Ο χορός του θανάτου

Αρχείο Παίχτηκε από 15/10/2022 έως
στο Εκάτη
Διάρκεια: 100'
Συγγραφέας: Αυγουστος Στρίντμπεργκ
Διασκευή: Γιούλη χρονοπουλου
Δραματουργική επεξεργασία: Βαλεντίνη Λουρμπά
Σκηνοθέτης: Βαλεντίνη Λουρμπά
Σκηνογραφία: Σωτηρία Λάμδα
Κοστούμια: Κυριακή Θωμά
Φωτισμοί: Γιάννης Ζέρβας
Μουσική: Νίκος Ανδρουλής
Ερμηνεύουν: Μάνος Χατζηγεωργίου Ολγα Μουργελά Βασίλης Ασημάκης

Περιγραφή

Ο Έντγκαρ και η Άλις σε ένα Σουηδικό νησί επιθυμούν να γιορτάσουν την επέτειο των γάμων τους, αλλά ο πληγωμένος εγωισμός τους δεν τους το επιτρέπει, και ο ένας καταδιώκει τον άλλον. Η ήττα τους, τους οδηγεί σε ψυχικά γρονθοκοπήματα. Ο χορός του θανάτου είναι ένα χρονικό ψυχικής λεηλασίας που ο ένας υπονομεύει τον άλλον τον συρρικνώνει, με σκοπό να τον εξαφανίσει, κατηγορούμενοι οι ίδιοι, και συγχρόνως δικαστές, πρόσωπα ενός σκοτεινού και ταραγμένου υποσυνείδητου, ακροβάτες και πρωταθλητές υπαρξιακού κενού, υποτάσσονται ρυθμικά στο τέλος που ελαύνει. Η σκέψη της μετάβασης στο τίποτα, είναι οδυνηρή και χρησιμοποιούν την ζωή σαν οχυρό προκειμένου να ποδηγετήσει, ο ένας τον άλλο. Η παρουσία του Κουρτ δημιουργεί συγκίνηση μυστήριο και πυροδοτεί εσωτερικές καταστάσεις.

Περισσότερα

 

Φωτογραφία - Βίντεο: Τριανταφύλλου Σφακιανάκης Ζώης, Καλτσονούδης Γιάννος
Η διανομή τη σεζόν 2021-2022 ήταν: Μάνος χατζηγεωργίου, Αμαλία κλημοπούλου, Βασίλης Ασημάκης

Φωτογραφίες

Βίντεο

44 ΣΧΟΛΙΑ

  7. Πολύ ιδιαίτερος χώρος που αγαπά τα κλασικά έργα και πάντα ανεβάζει προσεγμένες παραστάσεις. Το συγκεκριμένο έργο δεν το γνώριζα και για να είμαι απολύτως ειλικρινής ένιωσα ότι κάτι δεν πήγε καλά με τη μεταφορά του στη σκηνή καθώς μου άφησε αρκετά ερωτηματικά που αν ήδη γνώριζα το κείμενο σίγουρα δεν θα είχα.

  9. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Η αλήθεια είναι ότι σε κάθε παράσταση του θεάτρου Εκάτη έχω τη σιγουριά ότι τουλάχιστον θα δω μία παράσταση που θα σέβεται το κλασικό κείμενο και θα στηρίζεται σε καλές ερμηνείες. Και τολμώ να πω ότι δεν με απογοήτευσε ούτε αυτή τη φορά. Ένα κλασικό και δύσκολο έργο παρουσιάστηκε με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο και το ύφος από μία τριάδα εξαιρετικών ηθοποιών. Για τον Κο Χατζηγεωργίου και την Κα Μουργελά το περίμενα αλλά μεγάλη έκπληξη αποτέλεσε ο νεαρός Κος Ασημάκης που κλήθηκε, αν και πολύ νέος, να ενσαρκώσει έναν κομβικό ρόλο που συνήθως ενσαρκώνουν άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας και τα κατάφερε περίφημα.

  10. Πολύ καλή παρασταση με εξαιρετικές ερμηνείες. Το θέμα της ήταν το μίσος που μπορουν να αναπτύξουν οι άνθρωποι, όταν υποχωρεί η διάθεση τους για επικοινωνία και για συμβίωση και εδρεύει ο εγωισμός. Αξίζει να τη δείτε! Ευχαριστώ πολύ θεατρομανια!

