25ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Σχετικά

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

ΔΗΜΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

«ΦΑΡΙΣ» ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΕΝΤΡΟ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ (ΔΙ.ΚΕ.ΧΟ.)

Με διεθνείς προσωπικότητες, όπως ο Akram Khan και ο Béla Tarr, που σπάνια έρχεται στην Ελλάδα, σημαντικούς Έλληνες ερμηνευτές, πολλά διαφορετικά είδη σύγχρονου χορού και πλούσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, η κορυφαία συνάντηση δημιουργών του σύγχρονου χορού στη χώρα μας, πραγματοποιείται από τις 19 έως τις 28 Ιουλίου 2019.

Ο Δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Ε. Νίκας, το Διεθνές Κέντρο Χορού, που ανήκει στην Κοινωφελή Επιχείρηση Δήμου Καλαμάτας «ΦΑΡΙΣ» και διοργανώνει το Φεστιβάλ, και η Καλλιτεχνική Διευθύντρια Λίντα Καπετανέα, προτείνουν και φέτος ένα εξαιρετικά πλούσιο και πολυποίκιλο πρόγραμμα.

Παίρνοντας τη σκυτάλη από τα 24 προηγούμενα επιτυχημένα Φεστιβάλ, το 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας έχει ως θεματική τον Χρόνο και συμπυκνώνει σε ένα δεκαήμερο τα μεγάλα ονόματα του σύγχρονου χορού και τις νέες καλλιτεχνικές εκφράσεις, δημιουργώντας μια μεγάλη γιορτή για τους χορευτές, τους επισκέπτες και τους κατοίκους της Καλαμάτας!

Στα 25 χρόνια συνεχούς παρουσίας του στα διεθνή χορευτικά δρώμενα, το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας έχει φιλοξενήσει συνολικά 113 διεθνείς ομάδες χορού (εκ των οποίων 84 σε πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα), 53 ελληνικές, επτά παραγωγές και έξι συμπαραγωγές, 43 πολυήμερα σεμινάρια χορού και εργαστήρια με καταξιωμένους ξένους χορευτές, χορογράφους και δασκάλους του χορού, masterclasses, διαλέξεις, καθώς και 90 παράλληλες εκδηλώσεις (μουσική, θέατρο, εικαστικά, φωτογραφία, κινηματογράφος). Στο διάστημα αυτό, το Φεστιβάλ κατάφερε να καθιερωθεί ως ο μακροβιότερος στη χώρα μας θεσμός με αποκλειστικό προσανατολισμό στο σύγχρονο χορό και με διεθνή ακτινοβολία, αναδεικνύοντας ομάδες και καλλιτέχνες από την παγκόσμια σκηνή του σύγχρονου χορού που γράφουν αυτή τη στιγμή την ιστορία του.

Στο φετινό, 25ο Φεστιβάλ, δεκαεπτά ξένοι δημιουργοί, εκ των οποίων οι εννέα εμφανίζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σημαντικοί Έλληνες ερμηνευτές, μεγάλοι δάσκαλοι του χορού, παραστάσεις χορού που συνδυάζουν διαφορετικά είδη –από σύγχρονα ακροβατικά μέχρι hip hop και kathak– και ένα εντατικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, καθιστούν την ηλιόλουστη Καλαμάτα διεθνές σημείο αναφοράς του σύγχρονου χορού για το δεκαήμερο 19-28 Ιουλίου. Οι ξένοι δημιουργοί που δίνουν φέτος το καλοκαίρι ραντεβού στην Καλαμάτα προέρχονται από τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο, την Ισπανία, τις Φιλιππίνες, τη Γερμανία, την Ιαπωνία, το Μεξικό, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία και την Ιταλία. Δύο πολύ μεγάλες προσωπικότητες της τέχνης, δύο δημιουργοί από διαφορετικά πεδία, ο Akram Khan και ο Béla Tarr είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές του φετινού Φεστιβάλ. Ξεχωρίζουν, επίσης, η ομάδα χιπ χοπ Cie Accrorap (Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της La Rochelle / CCN de la Rochelle) του Kader Attou, που ανοίγει το Φεστιβάλ με το παγκοσμίου φήμης έργο The Roots, ο Josef Nadj, που θα συμμετέχει και φέτος με παράσταση αλλά και έκθεση φωτογραφίας, η ομάδα kabinet k, η ομάδα Le Galactik Ensemble, η Joy Alpuerto Ritter και η Lali Ayguadé, που θα παρουσιάσουν παραστάσεις τους εντός και εκτός θεάτρου και θα διδάξουν στα επαγγελματικά σεμινάρια, ο Link Berthomieux και οι τρεις ελληνικές συμμετοχές, η ομάδα κι όμΩς κινείται, η Κατερίνα Ανδρέου και το χορογραφικό δίδυμο arisandmartha των Άρη Παπαδόπουλου και Μάρθας Πασακοπούλου.

Ειδικότερα, το πρόγραμμα του 25ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας περιλαμβάνει:

- Έντεκα παραγωγές στο Μέγαρο Χορού εκ των οποίων τέσσερις στην Κεντρική Σκηνή, έξι στο Στούντιο και μία σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στα παρασκήνια της Κεντρικής Σκηνής.

- Δώδεκα υπαίθριες παραστάσεις χορού στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας, με ελεύθερη είσοδο, και μία υπαίθρια παράσταση στην Costa Navarino, καθώς και καθημερινή προβολή όλων των υπαίθριων παραστάσεων την επόμενη μέρα στην Costa Navarino.

- Έκθεση φωτογραφίας του Josef Nadj στο φουαγιέ του Μεγάρου Χορού.

- Προβολή ντοκιμαντέρ για την Louise Lecavalier στο προαύλιο του Μεγάρου Χορού με ελεύθερη είσοδο.

- Δύο προβολές ταινιών του Béla Tarr και συζήτηση με τον σκηνοθέτη, ανοιχτή στο κοινό, στο Στούντιο του Μεγάρου Χορού.

- Μουσική βραδιά στο προαύλιο του Μεγάρου Χορού με ελεύθερη είσοδο, σε συνδιοργάνωση με το Φεστιβάλ «Διεθνείς Μουσικές Ημέρες Καλαμάτας», που διοργανώνει το Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας.

- Εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τέσσερα επαγγελματικά σεμινάρια, μία διάλεξη ανοιχτή σε όλο το κοινό, ένα εργαστήρι για παιδιά, ένα εργαστήρι για ενήλικες άνω των πενήντα ετών και ένα σεμινάριο για ΑμεΑ.

- Παράσταση του εργαστηρίου για παιδιά ως εναρκτήρια δράση του Φεστιβάλ και παράσταση του σεμιναρίου για ΑμεΑ την ημέρα λήξης του Φεστιβάλ.

Βασικός στόχος της Λίντας Καπετανέα παραμένει και φέτος η δημιουργία ενός Φεστιβάλ ανοιχτού στη διεθνή κοινότητα, σε όλες τις ηλικίες, στις τέχνες και στις συνεργασίες με άλλους φορείς, αλλά και ένα Φεστιβάλ αφιερωμένο στην εκπαίδευση και την έρευνα, υποστηρικτικό και δοτικό στους δημιουργούς, ικανό να εμπνεύσει το κοινό σε ηθικό και φιλοσοφικό επίπεδο. Επίσης, σταθερή επιδίωξή της είναι το Φεστιβάλ να μην αντιμετωπίζεται ως μια σειρά από μεμονωμένες παραστάσεις αλλά ως μια ενιαία παράσταση-εκδήλωση, μια μεγάλη γιορτή, με αρχή, μέση και τέλος, για κάθε κάτοικο και επισκέπτη της Καλαμάτας.

Με αφορμή την επέτειο των 25 χρόνων, το θέμα της φετινής διοργάνωσης είναι ο Χρόνος και η επίδρασή του στο καλλιτεχνικό έργο και στο ανθρώπινο σώμα. Με αυτή την αφετηρία, η Λίντα Καπετανέα σχεδίασε ένα πρόγραμμα που πραγματεύεται επιμέρους θέματα, όπως ο χρόνος και η σχέση του με τη διαμόρφωση προσωπικής, κοινωνικής, ιστορικής ταυτότητας, ο χρόνος και ο ρόλος του στην αφήγηση ιστοριών, ο χρόνος στο σώμα του χορευτή, η διάρκεια του καλλιτεχνικού έργου και η αντοχή του στον χρόνο, ο χρόνος και η σχέση του με τη μνήμη, ο χρόνος και η σχέση του με καθημερινά ή άλλα τελετουργικά, η επιστροφή στις ρίζες, τα μοιραία και μη αναστρέψιμα γεγονότα, τα αναπάντεχα, απρόβλεπτα και αναπόφευκτα συμβάντα της ζωής.

Μέσα από τις φετινές παραστάσεις και εκδηλώσεις, το κοινό θα έρθει σε επαφή με όλο τον πλούτο, την ποικιλία και την πολυμορφία της σύγχρονης χορευτικής δημιουργίας, θα μυηθεί στο διάλογο που αναπτύσσει ο χορός με τις υπόλοιπες τέχνες και θα γνωρίσει προσωπικότητες που έχουν αφήσει πολύ ισχυρό αποτύπωμα στην τέχνη.

 

 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Ένας από τους βασικούς στόχους του Φεστιβάλ είναι η διοργάνωση σεμιναρίων χορού για επαγγελματίες αλλά και για όλους όσοι αγαπούν τον χορό, συμπεριλαμβάνοντας όλες τις ηλικίες και τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ θα ξεκινήσει όπως και πέρσι, μία εβδομάδα νωρίτερα, με ένα εργαστήρι για παιδιά. Η παράσταση που θα δημιουργήσουν τα παιδιά θα λειτουργήσει ως καλωσόρισμα του καλλιτεχνικού προγράμματος. Επίσης, φέτος διοργανώνονται για πρώτη φορά εργαστήρι κίνησης για ενήλικες και για τρίτη συνεχή χρονιά σεμινάριο για ΑμεΑ, η παράσταση των οποίων θα κλείσει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ.

Στο πλαίσιο των τεσσάρων φετινών επαγγελματικών σεμιναρίων, το Φεστιβάλ επιδιώκει σταθερά να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη εμπειρία για τους συμμετέχοντες, ένα ενδεκαήμερο «σχολείο» με εντατική καθημερινή εξάσκηση, όπου μαθήματα και παρακολούθηση παραστάσεων αποτελούν μια ενιαία εκπαιδευτική διαδικασία. Με άξονα το φετινό θέμα του Χρόνου και με την καθοδήγηση δασκάλων, που άλλοι διδάσκουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και άλλοι για πρώτη φορά στην Καλαμάτα, οι συμμετέχοντες θα εργαστούν πάνω στην ιδέα της ισχυροποίησης των ερμηνευτικών τους μέσων, της λειτουργίας του ενστίκτου τους και της δημιουργίας έντονης σκηνικής παρουσίας στο πλαίσιο της συμπύκνωσης του χρόνου επί σκηνής. Επίσης θα παρακολουθήσουν δίωρη διάλεξη με τίτλο Τhe Αgeing Βody, κατά την οποία ο Jozef Fruček, προσκεκλημένος καθηγητής, θα μιλήσει για τον ρόλο του ρυθμού και του συντονισμού στους βιολογικούς κύκλους του σώματος και την σημασία της συνειδητής και ανορθόδοξης εξάσκησης για τη μακροχρόνια διατήρηση της νεανικότητας του ανθρώπινου σώματος.

Πέρσι η Λίντα Καπετανέα έθεσε ως στόχο τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας και την επέκταση του Φεστιβάλ σε όλη τη διάρκεια του έτους, δίνοντας έμφαση στην εκπαίδευση των παιδιών, ώστε το δεκαήμερο του καλοκαιριού να αποτελεί την κορύφωση της εντατικής προετοιμασίας του χειμώνα. Προς την κατεύθυνση αυτή, την περίοδο 2018-2019 εγκαινιάστηκε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για μαθητές Keep Dancing. Το πρόγραμμα διοργανώθηκε σε συνεργασία με τη Δημοτική Σχολή Χορού Καλαμάτας και περιελάμβανε έξι διήμερα ανοιχτά σεμινάρια για μαθητές της Δημοτικής Σχολής Χορού αλλά και για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου εκτός Σχολής, που έγιναν με την καθοδήγηση έξι φιλοξενούμενων καθηγητών σύγχρονου χορού και κλασικού μπαλέτου από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Σκοπός του προγράμματος είναι η εξασφάλιση υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικού περιεχομένου, η τροφοδότηση του νέου καλλιτεχνικού δυναμικού της πόλης με σημαντικά ερεθίσματα, καθώς και η υποστήριξη των ταλέντων της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Keep Dancing θα συνεχιστεί και κατά την περίοδο 2019-2020.

 

ΜΕΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

Το πρόγραμμα του Μεγάρου Χορού και της Κεντρικής Πλατείας περιλαμβάνει συνολικά 23 παραγωγές. Όσον αφορά στις παραστάσεις της Κεντρικής Σκηνής του Μεγάρου Χορού, μία από τις βασικές επιδιώξεις και φέτος, όπως και πέρσι, είναι η φιλοξενία όλο και περισσότερων παραστάσεων για όλη την οικογένεια.

