Ο πατέρας

ΔιαγωνισμόςΑρχείο Παίχτηκε από 25/10/2019 έως 16/02/2020
στο Άλφα
Διάρκεια: 100’ (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Α. Στρίντμπεργκ
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Δραματουργική επεξεργασία: Άκις Βλουτής
Σκηνοθέτης: Άκις Βλουτής
Σκηνογραφία: Νίκος Αναγνωστόπουλος
Κοστούμια: Νίκος Αναγνωστόπουλος
Φωτισμοί: Δημήτρης Λογοθέτης
Μουσική: Γιώργος Βαρσαμάκης
Ερμηνεύουν: Άκις Βλουτής, Δήμητρα Χατούπη, Λουκία Πιστιόλα, Πέτρος Παπαζήσης,  Αλέξης Διαμαντής, Ηλέκτρα Τσαγκανά

Περιγραφή

«Ο Πατέρας» του Σουηδού δραματουργού Αυγούστου Στρίντμπεργκ ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Άκι Βλουτή με τον ίδιο και την Δήμητρα Χατούπη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, σε παραγωγή της Εταιρείας Συν-Επί, από 18 Οκτωβρίου στο Θέατρο Άλφα, 28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) 37 & Στουρνάρη 51.

Περισσότερα

Το έργο, γραμμένο το 1887, περιγράφει σε πρώτο επίπεδο την συγκρουσιακή σχέση ενός ζευγαριού, με αφορμή μια διαφωνία  ως προς την ανατροφή και τον τόπο διαμονής της κόρης τους. Στην πραγματικότητα όμως, ο Στρίντμπεργκ έχει γράψει ένα έργο για τον έρωτα και ταυτόχρονα την σκληρότητα στη σχέση των συζύγων, την μέχρι τελικής εξόντωσης «μάχη» άντρα και γυναίκας για την επιβολή στην οικογένεια και στη σχέση και για την καταλυτική δύναμη της αμφιβολίας που μπορεί έως και να καταστρέψει τον φέροντα αυτήν, από την στιγμή που μεταστρέφεται σε υπαρξιακή αγωνία απέναντι σε Θεό και ανθρώπους.

Ο Άκις Βλουτής προσεγγίζει το έργο του σημαντικού Αυγούστου Στρίντμπεργκ ως θέατρο φτιαγμένο από όνειρο και παιδικές μνήμες, ως  μοναδικό μέσο με το οποίο κάποιος μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα. Και ως ένα κομμάτι της αστερόσκονης, από την οποία είναι κι ο άνθρωπος πλασμένος.

Σχεδιασμός ηχητικού τοπίου: Άκις Βλουτής, Γιώργος Κορομπίλης
Επικοινωνία – Προβολή: Αγλαΐα Παγώνα

Δικτυακός τόπος: syn-epi.com

Facebook: fb.me/synepi.theatre

Φωτογραφίες

92 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Καταρχάς, να σας ευχαριστήσουμε πάρα πολύ για την πρόσκληση.
    Πολύ φτωχή σκηνοθεσία, ηθοποιοί που ξεχνούσαν τα λόγια τους και κάνανε σαρδάμ και υπερβολές, με ένα αρκετά κάλο κείμενο.
    Η κα Πιστιόλα υπέροχη .............

  2. Πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση με δυνατά μηνύματα! Η σκηνοθεσία ήταν καταπληκτική θα προτιμούσα όμως ο κ. Βλουτής να περιοριστεί σε αυτήν. Ο ρόλος του ιλάρχου πολύ απαιτητικός και δεν αποδόθηκε στο μέγιστο. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί πολύ καλοί. Συνολικά μια πολύ δυνατή παράσταση, ευχαριστούμε theatromania για τις προσκλήσεις!

  3. Χτες παρακολουθήσαμε την παράσταση.Εξαιρετικες ερμηνείες ,πολύ ωραία η επιλογή μουσικής και ήχων στα κατάλληλα σημεία του έργου.Τελικα ο κ Βλουτης και η κ Χατούπη είναι ένα υπέροχο δίδυμο σε αυτούς τους ρόλους.Ευχαριστουμε Θεατρομανια.

