Ματωμένος Γάμος

Αρχείο Παίχτηκε από 09/11/2024 έως 30/03/2025
στο Μοντέρνοι Καιροί
Διάρκεια: 100' (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Μετάφραση: Κώστας Νταλιάνης
Διασκευή: Κώστας Νταλιάνης
Σκηνοθέτης: Κώστας Νταλιάνης
Σκηνογραφία: Αντώνης Χαλκιάς
Κοστούμια: Βάνια Αλεξάντροβα
Φωτισμοί: Κώστας Νταλιάνης
Χορογραφία: Μαρία Μάργαρη
Ερμηνεύουν: Μάνα: Εβίτα Παπασπύρου, Νύφη: Φάνια Νταλιάνη, Λεονάρντο: Δημήτρης Καπαμάς, Γαμπρός: Χρήστος Ζαχάρωφ, Γυναίκα του Λεονάρντο: Σιλβάνα Σοντίνι, Πατέρας της Νύφης: Μίλτος Δημουλής, Γειτόνισσα: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Υπηρέτρια: Μαρία Κολοκυθά, Πεθερά - Κοριτσάκι: Ευγνωσία Σοφιανίδου, Ξυλοκόποι -Μοίρες: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Μαρία Κολοκυθά, Ευγνωσία Σοφιανίδου, Φεγγάρι: Σιλβάνα Σοντίνι Ζητιάνα: Φάνια Νταλιάνη

Περιγραφή

“Ματωμένος Γάμος” του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ένα αριστούργημα του παγκόσμιου θεάτρου, έρχεται από το Σάββατο 9 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή στο Θέατρο ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ, στο Γκάζι. Γεμάτο πάθος και συγκρούσεις, ανάμεσα στα “θέλω” και τα “πρέπει” των ανθρώπων, μέσα σε μια κοινωνία που τους φοβίζει, τους παγιδεύει και τους συντρίβει. Ακραίο ερωτικό πάθος και ακραίος ανθρώπινος πόνος. Ένα υπέροχο ποιητικό κείμενο. Ένα έργο που “πιάνει” το θεατή από την αρχή και δεν τον αφήνει ως το τέλος. Ένα έργο κλασικό και επίκαιρο μαζί.
Ένα πεδίο μάχης και έρωτα. Ένας τόπος γεμάτος συγκρούσεις. Ανάμεσα στα πρόσωπα του έργου, ανάμεσα σε ιδέες και στάσεις ζωής, ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Μέσα από μια γη κακοτράχαλη, γεμάτη χώμα και πέτρες, αναβλύζει ο έρωτας και το πάθος για ζωή. Αλλά κάπου εκεί, κρυμμένος παραμονεύει και ο θάνατος. Ο “Ματωμένος Γάμος” είναι ένα απλό, λαϊκό έργο, που πολεμάει τη στενομυαλιά μιας συντηρητικής κοινωνίας. Πάθος, έρωτας, θάνατος, μέσα σε μια κοινωνία ανελεύθερη. Αυτό είναι το πλαίσιο της παράστασής.

Περισσότερα

Ο Κώστας Νταλιάνης σκηνοθετεί αριστοτεχνικά την παράσταση και υπογράφει την ελεύθερη διασκευή του έργου το οποίο έχει μεταφράσει, συνδυάζοντας τον ρεαλιστικό με τον ποιητικό λόγο, σε μια αέναη αλληλουχία.

“Η παράσταση επιχειρεί μια ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλισμό και το συμβολισμό. Ανάμεσα σε μια πεζή και σε μια ποιητική πραγματικότητα. Ο έρωτας είναι φύση. Κι όταν η φύση έρθει σε σύγκρουση με την κοινωνία, τότε θα μετατραπεί σε αμείλικτο τιμωρό”.

Η συναρπαστική παράσταση στέκεται με απόλυτο σεβασμό στο ποιητικό - συμβολικό σύμπαν του Γκαρθία Λόρκα. Στον κακοτράχαλο τόπο, στη δύναμη των στοιχείων της φύσης, στις ποιητικές δυνάμεις του φεγγαριού, στη ζητιάνα – θάνατο, στο πάθος, το αίμα, τον ανθρώπινο πόνο.

Το Ντουέντε (duende) είναι κι εδώ το κλειδί της απόδοσης του έργου. Όλες οι στιγμές της παράστασης, μεταφέρουν την ιστορία σε έναν τόπο μαγικό και σε χρόνο αδιευκρίνιστο, ωστόσο με όλα τα ισπανικά στοιχεία, που θα μπορούσαν να είναι και ελληνικά ή παγκόσμια.

Πόθος, αγάπη, πόνος, πένθος.

Και κάπου εκεί, ο θεατής καλείται να πάρει αποφάσεις, να τοποθετηθεί απέναντι στις ποικίλες πραγματικότητες που αναδύονται από το έργο και τον κυκλώνουν.

Μουσική σύνθεση: Εβίτα Παπασπύρου- Μάρω Λεσιώτη
Μουσική επιμέλεια: Κώστας Νταλιάνης

Φωτογραφίες

6 ΣΧΟΛΙΑ

  2. Πολύ ευχάριστη παράσταση, με ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία και αρκετά καλές ερμηνείες. Με ενθουσίασε η μουσική επένδυση που χρησιμοποιήθηκε (φλαμένγκο), αλλά και ορισμένα σκηνογραφικά ευρήματα και ερμηνευτικοί τρόποι που έκαναν ορισμένες σκηνές να είναι (σκοτεινά) ατμοσφαιρικές. Η παράσταση ολοκληρώθηκε χωρίς να αντιληφθώ πότε πέρασε η ώρα 🙂
    Ευχαριστώ πολύ Theatromania για την διπλή πρόσκληση.

  3. Παρακολούθησα την 01-03-2025 το ηθογραφικό και πάντα επίκαιρο θεατρικό έργο "Ματωμένο Γάμο" του Ισπανού συγγραφέα Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στο θέατρο Μοντέρνοι Καιροί.Η λιτή αλλά περιεκτική σκηνοθεσία του Κώστα Νταλιάνη αναδεικνύει τα διαχρονικά μυνήματα του έρωτα, του θανάτου, της καταπίεσης, της χειραφέτησης της γυναίκας, του θανάτου, καθώς επίσης την υποκριτική δεινότητα των ηθοποιών.Το σκηνογραφικό εύρημα με το χώμα και τα γυμνά πόδια των ηθοποιών, αναδεικνύει την στροφή των ανθρώπων στη φύση από τη γέννηση μέχρι το θάνατο.Πρόκειται για ένα βαθειά ποιητικό, ρεαλιστικό έργο με συμβολισμούς.Το φλαμένγκο που χορεύουν οι ηθοποιοί, μεταφέρει το κοινό σε αλλοτινές εποχές.Οι μοίρες, η ζητιάνα-θάνατος, οι φωτισμοί και τα εφφέ, προσφέρουν ένα μοναδικό, υποβλητικό θέαμα.Η ερμηνεία της Μάνας από την ηθοποιό κυρία Εβίτα Παπασπύρου καθηλώνει το κοινό.Ευχαριστώ Θεατρομάνια για τη διπλή πρόσκληση.

  4. Η σκηνοθεσία ήταν πάρα πολύ καλή. Φωτισμοί, εναλλαγές μουσικής κλπ, όλα πολύ καλά δουλεμένα. Το κείμενο είχε κάποια highlights με αποκορύφωμα τις 3 Μοίρες! Αυτό το ύφος που έμοιαζε με αρχαια τραγωδία επίσης πρωτότυπο. Η υπόθεση όμως λίγο...αδιάφορη..