Νύχτα στην Εθνική

Αρχείο Παίχτηκε από 01/02/2016 έως 05/04/2016
στο Μεταξουργείο
Διάρκεια: 90'
Συγγραφέας: Λεία Βιτάλη
Σκηνοθέτης: Λεία Βιτάλη
Ερμηνεύουν: Μαίρη Νάνου, Βασίλης Μπατσακούτσας, Ντομένικα Ρέγκου
Τραγουδούν: Ντομένικα Ρέγκου

Περιγραφή

Μια αλλοδαπή. Ένας νεαρός Έλληνας νεοναζί. Μια πρώην μετανάστρια στην Γερμανία που έγινε αφεντικό στην Ελλάδα. Ποιος θα προλάβει πρώτος να σηκώσει το όπλο του; Ο βιαστής, το θύμα ή ο ηθικός αυτουργός; Ένα έργο για τη σύγχρονη βία του ρατσισμού και την απελπισμένη ανάγκη μας για αγάπη. Μπορεί το μίσος να μετατραπεί ποτέ σε αγάπη ανάμεσα σε ανθρώπους, που η σημερινή παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα φέρνει αντιμέτωπους;

Περισσότερα

Η Λεία, η Μαίρη, η Ντομένικα, η Τίνα, η Μελίνα, η Καίτη,  η Ευάννα αλλά και ο Βασίλης, ο Χάρης και ο Νικόλας σας καλούν σε μια θεατρική γιορτινή παράσταση του έργου ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ  της Λείας Βιτάλη, αφιερωμένη στην Hμέρα της Γυναίκας, την Τρίτη 8 Μαρτίου στις 9 μ.μ. στο θέατρο "Μεταξουργείο" της Άννας Βαγενά.
 
Προσφορά: Για κάθε γυναίκα θεατή ένας (ή μία) συνοδός δωρεάν (2 σε 1).
 
Και μετά την παράσταση κρασάκι και τραγούδια με ζωντανή μουσική για να το γιορτάσουμε όλοι μαζί!

 

Χώρος δράσης: μια ταβέρνα στην Εθνική Οδό. Η Αντρίκα, μια σκληροτράχηλη ταβερνιάρισσα  - πρώην μετανάστρια στη Γερμανία -, ο Ζάχος, ο γιος της, που δε μπορεί να είναι «κορέκτ» και η Ρούντη, η ξένη, που ήρθε ματωμένη, διεκδικώντας νέα ζωή σε μια μη πατρίδα, μπλέκονται σ’ ένα παιχνίδι ακραίας βίας, προσπαθώντας να επιβιώσουν, ενώ αυτό που επιζητούν με πάθος είναι ν’ αγαπηθούν.

Η νύχτα στην Εθνική κρύβει ένοχα μυστικά και βία. Παράνομους και φοβισμένους. Όνειρα, που ματώνουν ντελαπάροντας.

Στην ταβέρνα της Εθνικής οδού, ανάμεσα στην καμένη μυρωδιά της ασφάλτου και τη λιγωτική ευωδιά απ’ τα μπαχάρια της κουζίνας, τα λάγνα τσιφτετέλια και έναν ανεξέλεγκτο ερωτισμό, 3 άνθρωποι κινούνται στα όρια.

Με άλλοτε σκληρό και άλλοτε τρυφερό τρόπο, χιούμορ και βαθιά ψυχολογημένους σύγχρονους χαρακτήρες, η Λεία Βιτάλη αποκαλύπτει τα βίαια παρασκήνια του σήμερα στην Ελλάδα, παραδίνοντας το πιο βαθιά πολιτικό της έργο.

 ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

*Από τις ελάχιστες φορές, που το ελληνικό θέατρο μας δείχνει επί σκηνής Έλληνα νεοναζί και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο. Μια σπαρακτική φιγούρα που θα συζητηθεί.

* Μια ξένη χωρίς στον ήλιο μοίρα, μια πρώην γκασταρμπάϊτερ Ελληνίδα μαμά, ένας προβληματικός νέος, απελπισμένος για αγάπη, που καταφεύγει σε ακραίες συμπεριφορές. Ένας εκρηκτικός συνδυασμός σε ένα έργο, που αποφεύγει το άσπρο και το μαύρο και αγαπά όλους τους τόνους του γκρι. Στο έργο της Βιτάλη, τα όρια μεταξύ καλού και κακού μπλέκονται και ανατρέπονται κάθε στιγμή.

* Η Λεία Βιτάλη συμπληρώνει φέτος 30 χρόνια στο θέατρο και τη λογοτεχνία.  Το έργο «Νύχτα στην Εθνική» ανεβαίνει σε δική της σκηνοθεσία. Αυτό το διάστημα παίζεται για 3η χρονιά και το έργο της «Ζεϊμπέκικο» με τον Γ. Νινιό στο «Studio Μαυρομιχάλη».

