Συνέντευξη με τη Μαρία Ροβάκη για την παράσταση "Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον"

Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Πλατής

Πείτε μας δύο λόγια για το έργο.
Ο Σταμάτης Πολενάκης ζωντανεύει για μας, τη μοναδική Έμιλυ Ντίκινσον, τη σπουδαία αυτή Αμερικανίδα ποιήτρια που επηρέασε όσο λίγοι την παγκόσμια λογοτεχνία. Ασάλευτη, παιγνιώδης, υπαινικτική, παθιασμένη, παρατηρήτρια, εκουσίως έγκλειστη, έρχεται να απαντήσει σε ερωτήματα, ή και κάποιες στιγμές να θέσει κάποιους προβληματισμούς σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη, τη φύση, την ποίηση, το θάνατο, τον έρωτα, όλα όσα απαρτίζουν την ίδια τη ζωή, που τόσο αγαπούσε!

Ποιο ρόλο ερμηνεύετε στην παράσταση;
Μαζί με την πολυαγαπημένη μου φίλη Ιωάννα Μυλωνά, μοιραζόμαστε το ρόλο της Έμιλυ Ντίκινσον, της ηρωίδας του Σταμάτη Πολενάκη.  Ένας απαιτητικός ρόλος, λεπτών αποχρώσεων και  υψηλής ευαισθησίας. Θαυμάζω  πολύ τη Ντίκινσον, και τόσο αυτή όσο και το έργο της αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα. Στέκομαι με σεβασμό και  συγκίνηση απέναντί της, και η ερμηνεία του ρόλου είναι μία υπέροχη εσωτερική διαδρομή!

Υπάρχει κάτι που δεν γνωρίζατε για τη συγγραφέα και το μάθατε μέσα από την έρευνά σας για εκείνη; 
Δεν είχα κατανοήσει, αν και θαύμαζα πολύ την ποίηση της, το μέγεθος και το μεγαλείο του πάθους, της δύναμης και της λαχτάρας της για ζωή!!

Αγαπημένη φράση από το έργο.
‘’…για τον εαυτό μου κράτησα ελάχιστα, ανάμεσα σε αυτά το μοναχικό προνόμιο της παρατήρησης.’’

Έχουμε δει τη ζωή της Ντίκινσον, σε ταινία αλλά και άλλες φορές στο θέατρο. Γιατί πιστεύεις ότι γοητεύει τόσο πολύ η ζωή της;
Η Ντίκινσον, αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο ως ξεχωριστή και αυθύπαρκτη μονάδα, τη γροθιά που ξεχωρίζει από τα χέρια σε ένα συγκεντρωμένο πλήθος, την επανάσταση ενάντια στις συντηρητικές νόρμες της κοινωνίας, το μοναδικό τριαντάφυλλο σε ένα ολάνθιστο κήπο.

Πείτε μας δύο λόγια για την ομάδα Δοκιμή.
Το καλοκαίρι του 2017 δημιουργήσαμε την ομάδα ΔΟΚΙΜΗ, εγώ, ο Δημοσθένης Φίλιππας, ηθοποιός και σκηνοθέτης της ομάδας, η ηθοποιός Ιωάννα Μυλωνά και η μουσικός Κατερίνα Ελοσίτου. Έχοντας και οι τέσσερις διανύσει τις προσωπικές μας διαδρομές, αποφασίσαμε να ενώσουμε τη δημιουργική μας ανάγκη, τα όνειρα, και το κοινό μας όραμα  για καλλιτεχνική έκφραση, με αφορμή κείμενα που μας αφορούν. Έτσι λοιπόν, οδηγηθήκαμε  στη δημιουργία της επιτυχημένης παράστασης «Το Τελευταίο Τραίνο» του Φ. Κους, σε μετάφραση Π. Μάρκαρη, τη σεζόν 2017-2018, στο θεατρικό βαγόνι Τρένο στο Ρουφ. «Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον» του Σταμάτη Πολενάκη, το οποίο σε λίγες μέρες, στις 20 Νοέμβρη, ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου 104, είναι η δεύτερη παραγωγή της ομάδας.  

Επόμενα επαγγελματικά σχέδια 
Υπάρχουν σκέψεις, ιδέες που ανταλλάσσουμε με την ομάδα, ή και άλλα πράγματα που επιθυμώ, αναζητώ εγώ η ίδια. Δεν σας κρύβω όμως ότι λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα όλες οι δυνάμεις είναι στραμμένες στο ’’Τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον΄΄!

Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