  11. Καταρχήν η εμπειρία ξεκινάει απο το χώρο. Το θέατρο ΕΚΑΤΗ είναι ένας υπόγειος χώρος πολύ όμορφα διαμορφωμένος, ο οποίος βοηθά στη μυσταγωγία του θεατή. Η ιδιοκτήτρια-σκηνοθέτης είναι τέλεια εναρμονισμένη με το χώρο, σαν να ξεπηδάει από ταινία του David Lynch. Αν ήταν κ λίγο πιο ευγενική θα ήταν πιο φιλόξενος ο χώρος.
    Το έργο του Στρίντενμπεργκ είναι καταπληκτικό και δημιουργεί αναζητήσεις στα μύχια της ψυχής. Η παράσταση ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και οι εμηνείες του ζευγαριού πολύ καλές.
    Όσον αφορά τον ηθοποιό που ερμηνεύει τον Κουρτ προφανώς έχει επιλεγεί για άλλη παράσταση. Είναι πολύ μικρότερος από τον Κουρτ και αυτή η διαφορά δυσκολεύει τον θεατή να τον συνδέσει με τον χαρακτήρα όπως επίσης δυσκολεύει και τον ηθοποιό στην ερμηνεία του. Ακόμα και τα κοστούμια του Κουρτ είναι προχειροφτιαγμένα και του είναι πολύ κοντά. Κρίμα για ένα τέτοιο σπουδαίο έργο.

  14. Η παράσταση αγγίζει με λεπτούς χειρισμούς και χωρίς υπερβολές το υπαρξιακό θέμα της αποξένωσης του ανθρώπου και της αποκοπής του από το κοινωνικό γίγνεσθαι. Το κείμενο του Στρίντμπεργκ συνολικά θέτει πολλαπλά ερωτήματα καθώς πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και ως εκ τούτου βρίσκει ερείσματα σε κάθε εποχή. Το ξεθώριασμα του έγγαμου βίου και η αέναη μάχη κυριαρχίας του ενός στον άλλο. Τόσο η κα Μουργελά όσο και οι κ.κ. Χατζηγεωργίου και Ασημάκης απέδωσαν το ζοφερό κλίμα που επικρατεί χωρίς καμία προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης την οποία βιώνουν. Ένας χορός συναισθημάτων που ρέπει στο τέλος του, υποδηλώνοντας την ασημαντότητα της ύπαρξης των ηρώων. Όμορφη σκηνοθεσία, αν και πιστεύω ότι η ύπαρξη περισσότερων ηθοποιών θα έδινε ένα διαφορετικό ρυθμό στην παράσταση. Ιδιαίτερος θεατρικός χώρος που σε κάνει κατά ένα τρόπο κοινωνό της εποχής στην οποία διαδραματίζεται το έργο. Αξίζει μια θέαση !

  17. Μου άρεσε πολύ η παράσταση.Οι ηθοποιοί εξαιρετικοί όλοι τους .Το έργο ενδιαφέρον σε πλοκή ,σκηνοθεσία και κλασικό - επίκαιρο στο πυρήνα της θεματολογίας του.Το θέατρο είναι πολύ όμορφο και αξίζει να το επισκεφτεί κάποιος και από άποψη ποιότητας παραστάσεων που έχω παρακολουθήσει αλλά και από αισθητικής πλευράς.
    Φωτογραφίες προσώπων που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην ιστορία της λογοτεχνίας και της τέχνης ευρύτερα.Ωραια αντικείμενα που κάνουν προσεγμένη και ιδιαίτερη το περιβάλλον του θεάτρου,φωτισμός ατμοσφαιρικός.
    Ευγενικοι ανθρώποι στην υποδοχή.Θα το επισκεφτώ πάλι.Δεν περίμενα να υπάρχει ένας "μικρός θησαυρός "στην Κυψέλη!

