. Ο ΣΛΟΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΓΚΤΕΛΕΙΜΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΣΕ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΤΑ ΒΙΑΙΑ ΕΝΕΣΤΙΚΤΑ ΤΟΥ. Ο ΕΝΤ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΠΩΦΕΛΗΘΕΙ ΜΕ ΔΕΛΕΑΡ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ <> ΕΝΩ Η ΚΑΘΥ ΜΕ ΤΟ ΣΕΞ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΝΩ Ο ΣΛΟΟΥΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΕΞ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΕΝΩ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΕΙ Ο ΔΕΣΠΟΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΑΝ ΙΔΕΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΙΣΤΙΚΟ ΩΣ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΟΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ 2-3 ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝΤ ΔΕΝ ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝ.

  7. Ένα αρκετά ενδιαφέρον έργο του Τζο Όρτον, το "Διασκεδάζοντας με τον κύριο Σλόουν", ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά (ο οποίος κλέβει και σαν ηθοποιός την παράσταση) στο ατμοσφαιρικό θέατρο "Αγγέλων βήμα". Ένα κείμενο που ακροβατεί σε ύφος ανάμεσα στον Πίντερ και τον Ουίλιαμς: Δύο αδέρφια, ο Έντ και η Κάθυ ζουν με το μισότυφλο πατέρα τους τον Έντ, σε ένα αυθαίρετο στη μέση του πουθενά κοντά σε μια χαβούζα, ώσπου νοικιάζει δωμάτιο στο σπίτι τους ο νεαρός όμορφος και ορφανός κος Σλόουν. Τον κύριο Σλόουν τον ερωτεύονται και τον διεκδικούν και τα δύο αδέρφια, ο ένας με δέλεαρ το χρήμα, η άλλη με δέλεαρ τη μητρότητα και τη φροντίδα που δεν γνώρισε. Ο μονος που ξέρει τι κουμάσι είναι ο κύριος Σλόουν είναι ο πατέρας τους...
    Το ξεχαρβαλωμένο σπίτι αναπαριστάται υπέροχα με τα πολύ καλά σκηνικά της Δήμητρας Λιάκουρα η οποία έχει επιμεληθει και τα κοστούμια.
    Τρεις πολύ γερές ερμηνειες από τα αδέρφια Δημήτρη Μυλωνά και την εξαιρετική Πηνελόπη Μαρκοπούλου ενώ και παλαίμαχος Γιάννης Δεγαϊτης ανταποκρίνεται μοναδικά στην ερμηνεία του ρόλου.
    Δυστυχώς ο Γιώργος Νούσης υποκρίθηκε πολύ επιδερμικά τον δύσκολο ρόλο του γοητευτικού κυριου Σλόουν. Κι ενώ την γοητεία την κατέχει, έδειξε ότι έχει πολύ δρόμο μπροστά του ακόμα για να ανταποκριθεί σε τόσο καθαρά "θεατρικούς' χαρακτήρες, που εκτός από την γοητεία πρέπει να εχεις και τη γνώση της ισόρροπίας του ρόλου σου και να αποφεύγεις τους άδικους θεατρινισμούς και τις άσκοπες φωνασκίες.
    Στο σύνολό της, είναι μια παράσταση που περνάς καλά...

  8. Από τον Κωνσταντίνο Πλατή.

    Η μαύρη κωμωδία δεν είναι κάτι άλλο παρά ένα δράμα με επικάλυψη κωμωδίας. Στην παράσταση αυτή η επικάλυψη είναι τόσο λεπτή που ακόμα και τις στιγμές που μπορεί να γελάσεις επανέρχεσαι με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο δράμα.

    Ο Joe Orton έχει τοποθετήσει αριστοτεχνικά τους τέσσερις χαρακτήρες μέσα στο έργο .Όλοι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους κανιβαλιστικά και ο καθένας συμβολίζει ένα σάπιο κομμάτι της κοινωνίας.

    Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά δίνει σωστή κατεύθυνση στους ηθοποιούς και τους οδηγεί σε πολυεπίπεδες ερμηνείες που καθηλώνουν.

    Ο Δημήτρης Μυλωνάς παίζοντας και ο ίδιος έναν από τους χαρακτήρες του έργου ερμηνεύει εξαιρετικά το ρόλο του παρουσιάζοντας ένα καταπιεσμένο ομοφυλόφιλο σε πρώτο επίπεδο αλλά και ένα καταπιεσμένο άνθρωπο σε δεύτερο.

    Η Πηνελόπη Μαρκοπούλου με την ενέργεια της και τον εξαιρετικό χειρισμό των εκφραστικών της μέσων δίνει ακόμα μία σπουδαία ερμηνεία όπως και στη «Λούλου» που παίζει παράλληλα στο ίδιο θέατρο.

    Ο Γιώργος Νούσης λειτουργεί ως «συνδετικός κρίκος» και αξιοποιεί στο μέγιστο το σπουδαίο αυτό κείμενο.

    Ο Γιάννης Δεγαΐτης είναι και αυτός συγκινητικός στο ρόλο του προσθέτοντας μια ακόμα πολύ καλή ερμηνεία στο πλούσιο βιογραφικό του.

    Εξαιρετική μαύρη κωμωδία λοιπόν που προβληματίζει το κοινό καθρεπτίζοντας το.