* «Η Νύχτα στην Εθνική» πρωτοπαρουσιάστηκε πέρυσι για λίγες μόνο παραστάσεις  στο Αγγέλων Βήμα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ διαρκείας Ελληνικού θεατρικού έργου του 21ου αιώνα. Η νέα παράσταση ανεβαίνει με νέα ξαναδουλεμένη και εμπλουτισμένη μορφή.

Η παράσταση είναι ακατάλληλη για άτομα κατω των 15 ετών.
Ας σημειωθεί πως η βραβευμένη με κρατικά βραβεία και διεθνή διάκριση Λεία Βιτάλη συμπληρώνει φέτος 30 χρόνια στο θέατρο και τη λογοτεχνία.

Σκηνικός χώρος: ΝΙΚΟΛΑΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΓΚΕΣΚΕΡ
Επιμέλεια φωτισμών: ΜΕΛΙΝΑ ΜΑΣΧΑ
Κοστούμια: Λ.ΒΙΤΑΛΗ
Βίντεο: ΝΙΚΟΛΑΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΓΚΕΣΚΕΡ
Βοηθός σκηνοθέτη: ΤΙΝΑ ΒΑΡΒΑΡΕΣΣΟΥ
Βοηθός σκηνογράφου: ΦΟΥΛΗ ΜΙΤΣΙΑΛΗ
Παίζουν: ακορντεόν ο Χάρης Σταυρακάκης και τουμπερλέκι η Καίτη Αναστασιάδου.

Βίντεο

24 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Αρχικά να ευχαριστήσω την Θεατρομάνια που μου έδωσε την ευκαιριά παρακολουθήσω αυτήν την παράσταση!Πραγαμτικά είναι μια πάραπολυ καλή παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες και απο τους 3 ηθοποιούς.Η κ.α Νάνου ηθοποιός της παλιάς σχολής που σου θυμίζουν πως πρέπει να είναι ενας πραγμαικός καλλιτέχνης.Ο κος Μπατσακούτσας είχε εναν παραπολύ δύσκολο ρόλο και τον έπαιξε εξαιρετικά και τέλος η κα Ρέγκου κάτι παραπάνω απο εκπληκτική.Μπράβο και στην σκηνοθεσία αλλά και στο θέμα της παράστασης.

  6. Την περασμένη Δευτέρα το βράδυ παρακολούθησα το έξοχο κοινωνικό δράμα Νύχτα στην Εθνική. Η παράσταση δρα σε πολλά επίπεδα που το ένα συμπληρώνει το άλλο. Ξεκινά σαν ένα δυνατό κοινωνικό δράμα με σαφείς αναφορές στο φαινόμενο του ρατσισμού, στην διαφορετικότητα, στην επιθυμία για αγάπη και συναισθηματική ολοκλήρωση και καταλήγει σ΄ έναν βαθύ προβληματισμό για την μετανάστευση, τα ψυχολογικά αδιέξοδα, την αδυναμία επικοινωνίας με τον συνάνθρωπο.. Το σημαντικότερο όλων των παραπάνω νομίζω είναι η επιθυμία του κάθε ανθρώπου να βιώσει ποικιλοτρόπως την αγάπη.. Η δυσκολία ενός ανθρώπου να εμβαπτιστεί στην ζωοποιό δύναμη και αναγεννησιακή ορμή της μπορεί να καταστεί καθοριστική και ενίοτε καταστροφική για την ζωή του.. Ζωή χωρίς αγάπη σημαίνει θλίψη, διαρκής αγωνία, πνευματικά αδιέξοδα και παρακμή.. Οι τρεις πρωταγωνιστές της παράστασής μας είναι πραγματικά συγκλονιστικοί καθώς η παράσταση γίνεται κατά την εξέλιξή της όλο και καλύτερη με τις ποιητικές και σουρεαλιστικές πινελιές που περιέχει.. Η Κ. Μαίρη Νάνου είναι πραγματικά καθηλωτική στον ρόλο της αυστηρής μάνας που έχει επηρεαστεί από την πολύχρονη ζωή της στην ξενιτιά, προσπαθεί να επιβάλλει κανόνες στον ψυχικά διαταραγμένο γιο της χωρίς όμως πάντα αυτό να στέφεται με επιτυχία.. Η αγάπη της μάνας είναι βέβαια πάντα παρούσα.. Ο Βασίλης Μπατσακούτσας δίνει μια στέρεη, πειστική ερμηνεία με έμφαση στα γεγονότα στα γεγονότα της ζωής του που τον έστρεψαν στην ιδεολογία του φασισμού και στα προσωπικά συναισθηματικά και ψυχολογικά αδιέξοδα.. Η ερμηνεία του είναι παθιασμένη, γεμάτη ένταση και νεύρο.. Η κ. Ντομένικα Ρέγκου δίνει μια δυνατή ερμηνεία στον ρόλο της νεαρής μετανάστριας που πέφτει θύμα των ''ορέξεων'' του νεαρού γιου της κ. Νάνου. Τραγουδάει πολύ όμορφα και τα τραγούδια της δίνουν άλλο βάρος και συναισθηματική φόρτιση στην παράσταση..!
    Η σκηνοθεσία της και συγγραφέως κ. Λείας Βιτάλη είναι συγκροτημένη καθώς βγάζει στην επιφάνεια με συγκινητικό και άμεσο τρόπο τα συναισθήματα, τα πάθη, τις αγωνίες και τις ανασφάλειες των ηρώων.. Δεν δημαγωγεί αλλά προβάλλει έναν σαφή, γόνιμο και ειλικρινή προβληματισμό πάνω σε όλα τα καίρια προβλήματα της εποχής μας.. Δεν δίνει βέβαια λύσεις αλλά μέσα από το έργο της προβάλλει την αδήριτη ανάγκη του ανθρώπου για αγάπη και τα εμπόδια που προβάλλει το κοινωνικό-πολιτικό σύστημα προκειμένου αυτή να μην ολοκληρωθεί..
    Ευχαριστώ πολύ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την ευκαιρία που δώσατε να παρακολουθήσω αυτή την μοναδική παράσταση! Να είστε όλοι καλά! Καλή συνέχεια!