    • Δε μου αρεσει να χαρακτηριζω μια παρασταση κακη. Ουτε αφηνοντας ενα σχολιο δημοσιο να προτρεπω καποιον να μη τη δει, μπορω απλα να μην πω τιποτα. Αλλωστε δεν ειμαι και ειδικη. Μπορω ομως να πω απλα τη γνωμη μου.
      Εμεις λοιπον, κουραστηκαμε απο τον αδικαιολογητα αργο λογο και τον περιττο υπερβολικο θεατρικο στομφο. Φανταζομαι συνεβη για να δωθει η απαραιτητη βαρυτητα στο εργο, ηταν ομως σαν απροβαριστο ερασιτεχνικο.
      Μας εκανε εντυπωση γιατι στο συγκεκριμενο θεατρο εχουμε παρακολουθησει εξαιρετικες παραστασεις και φυσικα ανεμενονται και αλλες.
      Επιπλεον, πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω το λογο που ενα τοσο μεγαλο εργο, ανεβαινει απο μια μεγαλη και αξιοπιστη παραγωγη και την ιδια χρονια το επιλεγει και μια δευτερη, η οποια ασυναισθητα θα συγκριθει με την πρωτη ......

  4. Μια παράσταση με δυνατές ερμηνίες, με τον πρωταγωνιστή να ξεχωρίζει (κ.Βλουτη). Πολυ καλη σκηνοθεσία, με τη μουσική υπόκρουση να σε βάζει στο συναίσθημα του ρόλου. Μοναδική στιγμή όταν το ζευγάρι κάνει διάλογο δίπλα στο κοινό, σε κάνει κομμάτι της ιστορίας τους. Τα κουστούμια καταπληκτικά (κυρίως της κ.Χατούπη), της προσδίδει ακριβώς το ρόλο που έχει αναλάβει να έχει μέσα στην οικογένεια. Αξιοπρεπέστατη παράσταση, αξίζει να τη δείτε. Ευχαριστούμε το θεατρομάνια για τις δωρεάν προσκλήσεις. Μας δίνεται την ευκαιρία να βρισκόμαστε πιο συχνά στο θέατρο, που τόσο μας αρέσει.

  5. Αρχικά ευχαριστούμε για την διπλή πρόσκληση. Απογοητευτήκαμε από την παράσταση έχοντας υψηλές προσδοκίες. Τίποτα το ιδιαίτερο σκηνοθετικά και ερμηνευτικά. Το κείμενο καλό όπως αναμενόταν. Οι ηθοποιοί κάναν αρκετά λάθη στα λόγια πράγμα αρνητικό από την στιγμή που μιλάμε για τέτοιες επαγγελματίες. Σε γενικές γραμμές μια μέτρια παράσταση.

  6. ΑΡΧΙΚΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ. ΜΑΣ ΔΟΘΗΚΕ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΕ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ. Ο ΑΔΥΝ ΕΠΙΒΟΛΗΣ/ΑΤΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΥΝΑΥΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ. ΕΝΑ ΑΕΝΑΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΠΙΒΟΛΗΣ.

  7. Μια προσεγμένη παράσταση που πραγματεύεται τη βιτριολική σχέση ενός ζευγαριού. Δύο γονείς που διασταυρώνουν τα ξίφη τους με αφορμή την ανατροφή της κόρης τους και καταλήγουν σε έναν εξαντλητικό πόλεμο. Δυνατές οι ερμηνείες των ηθοποιών, με το ζευγάρι και την παραμάνα να ξεχωρίζουν. Η σκηνοθεσία πολύ καλή με στιγμές κορύφωσης που προσωπικά με έκαναν να νιώθω ότι "μπαίνω" στην παράσταση. Ιδιαίτερα ταιριαστά και τα ηχητικά εφέ, τα κοστούμια (ειδικά των πρωταγωνιστών) και τα σκηνικά (επιβλητικά και ταυτόχρονα μοντέρνα και λιτά, χωρίς τίποτα περιττό). Τέλος, μου άρεσε ιδιαίτερα η εισαγωγή της παράστασης που δημιουργούσε εξαρχής τη σωστή ατμόσφαιρα για το θεατή.
    Το θέατρο ιστορικό. Με ωραίο φουαγιέ και αναπαυτικά καθίσματα.
    Συνολικά ήταν μια υπέροχη βραδιά με αφορμή για προβληματισμό. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!

  8. Δυνατές ερμηνείες σε μια καλό δουλεμένη παράσταση για το διαχρονικό θέμα της δυσαρμονίας στο οικογενειακό περιβάλλον. Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να παρακολουθήσω την παράσταση. ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΡΑΓΛΗΣ!

