Σκηνογραφία: Bentancor Camilo
Κοστούμια: Μάνεση Αγγελική, Μουζάκη Φανή
Χορογραφία: κι όμΩς κινείται
Ερμηνεύουν: Bentancor Camilo, Καραχανίδης Αναστάσης, Λινάρδου Αντιγόνη, Μαλκότσης Ερμής Μερεντίτη Αγγελική, Σουγιουλτζή Χριστίνα, Τόμπορης Χρόνης
Παίζουν μουσική: Αντωνίου Κλέων( ηλεκτρική κιθάρα), Μπάμπης Παρίτσης (βιολί)
Περιγραφή
Μια σουρεαλιστική μυθοπλασία όπου: ο ίδιος ο Διάβολος, τιμωρός και κουρασμένος, με τη συνοδεία του, κάνει την εμφάνισή του, να γιατρέψει την έλλειψη πίστης, να ισορροπήσει εκ νέου το λογικό με το παράλογο, το εφικτό με το αδύνατο και εν τέλει να περιγελάσει την εμπιστοσύνη του ανθρώπινου είδους, σε αυτό που αυθαίρετα νομοθετεί ως πραγματικότητα.
Περισσότερα
Με αφορμή το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ.
“ -Δεν καταλαβαίνω καθόλου τι θα γίνει από ‘δω και πέρα.
-Δε μπορεί παρά να συμβεί κάτι εντελώς παράλογο!”
Μια οικοδομική σκαλωσιά, με ανθρώπους γαντζωμένους στον όγκο της, αποδομείται. Μια παράσταση αφιερωμένη στο κίνημα των κονστρουκτιβιστών, που αρνήθηκε τόσο πεισματικά το ρομαντισμό και τελικά τον αποθέωσε, εκ νέου.
απόσπασμα από το μανιφέστο τους:
“Μέσα στον ανεμοστρόβιλο των εργάσιμων ημερών μας, πέρα από τις στάχτες και τα ερείπια του παρελθόντος και τα κάγκελα του μέλλοντος, μπροστά σας, διακηρύττουμε ότι η πιο μεγάλη ομορφιά είναι η πραγματική ύπαρξη.
Η ζωή δε γνωρίζει ούτε καλό, ούτε κακό, ούτε τη δικαιοσύνη σα μέτρο ηθικότητας. Η ανάγκη είναι η μεγαλύτερη και η πιο σωστή από όλες τις ηθικότητες. Η ζωή δε γνωρίζει ορθολογιστικές αφηρημένες αλήθειες σα μέτρο γνώσης: το γεγονός είναι η μεγαλύτερη και η πιο σίγουρη από όλες τις αλήθειες. Χώρος και χρόνος ξαναγεννήθηκαν σήμερα για εμάς.”
Μόσχα, 3 χρόνια μετά την Οκτωβριανή επανάσταση
Φωτισμοί: Αθανασοπούλου Μαρία
Φωτογραφίες: Μαργκετουσάκης Γιάννης
Αφίσα: Αλτάνη Μυρτώ
Video Trailer: Αθανασοπούλου Μαρία
