Βότσεκ

Κύκλος 20ός αιώνας / Πρώτη παρουσίαση από την ΕΛΣ

Στον ρόλο του τίτλου ο διεθνώς αναγνωρισμένος Έλληνας βαρύτονος της ΕΛΣ Τάσης Χριστογιαννόπουλος, στην πρώτη του αναμέτρηση με έναν από τους πιο απαιτητικούς ρόλους του σύγχρονου ρεπερτορίου.

Η όπερα βασίζεται στο θεατρικό έργο Βόυτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ που έμεινε ημιτελές και εκδόθηκε το 1879, περισσότερο από σαράντα χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα. Αφηγείται σκηνές από τη μίζερη ζωή του στρατιώτη Βότσεκ σε ένα χωριό. Όταν η γυναίκα του τον απατά, ο Βότσεκ τη σκοτώνει και στη συνέχεια, προσπαθώντας μέσα στην τρέλα του να σβήσει τα ίχνη του, πνίγεται σε μια λίμνη. Ο Βότσεκ είναι μια από τις πρώτες εκτενείς όπερες του 20ού αιώνα γραμμένη σε ατονικό ιδίωμα με χρήση τραγουδιστής ομιλίας – Sprechgesang. Τόσο λόγω της σημασίας του για την ιστορία του μουσικού μοντερνισμού όσο και για αυτή καθαυτή την ποιότητα της μουσικής του έχει ενταχθεί στο δραματολόγιο όλων των μεγάλων λυρικών θεάτρων του κόσμου.

Ο Ολιβιέ Πυ, διευθυντής ενός εκ των σημαντικότερων φεστιβάλ του κόσμου, της Αβινιόν, θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του σύγχρονου πολιτισμού της Γαλλίας. Με την τριπλή ιδιότητα του ηθοποιού, συγγραφέα και σκηνοθέτη έχει εργαστεί στον κινηματογράφο, το θέατρο και την όπερα έχοντας πάντα ως γνώμονα να περιλάβει στην τέχνη του τους προβληματισμούς της εποχής μας σε έναν ποιητικό και συνάμα πολιτικό διάλογο. Από το 1999 που σκηνοθέτησε την πρώτη του όπερα στο Νανσύ έως σήμερα έχει παρουσιάσει ιδιαιτέρως επιτυχημένες παραγωγές όπερας σε Γενεύη, Λωζάννη, Ζάλτσμπουργκ, Λυόν, Άμστερνταμ, Βαρκελώνη, Παρίσι, Βρυξέλλες, Βιέννη, Μόσχα, Μόναχο, Βερολίνο κ.α. Η καλλιτεχνική του ταυτότητα είναι σαφής και η πολιτική διάσταση της δουλειάς του αναγνωρίσιμη. Με σταθερό συνοδοιπόρο τον σκηνογράφο-ενδυματολόγο Πιερ-Αντρέ Βάιτς, οι παραγωγές του χαρακτηρίζονται από εντυπωσιακά σκηνικά σε διαρκή κίνηση, παιχνίδια αντιθέσεων του σκοταδιού με φώτα νέον, μάσκες, γυμνά σώματα και αισθητική καμπαρέ. Ο σκηνοθέτης σημειώνει για την παραγωγή: "Οραματίζομαι έναν Βότσεκ πολιτικό αλλά και μεταφυσικό. Είναι ένα έργο που θα τολμούσα να πω ότι μοιάζει με αρχαία ελληνική τραγωδία, μόνο που δεν αναφέρεται σε έναν βασιλιά, αλλά μιλάει για έναν απλό άνθρωπο που γίνεται ένας δυστυχισμένος ήρωας. Ο Μπεργκ έδωσε στο έργο του Μπύχνερ -ένα έργο κυρίως πολιτικό-, μια μεταφυσική διάσταση, κάνοντας τον Βότσεκ ένα είδος μοντέρνου Χριστού".