  9. Το έργο του Στρίντμπεργκ "ο Πατέρας" είναι από τα ωραιότερα έργα του παγκοσμίου θεάτρου. Η παράσταση είναι επίσης από τις ωραιότερες που έχω δει. Προσεγμένη σε όλα. τα κοστούμια και τα σκηνικά είναι έξοχα. Η μουσική σε καθηλώνει. Δεν είναι διεκπαιρεωτική αλλά συμμετέχουν και οι ηθοποιοί μαζί της, κάτι που σε άλλες παραστάσεις δεν το καταλαβαίνουν καθόλου. Η σκηνοθεσία ευφάνταστη. Ο Άκις Βλουτής είναι σκηνοθέτης δεν το δηλώνει απλώς. Και θέλω να φτάσω στο τελευταίο και πιο σημαντικό μέρος. Τις ερμηνείες. Όλοι οι ηθοποιοί είναι υπέροχοι, αλλά ο Άκις Βλουτής και η Δήμητρα Χατούπη δίνουν πραγματικά ρεσιτάλ ερμηνείας. Είχα χρόνια να δω κάτι τέτοιο. Συγχαρητήρια! Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

  10. Προσεγμένη με λεπτομέρεια παράσταση. Πολύ καλές ερμηνείες και υπέροχη σκηνοθεσία του αριστουργηματικού έργου του Στρίντμπεργκ. Εντύπωση προκαλούν τα ηχητικά εφέ που συμπλήρωναν, προειδοποιούσαν ή ενδυνάμωναν συγκεκριμένα σημεία του λόγου. Αξιοπρεπέστατη παράσταση που αξίζει τον χρόνο μας. Ευχαριστούμε πολύ την theatromania!

  11. είδα την παράσταση το Σάββατο και θεωρώ ότι ήταν μια αξιοπρεπέστατη παράσταση με ένα πολύ ατμοσφαιρικό σκηνικό,αξιόλογες ερμηνείες και ενα συγκλονιστικό κείμενο που περνάει πολλά μηνύματα,αξίζει να τη δει ο καθένας.ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

  12. Το έργο δίνει στον θεατή αρκετά σημεία για σκέψη και συζήτηση, βεβαίως αφού ληφθεί υπόψη η εποχή που έχει γραφτεί και επιπλέον ευνοεί τις συγκρίσεις με άλλα έργα του δραματουργού για τα κοινά τους στοιχεία (όπως για παράδειγμα την εικόνα που έχει για τις γυναίκες). Ξεχωριστή η σκηνή με τον διάλογο μεταξύ πατέρα και συζύγου, με τον πρώτο να περπατάει στον διάδρομο, ανάμεσα στους θεατές και την δεύτερη καθισμένη στην σκηνή. Τα σκηνικά και τα κουστούμια ικανοποιητικά. Ο φωτισμός έδινε τις εντάσεις εκεί που έπρεπε.

  13. Πήγα την προηγούμενη εβδομάδα και παρακολούθησα τη συγκεκριμένη παράσταση. Ένα δυνατό έργο το οποίο όμως θα μπορούσε να έχει αποδοθεί αρκετά καλύτερα θεωρώ.Η μόνιμη βροχή που υπάρχει στο παρασκήνιο να ακούγεται προσδίδει μία Γαλήνη μέχρι να ρθει η κορύφωση του έργου. Ο πρωταγωνιστής ρόλος του πατέρα θα μπορούσε να έχει ενσαρκωθεί καλύτερα καθώς υπήρχαν φορές αρκετές μάλιστα που είτε δεν ήτανε καθαρή η ομιλία στο ακροατήριο για να μπορέσεις να διακρίνεις αυτά που λέγονται αλλά και υπήρχαν πολλά σαρδάμ τα οποία έπρεπε να έχουν αποφευχθεί... Σε γενικές γραμμές ένα καλό έργο. Πιστεύω θα μπορούσε να ανταπεξέλθει πολύ καλύτερα βάση θεατρικού και να γεμίσει τους θεατές με συναισθήματα το οποίο δεν έγινε στο μέγιστο δυνατό.

  14. Πολύ ωραία παράσταση. Ένα κλασικό έργο με κλασική σκηνοθεσία και κλασικό παίξιμο. Περάσαμε μία όμορφη βραδιά. Ευχαριστούμε το Theatromania που μας δίνει προσκλήσεις για τέτοιες ωραίες παραστάσεις και βραδιές.