Στο Μέγαρο Χορού θα φιλοξενηθούν έντεκα συνολικά παραστάσεις. Οι οκτώ είναι από ομάδες του εξωτερικού –εκ των οποίων οι πέντε πρωτοεμφανίζονται στην Ελλάδα– και οι τρεις ελληνικές: η παράσταση του Άρη Παπαδόπουλου και της Μάρθας Πασακοπούλου Lucy. tutorial for a ritual, μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, η παράσταση Μάστερ και Μαργαρίτα της ομάδας κι όμΩς κινείται και η παράσταση BSTRD της Κατερίνας Ανδρέου, μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Μετά την επιτυχία του περσινού εγχειρήματος για μεγαλύτερο άνοιγμα στην πόλη και το χορό για όλους τους κατοίκους και επισκέπτες στο δημόσιο χώρο, συνεχίζεται η διοργάνωση υπαίθριων παραστάσεων στην κεντρική και πιο πολυσύχναστη πλατεία της Καλαμάτας, στην Πλατεία Βασιλέως Γεωργίου. Το καθιερωμένο πλέον ραντεβού καθ’ όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ είναι φέτος πιο βραδινό, κάθε μέρα στις 21:00 από το Σάββατο 20 Ιουλίου έως το Σάββατο 27 Ιουλίου, και περιλαμβάνει δώδεκα παραστάσεις (κάποιες μέρες φιλοξενούνται δύο παραστάσεις), όλες φυσικά με ελεύθερη είσοδο. Αξίζει να αναφερθεί πως η παράσταση της ομάδας Les Vikings Cie, εκτός από την Πλατεία, θα επαναληφθεί στις 28 Ιουλίου στην Costa Navarino, στο πλαίσιο συνεργασίας του Φεστιβάλ με φορείς της Μεσσηνίας, με στόχο την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας της περιοχής.

Ο Χρόνος αποτυπώνεται και στην αισθητική της καμπάνιας του 25ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (25KDF), που υπογράφει και φέτος ο graphic designer Mike Rafail. Στιγμές του χρόνου άγνωστες και σκοτεινές διαπλέκονται με στιγμές πιο λαμπερές και φωτεινές, μέσα από την παλέτα του μελανού, του γκρι και του χρυσού χρώματος. Τα γραφικά ακολουθούν την πορεία της κίνησης του χορευτή στον χρόνο και αποτυπώνουν την ένταση ξεχωριστών στιγμών, που σηματοδοτούν αλλαγές και ρίσκα. Με αυτό τον τρόπο γίνεται η σύνδεση με την κεντρική ιδέα του φετινού Φεστιβάλ.

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

KAI ΣΤΟ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

 

Joy Alpuerto Ritter

Babae

Η Joy Alpuerto Ritter [Τζόι Αλπουέρτο Ρίτερ] εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το έργο της Babae, μία σόλο παράσταση εμπνευσμένη από τον Χορό των Μαγισσών (Witch Dance) της Mary Wigman. Το Babae, που σημαίνει «γυναίκα» στα Tagalog (γλώσσα των Φιλιππίνων), πρωτοπαρουσιάστηκε στο Witch Dance Project (Sophiensaele, Βερολίνο) το 2016.

Μεγαλωμένη στη Γερμανία, με σπουδές στον κλασικό χορό, η Alpuerto Ritter εξετάζει τα λεξιλόγια που έχουμε κληρονομήσει, επαναπροσδιορίζοντας τη σημασία της επίκλησης της δύναμης και των μυστικιστικών πρακτικών της γυναίκας ως μάγισσας. Με αφετηρία το κινησιολογικό υλικό της Mary Wigman, η Alpuerto Ritter δημιουργεί τον δικό της χαρακτήρα μάγισσας, συνδυάζοντας τις ρίζες της στους παραδοσιακούς χορούς των Φιλιππίνων με την εκπαίδευση στον κλασικό και σύγχρονο χορό και το λεξιλόγιο του hip hop και της voguing.

Κατά τη διάρκεια της παράστασης, η Alpuerto Ritter παρουσιάζει στο κοινό μια αρχαία και οικεία τελετουργία, μια διαδικασία που φαίνεται να είναι γνωστή μόνο σε εκείνη. Εκθέτει τον εαυτό της σε καταστάσεις μετασχηματισμού και έκστασης, ενώ ταυτόχρονα εκπέμπει δύναμη μέσω της θηλυκότητας. Το ταξίδι της είναι ένας θρίαμβος της ζωής, της πνευματικής συνείδησης και της σοφίας. Στον χαρακτήρα της μάγισσάς της, η Alpuerto Ritter ενσωματώνει τις ιστορικές θυσίες των γυναικών και την απόλυτη ελευθερία.

Το Babae εκφράζει την αλληλεπίδραση της γυναίκας με τις ζωώδεις και αισθησιακές ιδιότητες της τελετουργίας και της δύναμης.

(Παρασκευή 19 Ιουλίου & Σάββατο 20 Ιουλίου, 19:30,

Στούντιο Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

CCN de La Rochelle / Cie Accrorap – Kader Attou

The Roots

Tα τελευταία είκοσι χρόνια, ο Kader Attou [Καντέρ Αττού], προσεγγίζει τον χορό μέσα από την ανάλυση και ανάμειξη διαφορετικών χορευτικών ειδών, όπως το hip hop, το ινδικό kathak και ο σύγχρονος χορός. Για τον Attou, το κλειδί σ’ αυτήν τη διαδικασία είναι η διασύνδεση και ο διάλογος πέρα από τη διαφορά και διαμέσου αυτής. Στόχος του είναι να αναδείξει αυτό που εκφράζεται σε σωματικό επίπεδο, σε αντιδιαστολή με το συναισθηματικό —πώς το συναίσθημα δηλαδή, μπορεί να γεννηθεί μέσα από τη δεξιοτεχνική χρήση μιας συγκεκριμένης τεχνικής, μιας μηχανικής χειρονομίας, μιας απλής νύξης. Η επιδίωξη αυτή αποτελεί τον πυρήνα του The Roots.

Το The Roots είναι πάνω απ’ όλα μια ανθρώπινη περιπέτεια, ένα ταξίδι που ερμηνεύουν έντεκα εξαιρετικοί χορευτές hip hop. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, το έργο μεταμορφώνεται, ανοίγοντας νέους ορίζοντες και μεταφέροντας τον θεατή αλλού. Το σκηνικό είναι καθημερινό: ένα τραπέζι, ένας δίσκος βινυλίου σε ένα πικάπ, αναμνήσεις από την παιδική ηλικία. Η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο, ξεσηκώνοντας και καλώντας τους χορευτές να ενωθούν. Στο The Roots κάθε χορευτής εξερευνά τα δυνατά σημεία του, το δικό του μονοπάτι. Σμιλεμένο με τα χρόνια, το μοναδικό στυλ κάθε χορευτή γίνεται σημείο εκκίνησης ενός ταξιδιού από τις ρίζες του προς τη σωματική μνήμη. Το The Roots αναδεικνύει τα οφέλη αυτής της αναζήτησης, όπου η γενναιοδωρία του χορού ανοίγει τον δρόμο προς νέες κατευθύνσεις.

(Παρασκευή 19 Ιουλίου & Σάββατο 20 Ιουλίου, 22:00,

Κεντρική Σκηνή Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

Josef Nadj

Mnémosyne

Ένα ερμηνευτικό δρώμενο και φωτογραφικό εγχείρημα

Η Mnémosyne (Μνημοσύνη) εκφράζει τη μνήμη ενός κόσμου: του κόσμου του χορογράφου και εικαστικού καλλιτέχνη Josef Nadj [Γιόζεφ Νατζ]. Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του παράσταση, ο Nadj δημιουργεί ένα έργο σφαιρικό, φωτογραφικό εγχείρημα και ερμηνευτικό δρώμενο μαζί. Επιστρέφοντας σε μια τέχνη που ο Nadj καλλιέργησε παράλληλα με το κύριο έργο του, τη φωτογραφία, ο καλλιτέχνης ανασκάπτει τη μνήμη του για να διευρύνει για άλλη μια φορά τον δημιουργικό του ορίζοντα.

Για τη Mnémosyne ο Nadj σχεδίασε μια μεγάλη φωτογραφική έκθεση και ένα μαύρο κουτί. Μέσα στο κουτί, στην οικειότητα αυτής της camera obscura, ο Nadj σκηνοθετεί τον εαυτό του, υποδύεται, χορεύει, ερμηνεύει, σε μια σύντομη παράσταση σπάνιας πυκνότητας, όπου κάθε κίνηση, κάθε δράση, κάθε δευτερόλεπτο είναι μια ηχώ του προσωπικού και καλλιτεχνικού ταξιδιού του. Το κουτί πλαισιώνεται από την έκθεση φωτογραφίας. Κάθε φωτογραφία διηγείται μια ιστορία, περιέχει μια ξεχωριστή μνήμη, γνωστή μόνο στον καλλιτέχνη. Αντικείμενα υπαινικτικά, που ο καλλιτέχνης βρήκε τυχαία και κράτησε, έργα τέχνης που τον εμπνέουν αλλά και κάθε είδους αναμνηστικά, παραπέμπουν σε διαδικασίες που εκτείνονται στον χρόνο, από την αναζήτηση των μορφών ως τη σύνθεση των εικόνων και από την επιλογή της τεχνικής ως την πραγματική στιγμή της λήψης.

Προσωπικός φόρος τιμής στο The Atlas, το ανολοκλήρωτο έργο του Γερμανού ιστορικού τέχνης Aby Warburg, η Mnémosyne είναι τελικά ένα συνολικό έργο τέχνης —εγκατάσταση, ερμηνευτικό δρώμενο και έκθεση ταυτόχρονα— από το οποίο κάθε θεατής κρατά μια τελική εικόνα, μια εντύπωση που θέτει σε αμφισβήτηση την όραση και τη μνήμη του.

Η έκθεση φωτογραφίας θα λειτουργεί παράλληλα με τις παραστάσεις αλλά και ως ξεχωριστή εικαστική εγκατάσταση στο φουαγιέ του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας.

(ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Σάββατο 20 Ιουλίου, 12:00 & 14:00 & 19:00 & 24:00, Κυριακή 21 Ιουλίου, 12:00 & 14:00 & 19:00 & 24:00 & Δευτέρα 22 Ιουλίου, 12:00 & 14:00 & 19:00 & 21:00, Παρασκήνια Κεντρικής Σκηνής Μεγάρου Χορού Καλαμάτας,

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: 1923 Ιουλίου, Φουαγιέ Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, εγκαίνια 19 Ιουλίου, 21:00)

 

 

arisandmartha | Άρης Παπαδόπουλος & Μάρθα Πασακοπούλου

Lucy. tutorial for a ritual

Το χορογραφικό δίδυμο arisandmartha (Άρης Παπαδόπουλος και Μάρθα Πασακοπούλου), έχοντας παρουσιάσει το πρώτο του έργο στην πλατφόρμα χορού Aerowaves 2018, υλοποιεί αυτή τη φορά την ιδέα ενός σύγχρονου, επινοημένου τελετουργικού και μας τοποθετεί σε έναν κόσμο μεταιχμιακό, όπου τα πάντα αποκτούν σημασία γιατί απλώς βρίσκονται εκεί. Το έργο Lucy. tutorial for a ritual δανείζεται τον τίτλο του από τον αμφιλεγόμενο, διάσημο σκελετό αυστραλοπίθηκου που ανακαλύφθηκε στην Αιθιοπία το 1974. Πρόκειται, στην ουσία, για μια «τελετουργική απόπειρα» σύνδεσης ετερόκλητων μεταξύ τους στοιχείων, ένα πείραμα για τα ασαφή χρονικά και χωρικά όρια του περάσματος από το ατομικό στο συλλογικό. Παίζοντας με τα στοιχεία της έκστασης αλλά και της συνειδητής παρατήρησης, της φαντασίας αλλά και της αναπόδραστης πραγματικότητας, της λησμονημένης ανάγκης για πίστη και της θεοποίησης του ψέματος, με τον «άνθρωπο-ζώο» και το «ανθρώπινο ζώο», το έργο μας προτείνει να διευρύνουμε το αντιληπτικό μας πεδίο και να αναθεωρήσουμε τρόπους και τόπους τελετουργικών πρακτικών που διασώζονται μέσα στην καθημερινότητά μας. «Μήπως από το ψεύτικο φτάνουμε σε κάτι αληθινό;» αναρωτιούνται οι δημιουργοί.

Το έργο πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (2018-19) και του FLUXUM Foundation (Γενεύη). Είναι συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2019 και χαίρει της ευγενικής υποστήριξης των Κέντρου Έρευνας Χορού Ι & Ρ Ντάνκαν (Αθήνα), Garage Performing Arts Center (Κέρκυρα), KLAP Maison pour la danse (Μασσαλία) και Flux Laboratory (Γενεύη).

(Κυριακή 21 Ιουλίου, 19:30, Στούντιο Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

kabinet k / Joke Laureyns & Kwint Manshoven

Invisible

Ένας άνθρωπος κάνει ερωτήσεις, ανήσυχος, γεμάτος λαχτάρα. Ο κόσμος παραμένει σιωπηλός, αδιάφορος, αφόρητος. Αλλά υπάρχει και η ζωή που υπερισχύει, ξανά και ξανά, με κάθε τρόπο.

Η ομάδα kabinet k [Κάμπινετ Κα] παρουσιάζει έργο της για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το Invisible, με επτά χορευτές από διαφορετικές ηλικίες, διερωτάται τί συμβαίνει όταν οι άνθρωποι χάσουν τα σημεία αναφοράς τους. Είναι μια παράσταση για την κάθαρση, την ελπίδα, την παρηγοριά. Για το πώς ακροβατούμε πάνω σ’ ένα τεντωμένο σχοινί, ανάμεσα στα πάντα και στο τίποτα. Για το πώς σφυρίζουμε στο σκοτάδι.

(Κυριακή 21 Ιουλίου, 22:00, Κεντρική Σκηνή Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

 

κι όμΩς κινείται

Μάστερ και Μαργαρίτα

Μια σουρεαλιστική μυθοπλασία όπου ο ίδιος ο Διάβολος, τιμωρός και κουρασμένος, με τη συνοδεία του, κάνει την εμφάνισή του για να γιατρέψει την έλλειψη πίστης, να ισορροπήσει εκ νέου το λογικό με το παράλογο, το εφικτό με το αδύνατο και εν τέλει να περιγελάσει την εμπιστοσύνη του ανθρώπινου είδους σε αυτό που αυθαίρετα νομοθετεί ως πραγματικότητα.  Μια οικοδομική σκαλωσιά, με ανθρώπους γαντζωμένους στον όγκο της, αποδομείται. Μια παράσταση αφιερωμένη στο κίνημα των κονστρουκτιβιστών, που αρνήθηκε τόσο πεισματικά τον ρομαντισμό και τελικά τον αποθέωσε εκ νέου.