  11. Ενδιαφέρουσα παράσταση με ωραία σκηνικά και πειστικές ερμηνείες. Ελάφρώς αργή (για τα δικά μου γούστα) και ίσως κάπου επαναλαμβανόμενη. Μου άρεσε, όμως, αρκετά σε γενικές γραμμές. Αυτό που μου άφησε τις χείριστες εντυπώσεις ήταν η απαράδεκτη συμπεριφορά της ιδιοκτήτριας του θεάτρου, Άννας Βαγενά, απέναντι σε ηθοποιούς και κοινό, όταν μετά το τέλος της παράστασης και λόγω της γιορτής της γυνάικας οι ηθοποιοί θέλησαν να κεράσουν τους παρευρισκόμενους θεατές στην ταβέρνα του σκηνικού, κάτι που η ίδια θεώρησε ανάρμοστο για τον χώρο. Ήταν αγενέστατη και προσβλητική! Κρίμα!

  12. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΑΛΛΑ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΑΝΑ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ(ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ) ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΩΡΕΙ ΒΑΡΟΣ. ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙ ΑΓΑΠΗ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΜΟΝΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ. ΕΝΑΝ ΝΕΑΡΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΟΙΩΘΕ ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΜΙΑ ΑΓΕΛΗ ΝΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΘΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΗΣ. ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ, Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΝΕΑΡΟΥ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ.