  15. Η παράσταση ενώ είχε ωραίο κείμενο, ήταν λίγο κουραστική έως βαρετή σε κάποια σημεία. Η σκηνοθεσία θα μπορούσε να είναι και καλύτερη και τα σκηνικά φτωχά. Η παραμανα θα επισημάνω και εγώ ότι ήταν πολύ νέα για το συγκεκριμένο ρόλο.

    • Μια αρκετα καλη παρασταση που θίγει ενδοοικογενειακα ζητηματα αλλα και τη σχεση μεταξυ των 2 φύλων. Ποσο τελικα μπορει να μας επηρρεασει ενα ατομο και να μας φυτεψει στο μυαλο αμφιβολιες για προσωπικο του συμφερον; το μυαλο μας ειναι εύθραυστο και πολλες φορες παιζει παραξενα παιχνίδια......

  16. Το αριστούργημα του Α. Στρίντμπεργκ «ο πατέρας» [1887] δίνει τη δυνατότητα να στηθεί μια πολύ δυνατή παράσταση, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Άκι Βλουτή. Δύο κόσμοι έρχονται σε σύγκρουση. Δύο κόσμοι όχι με μια «ακεραιότητα» απόλυτου καλού απέναντι στο απόλυτο κακό, αλλά πολυσύνθετοι και αντιφατικοί, όχι μόνο μεταξύ τους μα και στο εσωτερικό του καθενός. Από τη μία μεριά ο πατέρας [Άκις Βλουτής]: εκφράζει την επιστήμη, την πρόοδο απέναντι στη μεταφυσική και το σκοταδισμό της εποχής. Την ίδια στιγμή, μέσα στο σπίτι, λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργεί ο στρατιωτικός: με απολυτότητα, διοικητικά, με αρνητική αντίληψη για το γυναικείο φύλο, που το θεωρεί αιτία κακών. Από την άλλη μεριά, η μάνα [Δήμητρα Χατούπη]: αναγκασμένη από την εποχή να μην έχει πρόσβαση στη γνώση, περιορισμένη στο ρόλο της μητέρας, αναγκασμένη να αντιμετωπίζει τον σύζυγο όχι ως εραστή αλλά ως παιδί της, να κάνει έρωτα νοιώθοντας την ενοχή. Ζητά να έχει λόγο η γυναίκα, είτε ως μάνα είτε ως κόρη για την πορεία στη ζωή. Την ίδια στιγμή, αποδεικνύεται ικανή να κάνει τα πάντα για να κρατήσει την κόρη της κοντά της, να εφευρίσκει - δια της πλαγίας - τρόπους εξόντωσης και δαμασμού του πατέρα – αφέντη, να διαμορφώνει κοινότητα γυναικών μέσα στο σπίτι, να χειραγωγεί και να μετατρέπει σε εργαλείο δικό της τους φορείς της ανδρικής εξουσίας: την εκκλησία και τον επιστήμονα – γιατρό (ψυχίατρο). Η απόφαση, υποτίθεται κάθετη και τελεσίδικη, του πατέρα να στείλει την κόρη του στην πόλη ώστε να ξεφύγει από το μεταφυσικό περιβάλλον και τη γυναικεία επιρροή, αποτελεί για τη γυναίκα – σύζυγο θυσία της κόρης, που δε μπορεί να είναι αποδεκτή και που ενεργοποιεί την αντιπαράθεση των δύο κόσμων, τον μεταξύ τους πόλεμο μέχρις εσχάτων.
    Στον πόλεμο αυτό, ο Στρίντμπεργκ ανεβοκατεβαίνει κλίμακες και αλλάζει μεγέθη, τροποποιεί τη νίκη σε ήττα, μέσα από μια πλοκή απλή και συνάμα συναρπαστική και απρόβλεπτη. Εντυπωσιάζει πώς ένας θεατρικός συγγραφέας που έμεινε στην ιστορία για το μισογυνισμό του, προσπαθεί να μπει και στη θέση της γυναίκας, επιχειρηματολογώντας από τη δική της σκοπιά. «Ανοίγει» ζητήματα περί πατρότητας, ως έμφαση στην ιδιοκτησία του παιδιού μέσω της σεξουαλικής πράξης, περί έρωτος και κατάρρευσής του, περί φιλίας και μητρότητας που προσκρούουν με μεταβολίζονται από τις κοινωνικές συμβάσεις που κυριαρχούν πάνω στους ανθρώπους. Ποιος είναι ο δυνατός, ποιος ο νικητής, ποιος ο συνεπής στις απόψεις, ποιος ο προοδευτικός; Η αναπόληση της παιδικότητας, των ονείρων και των αισθημάτων που χάθηκαν, διατυπώνει ένα τεράστιο γιατί, που μόνο ευρύτερα κοινωνικά μπορεί να απαντηθεί. Ο άνδρας οδηγείται στην τρέλα, γίνεται ο ευαίσθητος, ο ηττημένος, φθάνοντας να πυροβολήσει την ίδια του την κόρη. Η γυναίκα παίρνει την εκδίκηση απέναντι στα σχέδια του άνδρα, και, αφού, τον έχει πια νικήσει, σχεδόν δεμένο και ανήμπορο, παραιτημένο και έμπλεο της μεταφυσικής που απέρριπτε, τον παίρνει αγκαλιά και αναπολεί τη χαμένη ζωή της και τον έρωτα που δεν έζησε. Από τα πιο σκληρά σημεία του έργου, η στιγμή που η παραμάνα του πατέρα [Λουκία Πιστιόλα], η μόνη γυναίκα που εμπιστευόταν, του φορά τον ζουρλομανδύα, πεισμένη πως αυτό είναι για το καλό του, μα και μια τιμωρία για την αθεΐα του. Εξίσου σκληρό είναι το απόδιωγμα της κόρης από τον πατέρα, όταν εκείνη υπερασπίζεται τη σχέση με τη μάνα της.
    Το σκηνικό, με το λευκό να κυριαρχεί εξ αρχής, παραπέμπει και τονίζει την έννοια της ασθενείας, του ιδρύματος. Οι σταγόνες της βροχής που ακούγονται σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, η κραυγή της κουκουβάγιας και του λύκου, υπενθυμίζουν τον εγκλεισμό των βόρειων. Τα κοστούμια, με εμβληματικά τη στρατιωτική στολή, την ανδρική ενδυμασία της γυναίκας και το αναπηρικό καροτσάκι της παραμάνας, υπογραμμίζουν την αντιφατικότητα των έμφυλων ρόλων. Συνολικά η παράσταση είναι δυνατή…