Αποσπάσματα από το Ρεαλιστικό Μανιφέστο των κονστρουκτιβιστών:

«Μέσα στον ανεμοστρόβιλο των εργάσιμων ημερών μας, πέρα από τις στάχτες και τα ερείπια του παρελθόντος και τα κάγκελα του μέλλοντος μπροστά σας, διακηρύσσουμε ότι η πιο μεγάλη ομορφιά είναι η πραγματική ύπαρξη.

Η ζωή δε γνωρίζει ούτε καλό, ούτε κακό, ούτε τη δικαιοσύνη ως μέτρο ηθικότητας. Η ανάγκη είναι η μεγαλύτερη και η πιο σωστή από όλες τις ηθικότητες.

Η ζωή δε γνωρίζει ορθολογιστικές αφηρημένες αλήθειες ως μέτρο γνώσης: το γεγονός είναι η μεγαλύτερη και η πιο σίγουρη από όλες τις αλήθειες.

Χώρος και χρόνος ξαναγεννήθηκαν σήμερα για εμάς.»

(Μόσχα, τρία χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση)

(Τρίτη 23 Ιουλίου, 19:30, Στούντιο Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

 

Le Galactik Ensemble

Optraken

Η ομάδα Le Galactik Ensemble [Λε Γκαλακτίκ Ανσάμπλ] εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Δεν είναι απλώς τα ακροβατικά τσίρκου που εμπνέουν τους χορευτές όσο το γεγονός ότι θέλουν να διερευνήσουν τη σχέση των ανθρώπων με τις δυσκολίες που θέτει το εχθρικό περιβάλλον τους. Το έργο τους πηγάζει από την επιθυμία τους να «σκηνοθετήσουν» πολύ απλές ενέργειες με τρόπο που να προκαλεί το ανθρώπινο σώμα. Το να στέκεται κανείς, να μιλά, να κινείται ελεύθερα, να αντιστέκεται και να προσαρμόζεται σε μια εξωτερική φυσική δύναμη, όλα τα παραπάνω βρίσκονται στον πυρήνα πολλών υπαρξιακών ερωτημάτων.

Οι Le Galactik Ensemble έχουν αναπτύξει αυτό που αποκαλούν «ακροβατικά κατάστασης», τα οποία διερευνούν την άμεση, συγκεκριμένη σχέση του ανθρώπου με ένα ασταθές περιβάλλον και την ικανότητά του να προσαρμόζεται σε αυτό. Παρουσιάζουν έτσι άτομα ή ομάδες ανθρώπων που αντιμετωπίζουν απρόβλεπτες και επικίνδυνες καταστάσεις.

Οι Le Galactik Ensemble δημιουργούν έργα στα οποία η κίνηση δεν εμφανίζεται ως καλοδουλεμένη δεξιότητα αλλά ως ανάγκη, ως παρόρμηση. Στη σκηνή αναζητούν την ποιοτική κίνηση που μπορεί να διεισδύσει στον πραγματικό κόσμο, να αναμετρηθεί μαζί του και να προκαλέσει το κοινό.

(Τρίτη 23 Ioυλίου, 22:00 & Τετάρτη 24 Ιουλίου, 19:30, Κεντρική Σκηνή Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

 

Lali Ayguadé Company

iU an Mi

«Παραμορφωμένοι. Εξαπατημένοι. Ζούμε σε έναν άψογα φανταστικό κόσμο. Και αυτό μας επιτρέπει να συνεχίσουμε τη δυστυχία μας, κατευθυνόμενοι προς τον θάνατο».

Η ομάδα της Lali Ayguadé [Λάλι Αϊγουαδέ] εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το έργο iU an Mi. Με το πρόσχημα μιας κηδείας, το iU an Mi αποκαλύπτει τί κάνουν οι άνθρωποι όταν έρχονται αντιμέτωποι με μη αναστρέψιμα γεγονότα, με αναπόφευκτες ενέργειες, τις οποίες αδυνατούν να χειριστούν. Μιλά για συναισθήματα που η σύμβαση έχει εξωραΐσει, για την οικειότητα που εκτίθεται στους άλλους με βίαιο τρόπο. Για το πώς βλέπουμε τους άλλους και πώς βλέπουν οι άλλοι εμάς. Για το ιδιωτικό και το κοινωνικό, το προσωπικό και το δημόσιο.

Είμαστε όλοι ίσοι. Ζούμε τις ίδιες καταστάσεις, χρειαζόμαστε τα ίδια πράγματα. Ωστόσο, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είμαστε διαφορετικοί, να προφασιζόμαστε ότι είμαστε ιδιαίτεροι, μοναδικοί. Όλοι πιστεύουμε ότι η μοίρα επιφυλάσσει κάτι διαφορετικό για εμάς. «Θα μπορούσε να συμβεί σε οποιονδήποτε, όχι όμως σε μένα.» Έχουμε συναίσθηση της πραγματικότητας, μας έλκει όμως όλους η φαντασίωση. Παρασυρόμαστε από τη φαντασία μας και είναι αυτό ουσιαστικά που μας καθοδηγεί στη ζωή.

Νιώθουμε την ανάγκη να δίνουμε ένα όνομα σε ό,τι δε γνωρίζουμε, σε ό,τι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε, ακόμη κι αν αυτό το όνομα είναι μια έννοια που επίσης δεν μπορούμε να ορίσουμε, όπως ο Θεός, το Ασυνείδητο, το Πεπρωμένο, η Ψυχή, το Πνεύμα, η μετά θάνατον ζωή. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος μας να αισθανθούμε ήρεμοι και ασφαλείς. Αλλά τι είναι πραγματικό και τι φανταστικό; Ποια είναι η Aλήθεια; Ίσως αυτό να είναι το πρόβλημα.

(Πέμπτη 25 Ιουλίου & Παρασκευή 26 Ιουλίου, 19:30, Στούντιο Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

 

BSTRD, Choregraphie et interpretation Katerina Andreou, Creation son Katerina Andreou en collaboration avec Eric Yvelin, Lumieres Yannick Fouassier, Festival June Events 18, le 4 juin 2018, Atelier de Paris / CDCN.
(photo by Patrick Berger)

Κατερίνα Ανδρέου

BSTRD

 Χρησιμοποιώντας τον ευρηματικό τίτλο BSTRD, μια σύντμηση της λέξης «bastard» (νόθος), η Κατερίνα Ανδρέου καταθέτει ένα σόλο για τη «γνήσια νοθεία». Εμπνευσμένη από τη χορευτική και μουσική κοινότητα και σκηνή της house, ιδιώματος της δεκαετίας του ΄80 που στηρίζεται στη φιγούρα του DJ και στη ζωντανή μείξη, χωρίς να νοιάζεται για τα εύσημα της πρωτότυπης σύνθεσης, η Κατερίνα Ανδρέου χορεύει το δικό της μανιφέστο, μέσα σε μια σχεδόν μάταιη προσπάθεια να αποφύγει οποιαδήποτε εύκολη διχοτομήση ανάμεσα στο «τι είναι» ή «τι δεν είναι». Πώς όμως παραμένει κάποιος ελεύθερος, ανώνυμος, χωρίς να καταλήγει απαραίτητα μόνος;

Αυτό το παράδοξο πραγματεύεται το BSTRD, με τα υπόκωφα μπάσα ενός δίσκου βινυλίου ως μοναδικό σκηνικό, μετέωρο πάνω σ’ ένα τεντωμένο σκοινί, ανάμεσα στην ανάγκη για αποφυγή της σύμβασης και στην επιθυμία για ένταξη σε ένα σύνολο, ανάμεσα στη διαφορετικότητα και τη συνοχή, την ανωνυμία και την ταύτιση, τη νοθεία και τη γνησιότητα.

(Σάββατο 27 Ιουλίου, 19:30, Στούντιο Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

Akram Khan Company

Until the Lions

Τι καθορίζει το φύλο; Τι μας κάνει άνδρες ή γυναίκες; Είναι το σώμα; Είναι βαθύτερες παρορμήσεις που καθοδηγούν την επιθυμία ή την έκφραση; Ή μήπως είναι μια ταυτότητα που μας αποδίδει η κοινωνία; Πόσο μόνιμες και αμετάβλητες παραμένουν αυτές οι ετικέτες; Και τι ρόλο παίζει σε όλα αυτά ο Χρόνος;

Έχοντας επίγνωση της δράσης του χρόνου πάνω στο σώμα, της μετάβασης από τη δύναμη στην αντοχή, ο Akram Khan [Άκραμ Καν] καταπιάνεται με τα παραπάνω ερωτήματα μέσα από το πρίσμα του έπους Μαχαμπχαράτα.

Το Until the Lions εμπνέεται από ένα συναρπαστικό γυναικείο χαρακτήρα του Μαχαμπχαράτα, την πριγκίπισσα Άμπα, την οποία απαγάγει την ημέρα του γάμου της, προσφέρει ως νύφη στον αδελφό του και τελικά απελευθερώνει ο Μπίσμα. Η Άμπα βλέπει τη ζωή της να καταστρέφεται, καθώς την απορρίπτουν η οικογένειά της, ο μνηστήρας της, αργότερα ο απαγωγέας της και ολόκληρη η κοινωνία. Η Άμπα επικαλείται τότε τους θεούς, αμφισβητεί τα όρια του γυναικείου και του ανδρικού φύλου και προκαλεί τον Χρόνο.

Το Until the Lions εξετάζει τι συμβαίνει όταν οι κοινωνικές επιταγές για κάθε φύλο οδηγούν σε αδιέξοδο αντί να προστατεύουν. Τι κάνει μια γυναίκα όταν χάνει την κυριότητα του σώματός της; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει προκειμένου να ανακτήσει τον έλεγχο της ζωής της και να δικαιωθεί; Όταν η αναζήτηση της δικαιοσύνης μετατρέπεται σε εκδίκηση, ποιο είναι το τίμημα που πληρώνει το σώμα; Και ποιο το τίμημα που πληρώνει η ανθρωπότητα;

(Σάββατο 27 Ιουλίου & Κυριακή 28 Ιουλίου, 22:00,

Κεντρική Σκηνή Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

 

Cie Le Neil - Link Berthomieux

Vendetta

O Link Berthomieux [Λινκ Μπερτομιέ] παρουσιάζει έργο του για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Θέμα του, ο άνδρας στην αμείλικτη ηχώ των πληγών του.

«Μπορεί να πιστεύει ότι είναι ο ίδιος, μέσα απ’ όλες τις γνωστικές προδιαθέσεις του. Ξέρετε, ο άνδρας ξέρει ν’ αγαπά, τ’ ορκίζομαι. Ξέρει, επίσης, να επιβιώνει με την ίδια δύναμη. Στο τέλος απλά κάνει το καλύτερο που μπορεί. Παραμένει ο ίδιος που ήταν στην αρχή, δεν το βλέπετε; Το ίδιο παιδί, δεν έχει αλλάξει. Αυτό που δεν ξέρετε είναι ότι αντίθετα με το παιδί, ο άνδρας νιώθει φόβο μέσα στον κόσμο της τρωτότητάς του. Αυτός είναι ο δρόμος μου, ως άνδρας.»

(Κυριακή 28 Ιουλίου, 19:30, Στούντιο Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

 

 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

Από το Σάββατο 20 Ιουλίου έως το Σάββατο 27 Ιουλίου, δώδεκα παραστάσεις χορού παρουσιάζονται σε σταθερό βραδινό ραντεβού, κάθε μέρα στις 21:00, στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας. Όλες οι παραστάσεις είναι με ελεύθερη είσοδο.

 

Σάββατο 20 Ιουλίου

TrashDollys / Cape Alley

Τέσσερις χαρακτήρες βρίσκουν καταφύγιο σε ένα ξεχασμένο σοκάκι, το Cape Alley. Κάθε βράδυ το Cape Alley μεταμορφώνεται σε σκληρό βαριετέ, φωτισμένο από έναν ανεμοστρόβιλο ανθρώπινων μελών, ρυθμικών τελετουργικών και αστείας λογομαχίας. Η ομάδα TrashDollys [Τρας Ντόλιζ] παρουσιάζει έργο της για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

 

 

Κυριακή 21 Ιουλίου

Andi Xhuma / Tipping point

Το Tipping point του Andi Xhuma [Άντι Τζούμα] πραγματεύεται τη σχέση της μουσικής και του ρυθμού με τον χορευτή που κινείται εμπνεόμενος από τις δύο αυτές δυνάμεις. Παράλληλα με κάθε μουσικό θέμα αναπτύσσεται και μια κινητική μεταφορά, η οποία επιχειρεί να εκφράσει τους συνειρμούς, τις αυξομειώσεις της ταχύτητας και του μεγέθους της κίνησης, τις δυναμικές και την ιστορία, που μπορεί να προκύψει μέσα από την εκτέλεσή της. Καθώς δοκιμάζονται τα όρια στα οποία φτάνει ή τα οποία ξεπερνά μια ιδέα πριν μεταμορφωθεί ή εξελιχθεί, μια ιστορία εκτυλίσσεται μέσα από κινητικές προκλήσεις που δημιουργούνται από τον ίδιο τον ερμηνευτή με σκοπό την αναζήτηση λύσεων, προσαρμογών και συμβιβασμών.

 

Δευτέρα 22 Ιουλίου

Ιουλία Ζαχαράκη / wethericecream weatheriscream

Σκουπίζω τον αέρα, / πιάνω ένα κουνούπι, / φυσάω μια πεταλούδα, / ένα πούπουλο πέφτει, / κολλημένο στα χέρια, / ο νους αναρωτιέται, / το σώμα υπνοβατεί, / σαν οργισμένη φάλαινα, / καταραμένα κουνούπια, / βρικόλακες εν ζωή, / χάνουν την όραση, / στα όνειρά τους, / υπό την επήρεια μέθης, / μεταμορφώνονται.

 

Τρίτη 23 Ιουλίου

Δύο παραστάσεις:

 Joy Alpuerto Ritter & Lukas Steltner / Shall we…?!