  18. Είδαμε την παράσταση "Ο χορός του θανάτου" και φύγαμε από το θέατρο με ανάμεικτα συναισθήματα. Τα σκηνικά της παράστασης και συνολικά ο χώρος του θεάτρου ταιριάζουν απόλυτα με τον χωροχόνο κατά τον οποίο εξελίσσεται το έργο. Αναφορικά με το έργο τώρα, ξεχωρίζει η υποκριτική προσαρμογή του κ. Χατζηγεωργίου (Έντγκαρ) ο οποίος παρουσιάζεται ως σκληρός και τυρρανικός σύζυγος. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες οι στιγμές που υποδύεται τον βαριά άρρωστο οι οποίες είναι αρκετά αληθοφανείς. Αναφορικά με τον νεαρό Κουρτ, τον οποίο υποδύεται ο κ. Ασημάκης θα έλεγα ότι πρόκειται για μία αξιοπρεπή προσπάθεια η οποία έχει ελλείψεις ως προς τη μεταφορά συναισθημάτων προς το κοινό. Ο Κουρτ στο έργο βιώνει μία ανθρωποφαγική κατάσταση την οποία παρατηρεί ως τρίτος και το συναίσθημα της απέχθειας προς το ζευγάρι (Άλις-Έντγκαρ) θα έπρεπε να το βιώνει το κοινό συνάμα με τον πρωταγωνιστή. Τέλος, η παρουσία της κας Μουργελά (Άλις) ήταν λίγη, γεγονός θλιβερό αφού πρόκειται για μία πολλά υποσχόμενη ηθοποιό. Καθ΄όλη τη διάρκεια της παράστασης η κ. Μουργελά έπαιζε εντελώς μηχανικά, δε φάνηκε καθόλου η ενσυναίσθηση προς το ρόλο και γενικώς έμεινα με την εντύπωση πως πρόκειται για μία κακή εμφάνιση η οποία μπορεί να οφείλεται απλώς σε μία κακή ημέρα. Ευχαριστούμε για τις προσκλήσεις.

  22. Στηρίζουμε την τέχνη και ειδικά μικρά θέατρα σαν το θέατρο ΕΚΑΤΗ που προσπαθούν και καταφέρνουν να μας κάνουν να ξεχνιόμαστε για 1 ώρα και 35 λεπτά άσχετα αν το θέμα ή το περιβάλλον του έργου μας αφορά μια άλλη εποχή και τόπο που είναι μάλλον ξένοι προς εμάς.
    Το γνωστό σκοτεινό αλλά και σημαντικό έργο του Στρινμπεργκ καταφέρνει να μας λεηλατεί ψυχικά και μας κάνει να ακροβατούμε υπαρξιακά όπως και τα πρόσωπα του έργου.
    Αρκετά καλός ο κος Μάνος Χατζηγεωργίου.
    Μας μετέφερε την ψυχρότητα της Σκανδιναυής τραγικής ηρωίδας η κα Όλγα Μουργελά.
    Ο κος Βασίλης Ασημάκης δεν είχε εμβαθύνει αρκετά στο ρόλο του και δεν μας κέρδισε αν και μπορούσε αφού η φωνή του και το παίξιμό του ήταν σταθερό και μάλλον μονότονο. Εδειχνε (και είναι) μικρότερος από την ηλικία του ήρωα και αυτό φαινόταν κάπως άσχημο.
    Η σκηνοθεσία της κας Βαλεντίνης Λούρμπα καλή αφού εκμεταλεύτηκε το μικρό χώρο του θεάτρου όσο μπορούσε. Υπάρχουν βέβαια κάποια μικρά σκηνοθετικά λάθη που τα ξεχνάς αναλογιζόμενος την όλη προσπάθεια της ομάδας.
    Ο ήχος χρειάζεται να είναι καλύτερος όπως και οι φωτισμοί.
    Η παράσταση άρχισε με αδικαιολόγητη καθυστέρηση 15 λεπτών αφού είχε ολοκληρωθεί η προσέλευση των θεατών.
    Ευχαριστούμε Θεατρομάνια και θέατρο ΕΚΑΤΗ για την προσφορά της πρόσκλησης.