  17. Καταρχάς ευχαριστούμε το "Θεατρομανια" που μας εδωσε την ευκαιρια να παρακολουθησουμε την παράσταση. Συμπαθητικο σκηνικο και κοστουμια. Καλές ερμηνειες και ομορφη μουσικη-ηχοι στην παρασταση.Συνολικα ενα ευχαριστο απογευμα.

  18. Καταρχάς, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε πάρα πολύ για την πρόσκληση. Η παρακολούθηση μίας θεατρικής παράστασης αποτελεί για εμάς την πιο ευχάριστη και εποικοδομητική μορφή ψυχαγωγίας.
    Η συγκεκριμένη θεατρική παράσταση ήταν αρκετά καλή. Πιστεύουμε πως η κυρία Χατούπη ήταν εξαιρετική. Η σκηνοθεσία δεν ήταν ιδιαιτέρως πειστική σε πολλά σημεία, όπως και η επιλογή της παραμάνας, από την άποψη της ηλικίας.

  19. Λυπάμαι πραγματικά γι΄αυτό που είδα και ιδιαίτερα για τη Δήμητρα που την ξέρω χρόνια . Εννοώ σαν ηθοποιό. Τουλάχιστον προσπάθησε...Σε μια αποτυχημένη σκηνοθεσία , σκηνογραφία ,με αδύναμο σενάριο και με τον υπόλοιπο θίασο απλώς για γέλια ή για κλάματα...Υ.Γ. Το ποτό δεν είναι λύση. Ασε που δεν φτάνει για όλους. Με αγάπη.

  20. Πολυ ωραία παρασταση και ερμηνείες απο τους ηθοποιούς. ο κάθε άνθρωπος επιλέγει τον τροπο που εκφράζεται στη ζωή του και τι θα επικρατήσει μέσα του, το μίσος, η αγαπη, η κακιά, η αδράνεια, ο παραλογισμός, η ειρωνεία, η τρέλα.. Πολλα μηνυματα απο την παράσταση. Ευχαριστουμε πολυ την θεατρομανια. Μπραβο σε ολους σας..

