Η Ιταλία πενθεί τον θάνατο του βραβευμένου με Νόμπελ σκηνοθέτη, ηθοποιού και λογοτέχνη Ντάριο Φο. «Έφυγε» σε ηλικία 90 ετών ύστερα από δύο εβδομάδες νοσηλείας λόγω πνευμονίας.
Ο ιταλικός τύπος κάνει λόγο για μεγάλη απώλεια ενός εκ των μεγαλύτερων καλλιτεχνών της χώρας, που έχει στιγματίσει με το έργο του.
Ο Ντάριο Φο ασχολήθηκε με επιτυχία με την σκηνοθεσία, την ηθοποιία, την λογοτεχνία και την σκηνογραφία. Το 1997 είχε πάρει βραβείο Νόμπελ για το σύνολο του έργου του.
Πάντα στο πλευρό της συζύγου του, Φράνκα Ράμε, υπήρξε μοναδικό ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό, ενώ είχε αναπτύξει και εντονότατη πολιτική δράση. Στην δεκαετία του '70 είχε στηρίξει, μεταξύ, των άλλων, τον αγώνα των ελλήνων αντιστασιακών κατά της χούντας των συνταγματαρχών.
Το 1969 είχε υπερασπισθεί τον Ιταλό αναρχικό Tζουσέπε Πινέλλι, ο οποίος είχε κατηγορηθεί αδίκως για θανατηφόρα βομβιστική έκρηξη στο Μιλάνο. Ο Πινέλι έπεσε από παράθυρο της αστυνομικής διεύθυνσης του Μιλάνου κατά την διάρκεια της ανάκρισής του και μεγάλο μέρος της ιταλικής κοινής γνώμης, αλλά και τον διανοουμένων , υποστήριξε με έμφαση ότι ο θάνατός του δεν οφειλόταν σε αυτοκτονία. Ο Φο, για την όλη αυτή ιστορία αποφάσισε να γράψει το έργο- καταγγελία «ο Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού».
Την τελευταία περίοδο της ζωής του ο βραβευμένος καλλιτέχνης είχε ταχθεί με το Κίνημα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλλο.
Στην είδηση του θανάτου του Ντάριο Φο άμεση ήταν η αντίδραση και του πρωθυπουργού της Ιταλίας, Ματέο Ρέντσι, που έκανε λόγο για απώλεια ενός εκ των μεγαλύτερων πρωταγωνιστών της χώρας.
«Με τον Ντάριο Φο η Ιταλία χάνει έναν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του θεάτρου, του πολιτισμού, της κοινωνικής ζωής της. Η σάτιρά του, η έρευνα και η διαρκής εργασία του επί σκηνής, η πολύπλευρη καλλιτεχνική του δραστηριότητα αποτελούν την μεγάλη παρακαταθήκη ενός μεγάλου Ιταλού, προς όλο τον κόσμο».