  23. Μια αξιόλογη παράσταση με εύρυθμη σκηνοθεσία! Ο χορός του θανάτου είναι ένα "διπλό έργο", ένα έργο με δύο εκδοχές, γραμμένες από τον Στρίντμπεργκ σε διαφορετικές περιόδους. Και οι δύο εκδοχές δίνονται επί σκηνής. Η τραγικότητα ενός ζευγαριού που έχει αναλώσει τη ζωή του σε ποταπά συναισθήματα ξεδιπλώνεται μπροστά μας. Ξεχώρισα την ερμηνεία της Όλγας Μουργελά, η οποία απέδωσε έξοχα την ψυχρή Σκανδιναβή. Θεατρομάνια, ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη θεατρική εμπειρία.

  26. Εξαιρετική παράσταση με ωραίες ερμηνείες!
    Το συγκεκριμένο έργο σε βάζει σε πολλές σκέψεις και περνάει σημαντικά μηνύματα!
    Δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, πολλά ζευγάρια παραμένουν μαζί, χωρίς να σκέφτονται πως ο ενας καταστρέφει τον αλλον.

  30. Μια παράσταση που δικαιώνει τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα του θεάτρου
    και σε παροτρύνει να συμμετέχεις πνευματικά καθώς η μεστή ερμηνεία των ηθοποιών, Μ. Χατζηγεωργίου
    Όλ. Μουργελά και Βασίλη Ασημάκη,σε συμπαρασύρει στο σύμπαν της ζωής των χαρακτήρων που υποδύονται, μορφώνοντας σκέψεις προβληματισμούς και συναισθήματα.
    Παρακολουθώντας την αδιέξοδη μαρτυρική σχέση αλληλοεξόντωσης του Έντγκαρ (συγκλονιστικός ο Μ. Χατχηγεωργίου στον ρόλο) και της συζύγου του Άλις, που ο ανταγωνισμός τους τους έχει οδηγήσει σε μια εφιαλτική καθημερινότητα , γεμάτη απόγνωση απομόνωση τρέλα και απάνθρωπη βιαιότητα, συνειδητοποιείς την αναπόφευκτη ολοκληρωτική δυστυχία και ματαίωση που έπονται,ως επακόλουθα της μη ρεαλιστικής αντίληψης της πραγματικότητας, του ναρκισσισμού και του υπερτροφικού εγωισμού, των ανθρώπων. Έτσι ο έγγαμος βίος, γίνεται ένας σαρκοβόρος μέχρι τελικής πτώσης, ανήλεος εφιάλτης. Η μόνη αίσθηση φωτός σε αυτό το ζοφερό χάος, ο ανθρωπισμός του τρίτου προσώπου,του Κουρτ,του μεσήλικα φίλου του λοχαγού και εν δυνάμει εραστή- "σωτήρα":της Άλις. (Τον υποδύεται με εκπληκτική ωριμότητα σοβαρότητα και αρτιότητα ο ηθοποιός Βασίλης Ασημάκης σε έναν θα λέγαμε κόντρα για την ηλικία του ρόλο. )
    Η παρουσία του Κουρτ καταλυτική και για το ζευγάρι αλλά και για τον ίδιο που δε μένει αλώβητος από τη σήψη που οσμιζεται αλλά που όμως τελικά είναι ο μόνος που καταφέρνει να αποστασιοποιηθεί και να ξεφύγει από τον "χορό του θανάτου" και να κρατήσει ανοιχτή μια υπόσχεση για μια πιο αισιόδοξη προοπτική!
    Η σκηνοθεσία της Βαλεντίνης Λουρμπά έχει γίνει, με σεβασμό στην κλασσική δραματουργία και ο χώρος της θεατρικής αίθουσας όμορφος ευχάριστος και καλόγουστος. Μια παράσταση στο θέατρο Εκάτη στην Κυψέλη, που αξίζει να παρακολουθήσετε!

  32. Πολύ καλή παράσταση, οι ερμηνίες καταπληκτικές, όλοι μας "χαμένοι" στην καθημερινότητα, αλλα και στην τραγικότητα της υπαρξής μας, Παρακολουθόντας την παράσταση μας φανερόνονται μπροστά μας στην σκηνή, η τραγικότητα, η μικρότητα και πολλά αδιέξοδα στην προσωπική ζωή ενος εκάστου εξ ημών.