  21. Σε ένα θέατρο ιστορικό παρακολούθησα μια ενδιαφέρουσα παράσταση. Ξεχωρίζουν ασφαλώς οι 2 δύο σύζυγοι που είναι και οι κύριοι ρόλοι στο έργο. Μια παράσταση που σε προβληματίζει, αναλύει πράματα που έχει βάθος και παρελθόν. Πολλαπλά τα μηνύματα και οι αποδέκτες. Βρήκα καλές κάποιες σκηνοθετικές παρεμβάσεις. Μπράβο στους συντελεστές. Μια πολύ καλή προσπάθεια.

  22. ΜΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΛΑΣΙΚΟ ΕΡΓΟ.ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, Η ΧΑΤΟΥΠΗ ΗΤΑΝ ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΝΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ-ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ ΩΡΑΙΟΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.

  23. Ένα συγκλονιστικό έργο του Αύγουστου Στρίντμπεργκ που ανατρέπει την ωραιοποιημένη εικόνα της οικογενειακής θαλπωρής και συντροφικότητας συναντά μια εξαιρετικά επιτυχημένη σκηνοθετική πρόταση. Και για το καλό όλων ημών των θεατών, η σκηνοθετική άποψη υποστηρίζεται επάξια από τους ηθοποιούς στη σκηνή. Μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσουν όσοι αγαπούν το θέατρο. Με εκείνους που μοιραστήκαμε την ωραία βραδιά και μετά από τις κάποιες μέρες που πέρασαν και βοήθησαν να ισορροπήσουν μέσα μας οι πρώτες εντυπώσεις και τα συναισθήματα, συμφωνούμε πως πρόκειται για μια ξεχωριστή θεατρική εμπειρία από κείνες τις λίγες και πολύτιμες που μπορεί να ζήσει κάποιος στη ζωή του. Σ' ευχαριστούμε Θεατρομάνια!

  24. Ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, δυνατή ερμηνεία από την κ. Χατούπη. Ο κ. Βλουτης ήταν αρκετά καλός ιδιαίτερα σε ορισμένες σκηνές. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί όμως δεν υποστήριξαν τους ρόλους τους. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

  25. Πολυ δυνατή παράσταση, συγκλονιστικη, ενα αποτύπωμα ψυχής!
    Εξαιρετικές ερμηνείες ολων των συντελεστών.
    Γροθιά στο μαχαίρι!
    Ξεσπάσματα, τσακωμοι, διαμάχες, εγωισμοι & ενας έρωτας να αργοπεθαίνει σιγά σιγά.. Η αιτία μια κόρη κ ποιος θα εχει το πανω χερι κ θα 'διοικήσει "' .. Ενας πατέρας να φτανει στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, λόγω μιας αυταρχικής συζύγου..
    Σας ευχαριστώ πολύ ..
    Την προτείνω ανεπιφύλακτα!

  26. Λοιπόν ήταν καλό. Λιτό αλλά δυνατό.
    Το καίμενο και η ατμόσφαιρα υποστηρίζεται απόλυτα!
    'ασχετο: βρε παιδιά η "γριά" παραμάνα πιό νέα ΚΑΙ απ τον τύπο ΚΑΙ απ τη γυναίκα του...? έλεος ... για γέλια ήταν... κάντε μια αντιστροφή ρόλων!!!

    • Κλασικό έργο με επιβλητική την παρουσία της κ.Χατούπη η οποία παρέμεινε ψυχρή και σχεδόν ακλόνητη μέχρι το τελευταίο λεπτό της παράστασης. Το σημαντικότερο είναι ότι η παράσταση κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού και αφήνει να επικρατεί πάντα ένα μυστήριο, ένα ερωτηματικό για το τί έπεται στη συνέχεια..
      Αποδεικνύεται ότι στις σχέσεις τίποτε δεν είναι δεδομένο και απόλυτο και ο χρόνος τα πάντα ρει. Αξίζει να την δείτε καθώς δημιουργεί κοινωνικούς προβληματισμούς, προκαλεί έντονα συναισθήματα και προβάλει πρωτίστως την αιώνια σύγκρουση ανάμεσα στα δύο φύλα.
      Ευχαριστούμε θερμά theatromania για την υπέροχη πρόσκληση που συνετέλεσε σε ένα άκρως εποικοδομητικό βράδυ δίνοντας μας τροφή για σκέψεις!
      Συνεχίστε έτσι δυναμικά να μας εμπνέετε στον μαγικό κόσμο του θεάτρου εμπλουτίζοντας την πολιτιστική μας ατζέντα!