Γιατί μαμά;

Αρχείο Παίχτηκε από 20/04/2018 έως 19/05/2018
στο Αλκμήνη
Διάρκεια:  75' (χωρίς διάλειμμα)
Κείμενο: Τζωρτζίνα Τζήλιου
Σκηνοθέτης: Αριστοτέλης Μαγουλάς
Ερμηνεύουν: Λίζυ Ξανθοπούλου

Περιγραφή

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΩΣ 19/05

Το παραλήρημα μιας γυναίκας που ζει αιώνια κάτω από τη σκιά της μητέρας της. Μετά την επιτυχημένη παρουσίαση στο Studio Μαυρομιχάλη το φθινόπωρο του 2016 και τη συνέχειά της στον Χώρο Τέχνης 14η Μέρα το 2017 με συνεχόμενα sold out και πολύ καλές κριτικές, η παράσταση «Γιατί Μαμά» για τρίτη χρονιά στο Θέατρο Αλκμήνη με αφορμή και την υποψηφιότητα της ηθοποιού Λίζυς Ξανθοπούλoυ για την ερμηνεία της στο έργο: Υποψήφια ερμηνεία για το διαγωνιζόμενο βραβείο μονολόγου "Αντιγόνη Βαλάκου", από την Ακαδημία Ελληνικών Βραβείων Τέχνης και τα Κορφιάτικα Βραβεία!

Περισσότερα

Misterio Buffo με ανατρεπτικό τέλος

Διατάραξη της οικογενειακής ησυχίας, ψίθυροι αυτογνωσίας, που πνίγονται στο καλώδιο του τηλεφώνου σε ένα και μοναδικό, σε ένα καθοριστικό τηλεφώνημα. Ένα τηλεφώνημα που διαπερνά σαν ρεύμα το σώμα της, στην προσπάθεια της για συναισθηματική διασύνδεση. Ένα τηλεφώνημα που έχουμε σκεφτεί να κάνουμε όλοι, αλλά δεν τα έχουμε καταφέρει. Η σαραντάχρονη δασκάλα, μια γυναίκα αλλά και ένας άντρας ένα ον, που ζει και εργάζεται που ερωτεύεται και αγαπά μέσα στη σύγχρονη πραγματικότητα. Μπροστά στα μάτια της ξεδιπλώνονται αναμνήσεις, προσωπικές απόψεις και φόβοι. Αισθήματα νοσταλγίας, πόνου, οργής και αγάπης αναβλύζουν μέσα από καλά κρυμμένες αλήθειες που καταφέρνουν τελικά να ειπωθούν κι ένα τελευταίο ¨σ' αγαπώ¨ που μας κρατάει συντροφιά όταν πέφτουμε για ύπνο. Έως πότε;

Η παράσταση είναι αυστηρά ακατάλληλη για παιδιά

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Ένα έργο σκληρό, που δε φοβάται να πει την αλήθεια. Ένα μονόπρακτο μπουφονικής αισθητικής, που διαπραγματεύεται την πολυπλοκότητα των δεσμών της σχέσης ¨μάνας - παιδιού στη σύγχρονη πραγματικότητα, σαν μονόλογος του ίδιου μας του υποσυνειδήτου, που σε συγκλονίζει.

Επέλεξα ένα μοτίβο, στο οποίο οι θεατές καλούνται να βιώσουν τα γεγονότα μαζί με τον χαρακτήρα, να τον αφουγκραστούν.

Συντελεστές
Video Art: Γιώργος Συμεωνίδης & Άρτεμις Σταθάκου                                         Μουσική Σύνθεση - sound design: Νικόλας Καρίμαλης (Razastarr)
Φωτογραφίες: Γεωργία Σιέττου, Στέλιος Δανιήλ
Επικοινωνία-Δημόσιες σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη

4 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Μια ειλικρινά συγκλονιστική παράσταση που ακροβατούσε ανάμεσα σε ανείπωτες, ανομολόγητες αλήθειες και σε κάθε λογής ψευδοπροστασίες, εξαρτήσεις και καθηλώσεις που μας λικνίζουν αιώνια στους κόλπους του πιο αθάνατου και άλυτου δεσμού, του μητρικού. Η ηθοποιός βουτά σπαρακτικά στο αμνιακό υγρό, στην αιώνια συγχώνευση με τη μητέρα για να μπορέσει με κάποιο τρόπο να υψωθεί, να διαφοροποιηθεί σε μια αυτόνομη ύπαρξη που έχει το θάρρος και το θράσσος να εξαρτάται, να λατρεύει, να μισεί, να αμφισβητεί τη μητέρα της κι όλα αυτά σε μια δοσολογία έκρυθμη και ρηγματώδη για τον ανθρώπινο ψυχισμό. Το κείμενο, βαθιά εσωτερικό και διαταρακτικό, αγγίζει θέματα βαθιά κυτταρικά, τη βία της αγάπης και της αλληλεξάρτησης στη σχέση μάνας-κόρης, αλλά και ζητήματα για τα οποία όλοι πρέπει να διερωτηθούμε - ποιος αξίζει να κάνει παιδιά κλπ. Η σκηνοθεσία, εξαιρετικά ευφυής, με ρυθμό και εύστοχες αναδρομές, αποθεώνει όλο το εγχείρημα με το φινάλε (κόψιμο σύρματος του τηλεφώνου) να μας ραγίζει μοναδικά ! Σ ευχαριστω πολύ θεατρομανία!!!

  2. ‘’Γιατί μαμά;’’Συγκλονιστική παράσταση! Έντονα συναισθήματα και προβληματισμός.Η Λίζυ Ξανθοπούλου σε καθηλώνει. Μέσα από τη σχέση εξάρτησης μάνας-κόρης πραγματεύεται τα ζητήματα του γάμου,της μητρότητας και της δημιουργίας οικογένειας.Ζητήματα άξια κοινωνικού αλλά και προσωπικού προβληματισμού.Το άγχος που έχει ο άνθρωπος να ικανοποιήσει τον περίγυρό του για να συμβαδίζει με αυτόν και να είναι γενικά αποδεκτός από αυτόν,από τα πρέπει της κοινωνίας για να μην θεωρείται περιθωριοποιειμένος.
    Μερικές απο τις φράσεις του έργου:Δεν ξέρω αν θ’απαλλαγώ ποτέ από την μυρωδιά της χλωρίνης στα χέρια σου. Για μένα αυτό ήταν το άρωμά σου.
    Επαναστατούμε εναντίον του μοναδικού μας συμμάχου, επειδή ξέρουμε ότι δεν θα βγάλει όπλο.
    Αρρωσταίνω κάθε φορά που μου επιστρέφουν το λευκό πουκάμισο που τους χαρίζω.
    Πρέπει να μεγαλώσεις πολύ για να παίξεις με τα παιδια.Πως να τα στηρίξεις με σκιές και όχι με παρουσίες;
    Την συστείνω ανεπιφύλακτα!!!
    Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευκαιρία να παρακολουθήσω αυτή την εξαιρετική παράσταση.