Με κοινές ρίζες στα διάφορα στυλ χορού των δρόμων των μεγαλουπόλεων (Urban Dance), η Joy Alpuerto Ritter [Τζόι Αλπουέρτο Ρίτερ] και ο Lukas Steltner [Λούκας Στέλτνερ] δημιουργούν χορογραφίες αντλώντας έμπνευση από τη δυναμική κίνηση του σύγχρονου χορού και του breakdancing καθώς και από την ένταση και άλλες συναισθηματικές καταστάσεις.

 

Anna Calsina Forrellad & Quentin Manfroy / An invitation to...

«Στο κατώφλι της ιστορίας, πριν από την επινόηση της γραφής, θα είχαμε επινοήσει τα όνειρα. Ο άνθρωπος θα είχε ξεκινήσει, σε κάποια μέρη, να διαχειρίζεται εικόνες. Να διαχειρίζεται τα κατάλοιπα του ορατού και να αντιστρέφει την αναλογία του φωτός.» [Jean-Louis Schefer, από το ντοκυμαντέρ Le Labyrinthe – Le Temps, la Mémoire, les Images του Philippe Grandieux (1989)]

 

 

Τετάρτη 24 Ιουλίου

Δύο παραστάσεις:

 

Lali Ayguadé Company / Entre dos

Ένα αντικείμενο δημιουργείται και μετά από λίγο αλλοιώνεται. Ένας άνθρωπος γεννιέται με εύκαμπτο σώμα και στη συνέχεια γερνάει μέχρι που χάνει την ικανότητα να κινείται. Ένα γλυπτό είναι επίσης ένα ανθρώπινο σώμα. Ένα σώμα με συναισθήματα και κινήσεις.

Το 2015 η Lali Ayguadé [Λάλι Αϊγουαδέ] προσκλήθηκε από το Ίδρυμα Joan Miró της Βαρκελώνης να χορογραφήσει τη δική της ερμηνεία της έκθεσης Miró i l’objecte. Το Entre dos οδηγεί το κοινό σε ένα ταξίδι μέσω της μεταμόρφωσης και της ταυτότητας, όπου ο χορός είναι ένα από τα πολλά μέσα που χρησιμοποιεί η δημιουργός για να μεταφράσει τις σκέψεις της. Αλληλεπιδρώντας με το κοινό και τον χώρο, το Entre dos, ζωντανός μάρτυρας της δημιουργικής διαδικασίας της Ayguadé, μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε τα ωμά συναισθήματα και τη δεξιοτεχνία του σώματος.

 

Εύα Γεωργιτσοπούλου / miTerra

Η Μητέρα μου, η Γη μου. Μια δημιουργία εμπνευσμένη από και αφιερωμένη στην πορεία της μητέρας. Μια σωματική αναπαράσταση του γυναικείου σώματος που δημιουργήθηκε για να μεταμορφώνεται, να παραμένει ζωντανό, να γίνεται γη για νέα ζωή. Ένα σώμα που φτιάχτηκε για να φέρει νεογέννητα μονοπάτια, για να εκτίθεται, για να έχει συνείδηση ή και όχι, για να είναι δυνατό και ευάλωτο, για να υπάρχει.

 

Πέμπτη 25 Ιουλίου

Δύο παραστάσεις:

 

Physical Momentum - Francisco Córdova / OHTLI (Path)

Ο Francisco Córdova [Φρανσίσκο Κόρδοβα] παρουσιάζει το σόλο του Ohtli (Μονοπάτι) για την αρετή της αναζήτησης, όταν κάθε βήμα της πορείας του ανθρώπου γεμίζει με νόημα. Όταν το βήμα, ελαφρύ, χωρίς περιορισμούς, αναζητά τον αέναο ορίζοντα. «...όταν γεννήθηκε το κοράκι, τράβηξε τον αφαλό του και γι’ αυτό τώρα περπατά» (από την προφορική παράδοση των Nahua του Μεξικού).

 

Masa Suzuki (a.k.a PKMASA) / 七転八起

Ο Masa Suzuki [Mάσα Σουζούκι] εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το 七転八起 (πέσε επτά φορές, σήκω οκτώ), μια σόλο χορευτική παράσταση, που εμπνέεται από το άθλημα του παρκούρ και δημιουργήθηκε ειδικά για το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Η ζωή είναι γεμάτη εμπόδια. Το θέμα είναι πώς τα ξεπερνάς.

 

Παρασκευή 26 Ιουλίου

Chey Jurado / Agua

Το νερό, το στοιχείο που ξεπερνά τις αντιξοότητες, το πιο αγνό στοιχείο, αναγκαίο, προσαρμοστικό, υγρό, άκαμπτο, πτητικό, καθοριστικό όταν δίνει ζωή ή όταν την αφαιρεί. Ο Chey Jurado [Τσέι Χουράδο] εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με μια απρόβλεπτη παράσταση μικρής διάρκειας, που βυθίζει τον θεατή στους άπειρους τρόπους με τους οποίους η κίνηση ερμηνεύει τις ιδιότητες του νερού. Έναν φόρο τιμής του νερού στον εαυτό του.

 

Σάββατο 27 Ιουλίου

Δύο παραστάσεις:

 Les Vikings Cie / L’Aveuglement

Η ομάδα Les Vikings [Λε Βικίνγκς] έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το έργο της L’Aveuglement, παράσταση εμπνευσμένη από το έργο του Ζοζέ Σαραμάγκου Περί Τυφλότητος. Ένας μοναχικός άνδρας περπατά. Τυφλώθηκε χωρίς λόγο λίγες μέρες νωρίτερα. Η τυφλότητά του τον ταράζει και τον απομονώνει, κατευθύνει τις πράξεις του, τον χειραγωγεί. Συνειδητοποιεί ότι πρέπει να ζήσει με αυτήν, να την καταλάβει, να την αποδεχτεί. Αυτή είναι η αρχή ενός μεγάλου ταξιδιού κατά το οποίο θα μάθει πώς να μεταμορφώνει μια αναπηρία σε ένα «χορό της ζωής».

Η παράσταση θα επαναληφθεί στην Costa Navarino στις 28 Ιουλίου 2019.

 

 

Cie Le Neil - Link Berthomieux / On this ground

Στο έδαφος, σε κίνηση. Σε ποια κατάσταση;

Λιγότερο ή περισσότερο; Μικρή ή μεγάλη;

Το λιγότερο είναι περισσότερο, αυτή την κίνηση επιλέγω.

Τίποτα μεγάλο.

Κίνηση, σε αυτή τη φυσική κατάσταση.

 

 

ΠΡΟΒΟΛΕΣ

ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΤΟΥ RAYMOND SAINT-JEAN [ΡΕΪΜΟΝ ΣΕΝ-ΖΑΝ] ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΧΟΡΕΥΤΡΙΑΣ LOUISE LECAVALIER [ΛΟΥΙΖ ΛΕΚΑΒΑΛΙΕ]

 

Louise Lecavalier: In Motion

(Louise Lecavalier: Sur son cheval de feu)

Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την εκπληκτική ιστορία της Καναδής Louise Lecavalier [Λουίζ Λεκαβαλιέ], χορεύτριας της ομάδας χορού La La La Human Steps, που ιδρύθηκε το 1980 και διαλύθηκε το 2015. Η Lecavalier, μια ασυμβίβαστη καλλιτέχνις, όταν ξεκίνησε τη συνεργασία της με τον χορογράφο Édouard Lock, έφερε επανάσταση στη σκηνή του σύγχρονου χορού της δεκαετίας του 1980 και ήταν η εμβληματική μορφή της ομάδας. Το ταλέντο της αναδείχθηκε μέσα από συνεργασίες με κορυφαία ονόματα της ροκ μουσικής σκηνής, όπως ο David Bowie, ο Frank Zappa, οι Skinny Puppy, οι Einstürzende Neubauten, ο Kevin Shields, ο David Van Tieghem και η Carole Laure μεταξύ άλλων. Σήμερα, στα 61 της, η Lecavalier συνεχίζει να απολαμβάνει μία επιτυχημένη σόλο διεθνή καριέρα. Αποτελεί εικονική φυσιογνωμία του χορού και μοναδική δημιουργό, της οποίας η τέχνη ξεπερνά τους περιορισμούς του ανθρώπινου σώματος. Η ταινία, γεμάτη εντυπωσιακό υλικό από χορευτικά στιγμιότυπα του έργου της, πρωτότυπη μουσική και αποκλειστικές συνεντεύξεις, σκιαγραφεί ένα συγκινητικό πορτρέτο της εμπνευσμένης χορεύτριας στην αναζήτησή της για την τέλεια κίνηση.

Πρωταγωνιστούν: Louise Lecavalier, France Bryère, Robert Abubo, Patrick Lamothe, Frédéric Tavernini, Marc Béland, Pierre-Mary Toussaint, Kier Knight, Angelo Barsetti.

 (Δευτέρα 22 Ιουλίου, 21:30, Προαύλιο Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

ΔΙΗΜΕΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟ ΟΥΓΓΡΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ BÉLA TARR [ΜΠΕΛΑ ΤΑΡ] ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ

 

Werckmeister harmóniák (Αρμονίες του Βερκμάιστερ)

& A torinói ló (Το Άλογο του Τορίνο)

Ο Béla Tarr [Μπέλα Ταρ] θεωρείται ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς του κινηματογράφου όλων των εποχών. Το 1971, στα 16 του χρόνια, ξεκίνησε να γυρίζει ερασιτεχνικές ταινίες σε φορμά Super 8, για να δείξει, όπως έχει πει ο ίδιος, την πραγματικότητα που δεν έδειχνε ο κινηματογράφος. Τα φιλμ του έγιναν γνωστά στα στούντιο Béla Balázs, που τον βοήθησαν στη συνέχεια να γυρίσει την πρώτη του ταινία. Στόχος του Tarr είναι να δείξει την αληθινή ζωή και τους ανθρώπους χωρίς καμιά αλληγορία, κανένα συμβολισμό. Η ματιά του είναι βαθιά ανθρωποκεντρική, ποιητική και φιλοσοφική. Σε όλη του την πορεία, πολύ σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και οι μόνιμοι συνεργάτες του, η γυναίκα του και μοντέζ Ágnes Hranitzky  και ο συγγραφέας László Krasznahorkai. Στις πολύωρες ασπρόμαυρες ταινίες του η δράση είναι ελάχιστη και η φωτογραφία ανεπανάληπτη. Στα περισσότερα έργα του έχει δουλέψει πιο πολύ με απλούς ανθρώπους παρά με ηθοποιούς. Τον ενδιαφέρουν οι φτωχοί και οι ταπεινοί, αυτοί για τους οποίους κανείς δε μιλά. Τα τοπία που αναζητά είναι κι αυτά σαν τους ανθρώπους. Ο χρόνος στις ταινίες του δεν τον περιορίζει. Αγαπά τους ανθρώπους κι αφιερώνει όσο χρόνο χρειάζεται για να τους παρατηρεί και να τους απεικονίζει.

Στο Στούντιο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας θα προβληθούν δύο από τα σημαντικότερα έργα του: οι Αρμονίες του Βερκμάιστερ, παραγωγή του 2000, και η πιο πρόσφατη ταινία του, Το Άλογο του Τορίνο, παραγωγή του 2011, που, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, θα είναι και η τελευταία. Πριν την προβολή της δεύτερης ταινίας θα έχουμε τη μεγάλη τιμή και χαρά να τον ακούσουμε να μας μιλά για τη σχέση του με την τέχνη, τον χρόνο και τη ζωή.

(Πέμπτη 25 Ιουλίου, 22:00, Αρμονίες του Βερκμάιστερ & Παρασκευή 26 Ιουλίου, 22:00, Το Άλογο του Τορίνο και συζήτηση με το κοινό πριν την προβολή της ταινίας, Στούντιο Μεγάρου Χορού Καλαμάτας)

 

 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Α. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΧΟΡΟΥ 18-28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ:

JOY ALPUERTO RITTER | FRANCISCO CÓRDOVA | LALI AYGUADÉ

JOZEF FRUČEK & MANUEL RONDA

 

4 σεμινάρια & 1 διάλεξη

Συνολική διάρκεια: 62 ώρες

Χώρος: Δημοτικό Στάδιο Καλαμάτας

  

 

JOZEF FRUČEK & MANUEL RONDA

A minute of lies: acting and dance workshop

18-20 Ιουλίου (12 ώρες)

Jozef Fruček [Γιόζεφ Φρούτσεκ] και ο Manuel Ronda [Μανουέλ Ρόντα] είναι καλλιτεχνικοί συνεργάτες από το 2012. Έχουν συνεργαστεί στις παραγωγές των Rootlessroot When the dogs assailed their masters, Kireru και Europium, το οποίο είναι ακόμα σε παγκόσμια περιοδεία. Στο σεμινάριό τους το ενδιαφέρον στρέφεται στο πώς κατασκευάζουμε και πλάθουμε μεγάλα ψέματα επί σκηνής. Ο πυρήνας του σεμιναρίου αφορά την πιο βασική αρχή κάθε ερμηνείας, η οποία δεν είναι άλλη από το να πιστέψουν οι θεατές πως αυτό που βλέπουν είναι αλήθεια. Το μάθημα εστιάζει σε συναισθήματα και προθέσεις, και σε τρόπους να τα κατασκευάζουμε, να τα χρησιμοποιούμε, να τα προσεγγίζουμε, να τα διατηρούμε και να τα εκθέτουμε. Τρόπους να έχουμε πάντοτε τον έλεγχο των επιλογών μας και να είμαστε ειλικρινείς απέναντί τους, ώστε να γινόμαστε πιστευτοί και να μην αποκαλύπτονται τα ψέματά μας. Μεγάλο βάρος θα δοθεί στη δύναμη της ακινησίας, του αφουγκράσματος και της ουδετερότητας ως σημείου εκκίνησης προς την αναγνώριση και τη διαμόρφωση του εσωτερικού κτήνους του ερμηνευτή. Επιπλέον, θα διερευνηθεί ο τρόπος άμεσης μετάβασης του ερμηνευτή από την ακινησία στη φυσική και πνευματική κίνηση, καθώς και το τί σημαίνει να εξαφανίζεται ώστε να επανεμφανίζεται με διαφορετικό κάθε φορά πρόσωπο.