  13. Σε σκηνοθεσία της ίδιας της συγγραφέως Λείας Βιτάλη, φιλοξενείται τα Δευτερότριτα στο Θέατρο Μεταξουργείο το έργο "Νύχτα στην Εθνική". Μια Ελληνίδα πρώην μετανάστης στη Γερμανία, έχει μαζί με το γυιό της που είναι μπλεγμένος με τους νεοναζί, τα "καλά παιδιά" όπως αναφέρονται, μια ταβέρνα στην εθνική οδό στην ελληνική επαρχία όπου παίρνουν στη δούλεψή τους (και απόλυτη εκμετάλευσή της) μια μετανάστη κυνηγημένη. Η Μαίρη Νάνου υποδύεται τη μητέρα, ο Βασίλης Μπατσακούτσας τον γυιό και η Ντομένικα Ρέγκου την αλλοδαπή (με μοναδικό τρόπο είναι η αλήθεια). Και ενώ σε γενικές γραμμές είναι μια καλή παράσταση, με ωραία σκηνοθετική άποψη και ιδέες, ωραία μουσική επένδυση (ζωντανή μάλιστα από ακορντεόν και τουμπερλέκι), σε όλη τη διάρκειά της νοιώθεις ότι κάτι λείπει για να απογειωθεί.
    Νομίζω ότι φταίει το ίδιο το έργο και το κείμενο, που ενώ πολύ καλά ξεκινά με πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο, και με ρεαλιστικό τρόπο εντοπίζει τον εκφασισμό μιας κοινωνίας που η ίδια έχει ζήσει, βιώσει και πληρώσει το ρατσισμό και τον φασισμό πολύ ακριβά, στο τέλος καταλήγει να επιλέγει τους διαδρόμους του θεάτρου του παραλόγου (η πιντερική σκηνή του γάμου πχ) και να τερματίσει σε ηθικοπλάστικό μήνυμα περί γενικής και αόριστης αγάπης...Νομίζω ότι εκεί απογοητεύεσαι...
    Έχω σοβαρή ένσταση που αποδίδει τον φασισμό του νεαρού σε ψυχιατρικά (ούτε καν ψυχολογικά) αίτια ξεχνώντας ότι ο φασισμός είναι ιδεολογία συγκεκριμένη και όχι αρρώστια.
    Κατά τα άλλα, περιγράφει πολύ εύστοχα τη σχεση τριών ανθρώπων με την αγάπη:ή μάλλον με την έλλειψή της: η μία την ζητούσε, τη βρήκε αλλά της γύρισε την πλάτη πριν την γευτεί, ο δεύτερος δε τη γνώρισε ποτέ, η τρίτη την είχε και την έχασε...
    Να υπογραμμίσω και την απαράδεκτη στάση της κ. Άννας Βαγενά, ιδιοκτήτριας του χώρου και βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που στην πρωτοβουλία της συγγραφέως για τη γιορτή της γυναίκας, να κεράσει δυο κρασιά, και δυο τυριά το κοινό στο τέλος της παράστασης, εισέβαλε μαινόμενη στο χώρο και έδιωξε αγενέστατα τόσο το κοινό όσο και τους συντελεστές της παράστασης.
    Η κ. Άννα Βαγενά, πρέπει να μάθει να σέβεται την ιστορία της, το ταλέντο της και το θέατρο της και να μην υποβιβάζει εαυτόν σε τελευταία κατίνα. Διαφορετικά ας παραδεχθεί πλέον τον από χρόνια διαμορφωμένο μικροαστισμό της και ας πετάξει στο κάλαθο των αχρήστων τον εξαιρετικό δίσκο του συζύγου της "Τα μικροαστικά" γιατί έχει καταντήσει να εκπροσωπεί όσα καταγγέλει...και το λέω με αγάπη,,,,

  14. Νιώθω πολύ τυχερός που εδώ και κάποιους μήνες έχουμε τη δυνατότητα να βλέπουμε Θέατρο και μάλιστα δωρεάν .Σήμερα ιδίως ήταν μια υπέροχη παράσταση ,σκληρό και δυνατό το έργο και υπέροχες ερμηνείες από όλους και ιδιαιτέρως από την κυρία Ρέγκου .
    Ευχαριστούμε το "Μεταξουργείο" και την ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ!!!!!

  16. Υπέροχη παράσταση με εκπληκτικές ερμηνείες... Ανατρίχιασα πολλες φορές κατά την διάρκεια του έργου... Την συνηστώ ανεπιφύλακτα σε όλους...
    Ευχαριστώ πολύ την θεατρομανία για την πρόσκληση και την συγκίνηση, μεσω αυτης....

  19. Επίκαιρη και ρεαλιστική υπόθεση, μια απεικόνιση της σύγχρονης Ελλάδας δοσμένη μέσα από υπέροχες ερμηνείες η οποία μας γέμισε συγκίνηση και προβληματισμούς. Το συνολικό αποτέλεσμα της παράστασης είναι πραγματικά άρτιο!

  22. Από τις πιο ωραίες παραστάσεις που έχω δει το τελευταίο χρόνο..γεμάτη συναίσθημα..και τροφή για το σπίτι...με δυνατές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς.Η μουσική εξαιρετική. Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Συγχαρητήρια για το εγχείρημα σε όλους τους συντελεστές! ευχαριστώ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για τις προσκλήσεις

  23. Ένα σύγχρονο και αληθινό έργο που προβληματίζει έντονα πάνω σε αυτά τα κοινωνικά φαινόμενα της εποχής μας βία -ρατσισμός -ρεαλισμός.Μια ατμοσφαιρική παράσταση με πολύ καλές ερμηνείες Αξίζει να τη δείτε Ευχαριστώ

  24. Παρασταση δυνατη,ρεαλιστικη και καλοπαιγμενη.Σκληρη οπως ειναι η πραγματικοτητα,και αδρα σκηνοθετημενη.Η κ.Νανου,θεατρινα "παλιας και γνησιας κοπης",συγκινητικη στο επακρο.Ο κ.Μπαστακουτσας εξαιρετικος και η κ Ντομενικα Ρεγκου,πειστηκοτατη και τραγικη φιγουρα.Σας ευχαριστω για την ωραια παρασταση!!!!!!!!!!!