"Έφυγε" η ηθοποιός Ελισάβετ Ναζλίδου

Πέθανε η γνωστή ηθοποιός Ελισάβετ Ναζλίδου έπειτα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Κατά την διάρκεια της διαδρομής της είχε έντονη παρουσία στα εγχώρια θεατρικά δρώμενα και συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και πολλές ακόμη θεατρικές σκηνές της Αθήνας και της περιφέρειας.

Η κηδεία της θα γίνει στις 11 το πρωί της Παρασκευής στο Α' Νεκροταφείο Λάρισας.

 

ΤΟ ΚΘΒΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΝΑΖΛΙΔΟΥ

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια της Ελισάβετ Ναζλίδου, μιας αγαπημένης ηθοποιού που διακρίθηκε για το ήθος και το ταλέντο της.

Η Ελισάβετ Ναζλίδου στη διάρκεια της καριέρας της είχε έντονη παρουσία στο Θέατρο. Συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ (από το 1974 έως το 1989) και με πολλές θεατρικές σκηνές στην Αθήνα και την περιφέρεια. Το ευρύ κοινό την αγάπησε μέσα από τηλεοπτικές σειρές στις οποίες συμμετείχε, όπως: «Η φόνισσα» (1993 - ΕΤ1), «Η αίθουσα του θρόνου» (1998 - Mega), «Οι φρουροί της Αχαϊας» (1992 – Mega). Επίσης, πήρε μέρος σε κινηματογραφικές ταινίες: «Γυναίκες δηλητήριο» (1993), «Η επιστροφή» (2007), «Κρύο-Ζεστό» (2002), «Το φως που σβήνει» (2000).

Το 2013, είχε τιμηθεί στο Φεστιβάλ Δράμας με το βραβείο ερμηνείας για την ταινία μικρού μήκους «Όχι πια ιστορίες αγάπης» της Στρατούλας Θεοδωράτου.

 

Συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ στις εξής παραστάσεις:

  • «Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα» του Εντουάρντο ντε Φιλίππο, σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου (1989)
  • «Το όνειρο του σκιάχτρου» του Ευγένιου Τριβιζά, σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλατζόπουλου (1989)
  • «Ο λόφος με το συντριβάνι» του Γιάννη Ρίτσου, σε σκηνοθεσία Πέπης Οικονομοπούλου (1988)
  • «Ο Κατσούρμπος» του Γεωργίου Χορτάτση, σε σκηνοθεσία Χαράς Κανδρεβιώτου (1987)
  • «Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας» του Γιώργου Θεοτοκά, σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη & Χαράς Κανδρεβιώτου (1987)
  • «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Έρσης Βασιλικιώτη (1986)
  • «Ο Λεπρέντης» του Μιχαήλ Χουρμούζη, σε σκηνοθεσία Έρσης Βασιλικιώτη (1985)
  • «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, σε σκηνοθεσία Πέπης Οικονομοπούλου (1984)
  • «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου (1984)
  • «Καθημερινές ιστορίες» (Ένα πρόγραμμα με ελληνικά μονόπρακτα) των Μάριου Ποντίκα, Κώστα Μουρσελά, Σοφοκλή Νάσκου, Κωστούλας Μητροπούλου, σε σκηνοθεσία Στέλιου Γούτη (1983)
  • «Αγάπης αγώνας άγονος» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Κανέλλου Αποστόλου (1983)
  • «Ο ανακριτής έρχεται» του Τζων Μπόυντον Πρίσλεϋ, σε σκηνοθεσία Τάκη Καλφόπουλου (1983)
  • «Τα δημιουργημένα συμφέροντα» του Υάκινθου Μπεναβέντε, σε σκηνοθεσία Νίκου Αρμάου (1982)
  • «Η προξενεία» του Γεωργίου Κ. Φωτιάδη, σε σκηνοθεσία Ερμή Μουρατίδη (1980)
  • «Τα σκοτάδια ή Ο Λαζάραγας» του Γεωργίου Κ. Φωτιάδη, σε σκηνοθεσία Ερμή Μουρατίδη (1979)
  • «Το ημέρωμα της στρίγγλας» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σεβαστίκογλου (1978)
  • «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Ρεμούνδου (1978)
  • «Δεσποινίς ετών 39...» των Αλέκου Σακελλάριου & Χρήστου Γιαννακόπουλου, σε σκηνοθεσία Παύλου Παγανόπουλου (1978)
  • «Ο θάνατος του Διγενή» του Άγγελου Σικιελιανού, σε σκηνοθεσία Κανέλλου Αποστόλου (1975)
  • «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» του Δημητρίου Κορομηλά, σε σκηνοθεσία Κωστή Μιχαηλίδη (1974)