 

  

JOY ALPUERTO RITTER

Hybrid Movement Workshop

19-22 Ιουλίου (4 μέρες x 3 ώρες)

Η Joy Alpuerto Ritter [Τζόι Αλπουέρτο Ρίτερ], χορεύτρια και χορογράφος, συνεργάζεται εδώ και χρόνια με δημιουργούς όπως ο Akram Khan και οι Wang Ramirez, με αποτέλεσμα να έχει επηρεαστεί ως προς τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το βάθος και την πολυπολιτισμικότητα του χορού. Το πολυποίκιλο υπόβαθρό της, που περιλαμβάνει από μπαλέτο, χιπ χοπ και voguing μέχρι παραδοσιακό φιλιππινέζικο αλλά και σύγχρονο χορό, τη βοήθησε να αναπτύξει μια πολύ ενδιαφέρουσα μίξη από διαφορετικούς τρόπους σωματικής έκφρασης. Το σεμινάριό της επικεντρώνεται σε ασκήσεις απομόνωσης των μελών του σώματος, στην τεχνική waving, στον ρυθμό και σε ασκήσεις εδάφους. Περιλαμβάνει, ακόμη, εξάσκηση για ένα ισχυρά γειωμένο σώμα, που είναι ταυτόχρονα δυναμικό και ευαίσθητο στον χώρο. Ο σωματικός ρυθμός και η μουσικότητα θα διερευνηθούν επίσης, κυρίως μέσα από συνδυασμούς και ασκήσεις. To σεμινάριο θα περιλαμβάνει αυτοσχεδιασμό και οι χορευτές θα δουλέψουν σε διάφορες κινητικές ιδέες και καταστάσεις του σώματος, με στόχο να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους και να διερευνήσουν τις προσωπικές εκφραστικές τους ποιότητες.

 

 

FRANCISCO CÓRDOVA

Body Action

21-27 Ιουλίου (7 μέρες x 3 ώρες)

O Francisco Córdova [Φρανσίσκο Κόρντοβα] είναι Μεξικανός ερμηνευτής, χορογράφος και δάσκαλος, με σπουδές στον σύγχρονο χορό, το θέατρο, τη σκηνοθεσία και τον σχεδιασμό φωτισμού. Το σεμινάριό του αφορά το Body Action, δική του μέθοδο, που βασίζεται στην κατασκευή σωματικών δράσεων. Οι συμμετέχοντες καλούνται να μάθουν να κινούνται μέσα από μια κοινή γλώσσα και όχι μέσα από τους συνήθεις κώδικες του χορού. Η μέθοδος, δηλαδή, αποκωδικοποιεί και αποδομεί τις προκαθορισμένες διαλέκτους του χορού. Το μάθημα αποτελεί απεικόνιση της λειτουργίας του ελέγχου και του φυσικού ενστίκτου και σκοπός του είναι να δημιουργήσει σωματικές, πνευματικές και συναισθηματικές καταστάσεις μέσω της έντονης σωματικής εξάσκησης. Για τον λόγο αυτό, το σώμα οδηγείται στις μέγιστες δυνατότητές του μέσα από το άνοιγμα στον σωματικά ελεγχόμενο κίνδυνο. Οι συμμετέχοντες καθοδηγούνται ώστε να μάθουν να δέχονται τις πληροφορίες του ενστίκτου τους, να βρίσκουν αλήθεια μέσα στο σώμα τους και να επικοινωνούν τον προσωπικό τους τρόπο κίνησης.

 

LALI AYGUADÉ

From lightness to gravity

24-28 Ιουλίου (5 μέρες x 3 ώρες)

Η Lali Ayguadé [Λάλι Αϊγουαδέ] είναι χορεύτρια και χορογράφος καταλανικής καταγωγής. Πυρήνας του σεμιναρίου της είναι η μελέτη της μεταμόρφωσης μέσα από τη σωματικότητα. Το μάθημα αποτελείται από δύο μέρη: ένα πρώτο μέρος που περιλαμβάνει ζέσταμα και συνδυασμούς με στόχο να προετοιμαστούν οι χορευτές για τις προκλήσεις του μαθήματος και ένα δεύτερο μέρος με έμφαση στον αυτοσχεδιασμό πάνω σε συγκεκριμένες ασκήσεις. Στόχος του σεμιναρίου είναι να μάθουν οι συμμετέχοντες τρόπους χρήσης του εδάφους με έμφαση στα πόδια, ενδυναμώνοντας έτσι τη βάση τους και τη στήριξη της κίνησης. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες θα ασκηθούν στον έλεγχο του κέντρου βάρους τους, καθώς και σε τρόπους απελευθέρωσης της κίνησης μέσα από χορευτικές φράσεις και αυτοσχεδιασμούς. Ο ρυθμός και η φωνή θα γίνουν κι αυτά αντικείμενο μελέτης στο πλαίσιο διερεύνησης της θεατρικής σωματικότητας.

 

ΔΙΑΛΕΞΗ

Jozef Fruček

Ageing body

23 Ιουλίου (2 ώρες)

Ο Jozef Fruček [Γιόζεφ Φρούτσεκ], συνιδρυτής μαζί με τη Λίντα Καπετανέα της ομάδας χορού RootlessRoot και του Fighting Monkey Practice που διδάσκεται παγκοσμίως σε πανεπιστήμια, συνέδρια και ανοιχτές ερευνητικές πλατφόρμες, δίνει μια δίωρη διάλεξη σε χορευτές και performers για τον ρόλο του ρυθμού και του συντονισμού στους βιολογικούς κύκλους του σώματος και τη σημασία της συνειδητής και ανορθόδοξης εξάσκησης για τη μακροχρόνια διατήρηση της νεανικότητας και ζωντάνιας του ανθρώπινου σώματος.

 

 

  1. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΧΟΡΟΥ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

ΒΙΤΟΡΙΑ ΚΩΤΣΑΛΟΥ

Καλειδοσκόπιο

Eργαστήρι χορού και χορογραφίας για παιδιά και εφήβους ηλικίας 5-16 ετών

12-16 Ιουλίου, καθημερινά 10:00-14:00

Παράσταση 17 Ιουλίου, 19:00

Κεντρική Σκηνή Μεγάρου Χορού Καλαμάτας

Το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας προσκαλεί παιδιά και εφήβους όλων των ηλικιών, με ή χωρίς χορευτική εμπειρία, να συμμετάσχουν σε ένα εντατικό πενθήμερο εργαστήρι χορού και χορογραφίας και να λάβουν μέρος στην παράσταση που θα παρουσιαστεί στο τέλος του εργαστηρίου. Το εργαστήρι εμπνέεται από την ιδέα του φωτός για την ανάπτυξη υλικού κίνησης. Όπως το φως που κινείται γύρω μας και μαζί μας, έτσι κι εμείς θα ακολουθήσουμε το φως καθώς ταξιδεύει στο σώμα μας, θα μιμηθούμε δέσμες φωτός, θα παίξουμε σαν σμήνος πουλιών με το φως που ενώνεται με επιφάνειες, διαθλάται και δημιουργεί μοτίβα χρωμάτων. Το υλικό θα φανερώσει πώς γεννιούνται τα κινητικά μοτίβα, πώς εξελίσσονται, πώς μεταμορφώνονται και επικοινωνούν μέσα από σόλο ή ομάδες ή ακόμα και μέσα από το σύνολο. Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένο κινητικό υλικό καθώς και αυτοσχεδιασμούς, οι συμμετέχοντες θα βιώσουν την εμπειρία δημιουργίας μιας χορογραφίας από τον χώρο, τον χρόνο, τις ιδέες και το υλικό που προσφέρεται προς διερεύνηση, πειραματισμό και παιχνίδι.

 

  

Γ. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

 

ANΤΩΝΗΣ ΣΤΡΟΥΖΑΣ

Fighting Monkey Practice (50+)

12-16 Ιουλίου, καθημερινά 18:00-20:00

Στούντιο Μεγάρου Χορού Καλαμάτας

To εργαστήρι του Αντώνη Στρούζα είναι εργαστήρι κίνησης ενηλίκων που στόχο έχει να εισάγει τους συμμετέχοντες στις βασικές αρχές του Fighting Monkey και κυρίως στη διαδικασία έξυπνης εξάσκησης και βιώσιμης γήρανσης. Το Fighting Monkey είναι εφαρμοσμένη πρακτική ανθρώπινης ανάπτυξης μέσα από την κίνηση, που ανέπτυξαν ο Jozef Fruček και η Λίντα Καπετανέα.

Το Fighting Monkey διερευνά:

  • Τη διαδικασία της γήρανσης και τρόπους διατήρησης της υγείας των αρθρώσεων και συνολικά του μυοσκελετικού συστήματος προκειμένου να διατηρείται η κινητικότητά μας μέσα στο χρόνο.
  • Την ανάπτυξη ελαστικότητας του σώματος και πλαστικότητας του εγκεφάλου μέσα από ειδικά σχεδιασμένα παιχνίδια κίνησης που έχουν στόχο να διατηρούν νέο το νευρικό μας σύστημα.
  • Την ανάπτυξη καλύτερου συντονισμού στο σώμα και τον ρόλο του στη μικρή και μεγάλη κλίμακα της ανθρώπινης ζωής.
  • Την ανάπτυξη επικοινωνίας τόσο με τον εαυτό μας όσο και με το περιβάλλον μας με στόχο την ανάπτυξη ικανοτήτων μάθησης και δημιουργία «ιστοριών» που μας εμπνέουν και τροφοδοτούν την όρεξή μας για ζωή.

Στο εργαστήρι Fighting Monkey Practice 50+ οι συμμετέχοντες θα παίξουν ανορθόδοξα παιχνίδια για τη βελτίωση της μνήμης, τον καλύτερο συντονισμό κινήσεων του σώματος, το ξύπνημα των αρθρώσεων και την αναζωογόνηση του νευρικού συστήματος.

 

Δ. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΧΟΡΟΥ ΓΙΑ ΑμεΑ
 DANCING OUR WAY / XOΡΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΡΟΠΟ
Ζωντανοί στη σκηνή
23-28 Ιουλίου
Παράσταση: Κυριακή 28 Ιουλίου, 18:30
Αμφιθέατρο «Θόδωρος Αγγελόπουλος»
Υπεύθυνη προγράμματος: Σοφία Φ. Δρούμπαλη
Εισηγητές: Δρ. Μάρω Γαλάνη, Αναστασία Νικολίτσα, Σοφία Φ. Δρούμπαλη

Σε συνέχεια του επιτυχημένου προγράμματος Dancing My Way της προηγούμενης χρονιάς, το φετινό πρόγραμμα Dancing Our Way προσκαλεί και προκαλεί χορευτές, εκπαιδευτικούς και θεραπευτές να παρακολουθήσουν και να βιώσουν τη μοναδική ικανότητα της κίνησης και του χορού να προάγουν την ένταξη και να δημιουργήσουν κοινότητα και σχέσεις μεταξύ ατόμων με και χωρίς αναπηρία. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μία ημέρα με θεωρητικά βιωματικά σεμινάρια για όλους και τέσσερις ημέρες κλειστών εργαστηρίων, που θα ολοκληρωθούν μέσα από μία διαδραστική απογευματινή εκδήλωση επί σκηνής. Το πρόγραμμα διεξάγεται με τη συνεργασία της ΦΑΡΙΣ (Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας – Δημοτική Σχολή Χορού Καλαμάτας) και του Κέντρου Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης Καλαμάτας (ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ.).

Δρ. Μαρία Γαλάνη
Πρωτόγονη Έκφραση
Αφύπνιση της σωματικής μνήμης και απόλαυση της φυσικής ύπαρξης στο θεραπευτικό πλαίσιο της χοροθεραπείας για άτομα με αναπηρίες, μέλη της οικογένειας, φροντιστές, εκπαιδευτές ειδικής αγωγής και χορευτές.

Αναστασία Νικολίτσα
Το σώμα του φροντιστή: αντίληψη, κατανόηση και διαχείριση όσων δεν λέγονται
Η αμεσότητα της σχέσης φροντίδας ατόμων με αναπηρία επιφέρει και την αναπόφευκτη ανάδυση των προσωπικών ευάλωτων πτυχών και των δύο εμπλεκόμενων ατόμων. Θα κατανοήσουμε και θα ανακαλύψουμε νέους τρόπους διαχείρισης αυτών προς πρόληψη του burnout (ολοκληρωτική εξάντληση).

Σοφία Φ. Δρούμπαλη
Ζωντανοί στη σκηνή
Μια ζωντανή διαδραστική εκδήλωση βασισμένη στον αυτοσχεδιασμό, στην οποία το κοινό θα γίνει μέρος της επικοινωνίας και της συναισθηματικής διασύνδεσης μεταξύ ατόμων με και χωρίς αναπηρία. Έκθεση φωτογραφίας, δημιουργικές ανταποκρίσεις και ζωντανή ανάφλεξη σκέψεων από το κοινό θα καθοδηγήσουν αυτή την εμπειρία.

 

25ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
www.kalamatadancefestival.gr

OFFICIAL HASHTAGS:
#25kdf2019
#kalamatadancefestival
#kalamata

 

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ

 

 

 

 

 

 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Joy Alpuerto Ritter
Η Joy Alpuerto Ritter [Τζόι Αλπουέρτο Ρίτερ] είναι απόφοιτος της σχολής Palucca Dance School της Δρέσδης. Από το 2004, έχει συνεργαστεί ως χορεύτρια με τους Akram Khan, Wangramirez, Christoph Winkler, Anja Kozik, Heike Hennig, Milan Gervais, Constanza Macras και το Cirque du Soleil. Το πολυποίκιλο υπόβαθρό της, από τον κλασικό χορό ως τις τεχνικές του Urban Dance, τη βοήθησε να αναπτύξει μια μοναδική αισθητική κίνησης, την οποία αποτυπώνει σε δικές της χορογραφίες από το 2016.