  35. Πολὺ καλὴ παράσταση. Ἕνα (1) δραματουργικὸ λάθος σχετικὰ σοβαρό: τὸ τρίτο πρόσωπο εἶναι ὁ Χριστός, παραπιάνονται μὲ τὴν γυναίκα στὴν πρώτη πράξη κυρίως. Δὲν πρέπει νὰ πολυπιάνονται καὶ ἂς ὑπάρχει ἐρωτισμός. Παραπλανᾷ αὐτὸ δραματουργικά. Παρομοίως δὲν πρέπει (2) τὰ κεριὰ νὰ εἶναι μεταξὺ ὀρθίου καὶ γερτοῦ, πρέπει νὰ εἶναι σαφῶς ὄρθια ἢ γερτὰ στὰ κηροπήγια. Πρέπει κάπως νὰ ξεκαθαριστοῦν οἱ πληροφορίες ἐποχῆς καὶ τὰ συγκεκριμένα σημεῖα: 3) ποιὸ παιχνίδι εἶναι αὐτὸ μὲ τὴν τράπουλα; 4) ἡ "εἴσοδος τῶν Βογιάρων" τοῦ Μπάχ; ἀποκλείεται. Βλ. https://en.wikipedia.org/wiki/Entry_March_of_the_Boyars 5) "Νὰ γιορτάσουμε τοὺς ἀργυρούς μας γάμους". Εἶναι ἀπὸ τὸν Σαίξπηρ; Πρέπει νὰ διευκρινιστῇ αὐτὸ σκηνικά. 6) "Δὲν ὑπάρχουν οὔτε μεταφορὲς οὔτε ποιητικὲς ἄδειες". Ὁ τόνος στὸ α, ὄχι "ἀδεῖες". Γιὰ νὰ ὑπάρξῃ εὐκολία, ἴσως ἡ μετάφραση νὰ γίνῃ "δὲν ὑπάρχει τίποτα ποιητικῇ ἀδείᾳ" (δοτική). Οἰ νεὠτεροι ἠθοποιοὶ δείχνουν τάσεις αὐτονόμησης, κάτι καταρχὴν καλό. Ὁ μὲν ἄνδρας ποὺ παίζει τὸν Κοὺρτ μὲ τὰ χέρια (7), ἡ δὲ γυναῖκα (8) μὲ τὴν σπονδυλικὴ στήλη. Αὐτὸ ἴσως θὰ βοηθιόταν ἀπὸ μιὰ κάποια ἀνεπαίσθητη ἀλλαγὴ στὸν χρόνο (9) τῶν παύσεων, παρόλο ποὺ αὐτὸς εἶναι τὸ διαφαινόμενο ἀτοὺ τῆς σκηνοθεσίας, καὶ τέλος (10) νὰ μὴν γελᾶνε ψεύτικα ἐπὶ σκηνῆς, τὸ θέατρο πρέπει νὰ ὠριμάσῃ καὶ νὰ ἐξοβελίσῃ τὴν μίμηση τοῦ γέλιου. Κωσταντῆς Λοῦκος

  38. Ένας πολύ όμορφος χώρος, με άνετα και σωστά τοποθετημένα καθίσματα, ιδιαίτερο χρώμα και διακόσμηση και έξυπνους καθρέπτες, που αναδείκνυαν ακόμα περισσότερο την ομορφιά. Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη στην αρχή του έργου, με την πρωταγωνίστρια να κάθεται στο πιάνο, να παίζει και να τραγουδά ζωντανά! Πολύ ενδιαφέρουσες ερμηνείες (ιδίως του ζευγαριού) και εύστοχη σκηνοθεσία, που δεν κούρασε, παρά το βαρύ θέμα του έργου. Και η μουσική εξαιρετική, αν και η επιλογή του μοντέρνου requiem for e dream ως επαναλαμβανόμενου μοτίβου δεν ταίριαζε απόλυτα με το υπέροχο κλασσικό ύφος της όλης παράστασης. Σας ευχαριστούμε!

  41. Η παράσταση ήταν πολύ ωραία. Ένα ζευγάρι κλειστό και απομονωμένο από τους πάντες. Η είσοδος ενός άντρα στην ζωή τους κάνει τα πράγματα ακόμη πιο πολύπλοκα από ότι είναι.
    Ο χώρος και το προσωπικό ζεστό και φιλόξενο.
    Ευχαριστούμε θεατρομάνια.