CCN de La Rochelle / Cie Accrorap – Kader Attou
Η ομάδα Accrorap ιδρύθηκε το 1989 από τους Kader Attou, Eric Mezino, Chaouki Saïd, Mourad Merzouki και Lionel Frédoc. Από το ξεκίνημά της ως κολλεκτίβα καλλιτεχνών, η ομάδα υπήρξε ανοιχτή στον κόσμο, σε διαφορετικές καλλιτεχνικές φόρμες, σε διαφορετικές τάσεις. Το έργο της ομάδας Accrorap είναι η ιστορία μιας διεθνούς, συλλογικής περιπέτειας, στην οποία οι συναντήσεις και τα ταξίδια παίζουν κεντρικό ρόλο, εμπλουτίζοντας την αναζήτηση, με σκοπό τη δημιουργία μοναδικών χορογραφικών έργων.

Οι Accrorap και ο Kader Attou [Καντέρ Ατού] δημιουργούν ένα χορό γενναιόδωρο, ένα χορό που καταλύει και διασχίζει σύνορα, με επιρροές από το hip hop, τις τέχνες του τσίρκου, τον σύγχρονο χορό και τις εικαστικές τέχνες. Έργα τους, όπως τα Prière pour un fou (1999), Anokha (2000), Pourquoi pas (2002), Douar (2004), Les corps étrangers (2006), Petites histoires.com (2008), Trio (?) (2010), SymfoniaPiésniZałosnych (2010), The Roots (2013), Un break à Mozart (2014), OPUS 14 (2014), Un break à Mozart 1.1 (2016) και Allegria (2017), έχουν παρουσιαστεί στη Γαλλία και το εξωτερικό.

Josef Nadj 
«Ο χορός πάνω απ’ όλα ως χώρος συνάντησης», έτσι ορίζει το έργο του ο Josef Nadj [Γιόζεφ Νατζ]. Πέρα από χορογράφος, ο Nadj είναι ένας καλλιτέχνης χωρίς σύνορα και χωρίς εμπόδια. Χορευτής αλλά και εικαστικός και φωτογράφος, ο Nadj οραματίζεται την ανθρωπότητα με τρόπο ποιητικό και παθιασμένο, αναζητά συνεχώς νέες μορφές έκφρασης και είναι πάντα πρόθυμος να ερευνήσει την ανθρώπινη φύση με στόχο την αλήθεια.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, από το Canard pékinois (1987) ως το Mnémosyne (2018), ο Nadj υπηρετεί με πάθος μια απαιτητική, γεμάτη ένταση χορογραφία, όπου εναλλάσσονται η αυστηρότητα και η συμπόνια, το βάθος και το χιούμορ. Είτε ασχολείται με μη-συμβατικούς συγγραφείς (Μπέκετ, Κάφκα, Μισώ) είτε φέρνει μαζί του επί σκηνής τη ζωγραφική (σε ερμηνευτικό δρώμενο με τον Miquel Barceló), ο Nadj ανθίζει μέσα σε πλήρη σωματική ελευθερία. Κινούμενος μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, παράδοσης και νεοτερισμού, ο Nadj διερευνά το ουσιώδες: τη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του. Γιατί, για τον Nadj, ο χορός είναι μια βαθιά ανθρωπιστική πράξη.

Με τα χρόνια, τα έργα του Nadj έχουν καταστεί σημείο αναφοράς για τον σύγχρονο χορό. Πέρα από την αναγνώρισή του σε εθνικό επίπεδο (Carte Blanche στην Grande Halle της Villette, Παρίσι 2014, Συνεργαζόμενος Καλλιτέχνης του Φεστιβάλ της Αβινιόν 2006, όπου ανακηρύχθηκε «δημιουργός χωρίς σύνορα»), το έργο του γνωρίζει τιμές και διακρίσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Περισσότεροι από 400.000 ενθουσιασμένοι θεατές σε πέντε ηπείρους έχουν συγκινηθεί με τα έργα του στους πιο σημαντικούς διεθνείς χώρους πολιτισμού. Αντλώντας έμπνευση από τις καταβολές των μεγάλων μύθων, συνυφαίνοντας με πάθος διάφορες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης και πολιτιστικές αναφορές, ο Nadj ξέρει πώς να αναπτύσσει μια παγκόσμια γλώσσα. Από το 1995 ως το 2016, ο Nadj υπήρξε διευθυντής του Centre chorégraphique national d’Orléans. Από το 2017, ζει στο Παρίσι και δημιουργεί με τη νέα του ομάδα Atelier 3+1.

arisandmartha | Άρης Παπαδόπουλος & Μάρθα Πασακοπούλου
Ο Άρης Παπαδόπουλος και η Μάρθα Πασακοπούλου είναι χορευτές και δημιουργοί με έδρα την Αθήνα. Ακολουθώντας παράλληλα ανεξάρτητες καλλιτεχνικές πορείες και συνεργασίες, δουλεύουν μαζί από το 2016 ως arisandmartha θέτοντας σε κοινή διερεύνηση τα προσωπικά ενδιαφέροντα και την αισθητική τους στον χορό, την performance και το site specific. Ευέλικτοι και ανοιχτοί στη διπλή ιδιότητα του χορευτή-χορογράφου, εξετάζουν και επαναπροσδιορίζουν το κοινό τους έδαφος με κάθε νέα απόπειρα σκηνικής συνύπαρξης.

kabinet k / Joke Laureyns & Kwint Manshoven
Από το 2002, η ομάδα kabinet k [Κάμπινετ Κα] χρησιμοποιεί μια χορευτική γλώσσα που από αντανακλαστική, μινιμαλιστική και εκφραστική μπορεί ξαφνικά να μετατραπεί σε μια ακατέργαστη, αδυσώπητη, πληθωρική ενέργεια. Οι παραγωγές της ομάδας αναπτύσσονται γύρω από μια κεντρική ιδέα, όπως το σθένος (Rauw) ή η τυφλή πίστη (Horses), η οποία μεταφράζεται για το νεαρό κοινό μέσα από την κίνηση, τη σκηνογραφία, τους ερμηνευτές, τον ρυθμό και άλλες πτυχές της παράστασης. Η ζωντανή μουσική ή οι νέες συνθέσεις, η παρουσία διαφορετικών γενεών επί σκηνής και η επιρροή της εικαστικής τέχνης, αποτελούν χαρακτηριστικά στοιχεία της δουλειάς τους. Οι kabinet k προσεγγίζουν τον χορό με τρόπο οργανικό, εστιάζοντας όχι τόσο στη δεξιοτεχνία αλλά στην αυθεντικότητα. Μέσα από τις παραγωγές τους, οι kabinet k επιδιώκουν να προσφέρουν μια εναλλακτική πρόταση, να καταδείξουν ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν με διαφορετικό τρόπο σε ένα κόσμο γεμάτο βεβαιότητες.

Οι kabinet k συνεργάζονται με την ομάδα hetpaleis της Αμβέρσας από το 2016. Το έργο Horses αποτελεί την πρώτη κοινή παραγωγή τους. Το έργο Invisible, δημιουργία των kabinet k (2018), απευθύνεται σε ενήλικες και παιδιά άνω των οκτώ.

κι όμΩς κινείται
Η ομάδα κι όμΩς κινείται ιδρύθηκε το 2003 από τη χορεύτρια Χριστίνα Σουγιουλτζή και τον καλλιτέχνη του τσίρκου Camilo Bentancor. Από το 2008 συνεργάζεται σταθερά με το χορευτή-χορογράφο Ερμή Μαλκότση. Πρόκειται για τη μακροχρόνια συνεργασία καλλιτεχνών με διαφορετικό κινησιολογικό υπόβαθρο, μια ομάδα σύνθετων σωματικών παραστάσεων, όπου συναντιούνται ο χορός με το τσίρκο και την performance. Μέσα στη δομή μιας ενιαίας και ολοκληρωμένης παράστασης, βασισμένης στη σωματική δράση και έκφραση των ερμηνευτών, αφομοιώνονται τεχνικές του τσίρκου για τη δημιουργία και αξιοποίηση του τρισδιάστατου χώρου και το εκφραστικό φάσμα των ερμηνευτών με την επικοινωνιακή ιδιαιτερότητα της performance. Στόχος της ομάδας είναι η στοιχειοθέτηση ενός προσωπικού λεξιλογίου με την ενσωμάτωση της ιδιαίτερης ταυτότητας του κάθε ερμηνευτή, όχι ως μια παράταξη δεξιοτήτων αλλά με τη μορφή μιας ομαδικής διαδικασίας διαμόρφωσης, σε σχέση με τις αισθητικές αποφάσεις για την εκάστοτε έρευνα.

Le Galactik Ensemble
Η συνεργασία των Mathieu Bleton, Mosi Espinoza, Jonas Julliand, Karim Messaoudi και Cyril Pernot μετρά δέκα χρόνια. Γνωρίστηκαν στην Εθνική Σχολή Τεχνών του Τσίρκου της Γαλλίας (École Nationale des Arts du Cirque de Rosny-sous-Bois, ENACR), όπου σπούδασαν ακροβατικά και έχουν έκτοτε αναπτύξει την τέχνη τους ως ερμηνευτές και συγγραφείς μέσα από μια μεγάλη ποικιλία εμπειριών.

Lali Ayguadé Company
Η Lali Ayguadé [Λάλι Αϊγουαδέ] (Βαρκελώνη, 1980) είναι Καταλανή ερμηνεύτρια και χορογράφος. Σπούδασε χορό στο Ωδείο Liceu (Βαρκελώνη), στο Institut del Teatre (Βαρκελώνη) και στη σχολή PARTS (Βρυξέλλες), όπου δημιούργησε το πρώτο της σόλο Silence, υπό την καθοδήγηση του Wim Vandekeybus. Έκτοτε έχει συνεργαστεί με τους Publik Eye Company (υπό τη διεύθυνση της Carmen Mehnert), Akram Khan Company, Hofesh Shechter, Marcos Morau, Roberto Olivan, και Baró d’Evel, μεταξύ άλλων. Από το 2003, χορογραφεί μικρής διάρκειας έργα όπως τα Twice Read (με συνεργασία με τον Anton Lachky), Little Me(με τους Young Jin Kim και Joan Català), Encontre (με τους Joan Català και Jordi Molina), Incognito και Saba. Από το 2013, η Ayguadé διευθύνει τη δική της ομάδα, με την οποία έχει δημιουργήσει μεγάλης διάρκειας έργα, όπως τα Kokoro και iU Mi, που αποτελούν μέρη τριλογίας. Το έργο της Incognito ενέπνευσε μέρος της βραβευμένης (Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, Βραβείο Goya, Βραβείο Gaudi) και υποψήφιας για Όσκαρ ταινίας μικρού μήκους Timecode.

Κατερίνα Ανδρέου
Γεννημένη στην Αθήνα, απόφοιτος του Τμήματος Νομικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, η Κατερίνα Ανδρέου άλλαξε πορεία και μελέτησε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης.  Με την υποστήριξη του ιδρύματος Αφών Πράτσικα, ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα ΕSSAI πάνω στη χορογραφική έρευνα στο γαλλικό χορογραφικό κέντρο CNDC d’Angers, σε συνεργασία με το Τμήμα Χορού του Πανεπιστημίου Paris VIII. Παράλληλα, προσκλήθηκε να συμμετάσχει στο πρότζεκτ Transfabrik (2013), ένα ερευνητικό πρόγραμμα γύρω από τις πολιτικές επιμέλειας των φεστιβάλ χορού Γαλλίας και Γερμανίας και συνεισέφερε με δικά της άρθρα στην ομώνυμη έντυπη έκδοση που ακολούθησε.Το 2015, ως υπότροφος του LongLifeBurning, συμμετείχε στο πρόγραμμα DanceWeb του φεστιβάλ Impulstanz της Βιέννης. Ως περφόρμερ, συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με τους Ίρις Κάραγιαν, Λενιώ Κακλέα, DD Dorvillier, Emmanuelle Huynh, Jocelyn Cottencin, Jeff Mills. Το σόλο της A kind of fierce, που παρουσιάστηκε και στο Φεστιβάλ Αθηνών, έλαβε το χορογραφικό βραβείο Prix Jardin d’Europe 2016 του ImpulsTanz Festival της Βιέννης. Για το σόλο της BSTRD, που έκανε πρεμιέρα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση το 2018, επιλέχθηκε μεταξύ των Aerowaves Twenty19.

Akram Khan Company
Ο Akram Khan [Ακράμ Καν], ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς παγκοσμίως, είναι γνωστός για τις ευφάνταστες και επίκαιρες παραγωγές του Kaash, iTMOi (in the mind of igor), DESH, Vertical Road, Gnosis και zero degrees. Το έργο του θεωρείται βαθιά συγκινησιακό και η έξυπνα χτισμένη αφήγησή του αβίαστα οικεία και επική. Ο ίδιος χαρακτηρίστηκε από τους Financial Times ως καλλιτέχνης που μιλάει με «συγκλονιστικό τρόπο για συγκλονιστικά πράγματα».

Ενστικτώδης και αβίαστος στις συνεργασίες του, ο Khan προσελκύει καλλιτέχνες παγκόσμιας κλάσης προερχόμενους από άλλες κουλτούρες και κλάδους, όπως το Εθνικό Μπαλέτο της Κίνας, την ηθοποιό Juliette Binoche, την μπαλαρίνα Sylvie Guillem, τους χορογράφους-χορευτές Sidi Larbi Cherkaoui και Israel Galván, την τραγουδίστρια Kylie Minogue, τους εικαστικούς Anish Kapoor, Antony Gormley και Tim Yip, τον συγγραφέα Hanif Kureishi και τους συνθέτες Steve Reich, Nitin Sawhney, Jocelyn Pook και Ben Frost. Στο πλαίσιο της συνεργασίας του με το English National Ballet και την καλλιτεχνική διευθύντριά του Tamara Rojo, ο Khan δημιούργησε το σύντομο έργο Dust και τη δική του εκδοχή του φημισμένου ρομαντικού μπαλέτου Ζιζέλ. Ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς της καριέρας του υπήρξε η δημιουργία μέρους της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012, για το οποίο απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.

Ο Khan έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία, όπως το Laurence Olivier Award, το Bessie Award (New York Dance and Performance Award), το υψηλού κύρους ISPA (International Society for the Performing Arts) Distinguished Artist Award, το Fred and Adele Astaire Award, το Herald Archangel Award στο Διεθνές Φεστιβάλ Εδιμβούργου, το South Bank Sky Arts Award, καθώς και έξι Critics’ Circle National Dance Awards. Το 2005, ο Khan τιμήθηκε με τον τίτλο MBE (Member of the Most Excellent Order of the British Empire) για τις υπηρεσίες του στον χορό. Ο Khan είναι Συνεργαζόμενος Καλλιτέχνης των θεάτρων Sadler’s Wells (Λονδίνο) και Curve (Leicester).

Cie Le Neil – Link Berthomieux
Απόφοιτος του Centre Chorégraphique La Manufacture (Aurillac), o Link Berthomieux [Λινκ Μπερτομιέ] ανέπτυξε τις δεξιότητές του μέσα από την επαφή του με διαφορετικά είδη χορού, από τον σύγχρονο ως το hip hop και από τον κλασικό ως τον χορό τζαζ. Από αυτή την πολυεπίπεδη εκπαίδευση, ο Berthomieux αντλεί μια στιβαρή τεχνική και γνώση των ποιοτήτων της κίνησης. Οι χορογραφίες του χαρακτηρίζονται από μια πολύ προσωπική γραφή, ιδιαίτερα σε σχέση με το έδαφος. Μέλος της ομάδας Vendetta Mathea & Co και συνιδρυτής της ομάδας Supreme Legacy, ο Berthomieux έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις στη Γερμανία, την Κίνα, τη Σκωτία, την Ισπανία, τις ΗΠΑ, τη Φινλανδία, τη Γαλλία και την Τυνησία. Έχει επίσης συμμετάσχει σε πολλές συναντήσεις hip hop στη Γαλλία και διεθνώς. Συμμετείχε επίσης στη δημιουργία της παράστασης Rock It All των Yaman Okur, Brahim Zaibat και Hafid Sour, καθώς και στην περιοδεία της στην Γαλλία και το Βέλγιο. Ως καθηγητής, με κρατικό πτυχίο στο σύγχρονο χορό, ο Berthomieux διδάσκει και διευθύνει από το 2010 επαγγελματικά εργαστήρια για το Centre Chorégraphique La Manufacture καθώς και masterclasses σύγχρονου χορού, κυρίως στο Παρίσι.

 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΧΟΡΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

TrashDollys
Η ομάδα TrashDollys [Τρας Ντόλιζ] ιδρύθηκε το 2014 από τον χορευτή, χορογράφο και καλλιτεχνικό διευθυντή Sam Amos [Σαμ Έιμος]. Συνδυάζοντας τη θεαματική σωματικότητα με την ευφάνταστη διήγηση, η ομάδα επιδιώκει να επικοινωνήσει, να συγκινήσει και να εμπνεύσει μέσα από ζωντανές περφόρμανς και ταινίες.

Andi Xhuma
Ο Andi Xhuma [Άντι Τζούμα] σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης στην Αθήνα (2009-2012). Έκτοτε έχει δουλέψει με διάφορους χορογράφους και ομάδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων οι Γιάννης Αντωνίου, Hannes Langolf, Ermira Goro, Κωνσταντίνος Ρήγος, Anton Lachky, Cocoon Dance Company και DV8 physical theatre. Από το 2015 δημιουργεί και δικά του έργα για τη σκηνή και το διαδίκτυο. Η ταινία μικρού μήκους του Normal Day συμμετείχε και βραβεύτηκε σε φεστιβάλ χορευτικού κινηματογράφου στην Αμερική, την Αυστραλία και την Ευρώπη. Μαζί με τον Χρήστο Ξυραφάκη επελέγησαν να χορογραφήσουν ένα νέο έργο για το Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση για τη σεζόν 2018.

Ιουλία Ζαχαράκη
Η Ιουλία Ζαχαράκη γεννήθηκε στα Χανιά το 1994. Πάντα της άρεσε να χορεύει. Αποφάσισε ότι πιο πολύ απ’ όλα της αρέσει ο σύγχρονος χορός, όπως ονομάζεται, και που η ίδια, ακόμα και τώρα, δεν μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς είναι. Της αρέσει να δημιουργεί φανταστικά τοπία και να ζει μέσα σε αυτά όπως σε ένα όνειρο. Παράλληλα την ενδιαφέρουν πάρα πολύ η κατασκευή του σώματος και οι δυνατότητές του, τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στον χορό και προσπαθεί να τις συνδυάσει.

Joy Alpuerto Ritter & Lukas Steltner
Η Joy Alpuerto Ritter [Τζόι Αλπουέρτο Ρίτερ] είναι απόφοιτος της σχολής Palucca Dance School της Δρέσδης. Ως χορεύτρια έχει συνεργαστεί με τους Akram Khan, Wangramirez, Christoph Winkler, Heike Hennig και το Cirque du Soleil. Το πλούσιο υπόβαθρό της από την κλασική εκπαίδευση ως τις τεχνικές του Urban Dance, τη βοήθησε να αναπτύξει μια μοναδική αισθητική κίνησης που αποτυπώνει σε δικές της χορογραφίες από το 2016.

Ο Lukas Steltner [Λούκας Στέλτνερ] είναι Γερμανός breakdancer και ηθοποιός. Έχει συμμετάσχει σε έργα των Heike Hennig & Company, Hong Nguyen Thai και Adrian Figueroa, καθώς και σε διάφορες παραστάσεις βαριετέ και τσίρκου. Ως ηθοποιός, έχει εργαστεί σε γερμανικά τηλεοπτικά και κινηματογραφικά έργα.

Anna Calsina Forrellad & Quentin Manfroy
Η Anna Calsina Forrellad [Άνα Καλσίνα Φορελιάδ] σπούδασε χορό και καλές τέχνες στη Βαρκελώνη. Από το 2008, έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες δημιουργίες με τους James Thierrée, Boris Gibé, Carlos Pez, Camille Boitel, Claire Ruffin, Lali Ayguadé και Rootlessroot. Κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας συνεργασίας της με την Lisi Estaràs συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις, με πιο πρόσφατη τη Monkey Mind, με την υποστήριξη των ballets C de la B. Με την Murielle Felix συνεργάζεται στη δημιουργία ταινιών μικρού μήκους, όπως η ταινία Le réveil. Η τελευταία συνεργασία της με την ομάδα Groupe Pluton χαίρει της υποστήριξης των Workspacebrussels και Buda Kortrijk.

Ο Quentin Manfroy [Καντέν Μαλφρουά] σπούδασε φλογέρα στο Ωδείο των Βρυξελλών και αυτοσχεδιασμό με τον Fabrizio Cassol. Έχει συνεργαστεί με σύνολα κλασικής μουσικής (Sturm und Klang), με πιο εκλεκτικιστικά σύνολα (Maak, Matthieu Ha) και με παραδοσιακούς μουσικούς (Gnawa της Μαρακές, την Τυνήσια τραγουδίστρια Ghalia Benali). Έχει τιμηθεί με διεθνή βραβεία και διδάσκει ως προσκεκλημένος καθηγητής σε πολυάριθμα ωδεία.

Lali Ayguadé Company
Η Lali Ayguadé [Λάλι Αϊγουαδέ] (Βαρκελώνη, 1980) είναι Καταλανή ερμηνεύτρια και χορογράφος. Έχει συνεργαστεί με τους Akram Khan Company, Hofesh Shechter, Roberto Olivan και Baró d’Evel, μεταξύ άλλων. Από το 2013, διευθύνει τη δική της ομάδα, με την οποία έχει δημιουργήσει μεγάλης διάρκειας έργα, όπως τα Kokoro και iU Mi που αποτελούν μέρη τριλογίας. Το έργο της Incognito ενέπνευσε μέρος της υποψήφιας για βραβείο Όσκαρ ταινίας μικρού μήκους Timecode.

Εύα Γεωργιτσοπούλου
Η Εύα Γεωργιτσοπούλου γεννήθηκε στην Ελλάδα και κατοικεί στο Βερολίνο. Αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Ως χορεύτρια έχει συνεργαστεί με τους Noa Zuk, Shlomi Bitton και Kibbutz Contemporary Dance Company. Έχει επίσης συνεργαστεί με το Χοροθέατρο Οκτάνα, την Hellenic Dance Company της ΚΣΟΤ και τους Cia Sonia Rodriguez, Inside The Body Performing Arts, Frantics Dance Company, Judith Sanchez Ruiz, Edivaldo Ernesto, ενώ από το 2016 συνεργάζεται με την ομάδα χορού Αερίτες της Πατρίσιας Απέργη. Οι χορογραφίες της παρουσιάζονται στην Ελλάδα και τη Γερμανία από το 2015.

Physical Momentum - Francisco Córdova
O Francisco Córdova [Φρανσίσκο Κόρδοβα] είναι Μεξικανός χορευτής, χορογράφος και παιδαγωγός. Με προπτυχιακές σπουδές στον σύγχρονο χορό στην Κρατική Σχολή του Μεξικού, μεταπτυχιακές σπουδές στο θέατρο, τη σκηνοθεσία και τον σκηνικό φωτισμό στο Ινστιτούτο Θεάτρου της Βαρκελώνης, συνέχισε την εκπαίδευσή του στο Μόντρεαλ και τη Νέα Υόρκη. Διευθύνει την ομάδα Physical Momentum, το φεστιβάλ ATLAS México Festival και το Πρόγραμμα Τεχνικών Κίνησης [Training Program of Techniques of Movement (TDM)] στο Μεξικό και τη Βαρκελώνη. Από το 2006 έχει αναπτύξει τη δική του μέθοδο (Body Action), την οποία έχει διδάξει σε πολυάριθμα σεμινάρια που οργάνωσε για ομάδες, φεστιβάλ και διεθνή καλλιτεχνικά κέντρα στην Ευρώπη, την Ασία και τη Λατινική Αμερική.

Masa Suzuki (a.k.a PKMASA)
Ο Masa Suzuki [Mάσα Σουζούκι] είναι Ιάπωνας αθλητής του παρκούρ, χορευτής και ασκούμενος στην τέχνη του ninjutsu. Μέσα από πολυάριθμες παραστάσεις και εργαστήρια ήρθε σε επαφή με διαφορετικές μορφές κίνησης. Εργάστηκε επαγγελματικά ως χορευτής στην Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και στη συνέχεια ως δάσκαλος στη σχολή Gymnastikhøjskolen i Ollerup (Δανία), πριν επιστρέψει στην Ιαπωνία με σκοπό να μεταδώσει τις εμπειρίες από την παραμονή του στην Ευρώπη.

Chey Jurado
Ο Chey Jurado [Τσέι Χουράδο] είναι ένας νέος ερευνητής της κίνησης και αυτοδίδακτος χορευτής της hip hop. Τα τελευταία χρόνια εντρυφεί στο σύγχρονο χορό μέσα από συνεργασίες με γνωστές ισπανικές ομάδες χορού. Oι συνεργασίες αυτές του επιτρέπουν μια άλλη καλλιτεχνική προσέγγιση, την οποία χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει το δικό του πειραματικό κίνημα ως αποτέλεσμα συνδυασμού διαφορετικών μορφών χορού και κίνησης.

Les Vikings Cie
Η ομάδα Les Vikings [Λε Βικίνγκς] δημιουργήθηκε το 2014 στις Βρυξέλλες από τους Sara Olmo [Σάρα Όλμο] και Victor Launay [Βικτόρ Λονέ], μετά τη συνεργασία τους στην παράσταση για δύο χορευτές με τίτλο Étreinte. Το 2014, η ομάδα βραβεύτηκε στους διαγωνισμούς Les Synodales (Sens, Γαλλία) και Certamen International de Coreografía Burgos – New York. To 2015, το έργο τους L’Aveuglement έλαβε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό Certamen International de Coreografía Burgos – New York και το ειδικό βραβείο της πόλης του Biarritz στον διαγωνισμό Les Synodales. Παράλληλα, οι συντελεστές της ομάδας συνεργάζονται ως χορογράφοι και δάσκαλοι με πολλούς ευρωπαϊκούς οργανισμούς.

Cie Le Neil – Link Berthomieux
Απόφοιτος του Centre Chorégraphique La Manufacture (Aurillac), o Link Berthomieux [Λινκ Μπερτομιέ] ανέπτυξε τις δεξιότητές του μέσα από την επαφή του με διαφορετικά είδη χορού, από τον σύγχρονο ως το hip hop και από τον κλασικό ως τον χορό τζαζ. Από αυτή την πολυεπίπεδη εκπαίδευση, ο Berthomieux αντλεί μια στιβαρή τεχνική και γνώση των ποιοτήτων της κίνησης. Οι χορογραφίες του χαρακτηρίζονται από μια πολύ προσωπική γραφή, ιδιαίτερα σε σχέση με το έδαφος. Μέλος της ομάδας Vendetta Mathea & Co και συνιδρυτής της ομάδας Supreme Legacy, ο Berthomieux έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις στη Γερμανία, την Κίνα, τη Σκωτία, την Ισπανία, τις ΗΠΑ, τη Φινλανδία, τη Γαλλία και την Τυνησία. Έχει επίσης συμμετάσχει σε πολλές συναντήσεις hip hop στη Γαλλία και διεθνώς. Συμμετείχε επίσης στη δημιουργία της παράστασης Rock It All των Yaman Okur, Brahim Zaibat και Hafid Sour, καθώς και στην περιοδεία της στη Γαλλία και το Βέλγιο. Ως καθηγητής, με κρατικό πτυχίο στο σύγχρονο χορό, ο Berthomieux διδάσκει και διευθύνει από το 2010 επαγγελματικά εργαστήρια για το Centre Chorégraphique La Manufacture καθώς και masterclasses σύγχρονου χορού, κυρίως στο Παρίσι.

 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Jozef Fruček
Ο Jozef Fruček [Γιόζεφ Φρούτσεκ] έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με τον αθλητισμό, τις πολεμικές τέχνες και το θέατρο και έχει αφιερώσει την επαγγελματική του ζωή στην έρευνα της κίνησης που προάγει την ανθρώπινη ανάπτυξη και την υγιή γήρανση. Σπούδασε στην Ακαδημία Μουσικής και Θεατρικών Τεχνών της Μπρατισλάβα και αργότερα έκανε το διδακτορικό του με θέμα Κίνηση και Φωνή. Έχει ασχοληθεί με τη λειτουργική επικοινωνία, τη φωνή και την αναπνοή στη δημόσια ομιλία, στις παραστατικές τέχνες και στην ψυχική υγεία. Το 2006 ίδρυσε με τη Λίντα Καπετανέα την ομάδα RootlessRoot και μαζί ξεκίνησαν να εφαρμόζουν την έρευνά τους, το Fighting Monkey Practice, που εκφράζει τη μοναδική τους προσέγγιση στην ανθρώπινη κίνηση βασισμένη στην ανάλυση κατηγοριών και πεδίων κίνησης. Διδάσκει και δίνει διαλέξεις σε πανεπιστήμια και οργανισμούς τεχνών στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Ασία και την Αυστραλία.

Manuel Ronda
Ο Manuel Ronda [Μανουέλ Ρόντα], με βάση  τις Βρυξέλλες, σπούδασε βιομηχανικό σχεδιασμό στη Γένοβα και σύγχρονο χορό στο Άμστερνταμ. Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός και ως χορευτής με μερικούς από τους πιο καταξιωμένους δημιουργούς του θεάτρου και του χορού, όπως οι RootlessRoot, Lindsay Kemp, André Gingras, Frédéric Flamand, UltimaVez/Wim Vandekeybus, Elena Fokina, Klaus Jurgens, Seppe Bayens, Tasya Krougovykh/Pussy Riot μεταξύ άλλων. Διδάσκει σεμινάρια θεάτρου και σύγχρονου χορού σε όλο τον κόσμο.

Joy Alpuerto Ritter
Η Joy Alpuerto Ritter [Τζόι Αλπουέρτο Ρίτερ] είναι χορεύτρια της ομάδας Akram Khan Company και της ομάδας των Honji Wang and Sébastien Ramirez (Wang Ramirez). Στο παρελθόν υπήρξε μέλος του Cirque du Soleil. Το 2016 προτάθηκε στα Εθνικά Βραβεία Χορού του Ηνωμένου Βασιλείου για το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας, για την ερμηνεία της στο έργο Until the Lions της ομάδας Akram Khan Company που βρίσκεται σε παγκόσμια περιοδεία. Έχει χορογραφήσει και δικά της έργα, δύο σόλο κομμάτια, το Babae και το Alter Egos.

Francisco Córdova
O Francisco Córdova [Φρανσίσκο Κόρδοβα] είναι καλλιτεχνικός διευθυντής της ομάδας Physical Momentum, του Φεστιβάλ ATLAS στο Μεξικό και του εκπαιδευτικού προγράμματος Techniques of Movement (ΤDM) στο Μεξικό και την Βαρκελώνη. Από το 2006 αναπτύσσει τη μεθοδολογία του Body Action μέσα από πολυάριθμα σεμινάρια σε ομάδες, φεστιβάλ και διεθνείς οργανισμούς τεχνών σε Ευρώπη, Ασία και Λατινική Αμερική (DELTEBRE / SEAD / FONTYS / KIBBUTZ, κλπ.) Πολυβραβευμένος, με καλλιτεχνικές υποτροφίες και επιχορηγήσεις σε Ευρώπη, Ασία και Λατινική Αμερική, θεωρείται ένας από τους πιο πρωτοποριακούς και επιδραστικούς νέους δασκάλους σε ό,τι αφορά τις σύγχρονες τάσεις και την καινοτομία στην εκπαίδευση για τη σκηνική ερμηνεία. Μέλος πολλών ομάδων και παραγωγών με πείρα 14 ετών, έχει αναπτύξει την ερμηνευτική, χορογραφική και διδακτική του πορεία μέσα από φεστιβάλ και διοργανώσεις σε περισσότερες από 25 χώρες στον κόσμο.

Lali Ayguadé
Η Lali Ayguadé [Λάλι Αϊγουαδέ] ήταν μόνιμο μέλος της ομάδας Akram Khan Company σε πληθώρα παραγωγών, και έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων γνωστών δημιουργών, με τους Hofesh Shechter, Roberto Olivan, Marcos Morau και Baró d’Evel. Από το 2013 διευθύνει τη δική της ομάδα, με την οποία έχει παρουσιάσει τα έργα Kokoro και iU an Mi, έργα που κινούνται μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας μέσα από μια μίξη χορού και θεάτρου. Έχει, επίσης, δημιουργήσει το έργο Incognito, μέρος του οποίου αποτέλεσε το υλικό για τη μικρού μήκους ταινία Timecode, η οποία τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 2016 και με τα βραβεία Γκόγια και Γκαουντί το 2017, μεταξύ άλλων. Επιπλέον, έχει χορογραφήσει έργα για άλλες ομάδες χορού, όπως οι Tanz Bielefeld και Bhodi Project.

Βιτόρια Κωτσάλου
Η Βιτόρια Κωτσάλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Reading (Αγγλία) και στη συνέχεια αφιερώθηκε στον χορό και τη χορογραφία. Από το 2004 συμμετέχει ως χορεύτρια σε παραστάσεις χορού και παρουσιάζει δικά της έργα. Διδάσκει χορό σε παιδιά, μεγάλους και ομάδες μικτής ικανότητας, ενώ επιμελείται την κίνηση σε θεατρικές παραστάσεις. Τον Αύγουστο του 2012 οργάνωσε και διηύθυνε το Μικρό Φεστιβάλ Χορού στην Ύδρα. Το 2013 συνεργάστηκε με τον Μ. Κλίεν για το πρόγραμμα R.I.C.E. και το 2014 εγκαινίασαν τη σχολή χορού RSOD (Ricean School of Dance) στην Ύδρα. Η καλλιτεχνική της πρακτική ενσωματώνει τη διεπιστημονική σκέψη και εφαρμογή, την καλλιέργεια της κοινωνικής διάστασης της χορογραφίας και της χορευτικής πράξης, ενώ παράλληλα εκφράζει και εξελίσσει την προσωπική της προσέγγιση στον χορό.

Αντώνης Στρούζας
Ο Αντώνης Στρούζας ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τις πολεμικές τέχνες σε ηλικία 14 ετών. Μετά από χρόνια αγωνιστικής εμπειρίας έγινε δεκτός στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Η συνεχής προσπάθειά του για ακαδημαϊκή και αθλητική εξέλιξη τον οδήγησε σε μεταπτυχιακές σπουδές με αντικείμενο τη Μεγιστοποίηση της Άσκησης και την Ποιότητα Ζωής. Παράλληλα, συνέχισε να αναζητά τρόπους για να βελτιώσει την κίνησή του με αποτέλεσμα να ξεκινήσει το 2006 σπουδές χορού στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, όπου του δόθηκε η ευκαιρία να διερευνήσει τον συνδυασμό πολεμικών τεχνών και χορού. Έχει συνεργαστεί  με τους: RootlessRoot, Heidi Latsky Dance Company, David Dorfman Dance Company, Hellenic Dance Company, Sophie Bulbulyan, Όχι Παίζουμε Performing Arts Company, Καμεράτα, Hofesh Shechter, John Todd, Seth Belliston, Αποστολία Παπαδαμάκη, Ειρήνη Αλεξίου, Γιάννη Κακλέα, Χρήστο Παπαδόπουλο, Αλίκη Καζούρη, Αθηνά Βάχλα, Κωνσταντίνο Ρήγο, Πένυ Διαμαντοπούλου κ.ά. Οι συνεργασίες του τον έχουν οδηγήσει σε μία σύνθεση διαφορετικών προσεγγίσεων της κίνησης και της αισθητικής. Συμμετέχει ως καθηγητής δίπλα στον Jozef Fruček και τη Λίντα Καπετανέα σε σεμινάρια Fighting Monkey. Από το 2013 είναι ενεργό μέλος της εκπαιδευτικής ομάδας Dancing to connect της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Δρ. Μάρω Γαλάνη
Η Μάρω Γαλάνη είναι χορογράφος, χοροθεραπεύτρια, διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας (Ρυθμός, χορός και θεατρικό παιχνίδι). Ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή της με τίτλο Ρυθμικό και θεατρικό παιχνίδι για παιδιά με ειδικές ανάγκες στην Εθνική Ακαδημία Αθλητισμού και στην Εθνική Ακαδημία Θεάτρου και Κινηματογράφου Σόφιας (Βουλγαρία). Κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στη Δημιουργική Γραφή από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και μεταπτυχιακή ειδίκευση στην Πρωτόγονη Έκφραση – Χοροθεραπεία. Έχει εργαστεί ως εμπειρογνώμων για τον χορό στην εκπαίδευση για το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας.

Αναστασία Νικολίτσα
Η Αναστασία Νικολίτσα σπούδασε χορό, Χοροθεραπεία (Laban Centre, City University of London, Βρετανία), Ανάλυση Χαρακτήρα, Νευροφυτοθεραπεία (Ελληνικό Ινστιτούτο Νευροφυτοθεραπείας και Ανάλυσης του Χαρακτήρα, Aθήνα) και Τραυματοθεραπεία CRM (Ινστιτούτο Τραυματοθεραπείας, Αθήνα). Έχει διδάξει σε πανεπιστήμια του Λονδίνου και επαγγελματικές σχολές της Αθήνας. Από το 2003 μέχρι σήμερα, εργάζεται ιδιωτικά στην Αθήνα με ενήλικες με ψυχοσωματικά συμπτώματα, αυτοάνοσα, διαταραχές προσωπικότητας, PTSD και σύνθετο τραύμα. Το 2018 εκδόθηκαν δύο βιβλία της, Η δύναμη του ανυπεράσπιστου παιδιού και Χοροθεραπεία: ιστορία, θεωρία, μεθοδολογία, εργαλεία.

Σοφία Φ. Δρούμπαλη
Η Σοφία Δρούμπαλη εκπαιδεύτηκε στο σύγχρονο χορό και το μπαλέτο στις προ-επαγγελματικές τάξεις της ΦΑΡΙΣ, στην ιδιαίτερη πατρίδα της την Καλαμάτα. Σπούδασε χορό (Ραλλού Μάνου/Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού), Παιδαγωγικά (Πανεπιστήμιο Πατρών) και Χοροκινητική Ψυχοθεραπεία (ΜΑ στο Goldsmiths University οf London). Αυτή τη στιγμή ασκεί τη Χοροκινητική Ψυχοθεραπεία σε νέους και παιδιά με αυτισμό, σύνθετες ανάγκες και τραύμα. Από το 2017 διευθύνει projects χορού με στόχο την ένταξη ατόμων με αναπηρία σε συνεργασία με τη ΦΑΡΙΣ (Καλαμάτα).

Εισιτήρια:

ΜΕΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Γενική είσοδος: €15,00
Εκτός από:-την παράσταση του εργαστηρίου για παιδιά Καλειδοσκόπιο την Τετάρτη 17 Ιουλίου: €5,00 (γενική είσοδος)-την παράσταση Mnémosyne του Josef Nadj το Σάββατο 20 Ιουλίου, την Κυριακή 21 Ιουλίου και τη Δευτέρα 22 Ιουλίου, στα Παρασκήνια της Κεντρικής Σκηνής:  €10,00 (γενική είσοδος)-την παράσταση Optraken της ομάδας Le Galactik Ensemble την Τρίτη 23 Ιουλίου και την Τετάρτη 24 Ιουλίου: €10,00 (γενική είσοδος)

Φοιτητικό / μειωμένο εισιτήριο: €12,00 για όλες τις παραστάσεις
Η έκδοση μειωμένων εισιτηρίων καθώς και η είσοδος με αυτά στο θέατρο γίνεται με την επίδειξη της αντίστοιχης ειδικής κάρτας (φοιτητική κάρτα, κάρτα πολιτισμού, κάρτα ανεργίας, κάρτα Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων, κάρτα Σωματείου Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού, κάρτα ΑμεΑ).

ΜΕΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ - ΣΤΟΥΝΤΙΟ
Γενική είσοδος: €12,00
Εκτός από: -τις προβολές ταινιών του Béla Tarr την Πέμπτη 25 Ιουλίου και την Παρασκευή 26 Ιουλίου: €5,00 (γενική είσοδος)

Η είσοδος σε όλες τις παραστάσεις στην Κεντρική Πλατεία και στις υπόλοιπες παράλληλες εκδηλώσεις είναι ελεύθερη Γενική είσοδος

για τους συμμετέχοντες στα Σεμινάρια του Φεστιβάλ: €10,00ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑΚόστος συμμετοχής σε 4 σεμινάρια και 1 διάλεξη: €400,00
Eγγραφές και πληροφορίες: Ιωάννα Αποστόλου, 6972 558 593, [email protected]
Η εγγραφή ολοκληρώνεται μόνο με την καταβολή του ποσού συμμετοχής.Επιστροφή χρημάτων δεν γίνεται δεκτή.
Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι εξαντλήσεως των διαθέσιμων θέσεων.
Οι συμμετέχοντες στα σεμινάρια έχουν ειδική έκπτωση για όλες τις παραστάσεις του Φεστιβάλ.
Προπώληση:

Έναρξη προπώλησης ηλεκτρονικών εισιτηρίων: Τετάρτη 15 Μαΐου 2019

www.kalamatadancefestival.gr
Kαταστήματα PUBLIC & στο http://tickets.public.gr/
TICKET SERVICESΕκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39Τηλεφωνικά: 210 723 4567

Online: www.ticketservices.gr

Έναρξη προπώλησης εισιτηρίωνστο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας:Πέμπτη 4 Ιουλίου 2019
10:00-13:00 & 18:30-21:00
Kαθημερινά εκτός απογεύματος Σαββάτου και Κυριακής
Αριστομένους 33, 24133 Καλαμάτα

Πληροφορίες για εισιτήρια & αγορά μέσω πιστωτικών καρτών(Visa & Mastercard): τηλ. 27211 81030, 27210 83086


Φωτογραφίες

Βίντεο